Jump to content

Usher, Sphinx & Aragon in Fryslan


John Picoso
 Share

Recommended Posts

Tijd voor een nieuw topic.

 

Andre en ik hebben Ome Henk bezocht op dinsdagmiddag 16 september 2003 en een reeks experimenten gedaan met als centrale punt de Usher AC20 weergever.

 

Ik geef de aftrap van mijn indruk en doe dat in delen, anders wordt het gelijk zo lang (en dat is voor Jopie weer moeilijk).

 

Al heel lang wilde ik een keertje bij Ome Henk langs, zeker nadat ik begreep dat hij eigenaar van een paar Usher AC 20 luidsprekers was geworden, met daarin voor het mid en hoog twee units van de firma Thiels en Partner, die ik daarvoor had leren kennen in een nieuw ontwerp van JK acoustics, de Createch 1. Het geluid wat daar uitkomt is van een zo fenomenale schoonheid, met zo

Link to comment
Share on other sites

Helaas zit Henk zo te zien met een veel te klein ruimte. Speakers staan relatief dicht op elkaar tov de luisterplek wat zowiezo een kleiner beeld opleverd.

 

Aan de ene kant een stoel voor de speaker en aan de andere kant een kastje met teeveetje erop geeft kans op kleuring en een wat scheefgetrokken stereobeeld in een deel of delen van het audiobereik.

 

Frank

Link to comment
Share on other sites

Ok, dan haak ik even in op het moment dat ik binnen stap :)

 

Ik heb de set bij Henk zoals John hem aan trof eerder gehoord, dit keer komt het geluid me dan ook heel bekend voor.

Het formaat van de kamer is inderdaad niet erg geschikt om dit soort speakers goed tot hun recht te laten komen.

 

De opmerkingen die John maakte over het tonale onderschrijf ik, ik mis de sprankeling, het er doorheen kunnen kijken tot aan de achterste speler in een orkest.

Focusseren lukt inderdaad vrij matig, de instrumenten hebben hun plek, maar ze spelen niet ge

Link to comment
Share on other sites

Dit had ik ondertussen al weer geschreven:

 

Eigenlijk is voor Henk het meest interessant wat de North Star doet in deze set ten opzichte van de Sphinx Project 32. Mijn bijdrage blijft beperkt tot het aanleveren van een interlink, de Van den Hul The Second, waar ik nog altijd zeer over te spreken ben zoals deze thuis tussen mijn Pre en DAC exelleert met enorm veel muzikaliteit zonder enige toevoeging van kleuring; verder zet het ding een zeer grote en nauwkeurige afbeelding bij me neer, wat ik van nog geen kabel

Link to comment
Share on other sites

Ik begin alvast met de Aragons.

Het gebeurt me niet vaak, maar deze keer "ligt mijn kaak op de grond", zo'n groot verschil met de Sphinx versterker had ik nooit verwacht :rolleyes:

 

Je kunt nu rustig spreken van een ideale match met de Usher speakers, zo vanzelfsprekend, zoveel harmonische rijkdom, ik zou bijna zeggen, meer nog dan bij mij thuis :o

 

Op mijn verzoek mag de trompet nog een keer schallen, deze keer moet ik meteen denken aan de sessie bij Erik, dezelfde felheid, toch nog droog en je volgt werkelijk elk miniscuul beweginkje van het instrument.

 

Nog even ten overvloede, ook de Aragons staan nog maar net te spelen, na een korte tijd "kaal" onder spanning te hebben gestaan.

Wat echt bijzonder is, vind ik de afbeelding, het podium wordt zo groots en realitisch opgebouwd, zo moeiteloos, dit hoort niet te kunnen in een huiskamer :)

 

Heel interessant is het laag nu, wederom mag DCD zijn kunsten vertonen en het laag is enorm strak en energie-rijk, sterk getekend maar vooral niet meer gonzend of te overheersend.

De resonantie blijft nu beperkt tot achter de speakers en het laag blijft transparant.

 

Dan het stemgeluid, violen, zelfs een orgel eek.gif klinkt overtuigend.

Dynamiek alom, niet overdreven, maar gepast, zoals het bedoeld is.

Een platte opname klinkt ook plat.

De muziek van Paul Simon blijkt van erg hoge kwaliteit te zijn, zijn stem staat mooi in de ruimte en de percussie kun je uitmeten.

