Verslag | Monofestijn bij Sonore Audio

[Ivan10]

Bij deze mijn verslag over een luistersessie met mono LP's bij Sonore Audio:

 

• Monofestijn bij Sonore Audio

[Ove Rickland]

Na een (te) lange onderbreking wegens Corona, afgelopen weekend weer eens een avondje bij Cock langs geweest. Dat is natuurlijk altijd een boeiende bezigheid, want er is altijd wel wat nieuws te bleven. Zo ook deze keer. Het belangrijkste nieuwtje was deze keer het nieuwe koffiezetapparaat. Een forse machine die volautomatisch uit een bak verse bonen een meer dan voortreffelijke bak koffie weet te produceren. Cock zelf houdt het op cappuccino: niet volgens het standaarddoseringsprogramma van het apparaat maar uiteraard – na een serie testen – via een handmatige bediening. Net zoals hij trouwens zijn platenwasser ook bedient.

Het tweede nieuwtje – bent u er nog? – was de optie direct het verschil tussen mono en stereo platen te laten horen. Er staan nu twee identieke Sonore draaitafels, één met een mono-element en één met een stereo-element (beide Ikeda) aangesloten op dezelfde voor-/eindversterker. Het enige verschil zit in de arm en phonopre: het mono-element speelt in een tangentiale arm met de Sonore pre en het stereo-element speelt in een 12 inch Ikeda-arm met een Ypsilon pre. Weliswaar enig verschil, maar beide een topopstelling. Nou, draaien maar. Eerst een mono-plaat met het mono-element: vol, dynamisch, pakkend, echt ...... OK, dan nu dezelfde plaat, maar dan met het stereo-element: iel, slap, afstandelijk ...... Een wereld van verschil dat al na 1 seconde luisteren evident is. Alsof er bij stereo een gordijn – nee, een dik dekbed – voor de speakers hangt. Alsof het geluid uit de kamer ernaast komt. Zou het aan de persing liggen? Andere mono-platen geprobeerd: zelfde uitkomst. Misschien bij stereo het volume hoger zetten en trekt het verschil wat bij: maakt niks uit. De conclusie is overduidelijk: weliswaar kun je een mono-plaat afspelen met een stereo-element maar je verliest daardoor zoveel aan (onder meer) volheid en dynamiek dat je gaat denken "wat is die mono plaat slecht opgenomen of gemastered". En dat is jammer, want het zit echt wel in die groeven opgeslagen. Maar alleen met een echt mono-element krijg je dat er uit.

Al pratende over slechte opnamen en/of slecht gemasterde platen kwam het optreden van celliste Quirine Viersen op de afgelopen Audioshow Alkmaar van 29 februari en 1 maart ter sprake. In de stand van Music2/Barcanova Sonore speelde Quirine live eerst enkele cello-composities van Bach, die daarna ook van lp werd gedraaid. Ook dat was een groot verschil. Zo hoorde je live bijvoorbeeld duidelijk de 'aanslagen' van de vingers op de snaren, terwijl die op de plaat gewoon niet te horen waren. Waarschijnlijk weggemoffeld in de mastering. Toevallig – of niet – had Cock een cd in huis met de opname die Ivan10 had gemaakt van het optreden van Quirine. een opname met relatief eenvoudige apparatuur: één microfoon op het podium en een digitaal opname-apparaat. Verder niks aan gedaan en zo op cd gebrand. Oeps, wat klonk dat lekker, alsof ze daar bij Cock in de kamer zat te spelen. Het kan dus wel, dat live-gevoel pakken en opnemen. Volgens Cock zit dat ook in de eenvoud, namelijk met zo weinig mogelijk middelen (dus met één microfoon). Binnenkort wordt op deze manier een optreden van Quirine gemaakt en op vinyl gezet: mono, maar dat spreekt haast voor zich.

[René N.]

