Jump to content

Welke muziek staat er nu op (part 5) ???


Ome Henk
 Share

Recommended Posts

dvd tje ( van familie uit australie )

 

Wolfmother

 

live at the Horden Pavilion Sydney

 

All tracks were written by Andrew Stockdale, Chris Ross and Myles Heskett.

1. "Dimension"

2. "Pyramid"

3. "Apple Tree"

4. "White Unicorn"

5. "Love Train"

6. "Witchcraft"

7. "Tales From the Forest of Gnomes"

8. "Woman"

9. "Mind's Eye"

10. "Vagabond"

11. "Colossal"

12. "Joker & the Thief"

 

 

zonder hoessie maar ja whatever :lol:

Link to comment
Share on other sites

en daarom zeg ik altijd ,beste Bart

iedere muziek heeft waarde. al is het maar 1 persoon op aarde die ervan geniet.

 

zolang muziek iets "doet" met mensen heeft het nut.

 

muziek toont ons eigen gebrek aan in gebruik van hedendaagse taal. we rationaliseren teveel, denken teveel na over de zinnen.

wanneer je spreekt met je hart is het altijd goed :wub:

 

daarom, schijt aan zinsbouw ,spelling en de komma op de juiste plek.

Onze muziek laat horen hoe we moeten spreken.

spill your guts ....and you'll be fine -_-

 

M44

voor een ieder die het wilde lezen en tot zich laten doordringen

greetzz

Link to comment
Share on other sites

C00000003855-voor.JPG

 

"Here I Go Again" - Eddy Doorenbos

 

Genre: Jazz

Label: Papagayo

Dirigent (+ arrangeur): Lex Jasper

Percussie 3,6,8: Eddie Conrad

Bas: John Clayton

Tenorsax 4,9: Ruud Brink

Gitaar: Wim Overgaauw

Zang: Eddy Doorenbos

Slagwerk: Hans Beths

Producer: Jaap Alberts

Studio: Frans Peters, Hilversum; engineer: Jay Denson.

LP, 1981.

 

Tracks:

Takin' A Chance On Love

I've Tried

Sweet And Charming

I'm Lost

Doodle Dee Do

Around The World

My Little Grass Shack

I'm Shadowing You

We're Still Together

Here Comes That Blues Again

The End Of A Love Affair

 

(...) Eddy Doorenbos: zanger, bassist, gitarist, pianist, componist, tekstdichter, kunstschilder, entertainer, maar bovenal een levensgenieter. Groot bewonderaar van Nat King Cole en Frank Sinatra. Vindt het een groot compliment dat hij door sommige muziekkenners de Nederlandse Frank Sinatra wordt genoemd. Zijn muzikale loopbaan begon omstreeks 1945. Met het orkest van Han de Willigen vertrok hij naar Brussel om twee jaar te musiceren en te zingen voor de Amerikaanse troepen, die waren gelegerd in België, Frankrijk en Duitsland. Grote faam verwierf Eddy Doorenbos als vocalist bij het legendarische Miller Sextet van Ab de Molenaar, waar hij van 1947 tot 1961 aan verbonden was. Er waren veel radio-optredens en langdurige engagementen in beroemde etablissementen in Nederland, alsmede uitgebreide buitenlandse tournees (US Forces in België, Frankrijk en Duitsland; Indonesië; Zweden; Denemarken). In 1956 en 1957 verkozen tot favoriete zanger in de poll van het tijdschrift ‘Rhythm’. In 1961 verliet hij The Millers om o.a. een jaar te zingen bij het orkest van zijn goede vriend, klarinettist en saxofonist Herman Schoonderwalt (1931-1997). Na de opkomst van de beatmuziek verdween nogal plotseling de belangstelling voor de swing.* Doorenbos besloot zijn biezen te pakken en vertrok naar Spanje, waar hij met een onderbreking van enkele jaren zo’n twintig jaar zou blijven. Hij vestigde zich in 1965 aan de Costa del Sol, genoot van het zonnige klimaat en ontdekte dat hij nog meer artistieke gaven had: hij ging schilderen en met succes. Zijn werk werd ontdekt door de jetset in Marbella en hij verkocht doeken o.a. aan Gina Lollobridgida, Anita Ekberg en Sean Connery. Hij staat ook vermeld in het grote Lexicon ‘500 jaar Nederlandse schilderkunst’ en had exposities in Spanje, Frankrijk, Zwitserland, Zweden en Nederland. In 1968 is hij nog een aantal keren in Nederland geweest om in het kader van een Miller-reünie, die werd georganiseerd door producer Skip Voogd, radio en grammofoonplaatopnamen te maken, die later ook op CD zijn verschenen. In de 70er jaren heeft Doorenbos ook nog 4 jaar in Brussel gewoond. In die tijd had hij een galerie in Knokke en trad hij in België regelmatig op voor de Franstalige zender RTB. Daarna keerde hij weer terug naar het zonnige Zuiden en vestigde zich in Marbella. In 1984 keerde hij terug naar zijn vaderland. Op een korte onderbreking na (in de periode van 1995-1996, woonde hij op Lanzarote, een der Canarische Eilanden) bleef hij verder in Nederland. Doorenbos is de muziek altijd trouw gebleven. De afgelopen 15 jaar trad hij op met zijn eigen kwartet “The Swingmill” had hij radio-uitzendingen met The Skymasters en zong met vele bands en ensembles. Doorenbos is te horen op alle CD’s van The Millers en heeft sinds 1989 drie CD’s onder zijn eigen naam gemaakt: “Still Together” met The Swingmill, “Here I Go Again” en “Gimme That Wine”. Verder heeft hij in 1994 met zangeres Joke Bruijs een CD volgezongen met Nederlandstalige duetjes. Van zijn grote Miller succes “Smoke, Smoke That Cigaret” maakte hij in 1996 een verrassende rapversie, gecombineerd met een videoclip, die regelmatig op TMF werd vertoond. Sinds 1997 is Eddy Doorenbos een groot aantal maanden per jaar te beluisteren in de Boomerang Bar van het Sheraton Amsterdam Airport Hotel. Daarnaast treedt hij regelmatig op in binnen en buitenland, meestal op exclusieve privé-party’s, maar ook op jazzfestivals en in clubs. (...)

