Jump to content

MONO event in Hoek van Holland


Arden
 Share

Recommended Posts

5 hours ago, Kraus vonBentinck said:

(excuses aan hem voor het opnieuw moeten aanhoren van Beethoven’s rondo; ik sleep die door mij grijs gedraaide plaat eigenlijk overal mee naar toe)

Excuses is niet nodig en helaas kwam ik net beneden toen hij net van de tafel kwam, Heb de plaat dus gemist. Wel jammer het is immers leuk om verschillende muzieksoorten voorbij te horen komen.

 

Link to comment
Share on other sites

  • Members

Het was me idd het dagje wel... In de vroege morgen via mail, Whatsapp en FB Messenger in totaal 28 afhakers vanwege ziekte (of het mooie weer, maar dat werd niet zo gemeld), wat maakte dat we dag een stuk relaxter konden invullen. Uiteindelijk van dit forum idd een man of 8-9, nog 3 van de High-End Nederland groep, en nog 5 localen later in de middag. Meer kan je er eigenlijk gewoon niet hebben, dus rouwig kan ik er niet om zijn.

 

Aanstaande donderdag doen we het nog eens dunnetjes over, dan komt er alsnog een delegatie van de Feestboek groep High-End Nederland, die willen er geloof ik nog een soort van fotoverslag met recensie van maken, eens zien wat daar van komt. De leukste voor mij is echter dan van den Hul morgen met zijn oudste zoon nog even langs komt omdat hij ook wel erg nieuwsgierig is naar dit gebeuren. En als er iemand een enorme jazz collectie heeft...

 

Over het gebeuren zelf, daar zijn denk ik al voldoende indrukken over gemeld, dat mono eigenlijk nooit had moeten verdwijnen is denk ik hiermee wel weer bewezen!

Link to comment
Share on other sites

Ja: het was inderdaad niet al te druk afgelopen zaterdag, maar dat drukte de luisterpret niet. Het is natuurlijk geen verplichting om te komen, maar Marco (Music2) doet moeite (tijd en ook kosten) om wederom een luisterdag te organiseren – mede op verzoek van forumleden  – en dan is het toch jammer dat het zo loopt. Moet ik toch even kwijt. Zelf heb ik ongeveer twee jaar geleden voor het eerst naar echt mono geluisterd bij Cock thuis. Die speelde toen nog met het Ikeda 9mono-element: dat is toch heel wat anders anders dan een mono-plaat afspelen met een stereo-element. Zaterdag luisterden we naar het Ikeda Kai mono-element dat mede op initiatief van Cock is gemaakt. Ten opzichte van de 9mono gaat de Kai mono nog een stap verder in realisme, maar dat mag dan ook wel voor dat geld. Er zijn er toch nu toe maar 10 stuks van gebouwd: Music2 importeert ze en BarcaNova Sonore verkoopt ze. Originele mono-platen hebben een enorme ruimtelijkheid, dynamiek en directheid. Dat ben je met stereo – hoe mooi en goed dat kan zijn – voor een (belangrijk) deel kwijt. Cock is inmiddels een soort ambassadeur geworden van mono en liet dat zaterdag ook horen en kan daar boeiend over vertellen: en dat deed 'ie ook. 

Kraus melde hier eerder dat er vooral in jazz en klassiek volop origineel mono gemaakt is. In mijn ervaring geldt dat ook wel voor pop/rock/beat: je moet het dan wel zoeken in uitgaven van vóór (pak-hem-beet) 1965. Originele mono's in jazz en klassiek zijn bijna zonder uitzondering altijd goed. In de categorie pop/rock/beat wil het nog wel eens tegenvallen: er is dan duidelijk hoorbaar minder aandacht besteed aan de opname en afwerking. Maar er zijn genoeg pareltjes te vinden.

 

 

 

Edited by Ove Rickland
Link to comment
Share on other sites

Heren Marco en Cock, hartelijk dank voor het organiseren van dit mono event. 
Het was weer zoals vanouds erg leuk en leuk om weer enkele bekenden en onbekenden te zien. Het mono event mag wat mij betreft nog wel een keer herhaald worden. Het was voor mij absoluut geen straf om de vele mono jazz opnamen te mogen horen. Ik ben wel een jazz liefhebber en het is mij als kind met de paplepel ingegoten door mijn vader. Ik was enkele van mijn eigen mono lp's van Oscar Peterson en Duke Ellington (om maar wat te noemen) vergeten. Ook kwam het mono event net te vroeg, want Pink Floyd brengt op 29 april 2022 eindelijk de remaster MONO uitgave van het album A Saucerful of Secrets (zie hier) uit op 180 gram. En daar had ik graag een nummer van gehoord tijdens dit event. 
Ik heb genoten van alle mono jazz lp's en ook van Frank Sinatra en Vera Lynn. Ik was erg onder de indruk van Vera Lynn hoe dat werd weergegeven en hoe echt ze daar stond te zingen. Zo helder met haar stem en zo levensecht. De opname van de meegebrachte Beethoven van Kraus heb ik net zoals kappa7 niet gehoord, want toen zaten wij boven. De mono opname van de Rolling Stones met Honky Tonk Woman was gewoon slecht in geluidskwaliteit (Ja, we waren ervoor gewaarschuwd door Marco). Maar dat is bekend bij de eerste uitgaven/opnames van deze heren. Zij namen het niet zo nauw, zoals the Beatles dat altijd wel deden. Jammer dat de Beatles er niet waren in mono, want ook dat had ik graag gehoord. Toch was ik met al het jazz aanbod ook tevreden.