15 hours ago, Ove Rickland said:

Na een (te) lange onderbreking wegens Corona, afgelopen weekend weer eens een avondje bij Cock langs geweest. Dat is natuurlijk altijd een boeiende bezigheid, want er is altijd wel wat nieuws te bleven. Zo ook deze keer. Het belangrijkste nieuwtje was deze keer het nieuwe koffiezetapparaat. Een forse machine die volautomatisch uit een bak verse bonen een meer dan voortreffelijke bak koffie weet te produceren. Cock zelf houdt het op cappuccino: niet volgens het standaarddoseringsprogramma van het apparaat maar uiteraard – na een serie testen – via een handmatige bediening. Net zoals hij trouwens zijn platenwasser ook bedient.

 

Maarreehh.... hoe smáákte die koffie nou eigenlijk?  

 

Leuk Cor, dat je de verschillen zo duidelijk hebt gehoord. En ik geloof je direct, dat die verschillen zo groot zijn. Maar het mooie is wel, dat de vergelijking hier met een bijna gelijke setup is gedaan, en dan mag ook ook wel spreken van een behoorlijk goed vergelijk.

 

Dat met Quirine vond ik ook opvallend in Alkmaar, dat ze zó hard hamerde op de toets. En bij opnames zal dat normaal gesproken wel weggemoffeld worden, en dat zal het enige wel niet zijn. Jammer, gaat allemaal ten koste van de beleving, lijkt mij.

 

Maar mooi verslag weer, het maakt weer nieuwsgierig 

[Ove Rickland]

3 hours ago, René N. said:

 

Maarreehh.... hoe smáákte die koffie nou eigenlijk?  

Dat is de cliffhanger.

Edited 28 mei 2020 by Ove Rickland

[Groovy]

Dat moet met jouw setup ook goed klinken Ove.
Je hebt een niet misselijke set staan.

Altijd leuk een verslag over een bezoek aan Cock te lezen.

Edited 28 mei 2020 by Groovy

[mumsoft]

Eerst was er de monoplaat, pas veel later bedacht men een methode om er stereo van te maken. Moest dat arme monogroefje eraan geloven, en doen waar het nooit voor gemaakt was. De naald die eerst maar weinig te doen had - een beetje zwabberen - moest nu ook op-en-neer, en dus zijn aandacht verdelen. Maarrr: er kwam zowaar links en rechts een ander geluid uit de boxen, en dat was een sensatie.

Dus kocht iedereen nu bij voorkeur stereoplaten  en werd de grammofoon uitgerust met een echt stereo-element. Daar kon je trouwens ook monoplaten mee beluisteren, wie deed je wat! Het was wel in de tijd dat vrijwel niemand een hele goede installatie had, laat staan een set waarin je die twee opstellingen goed kon vergelijken. Misschien wèl, maar er was nog geen internet. En stereo was toch het toverwoord van de jaren zestig (hier, in Amerika waren ze natuurlijk al veel 'verder').

Het verbaast me niet erg, deze uitkomst. En hopelijk heb ik het bij het rechte eind, met deze verklaring. Kortom: de plaat is voor mono bedacht, stereo is een latere toevoeging die de energie verdeelt.

[audio cor]

On 5/29/2020 at 11:17 AM, mumsoft said:

 En hopelijk heb ik het bij het rechte eind, met deze verklaring. Kortom: de plaat is voor mono bedacht, stereo is een latere toevoeging die de energie verdeelt.

De opname is toch mono, ongeacht met welk medium het wordt afgespeeld? . En hoe zit het met cd'tjes kunnen deze ook in mono ? en mp3? of hoge resolutie?

[Duck-Twacy]

Was er niet ook een Beatles CD box in mono uitgekomen? Vraag me af hoe ze dat gedaan hebben. 2 keer het mono signaal (twee keer dezelfde data) er op gezet? Of heeft redbook ook een variant voor mono?

