Dac Vergelijk

[Jongensdroom]

De luisterpositie tijdens de test, is daar al wat over gezegd?

De luidsprekers stonden behoorlijk ver uit elkaar en ik zat b.v. recht voor de linker. Dat maakte het luisteren niet eenvoudiger.

Later zat ik even ongeveer in het midden, dat geeft uiteraard een beter beeld.

 

Het ontbreken van `kastkleuring`was hetgeen het meest opviel in deze set.

Voor mij zou er nog wat meer tussen de ls in mogen klinken. Je kunt ze toch een beetje zien staan.

n.b. je hebt een aantal kritische luisteraars in huis gehaald.

[r.a.v.o.n]

Leuke dag met prettige mensen en een mooie set om naar te luisteren. Helaas wilde de driver voor de Tascam niet meedoen, dat bewaren we voor een andere keer en dan neem ik gewoon mijn eigen notebook mee. Het afregelen van de niveaus ging aanvankelijk prima maar bleek op een te laag luisterniveau te zijn gebeurd. Ik had geen zin om de boel langer op te houden dus dan maar niet afregelen. De drie apparaten kende ik niet en de verschillen die ik heb waargenomen waren klein maar duidelijk en kunnen het gevolg van niveauverschillen zijn. Ook bij mij bleek de Meitner als beste uit deze vergelijking te komen. Of ik de verschillen in een goede ABX test zou horen betwijfel ik. De manier van testen met lange fragmenten hoeft van mij niet, ik heb liever korte fragmenten die telkens één aspect van muziek laten horen, dan hoef ik niet zoveel te onthouden.

 

De kamer van Plaatjesdraaier is een levendige (en naar mijn idee smaakvol ingerichte) ruimte met harde reflecties, een tamelijk slappe vloer en met op het eerste gezicht weinig ruimte om met de set en de luisterpositie te schuiven (er zijn natuurlijk wel mogelijkheden maar daar gaat het nu niet over).

 

Dank aan Plaatjesdraaier voor het faciliteren en voor de koffie, aan Jongensdroom voor de bollen en aan de anderen voor het prettige gezelschap.

[Jongensdroom]

Wat het vergelijken moeilijk maakte;

* De volumes konden slechts op gehoor even hard gezet worden. Dat ging niet altijd even goed.

* Onbekende installatie en akoestiek.

* De ls staan vrij ver uit elkaar.

* Niet iedereen kon in het midden zitten.

* Hoe vaker je een fragment hoort, hoe meer je er in gaat ontdekken (de volgorde van de dac's is bewust halverwege gewisseld)

* Voor mij persoonlijk waren er maar 5 van de 10 fragmenten waar ik iets mee kon.

Verbazingwekkend, dat ondanks het voornoemde bijna iedereen de dac's aan kon wijzen. Nou had ik geen doven of slechthorenden verwacht (men geeft zich niet zomaar op), maar dan nog.

 

Pink Faun:  Al vrij snel wist ik dat dit de Pink Faun moest zijn, ook omdat ik hem al eens in huis had gehad en hem elders had vergeleken met de Weiss.

                   Aantekeningen: Minder duidelijk / laag klinkt als "hoe" / gitaar klinkt ingehouden / stem klinkt ingehouden / sax laat minder horen.

                   Deze dac gooit een soort van mild sausje over het geheel en dat is niet wat ik wil. Voor mij is dit minder realistisch.

 

Nu wordt het een stuk moeilijker. Je zou er van uit mogen gaan dat de Meitner de Weiss  zou moeten overtreffen. Maar in welk opzicht dan? Plaatjesdraaier zei bij binnenkomst al, dat de Meitner zeer fraai klinkt. Ik maakte daar uit op dat de Meitner beter is.

 

Fragment Shostakovich: Als derde hoorden wij de Weiss. Merkwaardig genoeg klonk deze het duidelijkst over het hele bereik. Kwam dat omdat hij pas als derde aan de beurt was? Ik heb geen idee. Het is wel opmerkelijk, want ik ga mezelf nog tegenspreken.

Fragment Dorati: Hier klonk de Meitner duidelijker!? De Weiss klonk "vaster". Verwarring alom dus, want hier kon ik geen gehakt (grapje Marc) van maken.

