Jump to content

Concerten, muziekuitvoeringen, optredens


Arden
 Share

Recommended Posts

  • 2 weeks later...

Gisteren naar Cross Linx in Eindhoven geweest. Nooit geweest, in het Muziekgebouw Eindhoven. Wat een geweldige akoestiek in de grote zaal, en zag ik dat Thingman daar aan het werk is geweest? Allemaal diffusors aan de muren  :D  :D  :D .

 

Leuke en mooie dingen gezien: in de grote zaal Mark Lanegan met het Metropole Orkest, voor mij een wat te "softe" combinatie maar wel goed om eens een orkest te horen  :blink:  :P (Jawel Spido  ^_^). Mooi die diepte van zo'n orkest, ten opzichte van de "platte" versterking van de band zelf. En wat een prachtige stem heeft hij toch. Rauw, met een randje, maar o zo mooi.

 

Later, ook in de grote zaal, en ook met het Metropole Orkest, Squarepusher. Tijdens een ander concert hoorde ik al de sound check, dat beloofde niet veel goeds.... Ik ben na 2 nummers dan ook al weggegaan. Loeihard, ook mét oordoppen was het nog hard, maar door de hoge kwaliteit van de PA was het wel te doen. Maar ik begrijp niet dat mensen het dáár zonder gehoorbescherming konden volhouden. En op 2 grote schermen werd er met erg fel licht "gespeeld", en dat gaf voor mij de doorslag om weg te gaan. Mijn (nog oudere  :huh: ) vriend vond het geweldig, die bleef het concert uitzitten.

 

En dan het concept van Music Mining. Verleden jaar in Paradiso is me dat volledig ontgaan, maar dát was leuk: met steeds in totaal zo'n 15 bezoekers in kleine ruimtes zoals een lift-uitlaad-ruimte, een kelder en kleedruimtes een mini concert van een half uurtje. Je kon van te voren steeds vóór de 3 series van concerten kaartjes halen bij een podiumpje, ik geloof voor zo'n 5 of 6 artiesten. 

Het Duitse Swod hebben we als eerste gezien, 2 man, één op piano en de ander achter wat knoppen. Hoe de laatste precies de muziek beïnvloedde weet ik niet, maar het was een mooi en dromerig optreden. Soundscapes en met een piano dus, een beetje Rammstein invloeden, wat samples op de achtergrond, héél sfeervol.

Een ander optreden wat mij raakte was Vandryver. Een (denk ik) beginnende Nederlandse band, met een leuke bezetting: Xylofoon, 2x saxofoon, hoorn, dwarsfluit, drums, een elektronische bas en zang. Ik herkende hier veel van My Brightest Diamond. Achteraf een single aangeschaft en gevraagd of mij haar kende, en dat werd beantwoord met een volmondig "Ja natuurlijk"  :D.

 

Kijk hier maar voor wat het in houd: http://www.cross-linx.nl/line-up/, Wellicht iets voor volgend jaar?  :)

Edited by Ren
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Wordt weinig gepost hear  ^_^ .......

 

Gisteren naar Amersfoort Jazz geweest. Ik ging er naar toe, om de kwastende John Engels nog eens te zien die ik een tijd geleden samen met Fay Claassen in de concertserie "Two Portraits of Chet Baker" heb gehoord. Niet veel bands bezocht, want prachtig weer en dan ga je niet binnen zitten.

 

De 2 podia in de stad dus wel. Eerst een stukje Mathilde Santing. Nou, de band moest écht warm worden, de eerste 2 nummers klonken "nergens" naar, maar daarna was het wel oké. In ieder geval kippenvel op de armen door een paar prachtig gezongen nummers van Mathilde. Wat een stem, en wat een vakvrouw. Maar daarnaast: ik vond de band zó steriel, de gitarist die bijna in slaap viel van ongeïnteresseerdheid.... Jammer. Maar toen halverwege naar de Groenmarkt, want daar speelde Vogel Vrij Vier, met John. Nou, hier werd al met veel meer gevoel gespeeld, lekkere Hammond, en vooral een lekkere gitarist. Lekker clean. Alleen John beweegt niet zoveel, maar dat deed hij volgens mij al nooit zoveel..... Maar toch, nu, op hoge leeftijd, deelt hij gewoon nog rake klappen uit, lekker dynamisch, en dat gaat allemaal zó gemakkelijk  :). Prachtig om te zien.

