Jump to content

Op werkbezoek bij Sodejuu


Kraus vonBentinck
 Share

Recommended Posts

Een ketting zonder zwakke schakel

 

De lange rit van West naar Oost bracht mij vandaag, in antwoord op een hulpvraag, aan de voordeur in Roermond. Hoewel ik de pen van de luisterbezoeken aan de wilgen heb gehangen was de gelegenheid om toch even de set bij Sodejuu te beluisteren te verleidelijk om er niet een klein verslagje over te schrijven.

Aan de eerste voorwaarde voor een goed geluid, een niet te kleine en voldoende gestoffeerde ruimte is wel voldaan. Met 8,8x4,5x2,7 is er ruim 100 kubieke meter om gevuld te worden en dat is voldoende en niet beperkend. Speciale akoestische aanpassingen zijn hier niet gedaan. En niet nodig ook.

Een heel uitgebreide luistersessie is het niet geworden want als langdurige forumrelaties (ik denk wel meer dan 30 jaar) valt er natuurlijk ook veel aan nieuwtjes en ervaringen uit te wisselen. En de reisduur, spitsverkeer, de thuissituatie enz bepaalt ook enigszins dwingend het verloop van de dag.

Er zijn vier LP’s gedraaid en vier kanten zijn geconcentreerd beluisterd. Er vaalt veel te kletsen maar in stilte luisteren kunnen wij beiden ook heel goed

Ik had zelf One Trick Pony van Paul Simon bij me en Guitar Man van J J Cale. Paul Simon op zo’n dun vinyl plaatje uit de jaren 80 en Guitar Man op een vrij recent verschenen 180gr. vinyl persing. (Het album is veel ouder maar nooit op vinyl verschenen). Daarna nog een LP van Andreas Vollenweider en een LP met Americana.

Voor mij zegt de LP van Paul Simon eigenlijk bijna alles. Het is erg goed opgenomen maar ook muziek die helemaal mijn smaak is. Het nog veel beroemdere Graceland wordt hier al aardig voorspeld en goed te horen is dat tracks zoals “You can call me All’ niet uit de lucht zijn komen vallen. Paul Simon heeft inmiddels een hoge leeftijd bereikt en het podium definitief de rug toegekeerd. Een mega-groot artiest.

Als ik thuis ‘Late in the evening’ op een beetje volume draai ben ik al heel tevreden met snelheid en detail. Hier bij Sodejuu gaat het echter nog wel zo’n twee stapjes (stappen) verder. De percussie is heel bepalend voor deze track en die is werkelijk tot in het kleinste detail te volgen. Telkens weer verbluffend hoe zo’n krakkemikkige drager zo overtuigend kan klinken.

Het geluidsbeeld heeft echt de kwaliteit van een hoog-resolutie foto. Alles van de percussie staat strak en afgepast en de dynamiek binnen 1 of 2 seconden is verbluffend, een veegje over het bekken of het keihard aanslaan van een snaar op de electrische gitaar, het wordt allemaal en tegelijkertijd haarscherp weergegeven. Stembuigingen binnen één woord zijn  heel mooi te volgen. Dat hoor je niet vaak zo goed.

Het eerste wat ik dacht toen ik dat allemaal hoorde was: “een ketting zonder zwakke schakel” Wat vooraan in de keten fout gaat komt een eindje verder nooit meer goed. Een Phasemation element doet echt niet alleen niks fout maar ook alles goed. Dynamisch, helder, geen rafelrandje aan te bekennen. Een 12 inch Graham toonarm op een BarcaNova (imho de ultieme draaitafel) brengt het allemaal naar een Ayre K1 voorversterker/phono-amp en via de eindeversterker (ook Ayre?) naar de Thiels 3.7. Alles met elkaar in evenwicht én aan elkaar gewaagd. Althans zo klinkt het in mijn oren. (van de bekabeling is mij niets bekend)

Die Thiels zijn ook een verhaal apart. Toch bijna manshoge jongens en geheel matzwart. Zouden er wat witte accenten op worden aangebracht op de juiste plaats dan zouden ze niet meer opvallen in een decor uit Star Wars. Ze staan een kleine drie meter uit elkaar en ik schat op iets minder dan een meter uit de achterwand. Ruim voldoende allemaal want het beeld staat heel mooi los in de ruimte. Misschien niet zo holografisch als de mooiste opnames bij Leobus maar wel gewoon een heel mooi en ruimtelijk plaatje. Het viel mij gelijk op dat dit zeer makkelijk te plaatsen speakers moeten zijn en Roger bevestigde dat. Bij de opstelling was het praktisch eigenlijk neerzetten en klaar. Binnen 10 minuten. Kind kan de was doen. Een gesloten kast en geen baspoort dat maakt het leven toch een stuk makkelijker.