Fragment Freddy Hubbard: De Meitner liet de blazers erg nauwkeurig horen, m.n. de sax klonk erg natuurlijk. De Weiss gaf de conga's minder duidelijk weer en de blazers klonken meer ingetogen. Ik dacht nog: nou weet ik het helemaal niet meer!

De volgorde van de dac's werd veranderd. Pink Faun - Meitner - Weiss   werd   Weiss - Meitner - Pink Faun.

Fragment Norah Jones:  Eindelijk eens een stem. De Weiss liet de gitaar zeer fraai klinken, de accordeon klonk als een echte. De Meitner deed zo'n beetje hetzelfde. 

Fragment Yuri Honing: Zeer goed opgenomen fragment dat van zich zelf werkelijk alles laat horen van de instrumenten. De Weiss deed het erg goed. De Meitner liet met name de sax voller en meer volwassen horen. De laatste zou daarmee uiteindelijk wel eens de Meitner kunnen zijn (we wisten toen nog niet waar we naar zaten te luisteren)

 

Er nog eens rustig over nadenkend, ligt waarschijnlijk bij de Weiss het accent op duidelijkheid. Bij de Meitner op muzikaliteit. Wat wil de mens?

Maar dat zou ik dan graag eerst nog eens nader op mijn eigen set willen onderzoeken. Dat ga ik niet doen, want ik kan de Meitner toch niet betalen.

 

Ik denk dat er redenen genoeg zijn om tevreden te zijn met mijn tweedehands Weiss, die ik bij A10Hifi voor € 1650,00 heb gekocht.

Alex, zeer bedankt voor het beschikbaar stellen van de Meitner.

[knor]

Wat het vergelijken ook moeilijk maakt is dat de beschrijving van Hans een niet zo beste akoestiek beschrijft met een niet zo optimale opstelling, of lees ik dat verkeerd?

[Plaatjesdraaier]

Het was een interessant experiment. Ondanks serieuze pogingen om zoveel mogelijk blind te testen en andere factoren te neutraliseren, toch drie opmerkelijke conclusies:

 

1. Het is erg lastig om objectief twee, laat staan drie apparaten met elkaar te vergelijken. De tijd was eigenlijk te kort, de volgorde waarin geluisterd wordt is medebepalend en het duurt langer dan je denkt om alle nuances van een set (inclusief de akoestiek van de ruimte) goed te leren kennen. 

2. Desondanks was er opmerkelijk veel overeenstemming tussen de oordelen van alle luisteraars. Vrijwel iedereen kwam tot dezelfde rangorde. Opvallend was dat alleen de eigenaar van de Pink Faun dat apparaat als beste beoordeelde, maar ook dat de set (en met name de akoestiek) helemaal niet zijn smaak was. 

3. Toen na afloop nog even wat platen gedraaid werden, was iedereen het er ook meteen over eens, dat dat toch het allermooiste blijft 

 

Wat mijzelf betreft, ik ken mn eigen set natuurlijk door en door en had al een hele dag naar de Meitner kunnen luisteren. Ik vind m dan ook een stuk beter dan de Weiss. De Meitner is enerzijds preciezer over het hele frequentiebereik, het stereobeeld is helderder en tegelijk is ie ook kleurrijker en muzikaler, een prachtig apparaat. 

 

Ondanks dat ik tijdens de test naast de luidsprekers aan de knoppen zat was voor mij ook heel duidelijk te horen dat de Pink Faun veel minder nauwkeurig was en veel meer versmeerd beeld liet zien. Bijvoorbeeld in Gibraltar van Freddie Hubbard was heel goed te horen hoe de basnoten heel strak starten en stoppen. Bij de Pink Faun was dat allemaal minder scherp begrensd, rommeliger en ijlden de noten wat na. Je zou eerst denken dat het aan de akoestiek lag, maar het lag dus duidelijk aan de bron. 

 

Overigens heeft Jongensdroom wel een hele goede deal gescoord met zn tweedehands Weiss. Ik was een stuk meer kwijt, maar hij is elke cent waard. Ben wel heel benieuwd hoe de nieuwe Weiss 202 het zou hebben gedaan, die schijnt nog een stuk beter te zijn. 

 

Tenslotte was het heel erg leuk om een aantal leden eens in levende lijve te ontmoeten en zo ervaringen uit te wisselen. 

