Jump to content

Dynaudio Xeo 4 monitor / XEO 6 staander


VANZOMERENG
 Share

Recommended Posts

Voor de digifreaks

 

Vandaag ff de Dynaudio Xeo 4 monitor / XEO 6 staander mogen beluisteren en ben zeer verrast

over de geluidskwaliteit en het bedieningsgemak (plug and play)

 

Ben vooral gecharmeerd (als analoog geen rol van betekenis speelt) met hoe weinig devices en kabels

je een minimalistische set kan opbouwen.

 

Een transmitter waarop je, je digitale bronnen kan aansluiten (zie afbeelding onder ingang 2, 3 of 4)

en vervolgens wordt je signaal, digitaal naar de actieve speakers gestuurd, waarop het signaal

wordt versterkt en wordt omgezet in analoog.

 

Je kunt 1 analoge bron aansluiten (ingang 1) maar deze wordt dan eerst in de transmitter naar digitaal omgezet,
alvorens het signaal, draadloos naar de speakers te sturen.

 

De Ethernet-aansluiting is voor toekomstige gebruik en wellicht zullen hier later streamingfunctionaliteiten
aan worden toegevoegd ?

 

Verder wordt er nog een afstandsbediening bijgeleverd, wwarop je het volume kunt regelen en de bronselectie.

 

Verder zijn er nog extenders leverbaar om wat grotere draadloze afstanden te overbruggen en kan je op vele plekken

gewoon meerdere van deze speakers plaatsen (met eventuele roomselectie A, B of C)

 

Ik zelf vind deze ontwikkeling zeer interessant, omdat ik op den duur kleiner wil wonen, ik steeds meer neigt naar minder
apparaten, kabels e.d en dit nu voor schappelijke prijzen mogelijk is met een verassend goede geluidskwaliteit.

 

Verder kan je achterop je speaker met een switch e.e.a corrigren (per kanaal) m.b.t. de opstelling:

vrije opstelling/neutraal,  dicht bij de muur, in de hoek.

 

Set speakers plus transmitter/afst.bediening: Xeo 4 = ca. 1.800 eur / XEO-6 = ca. 3.300 euro

 

2z5p0tt.jpg

 

http://www.dynaudio.com/int/home_loudspeaker_systems/xeo/xeo.php

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

(...) Spido,  de soep wordt niet zo heet gegeten en ook jij heb niet de wijsheid in pacht om 100% neutraal

te kunnen herkennen.  Dit kan niemand, omdat we met onze oren alleen maar geluid opvangen en

en onze hersenen hier iets van proberen te brouwen.  

Helaas  gelukkig maar zijn onze hersenen geen oscilicopen :o

 

En zoiets moet ik me laten gezeggen door iemand die Dynaudio® Focus 260 Black luidsprekers gebruikt?  :wacko:

Edited by spido
Link to comment
Share on other sites

Spido is gewoon jaloers , van Dynaudio zijn honderdduizenden van verkocht , ik hoop dat spido Klaas Feenstraa zijn marketing plannen bij stelt

 

Mvg wol

Ach Wol, misschien wil Klaas Spido wel helemaal niet zoveel verkopen. Hij lijkt me wel tevreden met zijn leven.

Maar, ik bespeur de laatste tijd wel een beetje een hang naar het verleden, nostalgie bij hem. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij teert op oude successen. ;)

Link to comment
Share on other sites

Ach Wol, misschien wil Klaas Spido wel helemaal niet zoveel verkopen. Hij lijkt me wel tevreden met zijn leven.

Maar, ik bespeur de laatste tijd wel een beetje een hang naar het verleden, nostalgie bij hem. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij teert op oude successen. ;)

Stil nou maar, ik ken de KEF datasheets uit de jaren 70 inmiddels van buiten! ;)

Link to comment
Share on other sites

(...) Maar, ik bespeur de laatste tijd wel een beetje een hang naar het verleden, nostalgie bij hem. (...)

 

Beste TL 200,

 

Ja, de laatste tijd...

Nostalgie...

Weemoedige herinneringen... die gekoesterd worden...

 

Onlangs hadden wij een korte gedachtenwisseling over mijn luidsprekers anno eind jaren '60, begin jaren '70.

Dat waren de enorme transmissielijnen met Leak 32,6 cm ø Sandwich woofers, Jordan Watts modules voor het vocale bereik en Decca "London" ribbon hogetonenluidsprekers.

Deze luidsprekers waren destijds state of the art en bij het ontwerp speelden George Vermeulen en Hans Baan een belangrijke rol.

In mijn weemoedige herinnering werden deze luidsprekers steeds beter, naarmate de jaren vergleden.

 

Vanochtend draaide ik weer eens de nog vrij recente CD van Rhiannon Giddens (bekend van de Carolina Chocolate Drops) "Tomorrow is my Turn".

En ik deed dat tamelijk luid, want ik was alleen thuis.

(In Groningen denken ze dat die aardschokken komen van de gasboringen, maar daar zouden ze zich toch in kunnen vergissen!)

De derde track van de CD is de worksong "Waterboy", die velen kennen van de fameuze Odetta.

