Jump to content

Tijdschrift AudioOpinie


Duck-Twacy
 Share

Recommended Posts

Ik kocht ooit een Nederlandstalig tijdschriftje AudioOpinie. Nummer 13 van nov/dec 1988 (ja ja , ben oud :) ) voor Dfl 7,50. String Publications. Het zou 6 * per jaar verschijnen.

 

Ik heb het verder eigenlijk nooit meer gezien. Wie kent het en heeft er ook wat van.

Even een blik in de inhoudsopgave:

- Verzameling nieuws (geen persberichten, maar eigen invulling)

- Test van de Quadral Titan III

- Test Denon PMA720

- Test Proton pre/eind AP1000/AA1150

- Verhaaltje over lage tonen, subs etc

- Verhaaltje over actief scheidingsfilter (met verschillende luistertesten)

- een aantal muziek besprekingen, releases

- vraag/aanbod rubriekje

 

Best leuk tijdschrift dus.

 

NB. Ik heb wel alle Audio & Technieks (ook een leuk blad uit die tijd).

Link to comment
Share on other sites

Hoi Duck,

 

Leuk, ik ken dat blad ook nog en heb er vast nog wel wat van rondslingeren! ;) Volgens mij is het blad later opgegaan in Beeld&Geluid Opinie, waar ik diverse exemplaren bezit uit de jaren '90 tot heden!

Ik lees het blad nog steeds (in de bibliotheek)! Je zult, als je het blad doorbladert, vele bekende namen van recensenten tegenkomen die ook bijdragen leveren aan andere bladen. ;)

Helaas worden er ook reviews geplaatst, vaak iets verkort, die een jaar of eerder ook al in de "bekendere" bladen hebben gestaan! ;) Lekker makkelijk dus......! :rolleyes:confused.gif

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Duck-Twacy:

 

NB.  Ik heb wel alle Audio & Technieks (ook een leuk blad uit die tijd).

 

Ook een zeer leuk blad, heel informatief, veel techniek, doch bij vlagen niet objectief(af te meten aan de hoeveelheid advertentie

Link to comment
Share on other sites

AudiOpinie was een uitgave van Rudolf Bruil, zeker niet de voorloper van Beeld&Geluid opinie, Jammer genoeg is Rudolf gestopt met het uitgeven van dit blad............

Op z'n site is echter nog wel eea. nuttigs te lezensite

Link to comment
Share on other sites

En als jij het niet gezegd had dan ik wel Jitze. Zowel op de site van Rudolf Bruil als de Site van Armand Van Ommeren en Jan de Kruif staan diverse leuke artikelen.

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door carl:

En als jij het niet gezegd had dan ik wel Jitze. Zowel op de site van Rudolf Bruil als de Site van Armand Van Ommeren en Jan de Kruif staan diverse leuke artikelen.

 

Deze? http://audio-muziek.nl/index.htm

 

Vergeet Jan Kool niet (ex-Disk, dacht ik, of was het Luister???)

Link to comment
Share on other sites

Hai allen,

 

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik wel eens gedacht heb dat Armand van Ommeren doof is. Hij hoort bijvoorbeeld nooit of zeer, zeer weinig verschillen tussen versterkers,platenspelers e.d en buizen vindt hij helemaal onzin. Aan de andere kant deel ik zijn mening op opnamegebied zeker nu ik weer eens een stapel "oude" LP's heb gekregen. Het is allemaal veel te ingwikkeld tegenwoordig (teveel microfoons e.d.). Met die oude Lp's draai ik klassiek bij de vleet, mijn klassieke CD's zet ik bijna nooit op.

 

Die Kool was ook een zeer interessant figuur. Hij was recensent in de hoogtijdagen van de HiFi, goed bevriend met John Bowes (oprichter B&W) en was volgens mij een super audiofiel hoewel hij dat ten stelligste ontkende. Hij stelde dat alle aparatuur behalve luidsprekers nagenoeg hetzelfde klonk maar kwam daar regelmatig op terug. Als je wat oude Luisters te pakken kan krijgen (jaren 80) zeker de moeite waard (ook een goede schrijver). Volgens mij trouwens ook een zeer eigenwijze figuur, die niet te beroerd was een produkt af te kraken. Tegenwoordige Nl recensenten kunnen/willen zich dat niet veroorloven. Armand van Ommeren is volgens mij de enige die dat nog een beetje doet en dat zou eigenlijk niet kunnen want die was volgens mij doof. Ik lees hem overigens graag dat moge duidelijk zijn.

Link to comment
Share on other sites

Ik mag die van Ommeren wel met zijn kruistocht tegen multi-channel (en ook zijn kritische houding tov het nut van SACD en DVD-A). En zijn keuze voor Sony ES (ook zo slecht nog niet) met Quad electrostaten.

