Prachtige jazz en een fantastische geluidskwaliteit.

[Jongensdroom]

 

De afgelopen jaren heb ik zo'n 500 jazz platen gekocht. Sinds kort ben ik deze aan het draaien. De geluidskwaliteit valt doorgaans erg tegen.

Een piano die klein, ver weg en blikkerig klinkt, hoor ik liever niet als wel. Al wordt er nog zo'n mooie muziek op gespeeld. Het zou zo maar kunnen, dat ik binnen een jaar alle platen verkocht heb. Graag wil ik daar audiofiele opnames voor terug, zoals die van P.Barber en D. Krall. Maar wat zijn nu verder nog prachtige opnames? Wie kan mij in de goede richting helpen?

 

[Arden]

JAZZ EN MEER OP HET LABEL DOXY

 

Voor de clear vinyl serie is bijzonder mooi, het stilste vinyl wat er op het ogenblik te krijgen is. Zwart vinyl is namelijk ook ''gekleurd''. De Clear vinyl series hebben buiten vinyl geen toevoegingen meer.

 

Veel goede artiesten, goede opnames en dito uitvoeringen!

 

Laat die Kralls en Barbers voor wat ze zijn, misschien opname-technisch perfect (in the eye of the beholder), uitvoerend vind ik het echt niet zo sterk als hoe er altijd over opgegeven wordt, zeker dat pianowerk van de dames niet.

[WanFie]

Er zijn ook veel oude LPs die erg mooi klinken. Maar meestal wel minder vet dan de huidige gecomprimeerde "audiofiele" opnamen. Moderne platen klinken daarom in mijn oren meestal niet beter dan de jaren 60 opnamen. Wel anders.

[Jongensdroom]

JAZZ EN MEER OP HET LABEL DOXY

 

Voor de clear vinyl serie is bijzonder mooi, het stilste vinyl wat er op het ogenblik te krijgen is. Zwart vinyl is namelijk ook ''gekleurd''. De Clear vinyl series hebben buiten vinyl geen toevoegingen meer.

 

Veel goede artiesten, goede opnames en dito uitvoeringen!

 

Laat die Kralls en Barbers voor wat ze zijn, misschien opname-technisch perfect (in the eye of the beholder), uitvoerend vind ik het echt niet zo sterk als hoe er altijd over opgegeven wordt, zeker dat pianowerk van de dames niet.

Dank je Marco. We liggen vaak in discussie  , maar uiteindelijk ......... .

[Jongensdroom]

Er zijn ook veel oude LPs die erg mooi klinken. Maar meestal wel minder vet dan de huidige gecomprimeerde "audiofiele" opnamen. Moderne platen klinken daarom in mijn oren meestal niet beter dan de jaren 60 opnamen. Wel anders.

Hans Anders  .

[René N.]

Laat die Kralls en Barbers voor wat ze zijn, misschien opname-technisch perfect (in the eye of the beholder), uitvoerend vind ik het echt niet zo sterk als hoe er altijd over opgegeven wordt, zeker dat pianowerk van de dames niet.

 

Ik kan wél erg genieten van de sobere plaat "The Girl in the Other Room" van Diana Krall. En dan met name door het heerlijk cleane gitaarwerk van Anthony Wilson..... 

[Arden]

Tis ook niet allemaal slecht, maar als ik dan zie hoe audiofielen er soms over opgeven, heb ik er behoorlijk vaak mijn vraagtekens bij.

Als ik nou bijvoorbeeld ''live in Paris'' neem, van schone dame (want dat is ze zeker) mevrouw Krall, vind ik eigenlijk alleen ''Devil may care'' te pruimen. Het intro sla ik dan nog met alle plezier over, daar zitten me een paar missers in van juist weer madame Krall. Net geen goede timing, hier en daar een valse aanslag, maar o, o, o wat vind iedereen het mooi! Valt bij mij dan onder de noemen overgewaardeerd. Doe mij dan maar Jen Chapin (vooral haar Stevie Wonder cover album ''Revisions) of Holly Cole of zo, vind ik toch van een hoger niveau...

[Arden]

Dit is me trouwens ook een zangeres, ook hier kunnen veel nog wat van leren (sorry JD, ff geen Jazz)...
 

 

... kippenvel he?

[Jongensdroom]

Dit is me trouwens ook een zangeres, ook hier kunnen veel nog wat van leren (sorry JD, ff geen Jazz)...

 

 

... kippenvel he?

