Review Sphynx Myth Phonoequaliser

[Maarten]

Introductie

 

Enige tijd geleden heb ik m’n eigen high-end draaitafel aangeschaft. Het proces waar je dan als audiofiel doorheen moet is al bescheven in een aparte review van de Clearaudio Champion

 

En dus hoewel mijn versterker (Marantz PM-14mk2 KI) naar verluid voorzien was van een meer dan voortreffelijke phono voorversterker ben je natuurlijk nieuwsgierig of een losse voorversterker je nog verder opweg helpt richting het ultieme muzikale Walhalla. Aangezien een phono voorversterker zowel de noodzakelijke versterking als een RIAA correctie uitvoert is het onvermijdelijk dat je eigenlijk de combinatie van element, draaitafel en prepre aan het testen bent. Maar omdat de combinatie van draaitafel en interne phonotrap van de Marantz (achterste board, zie rode pijltje) me bekend is waag je je toch aan een oordeel over dit nieuwe component. Ik zie het zelf even als een aanvulling op m’n verhaal over de Clearaudio Champion.

 

Toen ik enige tijd geleden een nieuw element (Dynavector DV-17D2) kreeg geinstalleerd in de Clearaudio, kreeg ik van Henk van AudioSelectief ook het aanbod om een gloednieuwe Phono Equaliser van Sphynx thuis uit te proberen. Een aanbod dat je natuurlijk met beide handen aangrijpt.

 

Helaas is Audioscript de eigenaar van Sphinx onlangs ‘overleden’ en dat is jammer, want een Sphinx is een prachtig product van eigen bodem: Schitterende ontwerpen zowel technisch als estetisch waar gebruik gemaakt wordt van de beste materialen als acrylglas en dikke panelen voor de behuizing. Lees eventueel eens alle specificaties op: Sphinx Homepage (zolang deze nog bestaat).

 

Sphinx heeft twee lijnen, de Project Lijn (hier heb ik een plaatje van) en de Myth lijn. Hoewel de phono voorversterker verkrijgbaar is in zowel een Myth versie als in een Project versie blijkt de elektronica van binnen exact gelijk. De Project versie van de voorversterker is een slanke lange box die rechts naast de platenspeler geplaatst kan worden. De Myth daarentegen heeft een grote behuizing van ca. 43 centimeter breed (Dank Audiopaul). En hoewel de kast op zich zwaar genoeg is is het wel even wennen als je de kast openmaakt en je ziet er een verdwaald bord in liggen en ergens een goed bemeten transformator. Qua vormgeving zou ik duidelijk voor de Project versie gaan, deze is veel gemakkelijker te plaatsen en straalt gewoon iets beter uit. Daarnaast heb ik de indruk, maar daar kom ik nog op terug dat de Project versie beter is beschermd tegen netstoorinvloeden.

 

 

Aansluiten

 

Voordat je kunt gaan luisteren moet de phono voorversterker eerst goed worden ingesteld. Bij mijn Marantz is de keuze simpel: Je kiest voor een MM element of je selecteert een MC. Achterop de versterker zit daarvoor een knop en deze zet je in de juiste positie.

 

Bij de Sphinx (en bij andere ontwerpen zoals Lehmann etc) moet je meer doen om hem optimaal in te stellen. Dit is in ieder geval een duidelijk voordeel van een losse prepre: De instellingen kunnen optimaal worden gemaakt. Zeker voor low-output MC elementen een voordeel dat je de ‘versterking’ goed kan regelen. Bij de Sphinx moet dit gebeuren door de kap open te maken. Binnen op het board zitten een aantal dipswitches en die zijn met behulp van het manual snel en gemakkelijk goed te zetten voor zowel MM als MC elementen. Zelfs voor 78-toeren liefhebbers heeft Sphinx nog een aparte setting en natuurlijk kunnen mensen die een volledige Sphinx set hebben middels een optische link de prepre laten meelopen met stand-by mode etc. In mijn geval heb ik de MC settings op 50 Ohm gezet en klaar was ik (de Marantz staat standaard op 100 Ohm en dit is niet instelbaar)