De volgende LP’s bevestigden eigenlijk alleen maar wat bij dat eerste LP kantje werd verkondigd. Gewoon uit de kunst. Wel is er ‘gewone’ muziek gedraaid en en gelukkig geen audiofiel gedoe. Het enige aspect wat niet aan de orde kwam was het diepe laag. Geen kerkorgeltracks en ook Sodejuu’s bijdrage aan de Hear luister- en test-CD (Bluezeum/Portrait of a Groove) is niet aan bod gekomen. Ik twijfel er niet aan of ook dit was foutloos uit de Thiels gekomen.

Toch: in het echte leven bestaat geen 100% perfectie: de Guarnieri’s  steken de betere allrounder Thiel in het verfijnde hoog naar de kroon volgens Roger. Ach, hij heeft ze nog en kan er mee leven. Zou ik ook heel goed kunnen.

 

Link to comment
Share on other sites

Bij Roger;

Een lp van Andreas Vollenweider liet de Guarneri's zingen. 

Deze Thiel's geven vast meer laag en druk, maar .............. waar kies je voor. 

Als ik Roger was, liet ik eens een paartje Magnepan 3-series aan komen draven.

Link to comment
Share on other sites

Inderdaad pure advertorials Pjotr. Wel jammer want zo’n blad zou ook een opzet tot verbetering van het product kunnen zijn. Bij Hifi News werd vele jaren jaren geleden de SME arm gerecenseerd. De reviewer beschreef daar dat tegengewichtje ten behoeve van anti skating. Niet veel later werd dat standaard door SME bij de arm geleverd.

Link to comment
Share on other sites

38 minutes ago, pjotr27 said:

Wordt tijd voor een nieuwe carrière, schrijven voor audio-magazines, krijgen we tenminste leesbaardere en betere verhalen. Soms lijkt het in de bladen meer een verkapte verkoopadvertentie als een objectief verslag. Echt heel leuk geschreven!

Helemaal mee eens.

Kraus, bij deze doop ik u, in alle onmacht mij gegeven door dit forum, de nieuwe Michael Fremer!😜

Link to comment
Share on other sites

Dank Eric, voor de lovende woorden. Ik ben ook heel blij met hoe het nu klinkt. We hebben idd alleen naar de BarcaNova Sonore geluisterd met "normaal" vinyl. Geen extreme (audiofiele) persingen. En dan nog blijft het geheel goed staan, met de Graham arm en de Phasemation P1-G erin. De set kan ook heel goed overeweg met echt laag. Het blijft beheerst en staat nooit te bonken, maar gaat toch diep (tot 33Hz). Via CD/Streaming gaat dat beduidend makkelijker.

Mijn bekabeling is een allegaartje van Levin Design, NBS, Heavens Gate en nog wat merken.

 

O ja, die Americana LP was de roadtrip LP (Americanalog) die Pablo v/d Poel (DeWolff) heeft gemaakt met zijn vrouw. De foto's in het boek dat bij de LP geleverd wordt zijn van haar hand (allemaal analoog geschoten)

https://suburban.nl/product/americanalog/

Edited by Sodejuu
Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, pjotr27 said:

Wordt tijd voor een nieuwe carrière, schrijven voor audio-magazines, krijgen we tenminste leesbaardere en betere verhalen. Soms lijkt het in de bladen meer een verkapte verkoopadvertentie als een objectief verslag. Echt heel leuk geschreven!

De importeur koopt een aantal advertenties bij het magazine. Zijn apparaat wordt getest. De tekst mag hij inzien, voordat deze geplaatst wordt.

Daar het, zoals alles, om geld gaat, komen ze er samen vast wel uit.

Link to comment
Share on other sites

Elk audiotijdschrift, als gedrukt als via internet, moet het hebben van de advertenties. Zonder dat kan het niet bestaan en heeft het geen bestaansrecht. Dat weten we toch allemaal. Dus als je een tijdschrift koopt is de helft van de pagina's bestaand uit advertenties. En dat is niet alleen bij de Nederlandse audio tijdschriften, maar ook bij de Engelse, Duitse, Amerikaanse enz enz.

Je moet niet raar opkijken dat tussen nu en een paar jaar niks meer gratis te lezen is op het internet en dat je daarvoor moet betalen. In feite heb je dat nu al, als je kijkt naar de landelijke dagbladen (kranten) en die leesabonnementen verkoopt voor het internet. De zogenaamde betaalmuur.  En weet je waarom, omdat de advertentieverkoop terugloopt en men wel geld moet verdienen. Dus is dan zo'n betaalmuur een andere manier van toch geld verdienen. Let op mijn woorden, dat zal ook met audioartikelen die nu nog op het internet te vinden zijn straks ook achter een betaalmuur zitten. 

Link to comment
Share on other sites

Wat mij betreft is het gebrek aan elementaire kennis bij veel recensenten een veel groter probleem. Vanuit hun ivoren toren is blijkbaar alles toegelaten en schrijven ze soms echt elementaire fouten en de lezers gaan daar volgzaam in mee. Ik lees al jaren geen reviews meer, als ik iets wil kopen oriënteer ik me liever bij een goede dealer.

