Jump to content

je favoriete drummer


[[Game]]
 Share

Recommended Posts

Nog steeds pissig henrie? :D

 

Tja, nog steeds, als ik dit soort opmerkingen lees. Erg he...

 

Ik heb het ook favoriete drummer genoemd en niet beste.

 

Waarom begin jij dan dingen te roepen als: 'als je echt skillz wilt horen moet je bij jazz-drummers zijn'?? Geef je wel meteen een waardeoordeel mee (niet dat het veel waard is, maar toch...)

 

En at je zei over klassieke pianisten klopt als een bus. Mijn vader heeft klassiek conservatorium gedaan en schrijft ook pop.

 

Heeft ie nog iets bekends geschreven? (serieuze vraag!)

 

Ik heb natuurlijk zoveel popconcerten gezien. Maar jij nog nooit een sessie.

 

Een sessie wat? Jazz? Ik zei toch dat ik wel eens NSF heb gezien en dat ik daar niks aan vond. Dus ga ik idd niet naar een optreden van een jazz-band. Lijkt me niet meer dan logisch.

 

In elk geval: metal drummers zijn idd erg strak.

Mag ik je nog een suggestie doen?

Download dingen van "the tony williams lifetime".

 

Kan 'm nergens vinden...

 

Dan hoor je drumwerk dat zo woest en ruig is, dat elke metal-drummer huilend naar mamma rent.

 

Kom je weer met zo'n oordeel...

 

Nogmaals, ik probeer je niet af te bluffen.

 

Nou, daar lijkt het anders wel op... Moet jij ook weten trouwens. Weet ik dat in het vervolg...

 

Je moet daar naar luisteren wat je mooi vind.

 

Dat zal ik ook zeker (blijven) doen.

 

Maar het is net als in die topic's over de snelste/beste gitarist. Om te beginnenis het niet relevant; er is geen beste. Verder is het gewoon suf om daar namen als kurt cobain of mark knoplfer tegen te komen.

 

En jawel, weer een oordeel van mijnheer Game... Tom Morello klooit ook maar wat aan zeker?

 

Maar goed, groeten Game

 

Groeten terug...

Link to comment
Share on other sites

Opvallend dat de naam Oemoerkh Uhrm Taghkh nog niet gemoemd is terwijl dit, in verband met deze meester drummer en percussionist, toch een bijzonder jaar is.

 

Al vanaf zeer jonge leeftijd sloeg hij met stokjes op alles wat maar geluid voort bracht. In de loop van z'n korte maar heftige carriere heeft hij vervolgens veel vernieuwingen aangedragen. Zo kunnen we hem de uitvinder van de drum kit noemen, of in iedergeval van een voorloper daarvan. Zijn grootste prestatie echter was het op de proppen komen met, wat wij nu, de "backbeat", noemen. Een voor die tijd ongekend fenomeen, dat er voor zorgde dat op dansfestijnen de voetjes van de vloer kwamen.

 

Oemoe had een grote voorkeur voor houten kits, in het bijzonder voor de door termieten uitgeholde acacia stammen. Hij speelde direct op het hout, dus zonder vel. Met vel is iets waar hij zich pas aan het eind van z'n carriere heeft gewaagd, maar dat viel vooreerst niet in goede aarde bij z'n fanatieke aanhangers. Pas na zijn gewelddadige dood werd de waarden van z'n experimenten op dit vlak onderkend.

 

Er zijn helaas geen opnamen van hem bewaard gebleven, alhoewel het gerucht gaat dat het Koninklijk Belgisch Fonografisch Instituut een bandopname van hem heeft. Deze zou in 1954 door Prof. Dr. A.A. Slag op't Vel gemaakt zijn. Dit vlak nadat hij de nagalm van het werk van Oemoe ontdekt had diep in de grotten onder Mount Kenia. Deze zijn bekend om hun fenomenale galmtijden die kunnen oplopen tot een T-60 = 320*10^9 sec. Helaas is de nagalm van z'n werk snel na de ontdekking uitgedoofd, door de enorme toeloop van archologisch geinteresseerde percussionisten, met hun sterk absorberende oren.