Odetta had een stem als een kanon. De beurtzang met de vallende houwelen en voorhamers werd door haar gerealiseerd met een staccato ram op de gitaar. Indrukwekkend genoeg.

Rhiannon heeft een veel lichtere - maar ook meer genuanceerde - stem en laat ter compensatie het zware gereedschap vertolken door daverende dreunen van een groep instrumenten.

Mijn huidige luidsprekers hebben daar geen enkele moeite mee.

Ik denk dat ze het hele huis zouden kunnen laten instorten zonder zelf schade op te lopen.

 

En toen... toen werd ik plotsklaps omgeven door een helder licht en hoorde ik een stem van omhoog die tot mij sprak, zeggende:

 

"Jij dwaas... weet jij dan niet meer hoe flodderig de subbassen waren, uit die TL's?

Hoe weinig controle er was over het uitslingeringsgedrag in het allerlaagste laag?

Dat je zelfs multiplex plankjes met zes schroeven had gemaakt om de pijpopening te kunnen afdichten, en dat die plankjes op den duur permanent bleven zitten, omdat de bas zo toch beter, "strakker" was, zoals we toen zeiden?

 

En weet jij niet meer dat de beryllium staafjes waarmee de Jordan Watts modules waren gecentreerd bij dit geluidsniveau onmiddellijk van hun puntlasjes zouden losschieten en dan een een heel raar soort slagwerk vormden?

 

En ben je dan ook vergeten dat de fragiele geribbelde massief aluminium bandjes van de Decca "London" ribbons ongetwijfeld zouden knappen, zodat er opeens helemaal geen hoog meer was?

Je hebt àl die narigheden toch meegemaakt, met die mooie luidsprekers van je, destijds?"

 

Ik boog het hoofd deemoedig. Het was allemaal waar.

Het zal nog wel even duren, voordat mijn weemoedige herinnering zich zal hebben hersteld.

Edited by spido
Link to comment
Share on other sites

Ik begrijp je verhaal over je grote TL's Spido, kan ik me helemaal in vinden.

Dat komt omdat ik gewoon goeie TL's heb in combinatie met een versterker die ze prima aanstuurt en onder controle heeft.

Het heeft niet voor niets zes jaar geduurd om ze te ontwerpen.......

Enne vergis je niet in mij, ik ben geen Fries maar wel een enorme stijfkop en laat me niet zomaar wat aanpraten. ;)

Zelfs de SuzyWong tegel niet. Die heb ik op basis van ZELF opgedane ervaring opgehemeld en toen ééntje kado gekregen van iemand die snapt hoe gelukkig je er van wordt.

 

Muzikale groeten, TL 200.

Link to comment
Share on other sites

(...) Het heeft niet voor niets zes jaar geduurd om ze te ontwerpen.......(...)

 

Beste TL 200,

 

Dat zegt niets over de kwaliteit, maar alleen iets over de traagheid van werken.

De kast is overigens gewoon gepikt van Dr. A. Bailey (destijds bij Radford). Dat deden er wel méér in die tijd.

Link to comment
Share on other sites

Beter goed gejat dan een slecht eigen ontwerp nietwaar.

Gesloten box is ook niet echt een nederlandse vinding lijkt me.

 

Er worden geen TL-systemen meer gemaakt. Dat was een hype in de late jaren '60 en de jaren '70.

Vooral vanwege het lage rendement, de niet-lineariteit (poort en membraan afhankelijk van frequentie in tegenfase!) en de gebrekkige controle op het uitslingeringsgedrag bij de laagste frequenties, neemt niemand het systeem tegenwoordig meer serieus.

 

De unitbezetting en het filterconcept waren overigens ook verre van origineel.

Vrijwel elk van de BBC monitoren, Radford en KEF afgeleid TL-zelfbouwconcept in die tijd kon er voor worden ingewisseld (Remo!) en stond bol van de fasevervorming.

Goed gejat?

Ja, er werd héél veel héél goed gejat van Bailey.

Maar dat wil nog niet zeggen dat het gejatte ontwèrp goed was.

 

Bailey's gone, man.

Long gone.

Edited by spido
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Er worden geen TL-systemen meer gemaakt. Dat was een hype in de late jaren '60 en de jaren '70.

Beste Spido, dit draadje is een beetje van koers af maar vraagt toch een reaktie op uw commentaar. Met regelmaat duikt de Rogers 8.0 op in mijn zoekresultaten, niet omdat ik het zoek maar als "bijvangst" zeg maar. Wat bezielt al die mensen dan om zo'n bakbeest te bouwen, een 4-weg ook nog, als er alleen maar reviews van gebruikers bestaan? Een oud ontwerp met nieuwe units, wie heeft ze gehoort of beluisterd? U met uw parate kennis heeft vast wel een oordeel over dit model en dus nog wel gemaakt wordt zij het als DIY pakketje.

