stefk Posted 5 juli 2014 Report Share Posted 5 juli 2014 Morning iedereen, Karma gaf een uitstekende voorzet in een ander topic Persoonlijk zie ik het een beetje ruimer dan enkel "speciale" uitgave. Je kan een lp of cd ook koesteren omdat je er heel lang over gedaan hebt deze te vinden bvb. Welke lp's koester ik? Japanse persing van Jimi Hendrix Axis: ... The Stooges 1e omdat deze 1 van mijn favoeriete lp's is + originele 1ste persing uit de US Wire Box - Chairs Missing - inclusief de 3 lp's, foto's en artikels + het zijn Not for Sale albums en singles met een andere kleur van binnenhoes Pixies - Death to the Pixies box van 4 - 10 inches TC Matic - TC Matic oten ik deze eindelijk origineel vond in Brussel, kreeg ik deze per toeval cadeau van mijn directeur ICT. Hij wist dat ik deze zocht en hij had blijkbaar 2 exemplaren Als laatste Black & White van The Stranglers dan maar omwille van de zeldzame melkwitte single die er gelukkig nog bij was. Oa Tits staat op de single ... Voilà Link to comment Share on other sites More sharing options...
Members Arden Posted 6 juli 2014 Members Report Share Posted 6 juli 2014 Oeh, daar heb ik er wel een aantal van: *Zappa's Joe's Garage act II&III als promo op het Globus International label, nu alleen deel I nog een keer zien te scoren op datzelfde label *Jethro Tull's Thick as a Brick I&II als complete box *Pink Floyd P.U.L.S.E. 4 LP box *Genesis Seconds Out op Japans vinyl *Normaal (ja, ja), de Blues Elpee en Concrete Jungle (wereldwijde oplage van 500 (!) stuks) *Alice in Chains MTV Unplugged, de eerste echte NEDERLANDSE persing, echt de allermooiste (en de zeldzaamste)! Laat die 180 grammers etc links liggen, dit is the real thing! *Tool Aenima, originele US persing, die durf ik bijna niet meer te draaien gezien de marktwaarde, had ik mijn 2 exemplaar maar nooit weggegeven... *Buena Vista Social Club's Buena Vista Social Club op Classic Records, 1 van de hele weinige 200 grams lp's die echt beter zijn! *Beatles in Italy, echt de allereerste mono persing, zat tussen een partij Beatles platen die ik ooit kocht voor 25 gulden totaal, soms heb je wel eens mazzel... Zo kan ik nog wel ff doorgaan. Ook heb ik nog een aantal echt bijzondere exemplaren nog gesealed, die hoop ik eens na te laten voor het nageslacht. Nu maar hopen dat ze dat ook ooit nog zullen gaan waarderen... Link to comment Share on other sites More sharing options...
mumsoft Posted 6 juli 2014 Report Share Posted 6 juli 2014 Ik koop nooit muziek omdat het nog eens veel geld waard zou kunnen worden. Ik koop muziek die ik graag zelf wil hebben, én wil kunnen draaien op zijn tijd. Dat daarbij wel eens een exemplaar zit die ik in de loop der jaren erg ben gaan waarderen, heeft daarmee niets te maken. De mooiste plaat die ik koester is dan ook een orgelplaat van Bach, voor 4,95 op de kop getikt in een ver verleden. De muziek daarop verrastte me indertijd, en geeft me nu nog kippenvel. Maar feitelijk gaat het me alleen om de muziek, mooi of lelijk, interessant of saai, enerverend of merkwaardig, geheimzinnig of vrolijk, aansprekend of in zichzelf gekeerd. Modern of oud, klassiek of populair, jazz of wereld, etc. Het maakt me nauwelijks wat uit. Of het nu op een fraaie LP-persing staat, of op een cd'tje met fluttig kartonnen hoesje, dat boeit me niet. Een beetje behoorlijke opnamekwaliteit is natuurlijk meegenomen. Of iemand na mij dood er nog wat aan heeft, zal me een zorg zijn. Waarschijnlijk zullen mijn erfgenamen het betreuren dat ik zoveel geld aan dan waardeloze cd's heb besteed en zullen ook mijn platenverzameling waarschijnlijk niet waarderen. Misschien moest ik die t.z.t. maar aan het High-End forum nalaten. Geen enkele LP van Cream, maar Pink Floyd bij de vleet. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Members Arden Posted 6 juli 2014 Members Report Share Posted 6 juli 2014 Ik koop nooit muziek omdat het nog eens veel geld waard zou kunnen worden. [...] Dat zou ook niet de goede manier zijn. Hooguit als je hier al heel lang mee bezig zou zijn, maar dan nog. Ik koop alleen de muziek die ik graag wil hebben (toegegeven, dat is veel, heel veel). Dat ik daarbij de (volgens mijn vrouw) soms irritante gewoonte heb om exemplaren als ze net uit komen vaak dubbel te kopen, dat maakt dat sommige albums als ze idd veel waard blijken te worden het stempeltje ''collecters item'' krijgen. Huidige uitgaves leveren dat allemaal niet meer op, maar die oudere, gouden albums geven toch wel een behoorlijk rendement. Als ik zo zie wat bijvoorbeeld Amused to Death ooit kostte (25 gulden) en wat hij nu oplevert (+1000 euro) wordt je toch wel een beetje stil. Waar haal je nog zo'n rendement? En ook hiervan heb ik een keer een exemplaar weggegeven omdat ik daar iemand een heel groot plezier mee deed, dat is eigenlijk nog het meeste waard... Bij mij is muziek toch altijd mijn grootste bezit geweest (op vrouw en kinderen na merkt hij nog snel op), dat zal ook altijd zo blijven. Nou heb ik ook wel iets met verzamelen, zo ben ik ook een groot Science Fiction en Fantasy fan, je wilt niet weten hoeveel boeken ik bijvoorbeeld heb (en gelijk diezelfde analoge afwijking, zo'n e-reader vind ik dus echt helemaal niets. Bij boeken zie je trouwens soms hetzelfde gebeuren met waarde en schaarste, ook dat is nooit mijn insteek geweest. Om over het geld wat ik al in schilderijen heb gestopt maar helemaal te zwijgen. Die zijn alleen nou niet echt in waarde gestegen, maar ze hangen dan ook prima, zo aan de muur. Toch een stuk mooier als een behangetje denk ik zo. Nu heb ik wel een mooi excuus, ik drink al bijna 25 jaar niet meer, dus mag ik, als het kan, daar een formule op loslaten en dit bedrag in mijn hobbies stoppen! Maar we dwalen geloof ik af... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Karma Posted 7 juli 2014 Report Share Posted 7 juli 2014 Ik heb twee Japanse uitgaven: één van the Police en één van Christopher Cross. Ik heb een half speed master van a Day at the races van Queen, ik heb een MFSL van a night at the opera. Ik heb ook een picture disc van Queen met een vermoed ik niet legaal opgenomen concert uit Nederland. Ik heb een paarse box van the Jimi Hendrikx Experience met 180 gram vinyl. Ik heb een box van Pink Floys echoes op 180 gram vinyl. Ik heb ook een uitgebreide box van Elvis op 180 gram vinyl. Ik heb überhaupt wel meerdere 180 grams platen: roxy music, Earth, Wind and Fire, the Doors, Toto, Marvin Gaye, Abba, Fleetwood Mac, Dire Straits, Phill Collins, etc. Lijkt me overigens niets mis mee dat je muziek koopt vanwege een investering. Ik denk zelfs dat je dan een handige vogel bent. Link to comment Share on other sites More sharing options...
stefk Posted 7 juli 2014 Author Report Share Posted 7 juli 2014 Hoe weet je als iets uitkomt dat het een investering waard zal zijn? Link to comment Share on other sites More sharing options...
Karma Posted 7 juli 2014 Report Share Posted 7 juli 2014 Dat is juist het handige als je dat kunt Goede opnamekwaliteit, gelimiteerde uitgave en een grote artiest doen meestal wel een duit in het zakje. Link to comment Share on other sites More sharing options...
stefk Posted 7 juli 2014 Author Report Share Posted 7 juli 2014 Of de opnamekwaliteit echt zo'n rol speelt betwijfel ik sterk Ik denk eerder aan beperkte oplage, moeilijk te vinden en vooral een grote vraag Link to comment Share on other sites More sharing options...