 

Wie organiseert de volgende luistertest?

[Plaatjesdraaier]

 

De mannen in het midden hadden uiteraard de meest optimale luisterpositie, maar ook voor de anderen waren de verschillen goed hoorbaar. 

 

 

 

Ook voor ervaren gebruikers blijft streaming audio lastig. De Tascam kregen we niet aan de praat en DSD bestanden afspelen via de Meitner lukte ook niet...

[Jongensdroom]

 

De mannen in het midden hadden uiteraard de meest optimale luisterpositie, maar ook voor de anderen waren de verschillen goed hoorbaar. 

 

 

 

Ook voor ervaren gebruikers blijft streaming audio lastig. De Tascam kregen we niet aan de praat en DSD bestanden afspelen via de Meitner lukte ook niet...

En wie hebben ze van de bank af gejaagd?

Nee hoor, ik gaf aan niet zoveel met Flink Poyd te kunnen . Ik was driftig aan het puzzelen over de Meitner en Weiss.

De meeste tijd heb ik achteraan gezeten, voor de linker ls. Ook niet de beste plaats natuurlijk.

[Jongensdroom]

Het was een interessant experiment. Ondanks serieuze pogingen om zoveel mogelijk blind te testen en andere factoren te neutraliseren, toch drie opmerkelijke conclusies:

 

1. Het is erg lastig om objectief twee, laat staan drie apparaten met elkaar te vergelijken. De tijd was eigenlijk te kort, de volgorde waarin geluisterd wordt is medebepalend en het duurt langer dan je denkt om alle nuances van een set (inclusief de akoestiek van de ruimte) goed te leren kennen. 

2. Desondanks was er opmerkelijk veel overeenstemming tussen de oordelen van alle luisteraars. Vrijwel iedereen kwam tot dezelfde rangorde. Opvallend was dat alleen de eigenaar van de Pink Faun dat apparaat als beste beoordeelde, maar ook dat de set (en met name de akoestiek) helemaal niet zijn smaak was. 

3. Toen na afloop nog even wat platen gedraaid werden, was iedereen het er ook meteen over eens, dat dat toch het allermooiste blijft 

 

Wat mijzelf betreft, ik ken mn eigen set natuurlijk door en door en had al een hele dag naar de Meitner kunnen luisteren. Ik vind m dan ook een stuk beter dan de Weiss. De Meitner is enerzijds preciezer over het hele frequentiebereik, het stereobeeld is helderder en tegelijk is ie ook kleurrijker en muzikaler, een prachtig apparaat. 

 

Ondanks dat ik tijdens de test naast de luidsprekers aan de knoppen zat was voor mij ook heel duidelijk te horen dat de Pink Faun veel minder nauwkeurig was en veel meer versmeerd beeld liet zien. Bijvoorbeeld in Gibraltar van Freddie Hubbard was heel goed te horen hoe de basnoten heel strak starten en stoppen. Bij de Pink Faun was dat allemaal minder scherp begrensd, rommeliger en ijlden de noten wat na. Je zou eerst denken dat het aan de akoestiek lag, maar het lag dus duidelijk aan de bron. 

 

Overigens heeft Jongensdroom wel een hele goede deal gescoord met zn tweedehands Weiss. Ik was een stuk meer kwijt, maar hij is elke cent waard. Ben wel heel benieuwd hoe de nieuwe Weiss 202 het zou hebben gedaan, die schijnt nog een stuk beter te zijn. 

 

Tenslotte was het heel erg leuk om een aantal leden eens in levende lijve te ontmoeten en zo ervaringen uit te wisselen. 

 

Wie organiseert de volgende luistertest?

Ik dacht gisteren meteen dat dit voor herhaling vatbaar is. Mijn werkkamer is daar helaas veel te klein voor. Er moet natuurlijk ook iets te testen zijn.

Doorgaans kom ik maar weinig van zulke testdagen tegen op het internet en mag deze best bijzonder genoemd worden.

 

Ik krijg plotseling het idee, om voor een tweedehands Weiss 202 te gaan sparen. Nou dat weer .

Of nog wat meer uit de platenspeler zien te halen.

Of beide.

Nu nog even de loterij zien te winnen.