 

Ik heb de Sphinx aangesloten op 1 van de Marantz line inputs, en als bron heb ik zoals gezegd mijn Clearaudio Champion gebruikt, voorzien van RB-300 arm, Quint interlink en Dynavector 17D2 element. De Sphinx werd beurtelings aangesloten met zowel de vdHul Integration Hybrid als de vdHul D102 die normaal aan mijn tuner zit. De eerste week heb ik de Sphinx alleen maar aan laten staan, het is een klasse A versterker ontwerp dus je moet hem liefst nooit uitzetten want hij gaat echt een stuk beter klinken als hij een tijdje aanstaat (dat merk je wel als je de eerste dag direkt uit de doos een LP op wilt zetten).

 

Luieren en Luisteren

 

De eerste week hebben we daarom benut om eens goed te luisteren naar de Marantz voortrap en hebben we de Sphinx op laten warmen. We luisterden naar een aantal LP’s die we deels ook op CD hebben en die we goed kennen (en een heleboel anderen) om de karakteristieken van de Marantz eens goed op een rijtje te kunnen zetten.

 

Zo halverwege de tweede week hebben we dan de boel definitief omgeprikt en kwam de Sphinx Myth aan de beurt. Ik heb beide interlinks nogmaals even goed beluisterd en uiteindelijk hebben we gekozen voor de Integration Hybrid voor het verdere luisteren.

 

Allereerst heb ik beide voortrappen met elkaar vergeleken met en zonder belasting. Wat daarbij opviel is dat het ruisniveau van de Sphinx iets hoger was dan van de Marantz. Op hoge tonen maakte dat niet veel uit, maar er zat een hele (bij halfopen volume en bij 1 meter afstand) lichte lagere frequentie doorheen. Henk (Myth) en andere Sphinx (Project) bezitters gaven aan hier geen last van te hebben, dus wellicht is het een exemplarisch iets. Ik zelf heb ook een beetje de indruk dat de voeding in de Project serie beter is afgeschermd van de electronica (zit achter een schotje) en stoorinvloeden uit het net zullen bij de Project nog minder zijn. Overigens hebben we op alle manieren geprobeerd om de Myth gelijk te trekken: Afgeschermde netsnoeren, netstekker ompolen, andere apparatuur in de buurt uitzetten of verplaatsen, Antenne losgehad, andere ingang op de versterker geprobeerd etc.

 

Het verschil bleef, maar daar hoor je op 3 meter afstand niets meer van, en het gaat trouwens geheel op in het geluid van de naald in de groef bij die volumes … Maar laten we eens naar muziek gaan luisteren..

 

Opvallend was hoe natuurlijk de Myth muziek deed klinken. Natuurlijk is er zo nu en dan een direkte confrontatie met de cd-speler aangegaan en dan bleek steeds dat een platenspeler geenszins onder hoeft te doen voor een goede cdspeler. Verwacht je een oordeel over wat beter is? Helaas, sommige zaken zijn een kwestie van persoonlijke voorkeur. In mijn geval wordt de voorkeur het meest bepaald door de soort muziek, m’n stemming en de opname. Deze vraag voor een ander beantwoorden is net zoiets als voor u kiezen tussen een hond en een kat, of tussen een mechanisch of quartz horloge, diesel- of benzinemotor etc. Kiest u zelf maar.. Trouwens, in veel gevallen zijn de verschillen in de opname tussen CD en LP zeker zo groot de verschillen tussen beide type spelers.

 

Allereerst is er eens goed geluisterd naar een LP die we thuis goed kennen nl. Brothers in Arms van Dire Straits. Wat opvalt bij de eerste track So Far Away is de mooie weergave van de details (percussie) en Mark komt ook prima door. In een vergelijk met de CD geven we de voorkeur aan de LP. Overigens valt wel op dat de met name dit nummer op de CD nog zeker een minuut langer doorloopt met een stukje instrumentaal dat ik zelf errug lekker vind. Da’s wel jammer, LP’s duren toch maar ca. 25 minuten per kant. Het tweede nummer daarentegen is op CD duidelijk ‘opgekrikt’ en klinkt daarom ook wel lekker. Bij Why Worry wisten we zeker dat een LP heerlijk klinkt (dit nummer kan ik wel 10 keer horen), net zoals het nummer Brother in arms van kant B.