 

Daarna weer terug naar het andere podium, een soort van big band en dat boeide mij niet. Dus na een collaatje maar weer terug naar de Groenmarkt, kijken wat daar zou komen. Helaas liep de soundcheck erg uit, ze waren nogal kritisch, is natuurlijk ook goed.

Maar...... Toen ze begonnen te spelen, wauwwww, wat een spelplezier, geweldige zanger, enorm strakke band erachter, alleen voor mij wel een tikkie te hard.... Ook niet echt mijn muziek, het is een mix van soulvolle jazz en funky hiphop, ze heten The Cool Quest. Ze zijn blijkbaar ook al vaker op tv geweest, maar ja, ik kijk zo goed als geen tv  :P 

 

Helaas moesten we een (vroege) trein halen en hebben de rest niet kunnen horen, maar deze afsluiter was helemaal top  :wub:  

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Gisteravond naar een solo optreden van Joan Armatrading geweest. Twee kanten aan haar muziek: aan de ene kant wat rustige nummers, aan de andere kant de ruige gitaarspeelster. Erg leuk.

Edited by carl
Link to comment
Share on other sites

Had ik moeten weten!

Ik heb haar ooit live gezien in (ik denk in 1980) in Carnegie Hall in NYC.

Ze heeft prachtige opnames gemaakt samen met o.m. het Kronos Quartet met opnametechnicus en producer David Tickle (What's Inside), een CD die niet misstaat in je audiofiele collectie.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb een paar LP's van haar, van het album "Joan Armatrading" vind ik Join the Boys prachtig. Begint lekker drummen en daarna gaat ze lekker rauw tekeer. Om dan ergens in het midden weer héél subtiel te worden   :wub:

 

Dit zijn toch haar laatste optreden als ik het wel heb?

Edited by Ren
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Gisteren naar Trixie Whitley geweest, in Paradiso Noord (Tolhuistuin). Loeihard, ondanks dat ik altijd helemaal vooraan met de neus tegen het podium aan sta. Onder het podium lagen er basunits, wel grappig, want de broekspijpen  :wacko:  :D bleven daardoor behoorlijk in beweging..... Later, toen ik nog even achter in de zaal stond, was het allemaal oké, de verhoudingen waren goed en daar was het op een normaal nivo. Dus blijkbaar kwam de erg harde beleving door die basunits zo vlak voor me.

 

Geweldige band, eenvoudig doch prachtig drumwerk, een basgitarist met geweldige loopjes, Trixie met haar kenmerkende manier van spelen, hoewel ze soms ietwat de mist in ging met een aantal aanslagen. Bij nieuwere nummers, maar ze ging er goed mee om. Jammer vond ik dat er een toetsenist bij was, die smeerde alle lucht dicht, en ik hou wel van wat lucht......

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Zoek me het apelazerus naar het topic over concerten, vind dit oudje.

 

Nou ja, toepasselijk. Vandaag is het op de kop af 50 jaar geleden dat Koningin Juliana de nieuwe Doelen opende. En dat werd vandaag gevierd met genodigden, waaronder mijn persoontje. Edo de Waard dirigeerde het Rotterdams Philharmonisch Orkest in de suite van Der Rosenkavalier van Strauss, een Turkse rockband wist veel oudjes de zaal uit te lawaaien (mij niet) Mike Bodé kreeg de lachers op zijn hand met zijn cabareske grapjes, en werd begeleid of begeleidde Yannick Hiwat en het Doelenensemble. En, o ja, Geert Bierling ging flink te keer op het orgel.

 

Een mooie middag kortom, die vanavond in reprise ging. Te laat voor nu, vrees ik. Enfin, Rotterdam viert de Stad en De Doelen gaan nog wel even door met jubileumvoorstellingen. Gaat dat horen!