[Hans van Liempd]

Opvallend was dat alleen de eigenaar van de Pink Faun dat apparaat als beste beoordeelde, maar ook dat de set (en met name de akoestiek) helemaal niet zijn smaak was. 

 

 

Nee hoor, die had hem als tweede gekozen. Omdat ik weet hoe het werkt met vergelijken, heb ik mijn beoordeling meer aan de laatste 4 nummers opgehangen. Ik denk dat voor de anderen, al was gekozen.

 

De eerste nummers waren voor mij ook minder bruikbaar. De Baka people klonk op alle set als een wasmachine. Dat heb ik wel eens (veel) beter gehoord.

Met klassiek heb ik niet zo veel, het eerste nummer wat voor mij echt bruikbaar was, was Gibraltar. Het klopt dat het laag daarbij op de PinkFaun te vet was.

Maar bij Yello heb ik juist bij de Weiss staan dat het laag boemerig was en bij de andere twee minder.

 

Ik heb de PinkFaun gisteravond weer aangesloten en nog een hele tijd van de muziek zitten te genieten. Wat ik aan de Meitner positief vond, hoorde ik hier in m'n luisterhok met de PinkFaun ook. Totaal geen slap en te vet laag, maar ook niks op de achtergrond.

 

Misschien moeten we de luistertest hier nog eens een keer overdoen (andere set, andere akoestiek en een voorversterker die wel in dB's is te regelen.). Met max 6 man (incl. mezelf) moet dat lukken.

 

[Hans van Liempd]

 

maar ook dat de set (en met name de akoestiek) helemaal niet zijn smaak was. 

 

 

Dit klopt dus niet. Ik heb gezegd dat deze set veel beter zou kunnen presteren wanneer je wat aan de akoestiek zou doen.

 

Ik heb al enorm veel verschillende sets in verschillende akoestische omgevingen gehoord. Voor mij klonk het in alle gevallen het best in een behoorlijk gedempte ruimte. Dan hoor je wat er op de CD staat, in plaats van een mengeling van de opnameruimte-akoestiek met de luisterruimte-akoestiek. Vooral wanneer de afluisterruimte erg lang uitklinkt (zoals dit gisteren het geval was), gaat het in mijn oren volledig mis. En dat is jammer, wanneer er zo'n prachtige set staat.

 

[Hans van Liempd]

 

 

 

Ook voor ervaren gebruikers blijft streaming audio lastig. De Tascam kregen we niet aan de praat en DSD bestanden afspelen via de Meitner lukte ook niet...

 

Via JRiver op een moderne dac zijn er weinig problemen. De meeste dac's kunnen tot 96 kHz uit zonder driver. Voor de hogere resoluties zijn deze wel nodig en begint de ellende.

 

DSD draaide wel, maar werd door JRiver omgezet naar PCM. Waarschijnlijk is dit een instelling in JRiver.

 

De Tascam DAC van Ravon, is al wat ouder. De beschikbare drivers wilde op mijn PC niet werken. Dit ligt volgens mij aan de Tascam site. Er staan daar wel 20 drivers, waarvan een stuk of 3 windows 7 drivers. Bijzonder was, dat we de drivers kozen voor de MK I versie maar toch de MK II drivers voorgeschoteld kregen.

Bij de andere "geschikte" drivers stopte het instaleren halverwege.

 

[Plaatjesdraaier]

Dit klopt dus niet. Ik heb gezegd dat deze set veel beter zou kunnen presteren wanneer je wat aan de akoestiek zou doen.

 

Ik heb al enorm veel verschillende sets in verschillende akoestische omgevingen gehoord. Voor mij klonk het in alle gevallen het best in een behoorlijk gedempte ruimte. Dan hoor je wat er op de CD staat, in plaats van een mengeling van de opnameruimte-akoestiek met de luisterruimte-akoestiek. Vooral wanneer de afluisterruimte erg lang uitklinkt (zoals dit gisteren het geval was), gaat het in mijn oren volledig mis. En dat is jammer, wanneer er zo'n prachtige set staat.

 

 

Tja, ik weet dat de akoestiek bij mij niet ideaal is, maar ik hou ook van een leefbaar, minimalistisch en rustig interieur waar voor mij geen ruimte is voor dikke gordijnen, akoestische panelen of bass traps. Daarbij hou ik persoonlijk wel van een enigszins levendige akoestiek, een kwestie van smaak & keuzes... Wie weet ga ik daar ooit nog iets aan doen, maar ik ben best tevreden.