 

https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Beatles_in_Mono

 

Ik heb destijds de stereo box gekocht, maar had ms beter de mono box kunnen kopen

Edited 15 juni 2020 by Duck-Twacy

[Duck-Twacy]

On 5/29/2020 at 11:17 AM, mumsoft said:

Eerst was er de monoplaat, pas veel later bedacht men een methode om er stereo van te maken. Moest dat arme monogroefje eraan geloven, en doen waar het nooit voor gemaakt was. De naald die eerst maar weinig te doen had - een beetje zwabberen - moest nu ook op-en-neer, en dus zijn aandacht verdelen. Maarrr: er kwam zowaar links en rechts een ander geluid uit de boxen, en dat was een sensatie.

Dus kocht iedereen nu bij voorkeur stereoplaten  en werd de grammofoon uitgerust met een echt stereo-element. Daar kon je trouwens ook monoplaten mee beluisteren, wie deed je wat! Het was wel in de tijd dat vrijwel niemand een hele goede installatie had, laat staan een set waarin je die twee opstellingen goed kon vergelijken. Misschien wèl, maar er was nog geen internet. En stereo was toch het toverwoord van de jaren zestig (hier, in Amerika waren ze natuurlijk al veel 'verder').

Het verbaast me niet erg, deze uitkomst. En hopelijk heb ik het bij het rechte eind, met deze verklaring. Kortom: de plaat is voor mono bedacht, stereo is een latere toevoeging die de energie verdeelt.

Ooit bestonden er ook kwadrafonische lps. Vraag niet hoe

 

https://www.quadrophonie.de/deutsch/quadro_1969_-_80.html

http://members.ziggo.nl/ceeveedee/pages/principe_sq.htm

 

Iets met een shibata naald meen ik

Edited 15 juni 2020 by Duck-Twacy

[mumsoft]

O ja. Shihabata toch? Kan me vergissen, ben er niet aan begonnen, wel aan dat soort naaldvormen.

[Seed7]

5 hours ago, Duck-Twacy said:

Of heeft redbook ook een variant voor mono?

Neen, je hebt de keuze 2 of 4 kanalen. Mono is links en rechts hetzelfde op een CD. Natuurlijk kun je in ieder kanaal een andere mono opname stoppen, wordt wel een zooitje als je stereo speelt.

Mono en Stereo vergelijken is mi redelijk onzinnig. Het is gewoon iets anders, net als cd en lp. Mono vraagt om een dedicated keten. Mono over twee speakers , meh. Of een 3-kanaals systeem. Alleen midden voor mono en goed uitgevoerde stereo+mid heeft voordelen tov 2-kanaals stereo. Bredere basis in de stereodriehoek zonder gat in het midden.

Quadraphonie werkt prima op de plaat. Quadraphonie heeft als nadeel dat de symmetrische opstelling van 4 identieke speakers nogal lastig is. Bij 5.1 etc. heb je daar veel minder een probleem mee.

 

Frankie met 3-kanaals:

Edited 15 juni 2020 by Seed7

[i2Paq]

Had Philips ook niet een soort van Mono/stereo achtig iets?

 

Hi-Q?

 

Ooit een keer gehoord en was er erg van onder de indruk.

 

 

 

 

Edited 15 juni 2020 by i2Paq

[René N.]

49 minutes ago, Seed7 said:

Neen, je hebt de keuze 2 of 4 kanalen. Mono is links en rechts hetzelfde op een CD. Natuurlijk kun je in ieder kanaal een andere mono opname stoppen, wordt wel een zooitje als je stereo speelt.

Mono en Stereo vergelijken is mi redelijk onzinnig. Het is gewoon iets anders, net als cd en lp. Mono vraagt om een dedicated keten. Mono over twee speakers , meh. Of een 3-kanaals systeem. Alleen midden voor mono en goed uitgevoerde stereo+mid heeft voordelen tov 2-kanaals stereo. Bredere basis in de stereodriehoek zonder gat in het midden.