 

Overigens, de opname van de Eagles die ik zelf op CD erg mooi vond hebben we na 5 minuten terzijde gelegd, de LP klinkt veel te dof, minder ruimteljk en hij loopt ook nog sneller dan de CD. Hier zijn beide opnames volledig anders bewerkt. Niet bruikbaar, Jammer.

 

Een tweede opname die ik hier even apart wil behandelen is het orgelwerk van Mendelssohn gespeeld door Kurt Rapf op het Rudigier Orgel in Linz (gebouwd door Marcussen), een opname van 1968. Hoewel ik het orgelwerk van Mendelssohn ook meerdere keren op CD heb zijn sommige opnamen zonder een draaitafel onbereikbaar geworden. Kenmerkend voor de tweede Orgelsonate Allegro derde deel zijn een paar lekkere loopjes in het pedaal met een paar keer een lage C die met Fortissimo er heerlijk uitkomen. Tevens heb ik extra opgelet of zeker bij de wat hardere passages het hoog niet ging verstoppen en de verschillende tonen (en registers) hoorbaar bleven. De Myth slaagt met vlag en wimpel, met als enige opmerking dat voor mijn gevoel de Myth het hoog wel wat nadrukkelijker weergeeft dan de Marantz. Dit is meer een kwestie van smaak denk ik.

 

Tenslotte een van mijn lievelingswerken uit m’n studententijd, de Goldberg Variaties gespeeld door de inmiddels overleden Glenn Gould. Het betreft hier de tweede opname die Gould maakte in 1981 (hij deed dit eerder in 1955, en ik zoek die opname). Gold is beroemd om z’n interpretatie van Bach’s werken die hij no-legato uitvoerde en daarbij behoorlijk hard zat mee te neurien. Ik heb onderhand ook meerdere CD versies o.a. van Murray Perahia maar Gould blijft toch de standaard waar anderen aan worden afgemeten. Dit soort muziek vindt de Myth overigens ook erg lekker om door te geven, dat merk je direkt. Detail, plaatsing en (micro?)informatie die je het gevoel geeft dat Glenn vlak bij je in de buurt zit te hijgen (gelukkig was de microfoonplaatsing niet zodanig dus hij zit voor je gevoel met de piano tussen je in).

 

We hebben dus een echt weekje muziek gehad met serieus luisteren, maar ook met “muziek terwijl u werkt “waarbij ik soms de kamer inkwam waar m’n vrouw de muziek al heeft opgezet. Je gaat achter de laptop zitten werken en na een kwartierje ontdek je dat je met je voet aan het mee tappen bent en naar de muziek aan het luisteren. En zoals het hoort bij een verhaal over een phonovoortrap ontdek je gelukkig vaak dat je naar een LP aan het luisteren bent.

 

Conclusie

 

Tja, de conclusie is eigenlijk het moeilijkst. We vinden thuis beiden dat het prettig luisteren is naar de Sphinx phono versterker. Klankmatig vinden we hem prachtig, maar we houden dan ook van een open en gedetailleerd klankbeeld (men gebruikt daar vaak de volgens mij verkeerde term “analytisch” voor) zonder dat er in de hoge tonen een soort van scherpte moet ontstaan. De Myth is in het hoog inderdaad vaak iets nadrukkelijker aanwezig dan de Marantz voortrap.

 

Mogelijk dat de Sphinx iets meer detail in het hoog liet horen, de Marantz is iets voorzichtiger. Beide bevallen ons zeer goed maar het verschil tussen de Myth en de Marantz was niet zo groot dat het de aanschafprijs in ons geval rechtvaardigde.

 

Betekent dit het einde van de zoektocht? Geenszins natuurlijk, wanneer we de gelegenheid krijgen zullen we graag een keer de Black Box van Lehmann aan de tand voelen of een NAD pre die qua prijs natuurlijk wel in een lagere devisie zit (wellicht onterecht?).