Ze kan fantastisch zingen Marco. Zo te horen is het een klassiek geschoolde zangeres. Ik zie haar zo in gedachten een duet met Andrea Borcelli zingen. Zangeressen die lichte muziek gedaan hebben, hebben doorgaans een heel ander stemgeluid. Voor mij is het stemgeluid een van de vele aspecten in het totaal van een muziekproductie (begrijp ik deze zin eigenlijk zelf wel  ?). Jammer dat die verrekte rot muzikanten er allemaal doorheen zitten te fiedelen. Die irritante lui altijd  .

[Jongensdroom]

Tis ook niet allemaal slecht, maar als ik dan zie hoe audiofielen er soms over opgeven, heb ik er behoorlijk vaak mijn vraagtekens bij.

Als ik nou bijvoorbeeld ''live in Paris'' neem, van schone dame (want dat is ze zeker) mevrouw Krall, vind ik eigenlijk alleen ''Devil may care'' te pruimen. Het intro sla ik dan nog met alle plezier over, daar zitten me een paar missers in van juist weer madame Krall. Net geen goede timing, hier en daar een valse aanslag, maar o, o, o wat vind iedereen het mooi! Valt bij mij dan onder de noemen overgewaardeerd. Doe mij dan maar Jen Chapin (vooral haar Stevie Wonder cover album ''Revisions) of Holly Cole of zo, vind ik toch van een hoger niveau...

Holly Cole, daar heeft Rene van Es het altijd over. Ik ga eens luisteren.

[tomatamot]

Gerrit Nutters !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Verkoopt uitsluitend audiofiele persingen in allerlei verschillende muziek genre`s. ( maar nie voor een prikkie! )

 

 

p.s. het wetens en willens gaan verkopen van je 500 stuks bagger klinkende Lp`s is IMHO crimineel gedrag. ( knollen voor citroenen  )

[Jongensdroom]

Gerrit Nutters !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Verkoopt uitsluitend audiofiele persingen in allerlei verschillende muziek genre`s. ( maar nie voor een prikkie! )

 

 

p.s. het wetens en willens gaan verkopen van je 500 stuks bagger klinkende Lp`s is IMHO crimineel gedrag. ( knollen voor citroenen  )

Gisteren had ik een goed gesprek met JD. Ik heb gezegd:

Jongen, ga nou eens niet overhaast van alles en nog wat weg doen, maar neem rustig de tijd om al je platen eerst eens te beluisteren. 

Pff, soms is het moeilijk om met een ongeleid projectiel om te gaan.

Groeten,

Wil

[Jongensdroom]

Tis ook niet allemaal slecht, maar als ik dan zie hoe audiofielen er soms over opgeven, heb ik er behoorlijk vaak mijn vraagtekens bij.

Als ik nou bijvoorbeeld ''live in Paris'' neem, van schone dame (want dat is ze zeker) mevrouw Krall, vind ik eigenlijk alleen ''Devil may care'' te pruimen. Het intro sla ik dan nog met alle plezier over, daar zitten me een paar missers in van juist weer madame Krall. Net geen goede timing, hier en daar een valse aanslag, maar o, o, o wat vind iedereen het mooi! Valt bij mij dan onder de noemen overgewaardeerd. Doe mij dan maar Jen Chapin (vooral haar Stevie Wonder cover album ''Revisions) of Holly Cole of zo, vind ik toch van een hoger niveau...

Zojuist wat fragmenten met Holly Cole beluisterd. De factor smaak komt overduidelijk in beeld, want ik hoor Diana Krall liever. Zelfs met de ogen dicht  .

[TL 200]

Chesky heeft mooie jazz-opnames. klik:http://www.chesky.com/genres/jazz, Naim ook:http://www.naimlabel.../home-jazz.aspx

ik heb van verschillende labels jazz opnames, vind bovenste twee er wel uitspringen kwa sound. Ook van Gitanes is er een mooie lijst, vooral oud werk, Jazz in Paris.:http://www.musicweb-...zz_in_Paris.htm

Succes, TL.

PS Blue Note. en ook ECM

[mumsoft]

Zo is dat, maar gaat het hier enkel om LP's, of niet? Anders is er veel moois te halen bij het Nederlands Jazzarchief

[Arden]

Zojuist wat fragmenten met Holly Cole beluisterd. De factor smaak komt overduidelijk in beeld, want ik hoor Diana Krall liever. Zelfs met de ogen dicht  .

Was je eigenlijk ooit niet wars van smaak? Of begint nu eindelijk de muziekliefhebber in de muzikant/dirigent wakker te worden?

 

Visueel ben ik het dan weer wel met je eens, ik zag onlangs dat nieuwe album van Diana Krall voorbijkomen, gekleed in lingerie, ik val ook meer op blond. Laten we er maar van uitgaan dat ze nog meer flinke ''talenten'' heeft...