Quadraphonie werkt prima op de plaat. Quadraphonie heeft als nadeel dat de symmetrische opstelling van 4 identieke speakers nogal lastig is. Bij 5.1 etc. heb je daar veel minder een probleem mee.

 

Frankie met 3-kanaals:

 

Leuk zo'n oud plaatje. Foto dan hé . En nu maar analyseren wat voor apparatuur daar verder in de kasten staat....

 

Maarreehh, je zou zeggen dat je bij mono aan één versterker en één luidspreker genoeg zou hebben. Ik weet ook niet of dat ooit in het begin zo geweest is, ik heb dat in díe vorm ook nooit gehoord. Wél heb ik het bij Cock over twee versterkers en twee luidsprekers gehoord, met een verbazingwekkende ruimtelijkheid. Of dát dan komt door die dubbele setting weet ik niet. Wellicht is dat ook zo met maar ééntje....

[carl]

https://londonjazzcollector.wordpress.com/for-audiophiles/mono-stereo/

 

Dit is een hele leuke site voor platenliefhebbers. De artikelen over hifi zijn ook erg goed te pruimen waaronder deze over mono/stereo. Cock kiest voor de absolute perfectie: twee absolute topdraaitafels waarvan er een volledig mono is ingericht. Dat betekent een draaitafel met een puur mono opgebouwd element en met mononaald.  Voorzover ik Cock ken doet hij ook nog iets met de phonotrap. Ik heb er indertijd voor Puresound veel over gelezen en gediscussieerd.  Veel mono elementen van tegenwoordig  zijn kennelijk stereo elementen  waarvan de kanalen intern op een of andere manier gekoppeld zijn. Die Ikeda is volgens mij meer een uitzondering op de regel want puur mono. Marco heeft dat indertijd nog nagevraagd bij van de Hull maar die beweert dat  zo'n element even goed is als een puur mono opgebouwd element.  Die London Jazz collector gaat weer een stukje verder in de keten en maakt het signaal pas bij de phonotrap mono. Volgens zijn verhaal levert ook dat een zeer goed resultaat op. Kortom in voorkeursvolgorde:

 

- Methode Cock met puur mono element met mononaald (voor veel mensen financieel niet haalbaar). 

- Methode Londonjazzcollector met normaal stereo element en phonotrap met monoschakeling.  Dat zou ook nog op de voorversterker  kunnen.  Als ik er een phonotrap voor de TD 320 bijkoop dan wil ik wel een monoknop.

- Methode meeste mensen de mono plaat afspelen met een normaal stereo element en nog steeds behoorlijk genieten. 

 

Overigens is zelfs Cock niet 100% recht in de leer want dan zou hij op een luidspreker afspelen 

 

PS 1 nu weten jullie hoe ik aan die World Design phonotrap kom.

 

PS 2 In het mono tijdperk werd er in eerste instantie met 1 luidspreker gespeeld. Toch miste men ruimtelijkheid en dat probeerde men te bereiken met het mono signaal via meerdere luidspekers te laten lopen. En als ik dat boekje van Wim van Bussel uit de jaren zestig/zeventig lees, lukte dat wel enigszins. 

 

PS 3 Ik heb natuurlijk zo'n mono kastje (made bij Roger). Ik ga hem weer eens aansluiten om naar de Beatles te luisteren. Ik heb hun platen in zee r goede stereo conditie en ik vind het in de luisterstoel niet klinken. Ik plaats hem dan in de tape loop die ik toch nergens anders voor gebruik.

 

Edited 15 juni 2020 by carl

[Seed7]

1 minute ago, René N. said:

analyseren wat voor apparatuur daar verder in de kasten staat

Allemaal maatwerk. Het is eigenlijk een puur 3-kanaals systeem, geen stereo met mid, om naar z'n opnames te kunnen luisteren. Er is in die tijd heel wat in 3 kanaals opgenomen, maar nooit als zodanig uitgebracht. Meestal waren de uitgaven in mono.
Met twee luidsprekers heb je een andere interactie met de akoestiek dan met een enkele mono speaker. Je hoeft wat minder met de symmetrie van de opstelling rekening te houden. Kleine verschillen bij een twee speaker opstelling, in signaalverwerking of opstelling,  kunnen het geluidsbeeld in elkaar laten vallen, of juist opblazen.