 

Dan nog speciaal het slagwerk, wat klinkt dit open, levendig en rijk, wat eerst ergens op de achtergrond gebeurde trekt nu de aandacht, alle elementen komen aan bod.

Wat mij betreft is de set zo "af", wat wil je nog meer, behalve heel snel verhuizen confused.gif:D

 

Helaas is dit voor Henk allemaal te heftig, terwijl ik het "just right" vind klinken, live aansprekend, ritmisch perfect en het is aangrijpend.

Je verliest jezelf in de muziek.

Over de tonale details kan John meer vertellen, maar voor mij klopt het nu gewoon, er is helemaal niets aan te merken en de Ushers zijn gewoon bijzonder mooie speakers!

 

Dan nog een laatste truck, we gaan de Sphinx versterker met Straightwire kabels beluisteren en dit is een echte eye-opener, straks (donderdag) dus :)

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door JSA:

Die kabels van ome henk zijn in feite toch ook straightwires, alleen gemodificeerd.

Ze zien er van de buitenkant hetzelfde uit als mijn Virtuoso golds

 

Zo'n slangehuid heeft toch weinig magie, in het volgende deel kun je lezen wat de kabels van Henk allemaal laten liggen :)

Ze verschillen echt sterk, zowel de bouw als het hoorbare resultaat.

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Ja, ik ga ook even tukken.

 

Audiopaul,

 

Mijn indrukken met PJ 32 wekken ook bij mezelf nog steeds verbazing. Een behoorlijk kostbare en nog niet zo heel oude speler die zo wordt overruled door de North Star. Tenminste: in Fryslan.

 

Er is natuurlijk geluisterd met een andere interlink en een andere netvoedingskabel. Als dat conform de behandeling zou zijn geweest als met de North Star, dan zou het verschil tussen beide spelers mogelijk minder 'dramatisch' kunnen zijn geweest.

 

Tegelijk vertelde Henk dat hij de VDH Second ooit had gehad en weer had weggedaan, omdat er veel scherpte in de geluidsweergave verscheen. Dat verschijnsel ken ik en heeft mogelijk iets te maken met hoog frequente 'rommel' die met de VDH ongenadig hard uit een bron aan de voortrap wordt doorgegeven.

 

Maar met de discrete opbouw en het hoogkwalitatieve ontwerp van de Project 32 verwacht ik dergelijke problemen ook niet.

 

Voor wat betreft matching moet de PJ 32 het toch perfect doen met de PJ 8/18..., of gaat het misschien met een ML beter?

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door John Picoso:

Ja, ik ga ook even tukken.

 

Audiopaul,

 

Mijn indrukken met PJ 32 wekken ook bij mezelf nog steeds verbazing. Een behoorlijk kostbare en nog niet zo heel oude speler die zo wordt overruled door de North Star. Tenminste: in Fryslan.

 

Er is natuurlijk geluisterd met een andere interlink en een andere netvoedingskabel. Als dat conform de behandeling zou zijn geweest als met de North Star, dan zou het verschil tussen beide spelers mogelijk minder 'dramatisch' kunnen zijn geweest.

 

Tegelijk vertelde Henk dat hij de VDH Second ooit had gehad en weer had weggedaan, omdat er veel scherpte in de geluidsweergave verscheen. Dat verschijnsel ken ik en heeft mogelijk iets te maken met hoog frequente 'rommel' die met de VDH ongenadig hard uit een bron aan de voortrap wordt doorgegeven.

 

Maar met de discrete opbouw en het hoogkwalitatieve ontwerp van de Project 32 verwacht ik dergelijke problemen ook niet.

 

Voor wat betreft matching moet de PJ 32 het toch perfect doen met de PJ 8/18..., of gaat het misschien met een ML beter?

 

Hoi John,

 

het maakt me verder helemaal niet uit of de Northstar een betere speler is als de Sphinx, het verbaast me alleen wel hoe de Sphinx in de setup zo kan tegenvallen.

De PJ32 is een gebalanceerd ontwerp en ik neem aan dat jullie 'm ook gebalanceerd hebben aangesloten. Verder kunnen interlinks inderdaad een hoop uitmaken.