Duck-Twacy Posted 7 juli 2014 Report Share Posted 7 juli 2014 Er zijn natuurlijk altijd platen die je koestert vanwege de herinneringen. Maar kwa audio neuroze vind ik deze altijd leuk Note: Due to a licensing foulup with Polygram, DCC was never able to release their version of The Original Soundtrack, although Steve Hoffman had already mastered it from the original master tapes and it had been given a catalog number, GZS-1083. Since this project was shelved before release, no artwork other than the disc is available. The back cover scan is a fake I grabbed from the Steve Hoffman forum...Thanks to the original releaser!! http://avaxhm.com/music/rock/classic_rock/10cc_the_original_soundtrack_dcc_unreleased.html Kostte me ooit 60 dollar, toen kwam ie niet aan en toe stuurde de verkoper een andere.... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seed7 Posted 7 juli 2014 Report Share Posted 7 juli 2014 D'r staan hier de nodige LP's met handgenummerde, hand gesigneerde hoezen, gezeefdrukt door de artiesten zelf. Meestal in zeer kleine oplagen van 100 - 250 stuks. Koester ik ze extra? Neen, ten eerste is het gewoon een muziekdrager, ten tweede ben ik van mening dat muziek op die manier uitgegeven behoort te worden, met toewijding. Wat ik wel koester is een deel van m'n 78 RPM collectie, vooral omdat een deel van de muziek me diep raakt (Carlos Gardel, Enrique Caruso) en het is erg mooi dat een plaat zou oud kan worden en nog steeds speelbaar is. M'n oudste is nog net geen 100 jaar oud en het merendeel is van voor 1930. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Hans van Liempd Posted 7 juli 2014 Report Share Posted 7 juli 2014 Deze plaat zal ik nooit verkopen. Ca. in 1970 zelf gekocht. Er zitten nog pleisters op. Ik had toen een Dual en gebruikte de wisselfunctie regelmatig. De platen slipten dan soms over elkaar. Stukjes wondpleister loste dat op. Link to comment Share on other sites More sharing options...
mumsoft Posted 7 juli 2014 Report Share Posted 7 juli 2014 Er zijn natuurlijk altijd platen die je koestert vanwege de herinneringen. Maar kwa audio neuroze vind ik deze altijd leuk http://avaxhm.com/music/rock/classic_rock/10cc_the_original_soundtrack_dcc_unreleased.html Kostte me ooit 60 dollar, toen kwam ie niet aan en toe stuurde de verkoper een andere.... Ik heb de plaat... gekocht toen die uitkwam. "One night in Paris, is like a year in any other place" You got me, dát is nou een plaat die ik koester, kwam precies op tijd voor mijn hopeloze verliefdheid. Maar dan gooit Jim Croce ook hoge ogen, Photographs and Memories... Is misschien toch meer voor het kippenveltopic, bedenk ik me nu. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Duck-Twacy Posted 7 juli 2014 Report Share Posted 7 juli 2014 De lp heb ik natuurlijk ook wel (enigzins grijs vermoed ik, wegens een overschot aan hopeloze verliefdheden); alle hun lp's tot aan dreadlock holiday (dat vond ik een but nr) Ik weet eigenlijk niet meer hoe ik in het pre intenet tijdperk ontdekte dat er een nieuw plaat uit was. Tijdschriften (muziek express ofzo) had je wel. Of de radio (Noordzee of Caroline). Of gewoon iedere week op de fiets naar de Grote Markt om te kijken bij Elpee, want daar waren de elpees goedkoper Link to comment Share on other sites More sharing options...
mumsoft Posted 8 juli 2014 Report Share Posted 8 juli 2014 Hoe is nou I'm not in love op die supercd? Zelfs op mijn oude nietswaardige draaitafelsetje in de goeie oude tijd vond ik die matig geproduceerd, met opvallend slecht aansluitende herhalingen er in. Jammer dat je die koestercd niet bij je had tijdens je bezoek. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Duck-Twacy Posted 13 juli 2014 Report Share Posted 13 juli 2014 Misschien zat er een kras in je plaat Heb m nooit 1-1 vergeleken met een normale versie. Kan wel, want heb ook een 5 cd box (de originals oid) van 10cc. En een plaat, maar die is wel wat oud. Een bezoeker Paul Jenner zei ooit, lang geleden (was een oud hear lid die ook zelf een studiootje had), dat ie m beter vond dat de vroegere cd uitgaven. Link to comment Share on other sites More sharing options...
spido Posted 14 juli 2014 Report Share Posted 14 juli 2014 Spido koestert een aantal LP's, maar méér nog een paar 78-toeren platen. In zijn collectie bevindt zich bijvoorbeeld een speelbaar exemplaar van "Sonny Boy" / "There's a Rainbow 'Round My Shoulder" van Al Jolson. Uit één van de eerste speelfilms met geluid: "The Singing Fool" (1928). Voorzichtig vastpakken, dus. Met trillende vingers van opwinding... Link to comment Share on other sites More sharing options...
mumsoft Posted 14 juli 2014 Report Share Posted 14 juli 2014 Misschien zat er een kras in je plaat Ja ja... Indertijd via de radio viel me het al op, jaren zeventig. En uiteraard is dit een koester-plaat, met zoveel herinneringen. Ik zit meteen weer op het balkon op de Statenlaan, waar ik toen een kamer had. Mijn schoolvriend B. was bij me op bezoek, teneergeslagen omdat hij maar niet wist of hij nu wel of niet verliefd was op zijn nieuwe vriendin. I'm not in love paste daar héél goed bij. Laatst waren die twee 40 jaar getrouwd... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now