Amsterdam, november 2000

Hans Frijling http://www.eddydoorenbos.com/biografienederlands.html

 

Of Eddy nog stééds swingt... ik zou het niet weten.

Maar gedurende de lange tijd waarin hij dat wèl deed - vanaf de Tweede Wereldoorlog, met The Millers, tot ruim in het huidige millennium - deed hij dat gewèldig.

Op deze plaat: samen met een aantal van de beste Nederlandse jazzcats van zijn tijd.

Heerlijke muziek, die nog steeds heerlijk zal zijn wanneer alle pop zal zijn vergeten.

Want: "It don't mean a thing, if it ain't got that swing!"

And Swing?... That's what it's got.

Lots of it!

 

* De belangstelling voor swing c.q. jazz van de jeugd nam in de jaren '60 inderdaad sterk af, helaas. Maar mensen met een goede smaak - en daaronder vele wat oudere muziekliefhebbers, bleven hun swing- en jazzmuziek trouw. En dus ook hun Eddy Doorenbos.

Link to comment
Share on other sites

Het nieuwe jaar begonnen met Live à FiP van het Hadouk Trio

 

41gIZJwo-qL._SL500_AA300_.jpg

Prima spul om de top2000-klanken mee weg te spoelen, en goed beschouwd de eerste keer dat ik het hele optreden heb meegemaakt. :rolleyes:

Met dank aan KT88 voor deze tip, en aan Thingman die ermee kwam in het puppy-topic.

 

M :ph34r: rc

Link to comment
Share on other sites

Als vervolg op de prachtplaat van Eddy Doorenbos, koos ik een stel LP'S van eigen jazzbodem waarin onze onvolprezen Ann Burton (1933-1989) - koel, maar met gevoel...- de hoofdrol vertolkte:

 

bdcd.gif

 

Amsterdam, 27 juli 1967

 

He Was Too Good To Me

You've Changed

In The Wee Small Hours Of The Morning

Go Away Little Boy

I Can't Give You Anything But Love

 

Ann Burton (vo), Louis van Dijk (p), Jacques Schols (b ), John Engels (d), Piet Noordijk (as*)

ARTONE CBS LP MDJS 3063 Producer: John J. Vis

 

ballads.gif

 

Nederhorst den Berg, 4 april 1969

 

A Lovely Way To Spend An Evening

Try A Little Tenderness

Bang Bang

Someone To Watch Over Me

The Shadow Of Your Smile

It Never Entered My Mind

That Old Devil Called Love

Here's That Rainy Day

.