[mumsoft]

Mijn verslagje dan nog even.

 

Het aller-aller-allerbelangrijkste van een set vind ik de eigenschap dat-ie het aantrekkelijk maakt wat-dan-ook op te zetten. Hij moet jou als luisteraar erbij weten te betrekken, het moet altijd aantrekkelijk zijn een muziekje op te zetten, en daar moet je altijd plezier in kunnen scheppen.

Dan helpt het wel als zo'n set niet al te veel feilen laat horen, maar heel wezenlijk is dat nu juist niet.

Een vergelijk zoals wij hebben gedaan kan die betrokkenheid maar lastig aantonen, aangezien het toch vooral uitnodigt om technisch te luisteren. Dat doet m.i. een ABX-test in het extreme.

 

Een set kan dus uitblinken in alle audiofiele aspecten als daar zijn een strak en diep laag, perfecte plaatsing, fraai en ver doorlopend hoog, grote dynamiek, zuiverheid, detailering, en wat niet al, toch kan het die set drastisch ontbreken aan betrokkenheid, een ander woord voor, zeg, 'lekker klinken'. Ik heb al heel wat high-end sets gehoord die niet lekker klonken, me niet bij je lurven paktken en de muziek insleurden.

Wennen aan een set is daarvoor wel erg nuttig, net zoals je je met een mens niet altijd meteen op je gemak voelt, waar een kennismaking dan kan helpen.

 

Voor dit vergelijk hebben we eigenlijk te weinig tijd gehad om aan de set te wennen, dat stemt overeen met Hans zijn opmerking dat hij vooral de laatste muziekstukken voor een oordeel heeft meegenomen.

Juist bij die laatste stukjes kon ik al haast geen onderscheid meer maken. Een keer heb ik bij de Weiss genoteerd dat "dit meer mijn weergave van muziek" was. Overall vond ik DAC A toch het minst 'goed' (technisch goed dus) klinken, en een keuze tussen B en C vond ik behoorlijk lastig. Op grond van die ene kreet op papier koos ik uiteindelijk toch voor de Weiss, naar blijkt.

 

Wat betrokkenheid betreft was het voor mij heel duidelijk dat de draaitafel die ten afscheid stond te spelen toch de kampioen van de dag was..

Best knap hè, voor zo'n naaldje op een stukje plastic.

 

Maar het leukste, aller-aller-allerleukste van zo'n dag is toch het ontmoeten van andere mensen met dezelfde afwijking, met allemaal andere visies daarop. Ik heb genoten van de gastvrijheid van Plaatjesdraaier, de koffie, het geklets en de Bossche Bol die er bijna was ingeschoten. Ook leuk om weer een on speaking terms te zijn met Jongensdroom, en r.a.v.o.n in levenden lijve te ontmoeten. Omdat ik toch erg benieuwd ben of jullie iets van die eerder genoemde betrokkenheid in mijn set kunnen ontwaren, zijn jullie van harte welkom hier.

Dat geldt trouwens ook voor Plaatjesdraaier hoor.

 

Nog even over de muziek: ik dacht Ionisation te hebben opgestuurd, maar achteraf bleek het een deeltje uit Density 21.5 te zijn, wat ik zelf nauwelijks kende. Stom.

[Hans van Liempd]

Iedereen maakt z'n eigenkeuzes En dat is maar goed ook. Maar met b.v. akoestisch pleisterwerk, of een voorzetwand van een paar cm dik kun je prima resultaten bereiken. Het probleem zit volgens mij vooral in de lange nagalmtijd boven de 200 Hz. En daar is redelijk eenvoudig en met nagenoeg onzichtbare middelen.

 

Een keer meten en (tijdelijk)  wat panelen plaatsen door Rivasono of Toine Dingemans zou inzichtelijk maken, wat er zou kunnen gebeuren.

 

Zo is onderstaande ruimte ook ernstig akoestisch behandeld.

 

 

[Plaatjesdraaier]

Jullie opmerkingen hebben me wel aangemoedigd om eens met wat akoestische maatregelen te gaan experimenteren...

[Duck-Twacy]

Leuk, is het nu allemaal duidelijk Maar kan er ook inhoudelijk nog wat over gezegd worden?