Ook Cock (mij bekende) monologen waren ook volledig in mono gesproken en elke keer is dat weer leuk om naar te luisteren. Ook al ken ik sommige monologen van Cock bijna uit mijn hoofd, het blijft een genot om ernaar te luisteren. Cock kan vertellen als in stereo....euh... als twee😂.

Op de 1e verdieping in de huiskantine en annex cinemaruimte stonden de B&W 800 luidsprekers opgesteld en daar was ik best nieuwsgierig naar. Want ooit in de beginjaren 90 heb ik dit systeem voor het eerst gehoord en was daar diep van onder de indruk en was mijn liefde voor B&W toen geboren. Dus vol verwachting ging ik naar boven samen met Marco. Ik luisterde en luisterde, maar ik was teleurgesteld. Was dat het nou, waar ik vroeger zo lyrisch over was, zo vroeg ik af? Ik vond het saai en plat in de soundstage. Marco bevestigde mij, nadat ik mijn luisterbevinding verteld had. Daarna nog een poging geprobeerd met Yello, maar ook dat kon mij niet bekoren en klopte niet in mijn gehoor. De B&W 801 die verleden jaar er stonden waren duidelijk veel beter wat betreft performance. En de B&W's van deze eeuw cq heden te dage kunnen mij ook niet meer bekoren. Dat lyrische wat ik toen had met dat merk is tegenwoordig volledig omgeslagen. Ongetwijfeld zullen ze nog steeds mooie luidsprekers maken en vele mensen dat ook vinden, maar niet voor mij. Ik ben toch een andere kant opgegaan wat betreft geluidsweergave.

In de kantoorruimte van Music2 stond een set Blumenhofer FS3 Special Edition in te spelen en daar werd ik dan wel heel blij van. Wat waren deze luidsporekers prachtig wat betreft de walnoten hoorn en de tweekleurige fineer. Dit is meer mijn cup of tea

Verder is er natuurlijk ook weer heerlijk ouderwets ge-OH en vele kopjes lekkere koffie gedronken.
Helaas moesten Kappa7 en ik eerder weg, omdat we bij mijn beste en (dienst) maat Wilco  zijn Thorens TD521 met SME 3012 arm moesten afstellen en het Goldring 2500 element inbouwen. Eindelijk had hij weer na 10 jaar zijn draaitafel weer draaiend.
Na een lange dag waren we tegen half 10 weer thuis en keek ik terug op een leuke dag.

Edited by audiofreak
Link to comment
Share on other sites

20 minutes ago, audiofreak said:

Ook kwam het mono event net te vroeg, want Pink Floyd brengt op 29 april 2022 eindelijk de remaster MONO uitgave van het album A Saucerful of Secrets (zie hier) uit op 180 gram. En daar had ik graag een nummer van gehoord tijdens dit event.

Onno, wat is er zo bijzonder aan deze uitgave? In 2019 is er ook al een remastered mono lp uitgebracht.

Link to comment
Share on other sites

Iets waar men wel erg in moet hebben is dat die heruitgaven in mono ongetwijfeld staan in een stereogroef die horizontaal moet afgetast worden met een stereo-element en niet verticaal met een mono-element. Dat betekent dus ook dat je niet echt de voordelen van mono hebt. Dat vermoed ik althans. Ik denk dat die heruitgaven niet met een mono beitel gesneden worden.

Ik had een dergelijke mono-uitgave ook bij me en Cock zag in een oogopslag dat het een moderne microgroove betrof.

Link to comment
Share on other sites

49 minutes ago, Ove Rickland said:

Onno, wat is er zo bijzonder aan deze uitgave? In 2019 is er ook al een remastered mono lp uitgebracht.

Goeie vraag. Eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik wist trouwens ook niet dat er in 2019 ook een heruitgave remastered is uitgebracht. Ik hou niet alles bij. Ik ben op mijn genoemde heruitgave geattendeerd door een PF liefhebber, nadat ik deze PF liefhebber had verteld over mijn bezoek onlangs aan Cock in Rotjeknor en daar een testlp had gehoord van The Division Bell.
Ik zal mij erin verdiepen voor je en navraag doen.
Misschien dat @Seed7 iets meer erover weet. Die is ook een PF liefhebber met veel kennis over PF.