Ik wil uiteraard graag een keer overstappen op een andere digitale bron, maar ik ben er niet van overtuigd of dat opnieuw een "gewone" cd-speler zou moeten zijn of dat ik gewoon de ontwikkelingen op het gebied van DVD-A of SACD moet afwachten. Tot die tijd vind ik het zo prima "behelpen", bovendien luister ik liever naar lp's! :)

 

Mafze! ;)

Link to comment
Share on other sites

Eerlijk gezegd twijfel ik sterk aan de kwaliteit van de kabels die Henk gebruikt.

We konden dit vrij goed afmeten aan het verschil met de kabels op de Sphinx eindbak, de Straightwire interlink en speakerkabel braken de boel geheel open en de tonale balans was toen in orde.

Als de interlink op de Sphinx cdspeler dezelfde is als die naar de eindbak, dan gooit Henk daarmee behoorlijk wat details en openheid weg :rolleyes:

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Audiopaul:

 

Welke interlinks (merk/XLR of RCA)gebruikt Henk dan voor de cd-speler of heb ik dat gemist in de tekst?       :rolleyes:

 

Volgens mij is dat de Monster Sigma 2000 en gebalanceerd uiteraard, Bas heeft ze nog in elkaar gesoldeerd.

Deze zitten ook tussen voor en eind, zo las ik in een ouder topic over Henk's set.

 

Het Siltech netsnoer op de cdspeler zou ook wel eens een rol kunnnen spelen :rolleyes:

Bij de vorige sessie heb ik dit al getest en het bleek inderdaad een stuk opener en krachtiger te kunnen.

 

Dit schreef ik in m'n vorige recensie:

Het typische duidelijke beeld van de XTC komt goed tot zijn recht en het podium is een stuk breder geworden.

Met het Siltech netsnoer kwam het podium niet ver buiten de speakers.

Het middengebied is behoorlijk bijgetrokken en er is nu meer sprake van "presence".

Stemmen zijn duidelijker van de muziek te onderscheiden en blaasinstrumenten komen realistischer over.

 

Nu ik mijn eigen tekst zo eens terug lees, ben ik bang dat het Siltech netsnoer het meeste roet in het eten gooit en vermoed ik dat met de Monster interlinks niet zoveel mis is.

Misschien is de Straightwire Virtuoso nog iets opener.

De speakerkabel staat ook nog ter discussie, al kan ik zo niet bepalen of het verschil op de Sphinx eindbak helemaal aan de speakerkabel valt te wijten of niet.

De controle van het laag was met de Straightwire zonder meer beter.

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Ik vertel nog even iets meer over de muziek met de opstelling NS, Aragon en Straightwire kabels ;)

 

Ik nam speciaal mijn Chesky sampler cd mee, omdat hier een prachtig nummer op staat, waarbij alle instrumenten een keer solo mogen spelen.

Het heet Recorda me en is van McCoy-Tyner.

De bezetting is alsvolgt:

McCoy - Pianist

Joe Henderson - Tenorsax

Ron Carter - Bass

Al Foster - Drums

 

De opname begint rustig met de complete groep, waarbij je heel duidelijk de ruime akoestiek kunt horen en het rustige spel biedt je de mogelijkheid om alle kleine nuances van de instrumenten te horen.

 

Het slagwerk is een verhaal apart, dit varieert van behang tot een levendig spel met brede percussie op de voorgrond.

De bassist krijgt ook de gelegenheid om de snaren prominent te beroeren, werkelijk elk frutseltje komt met gemak de kamer in en het nodigt uit tot herhaling.

De piano is "helaas" iets opzij geplaatst, maar tonaal komt hij erg goed tot zijn recht, hij klinkt mooi uit en heftige toetsaanslagen zijn ook heftig :)

De tenorsax is tegelijk droog en toch ook in de akoestiek terug te horen, hoe David Chesky dat doet weet ik niet, maar ik vind het knap!

Hoewel alles redelijk naar achteren is geplaatst, kun je toch duidelijk instrumenten op de voorgrond horen en het drumstel bakent de ruimte min of meer af.

 

Met DCD hoor je pas echt of een versterker alles onder controle heeft en daarbij niet het hoog/midden uit het oog verliest.

Er wordt namelijk een gonzend laag neergezet, waarbij de ruimte en de plaatsing van zang en synths overeind moet blijven.