 

Maar om nu de dames weer even buiten beschouwing te laten, een fantastisch opgenomen en gespeeld jazz album is deze...

 

 

Sphere - Flightpath

[mumsoft]

Nog maar een verhaaltje. Naar aanleiding van:

 

 

De afgelopen jaren heb ik zo'n 500 jazz platen gekocht. Sinds kort ben ik deze aan het draaien. De geluidskwaliteit valt doorgaans erg tegen.

 

Toen ik eindelijk op het idee was gekomen wat tijd en geld te steken in mijn audiospullen, overkwam me precies hetzelfde. Ineens waren mijn jazz-cd's, doorgaans gekocht zonder acht te slaan op de opnamekwaliteit, niet meer te pruimen. Ella Fitzgerald, die eerder op mijn simpel setje gewoon ok had geklonken, leek op mijn eerste audiofiele set uit elkaar te vallen. Het hoog en het laag hadden schijnbaar geen connectie meer met elkaar.

 

Om erachter te komen of ik niet een stapje of zelfs een flinke stap hoger moest zetten, ben ik met een paar van die cd's naar enkele winkels gegaan, en heb gevraagd of ze die op hun mooiste set konden laten horen. Dat wilden ze me wel toestaan.

 

Het resultaat viel me niet mee. Het klonk er wel beter, maar niet goed!

Daar zat ik nou met mijn goeie gedrag. Na lang nadenken begon ik het te snappen. Escher heeft er een mooie illustratie bij gemaakt, maar wist denk ik niet dat het over audiofilie ging.

 

In het begin klim je nog wel, maar een beetje hoger aangekomen, is elke stap omhoog, er ook een omlaag.

Balen!

 

Gelukkig ben ik uit die tredmolen gekomen. De rest is geschiedenis.

[Jongensdroom]

Arden, on 17 Nov 2014 - 10:34 AM, said:

Was je eigenlijk ooit niet wars van smaak? Of begint nu eindelijk de muziekliefhebber in de muzikant/dirigent wakker te worden?

Je haalt twee soorten van smaak door elkaar;

1 de smaak van hoe apparatuur moet klinken (deze erken ik niet)

2 de smaak van muziek

 

* best vriendelijke reactie van mij eigenlijk  

[Jongensdroom]

Nog maar een verhaaltje. Naar aanleiding van:

 

 

Toen ik eindelijk op het idee was gekomen wat tijd en geld te steken in mijn audiospullen, overkwam me precies hetzelfde. Ineens waren mijn jazz-cd's, doorgaans gekocht zonder acht te slaan op de opnamekwaliteit, niet meer te pruimen. Ella Fitzgerald, die eerder op mijn simpel setje gewoon ok had geklonken, leek op mijn eerste audiofiele set uit elkaar te vallen. Het hoog en het laag hadden schijnbaar geen connectie meer met elkaar.

 

Om erachter te komen of ik niet een stapje of zelfs een flinke stap hoger moest zetten, ben ik met een paar van die cd's naar enkele winkels gegaan, en heb gevraagd of ze die op hun mooiste set konden laten horen. Dat wilden ze me wel toestaan.

 

Het resultaat viel me niet mee. Het klonk er wel beter, maar niet goed!

Daar zat ik nou met mijn goeie gedrag. Na lang nadenken begon ik het te snappen. Escher heeft er een mooie illustratie bij gemaakt, maar wist denk ik niet dat het over audiofilie ging.

 

In het begin klim je nog wel, maar een beetje hoger aangekomen, is elke stap omhoog, er ook een omlaag.

Balen!

 

Gelukkig ben ik uit die tredmolen gekomen. De rest is geschiedenis.

 

Heerlijk Marc al die onzekerheid, verwarring, onervarenheid, twijfels, onwetendheid, etc.  Dat maakt het leven spannend.

 

Zo ben ik mij momenteel aan het verdiepen in kabels met vergulde koperen aders, naar een idee van onze eigen Leobus.

 

Soms wordt ik wel eens een beetje gek van mijzelf , maar uiteindelijk komt het altijd weer goed.

[Jongensdroom]

 

 

 

Sphere - Flightpath

Mooie plaat Marco.  

[leobus]

Zo ben ik mij momenteel aan het verdiepen in kabels met vergulde koperen aders, naar een idee van onze eigen Leobus.

 

Dat is wat te veel eer voor mij hoor. Dit komt uit de hoek van "audiofreaks". "Theo van Wermeskerken", "Berret" enz.

 

Groet,

 

Leobus

[Guest]

Het zal er ook aan liggen hoe je definitie van jazz is.

Voor mij is jazz muziek van de straat, improvisatie.