 

Wat mij eigenlijk verbaast, is dat in die dure Meitner zo'n simpele slotloader als loopwerk zit voor de CD's Dat zijn notoire CD-bekrassers als het even niet goed gaat.

Daar hebben wel meer high end players/servers last van. 

 

http://www.audiostream.com/content/weiss-man301dac-music-archive-network-player

 

Staat zeker modern?

[r.a.v.o.n]

Jullie opmerkingen hebben me wel aangemoedigd om eens met wat akoestische maatregelen te gaan experimenteren...

 

Nieuw draadje doen?

[Jongensdroom]

Nee hoor, die had hem als tweede gekozen. Omdat ik weet hoe het werkt met vergelijken, heb ik mijn beoordeling meer aan de laatste 4 nummers opgehangen. Ik denk dat voor de anderen, al was gekozen.

 

De eerste nummers waren voor mij ook minder bruikbaar. De Baka people klonk op alle set als een wasmachine. Dat heb ik wel eens (veel) beter gehoord.

Met klassiek heb ik niet zo veel, het eerste nummer wat voor mij echt bruikbaar was, was Gibraltar. Het klopt dat het laag daarbij op de PinkFaun te vet was.

Maar bij Yello heb ik juist bij de Weiss staan dat het laag boemerig was en bij de andere twee minder.

 

Ik heb de PinkFaun gisteravond weer aangesloten en nog een hele tijd van de muziek zitten te genieten. Wat ik aan de Meitner positief vond, hoorde ik hier in m'n luisterhok met de PinkFaun ook. Totaal geen slap en te vet laag, maar ook niks op de achtergrond.

 

Misschien moeten we de luistertest hier nog eens een keer overdoen (andere set, andere akoestiek en een voorversterker die wel in dB's is te regelen.). Met max 6 man (incl. mezelf) moet dat lukken.

 

Gelijke volumes is een  must gebleken voor een volgende keer. Bij Hans begrijp ik?

[Jongensdroom]

Dit klopt dus niet. Ik heb gezegd dat deze set veel beter zou kunnen presteren wanneer je wat aan de akoestiek zou doen.

 

Ik heb al enorm veel verschillende sets in verschillende akoestische omgevingen gehoord. Voor mij klonk het in alle gevallen het best in een behoorlijk gedempte ruimte. Dan hoor je wat er op de CD staat, in plaats van een mengeling van de opnameruimte-akoestiek met de luisterruimte-akoestiek. Vooral wanneer de afluisterruimte erg lang uitklinkt (zoals dit gisteren het geval was), gaat het in mijn oren volledig mis. En dat is jammer, wanneer er zo'n prachtige set staat.

 

Ik vraag me af, of er in de luisterruimte ook een bepaalde galmtijd moet zijn? Luidprekers in een dode kamer klinken niet. Kun je ook teveel dempen?

Luidsprekers in een kerk gaan daarentegen ook niet lekker klinken.

[Jongensdroom]

Mijn verslagje dan nog even.

 

Het aller-aller-allerbelangrijkste van een set vind ik de eigenschap dat-ie het aantrekkelijk maakt wat-dan-ook op te zetten. Hij moet jou als luisteraar erbij weten te betrekken, het moet altijd aantrekkelijk zijn een muziekje op te zetten, en daar moet je altijd plezier in kunnen scheppen.

Dan helpt het wel als zo'n set niet al te veel feilen laat horen, maar heel wezenlijk is dat nu juist niet.

Een vergelijk zoals wij hebben gedaan kan die betrokkenheid maar lastig aantonen, aangezien het toch vooral uitnodigt om technisch te luisteren. Dat doet m.i. een ABX-test in het extreme.

 

Een set kan dus uitblinken in alle audiofiele aspecten als daar zijn een strak en diep laag, perfecte plaatsing, fraai en ver doorlopend hoog, grote dynamiek, zuiverheid, detailering, en wat niet al, toch kan het die set drastisch ontbreken aan betrokkenheid, een ander woord voor, zeg, 'lekker klinken'. Ik heb al heel wat high-end sets gehoord die niet lekker klonken, me niet bij je lurven paktken en de muziek insleurden.