Groet,

Ed

Link to comment
Share on other sites

Roger TL worden al decenia lang verkocht (en gepushed) door de firma Remo in Den Haag (voorheen Leidschendam (voorheen Voorburg))

 

http://remo.nl/home/13-rogers-monitor-80-bouwpakket.html

 

Met het bijbehorende houtpakket geen onmogelijke klus. De andere vragen, tja. Men zal ofwel na luisteren overtuigd zijn, of men is overtuigd door de vele sterke verhalen... De macht van marketing

 

Los daarvan, met de goede demping kan het laag van eenTL erg goed zijn (en men heeft 40 jaar ervaring om dat te verfijnen)

Link to comment
Share on other sites

Roger TL worden al decenia lang verkocht (en gepushed) door de firma Remo in Den Haag (voorheen Leidschendam (voorheen Voorburg (voorheen Rotterdam)))

 

:D

 

Je kunt zeggen van die Rogers wat je wilt, het enige wat goed er aan is is juist het diepe en vooral strak doorlopend laag. Dat is waar mensen van onder de indruk raken en terecht! Maar dat is ook het enige wat er goed aan is. De rest van het spectrum is en blijft dweilen met de kraan open. Er zitten w.d.b. beslist gedachtefouten in dat ontwerp en blijft het gedateerd. Overigens is het formaat van de kast niet echt groot voor het laag wat hij neer zet.

Edited by Pjotr
Link to comment
Share on other sites

:D

 

Je kunt zeggen van die Rogers wat je wilt, het enige wat goed er aan is is juist het diepe en vooral strak doorlopend laag. Dat is waar mensen van onder de indruk raken en terecht! Maar dat is ook het enige wat er goed aan is. De rest van het spectrum is en blijft dweilen met de kraan open. Er zitten w.d.b. beslist gedachtefouten in dat ontwerp en blijft het gedateerd. Overigens is het formaat van de kast niet echt groot voor het laag wat hij neer zet.

 

Dr. Bailey probeerde een "non-resonant" luidsprekerbehuizing te maken. De geluidsgolven vanaf de achterzijde van de woofer zouden volledig door een labyrinth, gevuld met dempingsmateriaal, worden gedempt.

Dit idee - de energie-omzettingslijn, ofwel transmissionline - bleek niet haalbaar: er kwamen nog altijd lage frequenties uit de poort.

Het luidst was natuurlijk de frequentie waarvan 1/4 golflengte overeenkwam met de pijplengte (+ nog een klein stukje vanwege de vertraging van de lucht door het dempingsmateriaal, + nog een klein stukje bij grote amplituden vanwege de volharding van de luchtdeeltjes in hun beweging).

Verder waren er de reine veelvouden (bovenharmonischen) van die pijpresonantiefrequentie, maar die vielen progressief af vanwege de demping in de pijp.

 

Ondanks alle mooie verhalen over TL is en blijft het toch een kwart lambda pijp: net zoals een alpenhoorn, een midwinterhoorn, een Pied Piper / Dressler pijp (maar dan langer), een Voigt QWTP (maar dan langer en minder taps) of een halfopen (ongedekte) orgelpijp.

Zoals gezegd: geen pneumatische demping onder de pijpresonantiefrequentie en boven die frequentie een afwisseling van relatief te sterk weergegeven frequenties (waarbij woofer en poort in fase zijn en/of de pijp eigentonen produceert) en te zwak weergegeven frequenties (waarbij woofer en poort in tegengestelde fase werken). Men leze de vele artikelen over "TL dip" c.q."TL Loch".

Een "kamfilter-effect", dus.

 

Toch had - en heeft nog steeds - de TL zijn liefhebbers.

Door zijn kamfilter-effect maakt hij van harmonisch samengestelde bastonen steevast heel iets anders dan wat er in het oorspronkelijk signaal zat, maar hij doet dat op zeer overtuigende wijze. Hij liegt alsof het gedrukt staat.

Maar zijn liefhebbers vergeven hem dat. Er staat immers wel wat tegenover.

 

Om te beginnen moeten we toegeven dat bij de laagste frequenties, voor het gehoor - en het middenrif! -, kwantiteit belangrijker is dan kwaliteit. Het gehoor is daar niet erg kritisch ten opzichte van vervorming.

Het gemak, de vanzelfsprekendheid van de weergave van de TL, die de liefhebbers zo waarderen, is dan ook niet te danken aan de lineariteit ofwel vervormingsvrijheid, maar aan de geleidelijk aangrijpende demping en - vooral bij grote amplituden - het snel en gemakkelijk lozen van in de luchtkolom opgeslagen energie, die met name in gesloten systemen wel eens benauwdheidsverschijnselen kan veroorzaken.

Link to comment
Share on other sites

ik heb natuurlijk wel de plaatjes gezien van kam-filter effect. en ik snap best dat zulks de boel uit zijn klankkleur rukt.

 

maar dan ik zie ook plaatjes waarin dat kam-filter effect keurig weggewerkt is.

 

hoe zit dat nou ? is TL altijd verfoeilijk (ik wou nog wel die 2 x 1,80 hoge TL's maken met Visaton 30cm's erin die ooit in Klang und Ton stonden :D ) of kan het ook goed uitgevoerd worden?

 

 

 

groet

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...