ARTONE CBS LP XDJS 5020 Producer: John J. Vis

Ann Burton (vo), Louis van Dijk (p), Jacques Schols (b ), John Engels (d), Ruud Brink (ts*)

 

amibluelp.jpg

 

Blaricum, mei 1981

 

Can't Face The Music

I'll Be Around

Did I Remember

Laughing At Life

Am I Blue

I Wished On The Moon

I Don't Want To Cry Anymore

On The Sentimental Side

I Get Along Without You

I Am A Fool

.

KEYTONE CD KYT 711 Producer: Chris Hinze

 

Ann Burton (vo), Bobby Malach (ts), Kim Plainfield (d/p), Rob van Kreeveld (p) en John Clayton (b )

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Ann_Burton

 

Prachtige opnamen, schitterende uitvoeringen!

Elke noot is ráák: met name bij de haast minimalistisch begeleide eerste twee albums, met Louis van Dijk c.s.

Wie de natuurgetrouwheid van de laagweergave in zijn kamer wil beproeven (Hans!!), kan deze opnamen als referentie nemen. De bas van Jacques Schols - zowel gestreken als geplukt - stáát hier als een Hollands Huis!

 

Bij de derde plaat is de stem van Ann Burton opvallend zuiver (faserein: éénkanaals/mono, denk ik) opgenomen.

De begeleiding is hier wat weelderiger, maar (gelukkig) niet overdreven.

Link to comment
Share on other sites

ik was jaarlijstjes aan het doornemen en kwam Kanye West tegen. Ik heb een poging gedaan. Ik kwam op zijn site: link

 

Ik was meer verbaasd over de film dan dat ik geluisterd heb naar de muziek. zingen kan die in ieder geval niet. En dat rappers rare fantasieen hebben... En toch wordt deze cd de hemel in geprezen. Wat vinden jullie, zal ik het een tweede kans geven maar dan zonder die film?

 

Ik weet het, ik word ouder....

 

Mart

Link to comment
Share on other sites

ik was jaarlijstjes aan het doornemen en kwam Kanye West tegen. Ik heb een poging gedaan. Ik kwam op zijn site: link

 

Ik was meer verbaasd over de film dan dat ik geluisterd heb naar de muziek. zingen kan die in ieder geval niet. En dat rappers rare fantasieen hebben... En toch wordt deze cd de hemel in geprezen. Wat vinden jullie, zal ik het een tweede kans geven maar dan zonder die film?

 

Ik weet het, ik word ouder....

 

Mart

 

http://www.youtube.com/watch?v=2oG9ZWr9SBw

 

 

Hear nu

 

51bszYhsAfL._SS400_.jpg

 

Pale Saints - The comforts of madness

Link to comment
Share on other sites

(...) Ik heb bijna al haar lp's. (...)

 

Beste Hansko,

 

You, lucky bastard, you...!! :D

 

Dat Ann Burton zo populair was in Japan, doet geen afbreuk aan mijn waardering voor haar.

En ook niet, dat Willem O' (?) Duys haar zo nu en dan wat promootte.

Willem brak immers óók lansen voor Rogier van Otterloo en zijn Metropole Orkerst, voor Toots Thielemans, voor allerlei Close (to?) Harmony Groups (zoals de Anita Kerr Singers, the HiLo's, the King's Singers), voor Cleo Laine & John Dankworth, voor Ella Fitzgerald en Ray Brown, voor Niels-Henning Ørsted Pedersen, en voor... Greetje Kauffeld, bijvoorbeeld.

Willem brak lansen voor alles wat goed was. (En ìs! En altijd zal blíjven!)

 

De LP "Some Other Spring" van Greetje Kauffeld c.s. staat nu op. Wat kan het leven toch nog steeds móói zijn... :rolleyes:

 

(....) Op het album Some Other Spring (augustus 1981) wordt de zangeres begeleid door jazzcoryfeeën als altsaxofonist Phil Woods, bassist Niels Henning Ørsted Pedersen, drummer Bruno Castellucci en pianist/arrangeur Rob Pronk. (...)

http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Greetje+Kauffeld

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...