 

Denk dat hij graag opnames maakt (live of van radio), gezien zijn voorkeur voor DAT en cassette (en zijn uitspraak dat 10 jaar geleden een goede cassette opname beter klonk dan een plaat :) ).

 

Je hoeft het niet altijd met een recensist eens te zijn (als ie doof is, is dat wel een probleempje).

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door carl:

Aan de andere kant deel ik zijn mening op opnamegebied zeker nu ik weer eens een stapel "oude" LP's heb gekregen. Het is allemaal veel te ingwikkeld tegenwoordig (teveel microfoons e.d.).

 

Hoewel ik Armand's mening over opnamen voor een grootste deel deel, deel ik niet de wijze waarop jij deze mening kracht bij zet.

 

"Oude LP's" klinken net zo beroerd als "nieuwe lp's", mijn platenkast bestrijkt een periode van ca. 60 jr. Beter gezegd, door de afgelopen eeuw heen is de verhouding tussen goede en slechte opnamen (want daar gaat het over) niet veel veranderd.

 

Het heeft even geduurd voor men er achter was hoe een goede opname te maken, maar vanaf dat moement zijn er nog steeds merendeels slechte opnamen gemaakt (hoewel het per genre een beetje verschild).

 

Wat betreft "multi miking", dat is nou niet bepaald iets van vandaag. Luister eens naar het werk van Phil Specter, the wall off sound. Ondanks dat het merendeel mono is zijn er vele microfoons (opstellingen) gebruikt.

 

Een groot deel van deze "slechte opnamen" zijn echter gemaakt met de drijfveer van het willen horen van meer en meer detail. Had deze violiste nu rode of roze nagellak? En wie zitten er achter deze drang ... de audifielen wellicht? ... of de muziek liefhebbers? ... marketing? ... de bladen?

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Seed7:

 

Een groot deel van deze "slechte opnamen" zijn echter gemaakt met de drijfveer van het willen horen van meer en meer detail. Had deze violiste nu rode of roze nagellak? En wie zitten er achter deze drang ... de audifielen wellicht? ... of de muziek liefhebbers? ... marketing? ... de bladen?

Dat is vrij simpel: Onnozelheid, onwetendheid of gewoon slechte smaak.

 

Een goede ruimtelijke opname maken is helemaal niet meer werk dan een slechte. Je moet alleen weten hoe het moet. Zowel in mono ALS in stereo. Wel eens opgevallen dat in een goede mono opname ook diepte zit?

Link to comment
Share on other sites

Guest okki-nokki
Geplaatst door Pjotr:

Dat is vrij simpel: Onnozelheid, onwetendheid of gewoon slechte smaak.

 

Een goede ruimtelijke opname maken is helemaal niet meer werk dan een slechte. Je moet alleen weten hoe het moet. Zowel in mono ALS in stereo. Wel eens opgevallen dat in een goede mono opname ook diepte zit?

 

Bravo , Bravo dat hoor ik niet vaak .Stereo is van c.a. 1957 , voor die tijd sprak men van High Fidelity sound. Stereophonic en Monaural zijn termen die sedert het uitbrengen van stereoplaten in eens op de platenhoezen verschijnen.Rudy van Gelder heeft in de 50 er jaren HONDERDEN opnamen gemaakt voor Blue Note , Prestige , Savoy en nog veel meer Jazzlabels, gebruikmakend van de akoestiek van de opnameruimte,(Zijn Huiskamer in New Jersey).Een schitterende sound met veel diepte , maar ja als je je neus ophaalt voor een mono-plaat? Of nogerger alleen een plaat draait en er niet naar luisterd. Dan mis je helaas heel erg veel. Misschien ben ik wel knars maar bij de keus tussen Mono of Stereo ga ik altijd voor de Mono.( of bij gebrek aan fantasie voor beide)

 

Groet Okki-nokki.

Link to comment
Share on other sites

Kool en van Ommeren hebben in Luister een hele reeks artikelen geschreven over alles wat met audio te maken. Veel van die artikelen (hoewel soms al 25 jaar geleden geschreven) zijn nog uiterst actueel. Ik denk dat Jool en van Ommeren juist gieen audiofieklen zijn, omdat ze de techniek volledig in dienst stelden van de muziek en ook zo benaderden. Ik heb het blad gehad van 1978 tot 1998. Jammer genoeg mis ik de nummers 4-84 t/m 4-86 als gevolg van de financiele beperkingen die er toen waren.

Het blad veranderde steeds meer in oppervlakkig reclamewerk en ik vond het steeds minder interessant worden. Dus ik heb mijn abonnement opgezegd. Anderhalf jaar geleden nog eens een paar nummers meegenomen van de doelenshow, maar nee, mijn blad is het niet meer.

De oude nummers pak ik nog met enige regelmaat. Als je leest hoe Kool en Van Ommeren reageerden op audiofielen die het met hun standpunten niet eens waren: correct en scherp, op basis van inhoudelijke argumenten. En vooral dat laatste was iets waar het gros van de opponenten zich niet mee bezig hield...