[Hans van Liempd]

Een stereo-element voor mono gebruiken, is onjuist. Er komt wel signaal uit, maar de spoelen staan onder 45 grd, terwijl ze horizontaal horen te staan.

 

[Hans van Liempd]

2 hours ago, i2Paq said:

Had Philips ook niet een soort van Mono/stereo achtig iets?

 

Hi-Q?

 

Ooit een keer gehoord en was er erg van onder de indruk.

 

 

 

 

Dit lijkt me meer een basspeaker met twee satelietluidsprekers voor links en rechts. Offetewel links + rechts en een subwoofer. Al gingen die "sub"woofers niet zo laag. Het laag was wel veel beter dan van de meeste huidige soepwoofers.

[i2Paq]

23 minutes ago, Hans van Liempd said:

Dit lijkt me meer een basspeaker met twee satelietluidsprekers voor links en rechts. Offetewel links + rechts en een subwoofer. Al gingen die "sub"woofers niet zo laag. Het laag was wel veel beter dan van de meeste huidige soepwoofers.

 

Quote

 

Philips bedacht een nieuwe term om deze radio onder de aandacht te brengen en te laten uitkomen dat het echt iets bijzonders is: Hi-Q , dit staat voor Highest Quality. In tegenstelling tot voorgaande modellen – behalve in het prille begin van de radio geschiedenis – bestaat deze radio uit een ontvanger met drie losse luidsprekers: één voor laag- en middentonen, een stevige kast om in de hoek van de kamer te zetten, en twee kleine luidsprekers voor de midden- en hogetonen. Beide te plaatsen in verschillende hoeken van de kamer, net onder het plafond. Aldus kreeg je een breed (mono) geluid dat de kamer vult en voorkom je het “sleutelgat-effect” (bedenk het maar eens) waar alle andere radio’s toen ”last” van hadden: dat het geluid van één enkele bron komt, de radio zelf met zijn ingebouwde luidspreker(s). Bovendien is de BX 642 A gemaakt met bi-ampli techniek.

 

 

 

Meer leesvoer

Edited 15 juni 2020 by i2Paq

[carl]

1 hour ago, Hans van Liempd said:

 

Een stereo-element voor mono gebruiken, is onjuist. Er komt wel signaal uit, maar de spoelen staan onder 45 grd, terwijl ze horizontaal horen te staan.

 

 

In ieder geval is het zo dat dat je met een mono element een stereo plaat kan kapotmaken Hans en omgedraaid niet.  En dat een monoplaat afgetast met een stereo element zeer goed kan klinken is ook een feit. Dat het veel beter kan bewijst Cock.  Dan betaal je wel de twee keer de hoofdprijs in absolute cijfers, gezien de kwaliteit valt het nog mee.

Edited 15 juni 2020 by carl

[Seed7]

2 hours ago, carl said:

nu weten jullie hoe ik aan die World Design phonotrap kom

WD, voorheen WAD bestaat al een hele tijd en maken mooie kits. Daar hebben bekende ontwerpers aan meegewerkt, o.a. Paravincini (sp?). Ook hebben ze heel lang een erg leuke aperiodisch gedempte luidspreker in het pakket gehad.

[Groovy]

Heb je dan ook een tonearm nodig die mono bedraad is,of sluit je 2 van de 4 draadjes niet aan.

Wellicht een mono phonokabel.

[carl]

25 minutes ago, Seed7 said:

WD, voorheen WAD bestaat al een hele tijd en maken mooie kits. Daar hebben bekende ontwerpers aan meegewerkt, o.a. Paravincini (sp?). Ook hebben ze heel lang een erg leuke aperiodisch gedempte luidspreker in het pakket gehad.

