De Goede Oude Tijd

[Puur]

Ik ben van 1977. Toen ik een jaar of vijf was sloeg de bliksem in bij ons thuis. Het einde van de pick-up. De 20 LP's (van Abba tot John Denver) werden aan de kant geschoven, er kwam een CD speler.

 

Tot een jaar of 6,7 geleden heb ik nooit weer een LP gehoord. Tot ineens zo'n moment in een betere hifizaak: "Is dat een LP? Wat klinkt dat goed!!" Ik zag dat onder aanvoering van o.a. Clearaudio, Transrotor, Nottingham Analogue en Rega nieuwe platenspelers ontwikkeld werden. Ontwikkelingen waarmee de LP toekomst kreeg. Ik besloot dan ook een nieuwe draaitafel te kopen. Kort gezegd was er de keuze tussen massaloopwerken en lichte stijve materialen. Ik koos voor het laatste, voor Rega.

 

Toch begon ik te twijfelen, ik las hier veel over draaitafels, ik las op hear.nl veel over draaitafels, kwam bij mensen over de vloer. In de goede oude tijd was het ook zo slecht nog niet, zo werd mij vaak voorgehouden. Toen was het nog betaalbaar om een speler met een goed sub-chassis te produceren, toen werd er niet bezuinigd op de lagers. Al deze informatie hebben mij doen besluiten naar een Logic DM-101 uit te kijken. Een draaitafel uit 1981, concurrent van de LP12. Deze draaitafels staan zeer weinig te koop, maar waarschijnlijk heb ik er een gevonden.

 

Dit is allemaal niet zo'n bijzonder verhaal. Bijzonder vind ik wel dat ik, om de tijd naar een Logic te overbruggen, een Thorens TD-125 mkII heb gekocht. Volledig origineel, met originele arm. Meer dan 30 jaar oud, met als enige onderhoud wat nieuwe olie en een nieuwe snaar in die 30 jaar. Ik schroef m'n Grado Prestige Gold erin en er is muziek! Als je het mij vraagt veel muziek, meer muziek dan ik gewend was. En dat voor zo'n oude speler, helemaal standaard, met een oude arm. Ongelovelijk!

 

Hiermee wil ik m'n Rega absoluut geen schop na geven, want ik ben van mening dat Rega het tussen alle fabrikanten van nieuwe platenspelers zeer goed doet. Ik zou er een discussie mee willen starten. Wat is er in die 30, 40 jaar verbeterd en hoe is het mogelijk dat een Thorens TD-125 mkII zich ondanks die (mogelijke) verbeteringen nog met zoveel autoriteit staande kan houden?

 

P.S. Dit is origineel geplaatst op hifi.nl echter omdat veel mensen van hear daar niet komen hier ook geplaatst.

[telefunken]

leuk verhaal puur.

 

misschien niet helemaal ontopic maar mijn ervaring.

 

ook ik ben begonnen met een platenspeler toen ik 7 jaar oud was.(1969)

 

ik kreeg toen van iemand een platenspeler zonder kast,mijn vader die toen nog leefde was electrotechnicus die maakte er een kast omheen schroefde het tegen de muur precies in de hoek en maakte er vervolgens een versterker voor (mono)

 

vanaf dat moment is voor mij de draaitafel niet meer van het toneel geweest ,sterker nog als ik moest kiezen tussen mijn vrouw of de draaitafel (ach laat maar het antwoord is overduidelijk)

 

na jaren te hebben getobt met wat technics draaitafels ben ik in 1987 over gestapt op een thorens td 166mk4,deze staat nog steeds in de huiskamer en deze verdwijnt pas van het toneel als hij overleden is.

ik heb hem vorig jaar nog gemod en (hij *) zal ooit verplaats worden naar de zolder,maar wanneer dat is ?(ik weet het niet hij doet zo zijn best)

 

(hij *) is een beetje mijn kind geworden,daar doe je geen afstand van.

 

ik heb wel de clearaudio gehoord en een nothing analog ,maar ik vind het niet het geld waard om over te stappen althans nog niet,dat wil niet zeggen dat ik deze apparaten niet mooi vind kwa klank.

 

maar om op je verhaal te reageren ,leuk is dit toch zo oud en dat het nog zo mooi kan klinken.

veel succes met de thorens, misschien ga ik deze (TD-125 mkII )als ik hem voor weinig tegenkomt ook eens proberen misschien klinkt deze wel beter dan de td 166mk4.

[WanFie]

Tja wat is er beter geworden...???

 

de draaitafel draait, de arm scharniert, en dat is het dan....

 

Maar.... Vroeger was er ook verschil tussen een Garrard 401 en een Lenco L75.

Beide met tussenwiel aangedreven maar geef mij die 401 maar, die rumblede tenminste niet.

 

Thorens heeft het altijd op snaren gegooid. Hierdoor heb je in elk geval geen rumble (als de motor goed is ontkoppeld tenminste). Wel heb je daardoor iets meer last van jengel (als de draaitafel te licht is tenminste).