 

 

Gebruikte muziek (onder andere):

• Dire Straits: Brothers in Arms (LP Vertigo 1985 en CD)
  
• Michael Jackson: Bad (LP Epic 1987 en CD)
  
• Eagles: Greatest Hits (LP en CD)
  
• Kurt Rapf (orgel): Mendelssohn “Das Orgelwerk” (LP Acanta 1971)
  
• Glenn Gould: Goldberg Variations (LP CBS 1982)
  
• Barry Douglas: Tschaikovski Concerto no.1 (RCA red seal digital 1986)
  

 

Gebruikte set (de mijne dus):

• Marantz PM-14mk22KI versterker, vdHul Mainsstream netsnoer. De Maranz heeft een prima ingebouwde Phono MM/MC voortrap en geprobeerd is dus ook beiden met elkaar te vergelijken.
  
• Elac Dolce Vita speakers bi-wired aangesloten met vdHul CS-122 afgemonteerd met WBT banaanstekkers.
  
• Marantz CD-17mk2 CD speler, vdHul First Ultimate interlink
  
• Clearaudio Champion, RB-300 arm, Quint Interlink, Dynavector DV172 element, Haudiaanse modificaties.
  
• Sphinx Myth Phono met VdHul Integration Hybrid interlink
  

Met dank aan Henk van AudioSelectief voor het uitlenen van de Sphinx.

 

 

[Avallon]

Compleet en helder. Prima! Misschien iets voor 'reviews'? (maak je tenminste nog kans op een cd-bon

[Audiopaul]

Ha, Maarten

 

Om je verhaal te completeren, hier alvast een plaatje van de Myth-serie. M'n reactie volgt nog, als ik thuis ben!

Eerste reactie, mooi verhaal!

 

[Ruud_F]

Nog 26 dagen Ruud

[Audiopaul]

Beste Maarten

 

Je hebt een mooie en duidelijke review geschreven. M'n complimenten!

Ik zie dat al meerderen de vraag aan je stellen waarom je ook niet de Sphinx op 100 Ohm hebt gezet. Die vraag doemde bij mij ook op.

De geadviseerde ingangsimpedantie van jouw Dynavector is nl. ook 100 Ohm. Ik heb, zoals je weet, zelf veelvuldig beluisterd met m'n Sphinx Project Phono Equaliser en Goldring Eroica op 50

[Maarten]

Paul,

 

Dank voor je extra informatie, ik had al bgrepen dat jij en Ome Henk geen "ruis" hadden. Trouwens, zoals ik heb proberen aan te geven is het waarschijnlijk een redelijk onbelangrijk verschil en relatief tussen zeer weinig ruis en nog iets minder (of zo).

Het viel me alleen op en aangezien de ruiswaarde vd Myth in principe vergelijkbaar was aan de Marantz zoek je dan even naar een reden.

 

Ik heb me de laatste dagen ook afgevraagd of ik de Sphinx nou werkelijk op 50 Ohm heb gezet de tweede week. (Dit stond wel op m'n notities en aangezien de Sphinx weer weg is moet ik daar even van uitgaan).

 

Zeker aangezien de Dynavector page die 100 Ohm meldt, vroeg ik me ook al af of ik daar uiteindelijk de instelling niet van over zou hebben genomen. Het verlossende antwoord kan alleen Henk geven, als de Sphinx open gaat, want ik heb de settings niet teruggezet bedenk ik me (foei).

 

groeten,

 

Maarten

 

PS. Ik heb even iets minder tijd om te Forummen, net 25 LP's gehaald bij Plaatboef en collega's in Rotterdam. Dus Wassen, nieuwe hoesjes, catalogus bijwerken etc.

[Maarten]

Geplaatst door Ruud:

Hai Maarten,

...

 

Ik ben het met je eens dat de Marantz een prima phono versterker heeft, misschien zou je eens een aparte MC-prepre kunnen proberen.