Dit lukt allemaal uitstekend met de Ushers, de "percussie" zweeft heel mooi los ver buiten de speakers en de trommels hoor je zelfs buiten de muren, zo breed wordt het plaatje neergezet.

De zang komt vanuit de diepte en je hoort goed de articulatie die erin wordt gestopt.

Het laag is niet meer zo overheersend als met de kabels van Henk en/of de Sphinx eindtrap, maar toch zou het een tandje minder mogen.

Dit is duidelijk debet aan de akoestiek en het feit dat tegenover de speakers een (dunne) muur staat.

 

De trompet van Randy Brecker spettert er werkelijk uit, waarbij hij toch nog goed terug is te vinden, dit is echt een heel mooie opname :)

De zang van Herman van Veen is heel close, realitisch en vol emotie, wie anno nu nog steeds stelt dat "emotie" alleen analoog tot zijn recht komt, leeft in een elpeehoes volgens mij :)

 

Het geluid van bekkens vond ik bij mij thuis al meteen zeer bijzonder, bij de Ushers is dit niet anders, je hoort echt alles gebeuren, de aanslag met een stokje of met de hand, het afstoppen, het verstemmen met de hand, je volgt het allemaal probleemloos en het maakt de muziek compleet.

 

Mijn huidige stokpaardje "body" is ook geen enkel probleem voor de Ushers, de stem van Herman van Veen, slagwerk, een piano, de tenorsax, alles heeft dat stukje midlaag dat erbij hoort, dit is iets dat nogal eens ten onrechte in het niets verdwijnt.

 

Wat ik ook nog apart wil vermelden is het kunnen waarnemen van "groove", rhythm & pace zo je wilt.

Dit ontbreekt best wel vaak en je mist dan de meeslependheid van de muziek, het verlangen naar het volgende stuk of juist het nog even doorgaan van het huidige.

Deze combinatie van apparatuur laat het feilloos horen, je wordt er zelfs vrolijk van, het geeft mij iig veel voldoening :)

 

Ik zie in mijn aantekeningen dat we ook nog gespeeld hebben met de speakerkabels van Henk op de Aragons.

Op mijn verzoek hebben we dit gedaan, omdat ik vermoedde dat het tonaal incorrecte geluid hiermee te maken heeft.

 

Dit staat letterlijk in mijn notities:

Het midden loopt een beetje dicht, het laag is wolliger en minder getekend, de differentiatie tussen stemmen en instrumenten is een stuk minder, de presentatie is wat ieler.

 

Dit zegt nogal wat, want het betekent dat een speakerkabel flink wat roet in het eten kan gooien, al sta je daar niet snel bij stil.

Het lijkt erop dat in deze kabel frequenties behoorlijk door elkaar worden gehutseld, waar door timing, plaatsing en controle deels verloren gaan.

Een enorm krachtige versterker kan hier zelfs niets aan verbeteren, en dat terwijl het toch een (prefab) bi-wired kabel is.

 

Ik wil ook nog even vermelden dat de Straightwire kabels echt stevig met spades zijn bedraad en dat op de kabels van Henk bananenpluggen zitten a la (of van) WBT.

Bij bi-wiren betekent dit per speaker wel 3x een extra overgang in de connector, ze moesten die dingen verbieden!

Het mechanisme om de pluggen te klemmen lijkt leuk, maar je vergroot het contactoppervlak er niet mee.

Misschien zouden deze kabels met spades heel anders uit de verf komen .....

 

Als laatste spelen we met de Sphinx eindtrap, maar dan met de Straightwire kabels op in en uitgang.

Het is lastig om dit direct te vergelijken met de kabels van Henk, want in die situatie speelden we een paar uur eerder.

Toch kan ik wel duidelijk een aantal verschillen noemen.

 

Heel belangrijk is dat het geluid nu tonaal echt wel goed in orde is.

We horen een bepaalde mate van ruimte beleving, die eerder bijna zoek was.

Het is anders dan bij de Aragons, maar op zich wel mooi en ook heel verfijnd.

Daarbij vind ik het laag een stuk prettiger en beter getekend, de kamer neigt soms nog wel tot resoneren, maar dit blijft toch wel beperkt, zodat alles nog goed is te volgen.

Ok, het wordt nog steeds behoorlijk "lief" weergegeven, maar dat wil Henk ook graag.

Zo, het volgende epistel is voor John

cool.gif

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...