Jump to content

CD-speler test 12 april 2003; resultaten & verslagen


John Picoso
 Share

Recommended Posts

Geplaatst door erik klijnsmit:

ik vond het wel lief van hans van liempd dat hij na afloop zei ,dat cd speler B de nordtstar was .

dit bleek dus de Harman Kardon te zijn    :)

 

zo zie je maar ,het is echt ontzettend moeilijk om verschillen te kunnen waarnemen en als je dan verschillen gehhoord hebt ,zijn het dan positieve of negatieve verschillen ?

 

 

a

AU AU AU andre.

;)

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Hi-Fifi:

Even iets geks?!

 

Ik hoorde laatst bij mijn dealer dat een klant die in het bezit is van een Wadia 860 er een Northstat dac op heeft gezet,daar dat beter klonk!?

Als dat zo is ....!

 

Mvg IKKE   ;)    :rolleyes:

 

Dan heeft hij een kostbaar loopwerk :)

Ik ken het verhaal via de importeur.

 

De 860 is een ouder ontwerp, kennelijk is nieuwer soms ook mooier :rolleyes:

Overigens had ik in dat geval ook het loopwerk aangeschaft, want met de i2S koppeling haal je het echt laatste bitje uit de dac.

De Wadia 860 levert bij verkoop meer op dan de NS dac/combo nieuw kost.

Ik denk dat de winst zat in de plaatsing en het niet afvallen van het hoog bij de NS.

De volumeregeling van de Wadia was kennelijk niet doorslaggevend.....

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door jopie:

toch vind ik de northstar een mooi ding en ik weet zeker dat ie geweldig klinkt.

 

dat doet hij zeker .

hij klinkt bijna net zo goed als mijn HK

 

;)

 

maar ja dat is ook een topspeler ook natuurlijk .

alleen die kleur al . :rolleyes:

 

ik heb mezelf voorgenomen de HK nu maar wat beter te gaan behandelen .

hij is me toch wel dierbaar geworden na zaterdag.

dus mijn dochtertjes mogen niet meer met het laatje spelen .

ze mogen ook niet meer zelfstandig de cd,s wisselen.

en ik stof hem nu iedere dag.

uitelkaar slopen durf ik niet meer .

stel je voor . :(

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door nando:

Daar bleek de luisterruimte zo dood als een pier

 

Jij bent de tweede al die over een dode kamer begint, ik denk dat je het begrip "dode kamer" verkeerd interpreteert.

In dode kamers is het namelijk slecht muziek luisteren :(

 

anecho.jpg

 

Geleend :D

 

De opname kamer is verdeelt in 2 verschillende akoestische ruimtes, de ene helft heeft een "levende" akoestiek en de andere helft heeft een "dode" akoestiek.

 

De levende kant is gemaakt voor instrumenten zoals bijv. drums, bas, akoestische gitaar wat het instrument veel voller en levendiger laat klinken. De levende kamer heeft een houten vloer met speciaal afgestemde tegels aan het plafond en daardoor en goede reflectie van het geluid.

 

De "dode" kamer heeft weer juist totaal geen weerkaatsing, en is daarom zeer geschikt voor vocalen.

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Sebastiaan de vries:

 

Het minst opvallende hifi component, is vaak het beste!   :)

 

Groeten,

Bas

 

Dus daarom koop jij steeds van die "onopvallende" speakers :D

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Wat een drukte hier na de intensieve CD-speler test :D Algemene indruk van de dag: er is geen enkele speler geweest die buitensporig matig presteerde.

 

En dan de sessies.

 

De OCHTEND SESSIE: Teac, MF en JK.

 

We hebben een aantal CD’s beluisterd op de Teac en de MF. Daarbij viel me op de de Teac eigenlijk heel aangenaam muziek maakte, zonder opvallende tekortkomingen of winstpunten. Voor zijn prijs denk ik een buitengewoon goede speler met de Rinsma-modificatie.

 

De MF vond ik daarbij wat tegenvallen. Niet dat deze speler een irritant geluid voortbrengt, het is juist het ingetogen karakter wat me ‘stoort’. We hebben een prachtige CD beluisterd met koorwerken van Rachmaninoff. En dan vind ik het verschil toch erg groot tussen de MF en de JK combi. Het is een verschil van een erg magere en elektronische klank tegenover een sterke suggestie van realisme, een mooi voorbeeld van ‘digitaal’ versus ‘analoog’. De Teac is veel grover van klank, maar klinkt desondanks een stuk natuurlijker.