Wennen aan een set is daarvoor wel erg nuttig, net zoals je je met een mens niet altijd meteen op je gemak voelt, waar een kennismaking dan kan helpen.

 

Voor dit vergelijk hebben we eigenlijk te weinig tijd gehad om aan de set te wennen, dat stemt overeen met Hans zijn opmerking dat hij vooral de laatste muziekstukken voor een oordeel heeft meegenomen.

Juist bij die laatste stukjes kon ik al haast geen onderscheid meer maken. Een keer heb ik bij de Weiss genoteerd dat "dit meer mijn weergave van muziek" was. Overall vond ik DAC A toch het minst 'goed' (technisch goed dus) klinken, en een keuze tussen B en C vond ik behoorlijk lastig. Op grond van die ene kreet op papier koos ik uiteindelijk toch voor de Weiss, naar blijkt.

 

Wat betrokkenheid betreft was het voor mij heel duidelijk dat de draaitafel die ten afscheid stond te spelen toch de kampioen van de dag was..

Best knap hè, voor zo'n naaldje op een stukje plastic.

 

Maar het leukste, aller-aller-allerleukste van zo'n dag is toch het ontmoeten van andere mensen met dezelfde afwijking, met allemaal andere visies daarop. Ik heb genoten van de gastvrijheid van Plaatjesdraaier, de koffie, het geklets en de Bossche Bol die er bijna was ingeschoten. Ook leuk om weer een on speaking terms te zijn met Jongensdroom, en r.a.v.o.n in levenden lijve te ontmoeten. Omdat ik toch erg benieuwd ben of jullie iets van die eerder genoemde betrokkenheid in mijn set kunnen ontwaren, zijn jullie van harte welkom hier.

Dat geldt trouwens ook voor Plaatjesdraaier hoor.

 

Nog even over de muziek: ik dacht Ionisation te hebben opgestuurd, maar achteraf bleek het een deeltje uit Density 21.5 te zijn, wat ik zelf nauwelijks kende. Stom.

Goed verhaal Marc. Ik ben benieuwd hoe je die betrokkenheid ervaart. Je gaat vaak naar concerten, ervaar je dan diezelfde betrokkenheid?

[Jongensdroom]

Jullie opmerkingen hebben me wel aangemoedigd om eens met wat akoestische maatregelen te gaan experimenteren...

Het eerste bezoek van het H.E.T.(estteam) was gratis

[Hans van Liempd]

Gelijke volumes is een  must gebleken voor een volgende keer. Bij Hans begrijp ik?

 

Eventueel sjouw ik de boel naar beneden, dan kunnen er meer luisteraars binnen. Alleen... de luidsprekers, die blijven boven. Dus wanneer iemand een paartje geschikte luidsprekers heeft en mee wil brengen is dat ook een oplossing.

 

De huiskamer is hier ook behoorlijk gedempt met vloerkleden en gordijnen.

 

Maar in kleiner comité kan het ook prima op zolder.

 

[Jongensdroom]

Hebben we bij deze een testteam?

 

Indien ja: wat zou er getest kunnen worden (bij Hans thuis)?

[r.a.v.o.n]

Ik vraag me af, of er in de luisterruimte ook een bepaalde galmtijd moet zijn? Luidprekers in een dode kamer klinken niet. Kun je ook teveel dempen?

Luidsprekers in een kerk gaan daarentegen ook niet lekker klinken.

 

Het is prettig als de nagalmtijd niet te lang is, als er een goede verhouding is tussen direct en indirect geluid en als resonanties en reflecties een beetje in bedwang gehouden worden.

 

Wat je bij Plaatjesdraaier duidelijk kon merken is dat men aan het eind van de dag tijdens het draaien van vinyl steeds harder ging praten en ik merkte dat ik Mumsoft die naast mij zat daardoor af en toe niet kon verstaan. Dat zijn aanwijzingen voor een kleine galmstraal en dat komt vooral door de lange nagalmtijd. Ook staat de luisterbank tegen de muur en dus in de buik van een aantal ruimteresonanties en de invloed daarvan op het laag was goed te merken als je voorover in de bank ging zitten. Verder is het stereobeeld aan de linkerkant breder dan rechts omdat de (schuine) ramen in de erker veel reflecteren. 

[Guest]

Hans ,is dat niet de luisteruimte van Hifi M 

 

mvg wol