 

Ook met armen is er veel geklooid. Eerst waren die zwaar en degelijk, en alleen geschikt voor stugge elementen. Daarna kwamen de super compliante MD elementen. De armen moesten toen uiterst licht worden. Later weer de stugge MC elementen en jawel de armen werden weer zwaarder.

 

Als je geluk hebt, vind je een oude draaitafel die mooi rondloopt en een arm heeft die toevallig past bij jouw element. Hiervan kun je veel plezier hebben.

 

Van de oldtimers zijn eigelijk alle Thorensen nog goed te gebruiken (mits de arm matcht). De directdrives vallen meestal af omdat die teveel brommen. De overige snaargedreven tafel kunnen best goed zijn mits ze maar degelijk zijn gebouwd.

 

En de enkele goede tussenwieltafels.. ben daar maar heel zuinig op.

 

Maar wat is er tegenwoordig beter...?

 

Ik denk dat door onderzoek (mits dat gedaan wordt natuurlijk) een heel mooi trillingsvrije tafel is te bouwen. Ook is met computerberekeningen in theorie een betere arm te ontwikkelen dan met ervaring. Beter is natuurlijk ervaring, en kennis, maar er zijn zo weinig oude draaitafelbouwers meer over.

 

Thorens wordt allang niet meer in Zwitserland gemaakt, Lenco bestaat alleen nog als cheap merk. En de anderen (Garrard, Acoustical, Era, enz) ik weet niet waar die gebleven zijn.

 

Dan zijn er de nieuwe supermerken zoals Clearaudio en Pluto. Ik denk dat deze mensen een heeeeeeel goede draaitafel bouwen, maar zijn tegelijk erg duur.

 

Waar wel heel veel ontwikkeling is geweest is in de elementen zoals die tegenwoordig klinken was vroeger niet mogelijk. Dit met dank aan de Shibata en v.d. Hul naald. Ook heeft MC veel verbetering gebracht. Ik hoor tenminste heel weinig over mensen die hun oude Shure of Stanton hebben laten reviseren....

 

En dan blijft nog de persoonlijke voorkeur. De een houdt van de moeder, de ander van de dochter.....

 

Kwa klank heb je ook wel zoiets. De moderne spullen klinken allenmaal steeds neutraler, en veel mensen houden daar niet van.

 

Tja die goede oude tijd.... dat was de tijd dat onze ouders het zo slecht hadden...

 

[carl]

Hallo allemaal,

 

De eerste platenspeler die ik op mijn studentenkamer had was de twee jaar oude Dual 1219 van thuis. Dual was een grote concurrent van Thorens, maar in tegenstelling tot de Thorens volledig automatisch. Men zei dat dat rumbel veroorzaakte maar daar had ik toen geen last van met mijn Pioneer A500 versterker (een terecht beste koop van de CG) en Marantz boxen. Ik was zo'n beetje de eerste die overging tot "de best sound forever" en de platen (gelukkig) op zolder zette. Achteraf had ik het slechte geluid te danken aan een slechte phono trap in de Sony versterker. Ik ging overigens wel veel minder naar muziek luisteren met de Philips CD 100 en zeker minder naar klassiek.

Toen ik een paar jaar later op zoek ging naar een nieuwe CD speler ook maar eens even geluistert naar een platenspeler en kocht toen de Linn Axis. In mijn Quad 34/306 zat wel een goede phonotrap en ik begon weer veel meer plezier in muziek te krijgen. Daarbij met platen kan je veel muziek goedkoop uitproberen. Mijn huidige installatie is wat versterker en luidsprekers betreft moeilijk te verbeteren en ik heb toch heel wat gehoord. Ik luister bijna uitsluitend naar platen maar heb van de week weer even naar mijn Meridian CD speler geluisterd en dat klinkt toch ook wel heel aardig. Een nieuwe platenspeler komt er nog wel een keer, maar welke?

 

Mijn oude Thorens 160 (50 gulden) klinkt minder dan de Linn Axis en die moet dus nog een keer echt op de schop. Ik denk dat als je die Thorens 160 opnieuw zou bouwen met de huidige fijnmechanica ze op zijn minst een zeer geduchte concurrent zou zijn voor de huidige generatie platenspelers. Dat geldt ook voor andere merken van vroeger. Alleen zouden die constructies veel meer moeten kosten dan een plaat acryl.

 

Als ik het nog een keer over moest doen zou ik gelijk een Thorens 125 hebben gekocht met een SME arm of zo'n ronde Micro Seiki met twee armen of nog beter elke twee jaar een nieuwe platenspeler erbij. Daarbij gelijk een goede platenwasser. LP's beschadigen niet snel, maar worden door statische eletriciteit snel smerig. Ik heb nu al die problemen van vroeger niet meer. Toch vreemd dat al die recescenten dat toen te weinig doorhadden.

 

Groet,