Peter Comeau is een aantal jaren geleden directeur techniek van IAG (Quad, Luxman, Wharfedale e.d.) geworden en heeft vervolgens WAD verkocht. Hij schreef ook voor Hifi News en later Hifi World. In de laatste jaren schreef hij veel over oude succesvolle luidsprekers. Dat zie je terug bij de huidige ontwerpen van Wharfedale. 

[Ivan10]

 

Ik post 'm hier omdat er ook een stukje mono in voorkomt:

 

Een dag Rotterdam met Cock

Een paar weken geleden bezocht ik de stad Rotterdam om een kop koffie te doen bij Cock.  Mijn fotocamera blijft thuis want ik zou geen verslag met foto’s maken. Als ik de stad inloop vanuit het Centraal Station zie ik Cock al in de verte staan. Na de treinreis is het tijd voor een bezoek aan een mooi terras en we zitten al snel aan een warme cappuccino. Het is na de Corona-lockdown leuk om Cock weer ‘en face’ te aanschouwen en niet via de telefoon te horen. Zoals gewoonlijk blijft hij een spraakwaterval en springt hij van het ene naar het andere onderwerp. Een lekker broodje rond de rustpauze af en het wordt tijd om de binnenstad in te trekken voor muziek.

 

Cock kent natuurlijk alle leuke platenwinkels in de stad en we bezoeken dus al snel de muziekwinkel De Platenboef. Een mooie winkel volgestouwd met CD’s en LP’s. Op de bovenste verdieping vind je één van de mooiste tweedehands collecties van metal, rock, pop, jazz, soul, klassiek tot wereldmuziek. Van iedere artiest lijken ze wel een mooie plaat in de schappen te hebben staan. Het is genieten en ik neem naast een LP wat leuke soundtracks op CD mee.
 

We willen de tram pakken met een oogst aan muziek en zoals het nu gaat tijdens de corona-pandemie doen we verplicht ons mond- en neuskap op in het openbaar vervoer. Iets wat later verplicht zou worden voor de hele binnenstad. Ik schrijf expliciet mond- en neuskap, want terwijl we wachten op het perron zien we een tram aan de overkant vertrekken met een passagier, die de mondkap niet over de neus trekt. Laat de neus nu net de perfecte manier zijn voor het coronavirus om de longen te kunnen bereiken. Maar goed misschien neemt deze persoon het woord mondkap wel zeer letterlijk. Al snel zijn we onderweg en zoeft de Rotterdamse tram rustig naar de eindbestemming.

 

Natuurlijk zit ik in ‘no time’ op de bekende bank om naar onze muziek aanwinsten te luisteren. Cock heeft een paar mono LP’s gescoord en is benieuwd hoe het klinkt en belangrijker of het nu ook echte originele mono, mono LP’s zijn. Of te wel zijn de jazz aanwinsten ook met een echte monosnijbijtel gesneden of alleen met een stereobijtel mét een mono signaal gesneden. Geluidstechnisch zou het verschil moeten uitmaken volgens Cock. En dat het echt verschil maakt wordt pijnlijk duidelijk. We luisteren naar een heruitgave van een mono LP versus een echte Mercury mono uitgave van Sarah Vaughan. De re-release klinkt vlak en saai, terwijl het origineel de hele band fysiek voor je plaatst. De neiging is groot om de nep-mono LP de rolemmer in te werpen, maar om het verschil zo duidelijk te kunnen vaststellen tussen de twee uitgaves maakt het een fantastische demo-item voor Cock. Zij het dat het geen pleitbezorger is voor de échte mono weergave.