 

Wat de JK wint bij de Teac is een sterke mate van klankverfijning en het hoorbaar maken van details en de ruimte. Dat leidt tot een veel groter en realistischer geluidsbeeld. Het was heel verrassend dat de JK ook van een bootleg-opname die Puur had meegebracht zoveel meer muziek wist te maken. Het zeer smalle beeld van de opname werd ineens ruimtelijk en de disbalans tussen songwriter en de piano die hij bespeelde werd zodanig rechtgezet dat mijn irritaties over hoe dit opgenomen was vrijwel verdwenen en ik daardoor ineens veel meer ging letten op wat die singer/songwriter allemaal aan het doen was in zijn gemijmer en getreur achter die piano. En dat is nu precies waar de winst in zit voor mij van een zeer goede CD-speler: dat die waas tussen muziekapparatuur en de performer of uitvoerende wordt weggehaald, zodanig dat ik ‘m in mijn verbeelding zie spelen of heel sterk ervaar ‘ja, zo was het ook toen ik erbij was’. Dat is een gevoel dat ik bijvoorbeeld met de MF nooit kan krijgen.

Link to comment
Share on other sites

De MIDDAG-sessie, deel 1.

 

Mijn taak als DJ heb ik met plezier uitgevoerd. Zoals gezegd, graag had ik het nog iets anders gedaan, of in ieder geval nog een extra sessie gedraaid, een met de Array, en een finale sessie met aan elke speler de interlinks die er normaliter ook aan hangen.

 

Hoe was de bediening van al die kostbaarheden? De Teac is lekker rap. De MF hapt en spuugt ook met grote snelheid. De HK is een sloomste van het geheel, zo bedaard als die inslikt en weer teruggeeft. Maar dat doet hij dan ook wel weer heel voornaam.

 

De drives hebben zo hun eigen gebruiksaanwijzing. Beide hebben het Philips CDM-pro loopwerk als basis. In beide spelers is dat zwevend opgehangen. Het verschil zit vooral in de basisplaat waar het mechaniek van de leesunit aan is opgehangen. Bij de NS is dat een relatief dunne, gevouwen metalen plaat, bij de JK is een overgedimensioneerde aluminium plateau.

Ik meen dat de NS gewoon de complete unit zoals die door DAISY wordt geleverd erin heeft gezet, terwijl JK die unit helemaal heeft onmanteld en zo het normaliter bijgeleverde dikke aluminium plateau in feite heeft vervangen door een wel vier of vijf keer zo groot/zwaar plateau, om werkelijk elke mechanische trilling vanuit het loopwerk compleet te smoren.

Mijn JK behoort nog tot de vroege exemplaren met een puk die vrij losjes op de CD ligt (de laatste versie heeft een soort vergrendeling op de spindel waardoor de puk er altijd goed op zit en er bij slippen ook nooit afvliegt; mijn exemplaar heeft een heel enkele keer de puk van de CD weten te lanceren). Het vergt enige behendigheid om de CD en de puk op tijd op de spindel te krijgen voordat deze gaat draaien om de TOC te lezen. En af en toe zijn er van die CD’s met een ruw label waar de rubberrand van de puk weinig grip op heeft en dat leidt bij inlezen dan tot slippen (en een enkele keer tot een lancering van de puk). De NS heeft een magneetje als puck die de CD op de spindel klemt. Het mooie van de NS is de klep die tevens functioneert als een startmechanisme wanneer de CD-TOC kan worden gelezen, nl. pas als de klep dicht is. Bij de JK functioneert eigenlijk de standby schakeling op die manier. Die afdekplaat bij de NS voelt trouwens mooi zwaar aan, juist bij het openen en sluiten.

Waar ik me bij de NS over heb verbaasd is dat magneetje, vooral omdat het nooit lukt om de ding precies in het midden op de spindel te zetten. Je zou vermoeden dat er daardoor toch mechanisch een probleem zou kunnen ontstaan dat het lezen van de CD nadelig kan beinvloeden. Geen idee of dit van belang is.

 

Wat ik gedaan heb tijdens het afspelen is steeds een fragment draaien, aan het einde van het fragment op een lager volume even doorspelen, zodat de panelleden de indruk van het beluisterde fragment konden noteren, daarna CD wisselen, vervolgens weer volume herstellen op een met tape op de voortrap aangemerkte stand. De eindtrappen stonden in 200 watt klasse A statisch.

 

Ik heb niemand horen klagen over volumeverschillen, al was bij wat verder doorvragen de Teac mogelijk iets minder luid.