Beroemd/berucht zijn de artikelen over pick-up elementen. Als je ziet wat daar allemaal mis gaat. Kool was een een fervent platendraaier, maar sloot zijn ogen zeker niet voor de tekortkomingen. CD was voor hem iets wat naast de platenspeler bestaat en niet 'in plaats' van.

 

Ik weet niet hoe het met het copyright zit, anders zou een aantal artikelen zeker interessant materiaal zijn om hier te publiceren

 

Overigens heeft Armand van Ommeren een opname gemaakt van het trocadero-ensemble (een salon-orkestje) voor het label Erasmus. Voor een paar centen (zal niet veel meer dan 5 euro kosten) haal je werkelijk een beeld van een opname in huis met een aantal heerlijke muzieken. Deel 2 is door een ander opgenomen en het verschil is evident: Van Ommeren kan er wat van.

 

.

Link to comment
Share on other sites

Hai Seed en Kermit,

 

Toen ik het over oude opnamen had bedoelde ik klassieke muziek, hoewel tegenover Phil Spector natuurlijk ook andere goede moderne opnamen staan.

 

Ik heb praktisch dezelfde jaargangen Luister (tot 92 dacht ik) als Kermit en ben het helemaal met hem eens. Met Audiofiel ivm Jan Kool bedoelde ik dat hij heel vaak van aparatuur wisselde terwijl hij aan de andere kant het besteden van geld aan aparatuur vaak relativeerde.

 

Van Armand van Ommeren en jan Kool heb ik veel geleerd al heb ik ook andere ervaringen. Bij een draaitafel draait het bijvoobeeld niet alleen om het element, maar is het loopwerk ook erg belangrijk.

 

Oude Luisters zijn in ieder geval zeer de moeite om eens te herlezen.

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door carl:

Toen ik het over oude opnamen had bedoelde ik klassieke muziek, [...]

 

Dat begreep ik heel goed, echter de onderliggende princiepes voor het maken van een goede opname blijven gelijk, of ik nu een strijk quartet, een groot orkest of koor of een "zwaar metaal" band opneem.

Link to comment
Share on other sites

Veel oude opnames brengen iets wat veel nieuwe opnames niet meer hebben: muziek met persoonlijkheid. Vroeger traden die muzikanten, orkesten, combo's zangeressen gewoon het hele jaar op en maakten tussendoor opnames. Die mensen maakten geen muziek, die waren muziek, het was hun levenswijze. Tegenwoordig zijn het de producers die het bepalen en zijn de muzikanten soms niet meer dan marionetten. Ik vind het heel tekenend dat tegenwoordig zo ontzettend veel ge-play-backed wordt.

 

En dan die doodgemixte digi-junk. Zet daaar nou eens een Verve, Capitol of Blue Note opname tegenover uit de jaren '50 - begin jaren '60. Dan weet je meteen wat ik bedoel...

Link to comment
Share on other sites

Nou gelukkig bestaan er nog wel goeie bands die zich niets van hun platenmaatschappij aantrekken of gewoon bij een goede platenmaatschappij zitten (want die zijn er wel degelijk). Alleen hoor je dat niet op de commerciele radio- en tv-zenders, want daar zit veel minder geld achter... Het is niet allemaal troep hoor Kermit. Om ff een voorbeeldje te geven: de bandleden van (daar komt ie weer :)) The Gathering kunnen leven van de opbrengsten van hun muziek, maar hun 'loon' staat wel ongeveer gelijk aan het minimum loon. De drummer bijvoorbeeld heet voor computerprogrammeur gestudeerd (en afgemaakt) en zou zo 3x zoveel kunnen verdienen (volgens eigen zeggen) als ie de band zou laten voor wat het is en zou gaan programmeren. Maar dat wil ie niet, want hij vindt dit veel leuker! Overigens schijnen de bandleden soms hier en daar nog wat bij te werken omdat ze dan wat extra hebben (ze kunnen dus echt maar net rondkomen van de muziek)...

Link to comment
Share on other sites

Hai,

 

Ik denk dat simpele opnametechnieken (gebruik weinig microfoons) vaak tot betere resultaten zullen leiden. Vroeger hadden veel studios niet van die grote aantallen microfoons als nu. Vergeet niet dat we in de jaren 60 nog in een schaarste economie zaten.

Dat ligt tegenwoordig wel even anders. Het is moeilijk om bewust af te zien van al je technische mogelijkheden.

 

Daarnaast speelt, dat als er tegenwoordig een foutje in een opname zit ze makkelijk een nieuw stukje kunnen "inlassen". Vroeger namen ze daar vanwege de kosten de tijd niet voor. Ik heb wel eens een intervieuw gelezen met een lid van de Swinging Blue Jeans die beweerde dat hun eerste Lp in een middag werd opgenomen. Artistiek levert zoiets een heel ander produkt op.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...