Dat kan dus net zo goed iemand met samples en turntables zijn, al dan niet in combinatie met echte instrumenten.

 

Jaja, dat is vloeken in de kerk, ik weet het.

Maar waar leg je de grens? Toen Miles met Bitches Brew uitkwam, kotsten alle jazz "liefhebbers" hem uit want hij flirtte met pop en rock en durfde zelfs een Rhodes piano te gebruiken. De horreur!

Of een grensverleggend album als dat van Herbie Hancock - Headhunters. Zelfs Future Shock, 10 jaar later, is in mijn oren jazz.

Chick Corea, John Mclaughlin, George Duke, Jaco Pastorius, Wayne Shorter, noem maar op.

 

Dus geen gladgestreken standards uit het Realbook, dan kun je net zo goed met een recordertje naar je plaatselijke conservatorium gaan en hun uitvoeringen opnemen.

Heb je zelf alles in de hand, van microfoonplaatsing tot en met mastering.

 

Jazz moet spannend zijn, en dat kan  echt net zo goed een Freddie Hubbard of een Dizzy Gillespie zijn uit de jaren '50 als een Hiromi of een Stanley Clarke uit deze tijd.

Zelfs Prince heeft goeie jazz gemaakt, luister maar eens naar de live DVDs die er in omloop zijn.

 

Er zijn maar 2 soorten muziek; goeie en slechte. En dat is, jazeker, smaakgebonden.

Als de opname goed is is het mooi meegenomen, maar voor mij geen must.

 

En vanaf welk medium het komt boeit me al helemaal niet. Maar goed, hier heb je eigenlijk niks aan hè?

 

Volgend weekend ga ik voor het eerst in jaren weer eens lekker jammen met wat anderen, zal ik een tape voor je mee laten lopen?

[Jongensdroom]

Het zal er ook aan liggen hoe je definitie van jazz is.

Voor mij is jazz muziek van de straat, improvisatie.

Dat kan dus net zo goed iemand met samples en turntables zijn, al dan niet in combinatie met echte instrumenten.

 

Jaja, dat is vloeken in de kerk, ik weet het.

Maar waar leg je de grens? Toen Miles met Bitches Brew uitkwam, kotsten alle jazz "liefhebbers" hem uit want hij flirtte met pop en rock en durfde zelfs een Rhodes piano te gebruiken. De horreur!

Of een grensverleggend album als dat van Herbie Hancock - Headhunters. Zelfs Future Shock, 10 jaar later, is in mijn oren jazz.

Chick Corea, John Mclaughlin, George Duke, Jaco Pastorius, Wayne Shorter, noem maar op.

 

Dus geen gladgestreken standards uit het Realbook, dan kun je net zo goed met een recordertje naar je plaatselijke conservatorium gaan en hun uitvoeringen opnemen.

Heb je zelf alles in de hand, van microfoonplaatsing tot en met mastering.

 

Jazz moet spannend zijn, en dat kan  echt net zo goed een Freddie Hubbard of een Dizzy Gillespie zijn uit de jaren '50 als een Hiromi of een Stanley Clarke uit deze tijd.

Zelfs Prince heeft goeie jazz gemaakt, luister maar eens naar de live DVDs die er in omloop zijn.

 

Er zijn maar 2 soorten muziek; goeie en slechte. En dat is, jazeker, smaakgebonden.

Als de opname goed is is het mooi meegenomen, maar voor mij geen must.

 

En vanaf welk medium het komt boeit me al helemaal niet. Maar goed, hier heb je eigenlijk niks aan hè?

 

Volgend weekend ga ik voor het eerst in jaren weer eens lekker jammen met wat anderen, zal ik een tape voor je mee laten lopen?

Sander, ik houd ook niet van deuntjes of Dixieland, die zijn voor mij te voorspelbaar. Dat heb ik ook met veel Barokmuziek. Ik moet wat hebben om "naar te luisteren".

Miles heeft mij nog nooit kunnen bekoren. Freddy Hubbard is een van mijn favorieten. 

Ken je Tania Maria? Braziliaanse jazz.   

Ik denk dat iedereen graag wilt horen wat je gaat spelen volgend weekend.

Geef gewoon je mening. Over smaak valt niet te twisten.

[Jongensdroom]

 The jazzmessengers met Cafe Bohemia 1 en 2 mogen blijven. Wel de volgende keer de piano even stemmen heren.

[Pjotr]

Het zal er ook aan liggen hoe je definitie van jazz is.

Het leuke aan Jazz is nu juist dat er geen definitie van te geven is: Van zwoel emotioneel tot cool berekenend tot anarchistisch chaotisch en alle mengvormen daarvan.