 

Link to comment
Share on other sites

Op zich vind ik reclame in een blad niet erg. Het geeft ook weer inzicht in wat er op de markt verschijnt.

Een abonnement kost niet zoveel en het geeft me ook weer plezier in het kijken wat er te koop is.

 

Wat betreft reviews, dat is vaak totaal ondoorgrondelijk en niet objectief.

Het mooiste voorbeeld vind in een reviewer in een Nederlands blad die een hele lading audio apparatuur tevoorschijn haalt voor een review.

Ik vraag me echt af of hij dit allemaal in "voorraad" heeft en bovendien vind ik het soms al lastig als er een schakel veranderd om de verschillen te beschrijven.

Laat staan een nieuw apparaat in een set waar componenten voortdurend worden gewisseld.  

Link to comment
Share on other sites

57 minutes ago, audiofreak said:

Elk audiotijdschrift, als gedrukt als via internet, moet het hebben van de advertenties. Zonder dat kan het niet bestaan en heeft het geen bestaansrecht. [...]

 

En weet je waarom, omdat de advertentieverkoop terugloopt en men wel geld moet verdienen. Dus is dan zo'n betaalmuur een andere manier van toch geld verdienen.

 

spreekt zin twee zin een niet tegen ;) Maar ik snap helemaal wat je bedoeld hoor.

 

T.a.v bestaansrecht, een Kia Picanto voor de hoofdredacteur of zo'n ding met een ster op de motorkap?

 

Ik denk dat een echt serieus tijdschrift zonder advertenties toe kan en dan hoeft het nog niet eens controversieel en anti alles te zijn. Als het een gedrukt blad is wordt het heel moeilijk, papier is duur en hout is goud. Een voorbeeld, al is het dan een forum: https://www.audiosciencereview.com/forum/index.php?threads/how-to-support-audio-science-review.8150/ Het grootste probleem is m.i. dat er amper een niche over is, zeker als je een audio/muziek tijdschrift wilt beginnen.

Link to comment
Share on other sites

11 minutes ago, Seed7 said:

 

spreekt zin twee zin een niet tegen ;) Maar ik snap helemaal wat je bedoeld hoor.

 

T.a.v bestaansrecht, een Kia Picanto voor de hoofdredacteur of zo'n ding met een ster op de motorkap?

 

Ik denk dat een echt serieus tijdschrift zonder advertenties toe kan en dan hoeft het nog niet eens controversieel en anti alles te zijn. Als het een gedrukt blad is wordt het heel moeilijk, papier is duur en hout is goud. Een voorbeeld, al is het dan een forum: https://www.audiosciencereview.com/forum/index.php?threads/how-to-support-audio-science-review.8150/ Het grootste probleem is m.i. dat er amper een niche over is, zeker als je een audio/muziek tijdschrift wilt beginnen.

Nee, spreekt elkaar niet tegen. Het is en en het is en, dus en en.
Die tweede zin sloeg op artikelen op het internet en die je alleen kan lezen als je je erop abonneert (betaalmuur) of een artikel kan lezen waar je 50 eurocent o.i.d. voor betaalt (Blendle had dat van Alexander Klipping) Zo'n abonnement (betaalmuur) kun je alleen al afsluiten voor het internet en die abonnementen zijn er in verschillende vormen. Voor mij is dat iets soortgelijks als een abonnement van een krant die je elke dag in je brievenbus krijgt. Denk aan Telegraaf, Volkskrant die ook op die manier werken.

Zelfs een serieus tijdschrift kan echt niet zonder advertenties, want hoe betalen ze dan hun drukkosten, huur pand, belastingen, redacteuren, enz enz? Er zijn geen geldschieters of filantropen die zoiets gratis uitgeven. En zo ja wel. Dan zou ik wel willen weten welk tijdschrift, want in mijn beleving en kennis bestaan ze niet.
De opgegeven link is eigenlijk hetzelfde als een adverteerder. Met dit verschil iemand betaalt om de content te kunnen zien of zelf te kunnen posten en dat noemen we dan een vrijwillige bijdrage of donateur. Het komt in mijn optiek op hetzelfde neer, behalve dat het iets anders wordt benoemd.
En BTW, ik heb ook niks tegen advertenties in de audiobladen, want soms kom je iets tegen wat jezelf nog niet kent of je nieuwsgierigheid ernaar aanzwengelt.

Maar goed, ik zal het leuke verslag en topic niet verder bevuilen ermee.
 

Link to comment
Share on other sites

Ha Kraus, ik loop wat achter maar lees wel alles, waaronder ook dit verslag. Laat je gewoon verrassen en schrijf als er echt wat te schrijven valt, dan blijft het ook voor jou leuk. En heel mooi geschreven weer, dank!

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...