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Gisterenavond naar een concert in Hedon - Zwolle geweest: Emiliana Torrini and the Colorist. Daar waar de plaat van Emiliana die ik heb behoorlijk van de pop was, kreeg het met dit Belgisch ensemble een hele nieuwe betekenis. Ik herkende de nummers bijna niet terug  :huh:  :D, maar wát een optreden. Dynamisch, alwéér een prachtige Belgische drummer (bij Melanie de Biasio was er destijds óók al zo'n goede), en met diverse zelfgemaakte instrumenten. Prachtig. En zelfs met de neus op het podium klonk het geweldig, daar waar je normaal wat verder naar achteren moet staan om een wat evenwichtiger geluidsbeeld te hebben.

 

Bijzonder vond ik overigens wel dat de meesten van bladmuziek speelden, of het in ieder geval héél dicht in de buurt hadden liggen. Maar ook met hoeveel plezier de muzikanten speelden, dat werkt ook wel aanstekelijk, je kunt dan ook niet stil blijven staan.....

 

Ik had ze eerder willen gaan zien, in Antwerpen, maar dat was me net iets teveel voor door de week. Maar nu, zó dichtbij, kreeg ik het als het ware in de schoot geworpen. En het publiek (wéér veel té weinig met zo'n geschatte 300 bezoekers) een waar kadootje met dit verrassende concert......

Link to comment
Share on other sites

Ik had ze eerder willen gaan zien, in Antwerpen, maar dat was me net iets teveel voor door de week. Maar nu, zó dichtbij, kreeg ik het als het ware in de schoot geworpen. En het publiek (wéér veel té weinig met zo'n geschatte 300 bezoekers) een waar kadootje met dit verrassende concert......

 

Misschien een beetje reclame maken dan, vooraf?

 

Link to comment
Share on other sites

Neuh, ik bedoel dat je vermeldt dat je erheen gaat. Zo ga ik naar de nieuwe cd-presentatie van Bart Wirtz op za 25 februari hier in de X

 

Stukje hieruit:

 

CD-presentatie: Beneath the Surface

Saxofonist Bart Wirtz presenteert zijn meest persoonlijke album tot nu toe, Beneath the Surface, waarop jazz, hiphop, elektronica, verleden, heden en toekomst samenkomen.

‘Het hoofd versus het hart’ is het thema van Beneath the Surface, het meest recente album van altsaxofonist Bart Wirtz. De Nederlandse altsaxofonist slaat een nieuwe richting in met deze songs, die elk een andere emotie vertegenwoordigen. Wirtz reflecteert op het verleden, geeft zijn visie op de toekomst en grijpt het ‘nu’ met een blend van hiphop, jazz, funk, rock en elektronica.

Bart Wirtz maakt al meer dan 10 jaar deel uit van het Artvark Saxophone Quartet en speelt onder meer in New Rotterdam Jazz Orchestra. Het in New York opgenomen album iDreamer (met o.a. Nicholas Payton) zorgde voor een stroomversnelling in zijn carrière en leverde hem de Edison Jazzism Publieksprijs 2012 op. De track Evolution of the Innocent belandde op een populaire Spotify-playlist en werd meer dan 3 miljoen keer gestreamd. Voor de opvolger Interview (2014) werkte Wirtz samen met de Amerikaanse trompettist Sean Jones.

‘One of the finest young saxophonists in Europe today, Bart Wirtz adds his own personality to every note he plays.’ (Scott Yanow).

Bart Wirtz sax/synthesizer/percussie
Alexander van Popta toetsen
Kasper Kalf bas
Niek de Bruijn drums
Phil Martin percussie/synthesizer/sounds

 

Als er iemand is die er ook heen wil? Laat maar weten, gaan we gezellig met zijn tweeën/allen.

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Gisterenavond (zondagavond, het is nu inmiddels maandagmorgen vroeg....) ben ik met een vriend naar het concert van Melanie de Biasio geweest, in Tivoli - Utrecht. We stonden eerst "beneden" in de Pandora zaal om een drankje te halen maar ik zag al snel dat er ook een balkon was en daar hebben we nog twee van de laatste plaatsen kunnen bemachtigen. Er zat weliswaar op de helft van ons blijkveld een glazen balustrade voor maar ik kon daar nét overheen of anders doorheen kijken. Het was een prima plek waar het geluid ook van een dusdanig nivo was dat ik geen oordoppen in hoefde. Ook wel prettig. Ik had nog wel even de neiging om tóch nog een tijdje beneden te gaan staan, maar het hele goede zicht op alle instrumenten en hun bespelers deed mij besluiten om op het balkon te blijven zitten.