Link to comment
Share on other sites

11 minutes ago, Kraus vonBentinck said:

Iets waar men wel erg in moet hebben is dat die heruitgaven in mono ongetwijfeld staan in een stereogroef die horizontaal moet afgetast worden met een stereo-element en niet verticaal met een mono-element. Dat betekent dus ook dat je niet echt de voordelen van mono hebt. Dat vermoed ik althans. Ik denk dat die heruitgaven niet met een mono beitel gesneden worden.

Ik had een dergelijke mono-uitgave ook bij me en Cock zag in een oogopslag dat het een moderne microgroove betrof.

Zou zo maar kunnen. Ik weet het echt niet. Ik weet wel dat ik deze genoemde heruitgave gewoon wil hebben voor in mijn verzameling. En ik draai gewoon met een Stereo element, de Phasemation PP-200.
Maar binnenkort gaan Kappa7 en ik nog een keer naar Cock in Rotjeknor en zal dan die uitgave meenemen en het wellicht horen of het zo is als jij zegt/denkt.
Wordt vast vervolgd.

Link to comment
Share on other sites

Ik koos ook voor het mooie weer (had ook niet gezegd te komen, wel overwogen) en werd prompt gestraft door een hondenbeet tijdens hardlopen bij de Reeuwijkse plassen :)  (dus avondje huisartsenpost).

 

Dat mono zo goed kan klinken wist ik niet en geeft te denken.

Edited by Duck-Twacy
Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, audiofreak said:

Goeie vraag. Eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik wist trouwens ook niet dat er in 2019 ook een heruitgave remastered is uitgebracht. Ik hou niet alles bij. Ik ben op mijn genoemde heruitgave geattendeerd door een PF liefhebber, nadat ik deze PF liefhebber had verteld over mijn bezoek onlangs aan Cock in Rotjeknor en daar een testlp had gehoord van The Division Bell.
Ik zal mij erin verdiepen voor je en navraag doen.
Misschien dat @Seed7 iets meer erover weet. Die is ook een PF liefhebber met veel kennis over PF.

Deze lp is in 1968 behalve in stereo ook in mono uitgebracht. Wat moet er dan nog worden geremastered, vraag ik me af.

Link to comment
Share on other sites

12 hours ago, Ove Rickland said:

Onno, wat is er zo bijzonder aan deze uitgave? In 2019 is er ook al een remastered mono lp uitgebracht.

 

Op zich is er niet zo heel veel bijzonders aan, anders dan dat men het doet (trend, nostalgie?). De eerste twee, "saucer" en "pipers" zijn indertijd zowel in mono als in stereo uitgegeven. Dat gebeurde wel meer in die overgangsperiode, een service aan hen die nog geen stereo hadden. Eigenlijk was de stereo (nog) "bijzonder".

Link to comment
Share on other sites

10 hours ago, Ove Rickland said:

Deze lp is in 1968 behalve in stereo ook in mono uitgebracht. Wat moet er dan nog worden geremastered, vraag ik me af.

 

Alles wordt toch geremasterd? Een remaster maak je als je een opname wilt aanpassen aan een nieuw weergave medium of als je het aan de nieuwe smaak wilt aanpassen en vooral voor marketering.

Link to comment
Share on other sites

44 minutes ago, Seed7 said:

 

Alles wordt toch geremasterd? Een remaster maak je als je een opname wilt aanpassen aan een nieuw weergave medium of als je het aan de nieuwe smaak wilt aanpassen en vooral voor marketering.

OK. Dan is het toch vooral 'marketing', want vinyl bestond toen ook al.

Link to comment
Share on other sites

Mijn zoektocht leverde het volgende op:
 

De originele monomix van Pink Floyds tweede studioalbum, A Saucerful of Secrets uit 1968 , wordt volgende maand opnieuw uitgebracht op vinyl.

Het bevat klassiekers als ' Set the Controls For The Heart Of The Sun ', ' Remember a Day ' en ' Jugband Blues ', en is natuurlijk het enige album met alle vijf leden: Roger Waters, Richard Wright, Nick Mason, Syd Barrett en David Gilmour.

De monomix werd in 2019 geremasterd door James Guthrie , Joel Plante en Bernie Grundman met behulp van de analoge banden uit 1968. Op dat moment was de mono vinyl heruitgave een limited edition voor Record Store Day 2019 (beperkt tot 6500 exemplaren).