 

Waar ik ook wel mijn twijfels over gehad heb is de hele opstelling van de apparatuur geweest. Zo’n berg elektronica op elkaar, met allemaal hun ‘ruis’ die ze op het lichtnet afstralen. Hans van Liempd noemde nog alle mogelijke mechanische invloeden (in dat opzicht stond die HK daar wel lekker tussen 30 kilo JK en die tafel; Erik, de putjes van je spikes staan nog in mijn tafel – geeft niet). In dit opzicht was het jammer dat ik de sessie zelf niet kon bijwonen, om het bijvoorbeeld te vergelijken met de verschillen in de ochtendsessie. Achter de kamerdeur hoorde ik nog wel verschillen tussen de spelers (vooral met Grieg, de stem van AS v O was veel indringender op de gang te horen met de NS en de JK; ik had het gevoel dat daar in de kamer achter die gesloten deur naast de vijf panelleden nog twee extra mensen aanwezig waren, een pianist en een sopraan).

Link to comment
Share on other sites

Middagsessie, deel 2:

 

Dit was de sessie met een drietal spelers (HK, JK, NS op de Array voortrap), die (inderdaad) door Erik werden omgeschakeld. Daar kon ik geen wegwijs in worden. Ik vond dat alle spelers gelijk klonken. Andre: ‘Ik vind dit geen goed muziek voor een vergelijking’. Ik denk dat hij dat terecht zei.

 

Ik vond het heel jammer dat Hans van Liempd al zo snel weer weg moest. Verder had hij een wat ongelukkige luisterplaats (jij zat op de gespiegelde plaats van de hotspot Andre, maar niet tegen een boekenkast aangeplakt), die het beoordelen er niet makkelijker op maakte. Ik ben zelf later op die plaats nog eens gaan zitten luisteren een paar dagen later, en eigenlijk had daar niemand moeten zitten, bedenk ik achteraf.

We hebben de Array ook helemaal geen goede kans kunnen geven. Ook dat zou ik graag nog eens overdoen. Niet blind, maar gewoon een tijdje leven met zo’n apparaat en dan mijn indrukken erover opschrijven die ik ermee opdoe in deze omgeving, op deze set met muziek die ik goed ken.

 

Hans, de vlaai was wel zeer geslaagd! Onze dank! En in de rest van het jaar moet ik dan maar eens een dag of een avond naar het zuiden afzakken.

Link to comment
Share on other sites

Middagsessie, deel 3:

 

Het stuk met bigband. Uitermate verwarrend. Ik heb geen cijfers gegeven maar snel indrukken genoteerd.

1. Neutraal, wat dun, schoon, laag redelijk strak, goed beeld. En de tweede keer: wel heel dynamisch, maar wat aan de harde kant, lucht plus

2. Veel grover, laag zompig, klein beeld, minder los, klarinet wel mooi. En de tweede keer: grovere dynamiek, stevig koper, laag matig gedifferentieer, klarinet komt goed uit.

3. beeld grroot, veel ruimte, presence goed, swingend, bekkens fraai, rijk; fraai dynamische klarinet. En de tweede keer: strak, dynamisch, swing, veel detail, fraai laag.

4. klank hard, congesterend, bekkens irritant, veel minder boeiend, laag redelijk gedefinieerd. En de tweede keer: grof, niet luchtig, koper veel te dun, klank niet natuurlijk, klarinet wel goed naar voren.

 

En dan: 1. HK, 2. JK, 3. NS, 4 MF. Nou, dat had ik dus nooit gedacht. Verklaring? Ik weet het niet. Ik merk wel dat mijn JK met elke Telarc opname van dit soort muziek geen prettig laag neerzet. Met de Second van VDH is dat allemaal veel beter geworden. Maar dan nog. Wat is er loos geweest met de opstelling, wederzijdse beinvloeding van apparaten? Maar mijn eigen spulletje hingen netjes aan de netfilters. Nee, ik snap er geen hout van. Verschillen van de ochtend die nu volkomen verdwenen waren. Vreemd. Verwarrend. En verschillen die ’s middags bij de eerste sessie (als ik Andre’s indrukken lees) duidelijk waren, waren nu ineens vertrokken.

Dat testje had ik dus ook willen doen: speel met de JK-set een stuk muziek, schakel vervolgens alle andere apparaten uit en draai dat stukje op de JK-set nog een keer.

 

 

Tot slot:

 

Met een vergelijk JK vs NS was ik graag verder gegaan. Bijvoorbeeld het vergelijken van de twee loopwerken. Waarin verschillen beide drives? Door ze te beluisteren op de NS-DAC en op de JK-DAC. Waarin verschillen beide DAC’s? Hoe pakt die upsampling nou uit? En dan steeds met dezelfde netfiltering en zelfde netbekabeling en interlinks-analoog en interlink-digitaal.

 

Dus Andre, we hebben nog iets te doen.

 

Erik, jammer dat we de HK als geintegreerde speler of als loopwerk met een externe DAC niet even hebben kunnen testen.

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Ruud:

 

Jij bent de tweede al die over een dode kamer begint, ik denk dat je het begrip "dode kamer" verkeerd interpreteert.