Juist de kleine spanninkjes die daar versterkt moeten worden zijn natuurlijk enorm kritisch voor eventueele onrechtmatigheden in de versterkertrap.

 

Groet Ruud, 26 met dank aan Ruud F.

Ruud,

 

Ik loop inderdaad met de gedachte van een MC-pre/step-up te spelen. In een Duitse test van een paar maanden geleden werd de Marantz aan de pijnbank gelegd en werd juist de MC input zeer geprezen (boven de MM ingang). Dus of dit de juiste route is?

 

Er staat op marktplaats nog een Elac MC21 MC-pre (Class-A) te koop, maar hier kan ik weinig achtergrond over vinden.

 

gr,

 

Maarten

[Ruud_F]

Geplaatst door Maarten:

Ruud,

 

Ik loop inderdaad met de gedachte van een MC-pre/step-up te spelen. In een Duitse test van een paar maanden geleden werd de Marantz aan de pijnbank gelegd en werd juist de MC input zeer geprezen (boven de MM ingang). Dus of dit de juiste route is?

 

Er staat op marktplaats nog een Elac MC21 MC-pre (Class-A) te koop, maar hier kan ik weinig achtergrond over vinden.

 

gr,

 

Maarten

 

Hoi Maarten,

 

Bij Studio 107 hebben ze dezelfde Elac. Iets voor jou ??

[Maarten]

Ruud,

 

Ik weet niets van die Elac MC21 pre hoor, maar als liefhebber van zowel draaitafels als m'n Elac speakers valt zo'n advertentie je direkt op

 

Volgens mij is die pre zeker 10-15 jaar oud.

 

Zo, toch maar even een scan gemaakt van de voortrap van de Marantz (stond in een Duits Audioblad).

 

Maarten

[Maarten]

Misschien kan het HEAR team deze recensie/review ook plaatsen in de betreffende rubriek?

 

Dan ga ik kijken waarom op dit moment de links naar de plaatjes niet werken.

 

 

dank,

 

Maarten

[Haudio]

Geplaatst door Maarten:

Paul,

 

Dank voor je extra informatie, ik had al bgrepen dat jij en Ome Henk geen "ruis" hadden. Trouwens, zoals ik heb proberen aan te geven is het waarschijnlijk een redelijk onbelangrijk verschil en relatief tussen zeer weinig ruis en nog iets minder (of zo).

Het viel me alleen op en aangezien de ruiswaarde vd Myth in principe vergelijkbaar was aan de Marantz zoek je dan even naar een reden.

 

Ik heb me de laatste dagen ook afgevraagd of ik de Sphinx nou werkelijk op 50 Ohm heb gezet de tweede week. (Dit stond wel op m'n notities en aangezien de Sphinx weer weg is moet ik daar even van uitgaan).

 

Zeker aangezien de Dynavector page die 100 Ohm meldt, vroeg ik me ook al af of ik daar uiteindelijk de instelling niet van over zou hebben genomen. Het verlossende antwoord kan alleen Henk geven, als de Sphinx open gaat, want ik heb de settings niet teruggezet bedenk ik me (foei).

 

groeten,

 

Maarten

 

PS. Ik heb even iets minder tijd om te Forummen, net 25 LP's gehaald bij Plaatboef en collega's in Rotterdam. Dus Wassen, nieuwe hoesjes, catalogus bijwerken etc.

 

 

Beste Maarten,

 

 

Vandaag de Sphinx opengemaakt !

 

En geconstateerd dat de afsluitimpedantie op 50 Ohm staat.

En de gevoeligheid op de ongevoeligste stand.

 

MvG,

 

Haudio

 

 

[Maarten]

Haudio,

 

Dus toch 50 Ohm. Ik neem aan dat je met de gevoeligheid op High doelt (instelling 250-750uV)?

 

 

Maarten.

[Haudio]

Geplaatst door Maarten:

Haudio,

 

Dus toch 50 Ohm. Ik neem aan dat je met de gevoeligheid op High doelt (instelling 250-750uV)?

 

 

Maarten.

 

 

Ha die Maarten ,

 

Klopt helemaal !

 

MvG,

 

 

Haudio