 

Een mooie aanwinst blijkt de LP van Eric Dolphy – Last date uit 1965 te zijn, die opgenomen is in Hilversum, een top aanwinst. Verder laat Cock me nog een klassieker op muziekgebied getiteld Däfos horen. Uiteindelijk herken ik de muziek wel met veel trommels en percussie. In de collectie van Cock zijn er mooie platen te over. Wel laat hij merken dat hij binnen de jazz een specifieke voorkeur heeft. Hij stelt bij een LP vast, dat het ‘oude muziek’ is. Het jazz geluid neigt dan naar de ouderwets melodieus klinkende big bands en daar is hij geen groot fan van.
 

Na de oogst van Cock gaan we naar mijn muziek luisteren. Mijn LP van Louis van Dyke – Round midnight klinkt als een brandhaard, zo verschrikkelijk. Gelukkig heeft Cock zijn vinyl schoonmaakmachine klaar staan en weet hij de LP te redden na vele schoonmaakrondjes. Als de LP nogmaals op de draaitafel ligt lijkt de muziek wel als herboren. Zo schoon en zonder de vele tikken. Bizar hoeveel signaal er in een groef zit en hoe belangrijk het is om een goede schoonmaakmachine te hebben, want anders haal je nooit het maximale uit je collectie. 

 

Tijdens de pauze laat Cock zijn koffiegeheim zien: een 15 milliliter zwarte koffie met opgeklopte melk is genoeg voor een heerlijk zachte cappuccino. Het wordt tijd om mijn CD’s aan de tand te voelen. Ik had enkele soundtracks uitgezocht en ook hier was het ‘hit’ en soms ook zwaar ‘miss’. Een Star Wars - Return of the Jedi uitgave klonk hard en scherp zonder rust in de muziek. Gelukkig blijkt Cock in zijn collectie een opname te hebben uit de filmserie, die wel goed klinkt. De Matrix reloaded soundtrack klinkt iets beter dan The Matrix deel 1, die ik ook ken, maar het mag geen feest genoemd worden op de set. Op de één of andere manier worden soundtracks verknalt. Wel goed was de Harry Potter and the Philosopher’s stone CD. Daarna werd het tijd voor Janet Jackson – Discipline een album uit 2008. Na de jazz muziek en de grote orkestrale werken voor film krijgen we een beestachtig grote elektronische beat voorgeschoteld. We schieten allebei in de lach. Het appartement wordt omgeturnd in een nachtclub. En verrek de productie is ook nog goed – de beat staat in al zijn detail als een muur voor de luisteraar, terwijl Janet er netjes bovenuit zingt. De laatste CD, die Cock opzet ken ik erg goed van de LP versie: The Jacksons Live. Maar op CD is het één grote sof, het geluid is vlak en vaag. Oók een heruitgave, zie ik tot mijn schrik. Nee, doe deze CD, maar weer snel uit.
 

Tijd om naar huis te gaan. We zitten op een lokaal terras en keuvelen nog wat na. Cock vertelt over de filosofie van elektronicadesign, die hij en Arnold hebben ontwikkeld. Ze kijken naar het grotere geheel nog vóór het bouwen. Ze letten op de banen van het signaalpad, maar ook op de magnetische velden die onderdelen kunnen uitstralen. En dat onderdelen van de metalen behuizing uit de buurt blijven, want ook dat kan invloed op het signaal hebben. Een bijzondere test van Arnold en Cock was het gehoormatig vaststellen van de invloed van weerstanden en condensatoren op het signaal. Een weerstand en condensator is voor Cock altijd gehoormatig een vermindering van het geluid. Met een volle maag loop ik al snel naar mijn perron op Rotterdam Centraal Station. Op naar huis na een gezellige dag.

 

Edited 8 augustus 2020 by Ivan10

[René N.]

Hey Ivan,

Ondanks dat er een keertje géén foto's bij zijn (het is je vergeven...   ) weer een heel leuk verslag. En je hebt óók weer lekkere koffie gehad, zónder Echoputjes dit keer.... 

[Ivan10]

Dank @René N. Ja een verslag zonder foto’s lijkt ook te kunnen. Echoputjes in de koffie?