Deze nieuwe volledige, winkelversie is geperst op 180g vinyl en wordt uitgebracht op 29 april 2022 

Kortom, de eerdere heruitgave in 2019 was dus een beperkte uitgave vanwege record Store Day. Vanwege de vraag wereldwijd heeft men dus besloten om het nu volledig uit te geven. Voor mij is het nu zo duidelijk als wat. Ik koop het gewoon. De Stereo uitgave had ik al en ook de mono uitgave uit 1968. Voor mij gewoon leuk om te hebben.

Link to comment
Share on other sites

Ik laat de opmerkingen van het is marketing en toen was er ook vinyl, maar aan mij voorbijgaan. Ik zeg: beschikbaarheid, prijs, archieven, technologie, commercie, verzamelaars, grijs gedraaid. 
 

En ja sommige remasters verknallen het origineel en soms ook niet en ben je blij met de muziek. 

Link to comment
Share on other sites

12 hours ago, audiofreak said:

Mijn zoektocht leverde het volgende op:
 

De monomix werd in 2019 geremasterd door James Guthrie , Joel Plante en Bernie Grundman met behulp van de analoge banden uit 1968. Op dat moment was de mono vinyl heruitgave een limited edition voor Record Store Day 2019 (beperkt tot 6500 exemplaren).

Deze nieuwe volledige, winkelversie is geperst op 180g vinyl en wordt uitgebracht op 29 april 2022 

Kortom, de eerdere heruitgave in 2019 was dus een beperkte uitgave vanwege record Store Day. Vanwege de vraag wereldwijd heeft men dus besloten om het nu volledig uit te geven. Voor mij is het nu zo duidelijk als wat. Ik koop het gewoon. De Stereo uitgave had ik al en ook de mono uitgave uit 1968. Voor mij gewoon leuk om te hebben.

Bedankt voor de info, maar ik snap er niks van. Wat is nu een 'volledige winkelversie'? Was de heruitgave uit 2019 dan onvolledig (nummer weggelaten of zo)? Geperst op 180 gr. vinyl. Dal zal wel, heeft voor mij geen meerwaarde. Interessanter is of deze ook correct mono gesneden is. Maar dat is dus niet bekend.

Link to comment
Share on other sites

Ove, het maakt mij niet echt zoveel uit welke versie het is en of deze wel of niet volledig is. Ik ben een groot Pink Floyd fan vanaf mijn 12e en ik heb ze 3x live gezien. Ik heb hier in de platenkast van sommige uitvoeringen/persingen wel 3 of 4 stuks staan. Daarom koop ik ook weer deze uitvoering. 

Ivan10, ik hecht niet zoveel aan dat remasters beter of slechter zijn. Ik heb vele remasters staan en van sommige remaster heb ik ook de originele uitvoering. Soms vind ik het leuk om te vergelijken. Maar meestal kies ik gewoon voor de best klinkende (in mijn oren) en maakt het mij niet uit of het de originele of de remaster is. Het gaat mij toch echt om de muziek dan om iets anders. 
Als ik moet recenseren, dan gelden er andere regels wat betreft remaster/origineel, geluidskwaliteit en muzikaliteit enz enz. Maar dat is een heel ander verhaal.

Mono en Stereo zijn voor mij twee hele mooie weergaves en van beiden kan ik erg van genieten. Een mono opname en persing afgespeeld met een mono element is echt heel mooi, maar dat geldt ook voor een stereo opname en persing afgespeeld met een stereo element. Ik zie het dan ook als twee verschillende mogelijkheden en beiden geven mij luisterplezier. En om dat laatste gaat het vooral..........luisterplezier.
 

Link to comment
Share on other sites

Ik heb weer wat gemist en zeker het illustere gezelschap! Volgende keer maar beter. Dan is René er misschien ook weer bij.

 

Verder ben ik ook niet zo op B&W luidsprekers. Ik ken de DM 7 a uit die tijd vrij goed. Mijn vorige buurman had (en heeft) ze ook en ze hebben wel eens bij mij gelogeerd. Mooi gelijkmatig als achtergrondmuziek, maar bij hogere volumes ook weer een beetje saai. Ik vraag me af in hoeverre veroudering van filter e.d. hier meespeelt.

Edited by carl
Link to comment
Share on other sites

16 minutes ago, carl said:

Verder ben ik ook niet zo op B&W luidsprekers. Ik ken de DM 7 a uit die vrij goed. Mijn vorige buurman had ze ook en ze hebben wel eens bij mij gelogeerd. Mooi gelijkmatig als achtergrondmuziek, maar bij hogere volumes ook weer een beetje saai. Ik vraag me af in hoeverre veroudering van filter e.d. hier meespeelt.

DM-7a bestaan niet.  Wel de DM-7 en DM7 MKII Het lijkt me een mooie vintage luidspreker met een hoog rendement. 

https://www.hifiengine.com/manual_library/bowers-and-wilkins/dm7.shtml

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...