In dode kamers is het namelijk slecht muziek luisteren     :(

 

 

 

 

Toch bedoelen we allebei hetzelfde:

De kamer van Picoso heeft bijna geen last van reflecties en voegt weinig tot niets toe aan de muziek.

De dode kamer van het plaatje is een ander verhaal natuurlijk :)

Als je in een 'levendige' kamer in je handen klapt, dan klinkt dat na, bij Picoso is het bijna abrupt weer stil.

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door John Picoso:

Middagsessie, deel 2:

 

En in de rest van het jaar moet ik dan maar eens een dag of een avond naar het zuiden afzakken.

 

 

ja doe dat .

 

misschien een keertje naar muziek komen luisteren bij mij.

dat gedoe met die cdspelers heb ik effe gehad :(

 

en van het geld dat ik apart gehouden had voor een evt cdspeler,koop ik maar cd,s :)

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door Ruud:

 

Jij bent de tweede al die over een dode kamer begint, ik denk dat je het begrip "dode kamer" verkeerd interpreteert.

In dode kamers is het namelijk slecht muziek luisteren     :(

 

Ik ben van mening dat het tegendeel waar is: in een akoestisch sterk gedempte ruimte kun je de nauwkeurigheid waarmee een set muziek maakt niet alleen uitstekend beoordelen, het is er ook uitstekend muziek luisteren. Het enige wat naar mijn mening hoort te spreken zijn namelijk de luidsprekers. Elke bijdrage die daaraan wordt toegevoegd door reflectie van wanden, vloeren of plafonds kunnen alleen maar storen.

En vooral akoestisch informatie, dus het uitsterven van een echo in de ruimte; als dat verdriedubbeld (het andere uiterste, een harde kamer) naar je toekomt, kunnen je hersens daar echt geen realistisch plaatje meer van maken. Nu ben ik een klassiekliefhebber en houd ervan dat ik de informatie van de akoestische ruimte waarin werd gemusiceerd ook zeer natuurgetrouw kan horen. Als ik luister naar studiowerk dat in een akoestisch dode ruimte werd geregistreerd, dan hoor je dat ook ongenadig terug in mijn setting. Als dat een kleine, intieme sfeer is die bij de muziek past kan dat heel aardig zijn, als het bij elkaar geflanst is op een mengtafel is het werkelijk niet om aan te horen. Maar dat ligt dan aan de opname, niet aan mijn luisterruimte.

 

Ik heb ooit mijn luidsprekers horen spelen in de Andreaskerk te Hattem, toen JK daar een door hem opgenomen CD presenteerde. Het was fantastisch hoe het beide orgels haast in kopie voorin de kerk door twee luidsprekers konden worden neergezet, maar zeer wanstaltig was het hoe de nagalm in die opname tot bizarre proporties werd opgeblazen en het daardoor geen onverdeeld genoegen was zo naar muziek te luisteren.

Link to comment
Share on other sites

Geplaatst door John Picoso:

Middagsessie, deel 3:

Erik, jammer dat we de HK als geintegreerde speler of als loopwerk met een externe DAC niet even hebben kunnen testen.

 

daar heb ik ook aan zitten denken .

ik vraag me ook nog steeds af waarom de HK zo goed is .

als je hem ziet geef je hem geen cent .

en ik heb er al van alles mee gesjouwd .

 

we kunnen de HK een keertje als loopwerk gebruiken ,om te kijken of er nog meer uit te halen valt.

volgens het boekje zit er nu een vier keer 20 bit dac in in tandem opstelling .

tzal wel .

 

aan de ene kant ben ik natuurlijk trots op mijn HK ,

maar aan de andere kant had ik geaag gewild dat er aan mijn bron nog wat viel up te graden .

niet dus .

 

na ja ,we zallen maar zeggen :" ze dronken een glas ,ze deden een plas ,en alles bleef zoals het was ".

Link to comment
Share on other sites

Picoso,

Mijn ervaring is dat een te dode luisterruimte ook niet geweldig is. Mijn kamer is matig gedempt (gordijnen, meubels, houten vloer). Ik heb laatst eens als experiment een paar dekens op de vloer gelegd, maar toen was de akoestiek duidelijk te 'doods'. De akoestiek die je in de concertzaal om je heen 'voelt' was niet meer aanwezig. Dekens weer weg gehaald en ik had weer het gevoel in de zaal te zitten.

Ik denk overigens wel dat bij goede multi channel opnames je een veel dodere luisterruimte kunt gebruiken omdat de akoestiek als het ware wordt geforceerd door de extra kanalen. Bij stereo moet de eigenakoestiek van de luisterruimte je set toch een handje helpen.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...