Het concert was prachtig. Met twee toetsenisten, waarvan één (neem ik aan) de bassen voor zijn rekening nam, die een mooi bed van geluid neerlegden, af en toe ondersteund met de dwarsfluit van Melanie. En natuurlijk haar mooie zware stem. En dan wéér die drummer, die dan prachtige accenten legt in dat bed van geluid. Dat gaf dan nét die mooie dynamiek, goed gedoseerd met zachte en harde tikken met drumstokken of paukenstokken, naast het shuffelen en slaan met de brushes. De vorige keer in “de Helling”, ook in Utrecht, stal hij voor mij ook de show en nu dus weer. Ja, het was wéér magisch, net als toen.

Maandagavond speelt ze in Groningen, dus ga dat zien.....

Link to comment
Share on other sites

René,

Dan hebben we elkaar gisteravond gemist! Ik stond beneden, precies in het midden en redelijk achterin. Positief vond ik dat (eindelijk) het volume op een heel acceptabel niveau stond: ik kon de oordoppen ook in de zak houden. Ook opvallend vond ik dat het publiek uitermate stil was: geen sociaal gekwek en gebabbel (ook niet bij de bar), maar de volle aandacht voor de muzikanten, zoals het hoort. Minpunt(je) voor mij was het laag: dat had voor mij best wel strakker gemogen: vond het toch wel wat wollig en boemerig klinken. En ook meende ik (vooral in het begin; ook mijn dochter vond dat trouwens) nogal wat ruis uit de speakers te horen, tenzij dat deel van de muziekuitvoering was. Maar voor de rest prima genoten.

Edited by Ove Rickland
Link to comment
Share on other sites

Nou, dat is wel toevallig, maar ik heb je niet herkend in al dat publiek. Want volgens mij was het (gelukkig) behoorlijk vol en wellicht bijna uitverkocht. Bijzonder van dat stille publiek, dat was mij ook opgevallen, hoewel ik me nog bedacht of dat beneden ook zo was, want daar was ook de bar die ónder het balkon lag dus dat geroezemoes zou ik daar boven niet kunnen horen. Maar zó stil? Inderdaad, zoals het hoort, maar helaas is dat heel weinig het geval.

En zo kan het dus ook, nee, zo móet het ook volgens mij, op dat aanvaardbare volume. Die vriend van mij was naar War on Drugs geweest in de AFAS. Zelfs mét oordoppen was dat nog veel te hard. Bizar.

Het laag, ja, ook daarbij bedacht ik me: dát heb ik thuis strakker :D :D :D. Die ruis is me niet opgevallen, wellicht kwam dat omdat ik dus boven zat. Hoewel er ook wel wat vreemde sounds in de muziek zitten. Thuisgekomen toch weer een plaatje opgezet, Lillies, en het was wéér genieten.

 

Maar de drummer is je niet specifiek opgevallen? Nu moet ik zeggen dat ik ook wel gevoelig ben voor goede drummers....

Link to comment
Share on other sites

Zo net een plaat gedraaid van Melanie de Biasio met ook enkele nummers die ze afgelopen zondag zong. En hoewel ik heb genoten van haar live optreden, kon de geluidskwaliteit van zaal Pandora van muziekcentrum Tivoli/Vredenburg toch niet tippen aan wat ik thuis hoor. Zou toch eigenlijk niet moeten mogen.

Link to comment
Share on other sites

3 minutes ago, Ove Rickland said:

Zo net een plaat gedraaid van Melanie de Biasio met ook enkele nummers die ze afgelopen zondag zong. En hoewel ik heb genoten van haar live optreden, kon de geluidskwaliteit van zaal Pandora van muziekcentrum Tivoli/Vredenburg toch niet tippen aan wat ik thuis hoor. Zou toch eigenlijk niet moeten mogen.

Ik denk dat er niet veel zalen zijn die dat kunnen. Het zijn geen studio's. Sommige muziek heeft genoeg aan heel veel power, andere heeft meer aandacht nodig.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...