 

Dit jaar vieren we het feit dat Oemoerkh Uhrm Taghkh's werk 50 jaar geleden ontdekt is en vooral zijn geboorte dag 10.000 jaar geleden.

Link to comment
Share on other sites

the only number one is ;

 

JOHN BONHAM from led zeppelin

 

op de dubbel dvd van led zeppelin (c 2003) , is zijn drum nummer, moby dick

ca 17 minuten gaan met banaan onwijs ,zelf gedeelte alleen met zijn handen,

en super improviserend want dat deden ze altijd,

geen enkel concert nummer is hetzelfde steeds weer die grandiose improvisatie, en ook page heeft een gitaar spel wat onnavolgbaar is en toch goed klinkt,

solo track white summer

 

die dvd is een must voor de fans

duz vandaar dat ik dat nr 1 vind ,ben een fan led zeppelin ( old times) :D

 

 

echter wel van voor 1980 ;)

 

en wat ook zo mooi is dat, als je naar het nummer "since i've been loving you "van led zeppelin III luistert ,zul je bij goed de oren spitsen in het begin van het nummer tjiep tjiep tjiep tjiep tjiep horen !!!dat is het pedaalte van de bass drum wat niet goed gesmeerd lijkt ....( en op de remasters uitvoering hebben ze dat ook zo gelaten)

 

de john was vaak met drank en drugs bezig en als ze optraden was het weer net of er

Link to comment
Share on other sites

1newmike.thumb.jpgmijn favoriet Mike Portnoy

Heb je 'm gisteren ook nog gezien (in Ahoy)? Oh wat was ie (en de rest ook trouwens) goed. Ik wil nu echt nooit meer horen dat metaldrummers alleen maar strak kunnen drummen. Het was weergaloos, wederom.

Voor de pauze speelde Dream Theater alleen wat nummers, gewoon goed en strak (al klonk de bas nergens naar, maar dat lag niet aan John Myung maar aan de akoestiek waarschijnlijk). Na de pauze begonnen ze met een nummer van Pink Floyd (althans een deel daarvan). Het nummer One Of These Days om precies te zijn. Met mooie oude beelden van PF op de achtergrond (live in Londen). Daarna begon het drumspektakel van Portnoy. Nou, sorry hoor, maar als dat niet virtuoos was, dan weet ik het niet meer. Gebruikte z'n hele (lel van een) drumstel. Inclusief alle percussie die hij verder weinig gebruikt. Was mooi te zien op de drie beeldschermen achter/boven de band.

Daarna weer wat nummers en toen begon het spektakel weer. Jordan Rudess (toetsenist) 'daagde' gitarist John Petrucci uit. Of die even na kon doen, wat hij 'm voorspeelde. Echt waanzinnig. Daarna werd Mike Portnoy uitgedaagd. 'Naspelen' op z'n drumstel wat Jordan Rudess speelde op z'n keyboard. Erg knap. En strak.

John Myung mocht later ook nog wat laten horen, maar dat kwam door de akoestiek wat minder uit de verf. Het zag er wel erg indrukwekkend uit iig :)

De toegiften (2x 1 nummer) waren ook top. Eerst een nieuw nummer, In The Name Of God, en daarna een oude topper: Metropolis. Midden in het nummer stopten ze, keken ze mekaar eens aan en gingen daarna precies op het goede punt en precies gelijk verder. Niet normaal, zo strak.

De vorige keer waren ze ook goed hoor, maar dit keer stonden we redelijk vooraan en konden we het dus beter zien. Wel vermoeiend hoor, 3 uur staan kijken. En dan reken ik het wachten vooraf (nog eens 3 kwartier) nog niet mee. Maar het was het zeker waard. Meer dan dat zelfs!

 

Ps. ik was heel erg blij dat ik oordoppen bij me had, want het geluid stond echt mega hard. Mede daardoor kwam de bas ook niet echt goed uit denk ik, al was het na de pauze wel beter dan daarvoor vond ik...

Link to comment
Share on other sites

Hallo,

 

Mijn broers worden kwaad als ik hem niet plaats.. Stewart Copeland!

scopeland.jpg

 

groeten, PD B)

:lol:

 

btw. Stewart Copeland heeft ooit eens een solo-album gemaakt: The Rhytmatist. De bieb hier ter plaatse had 'm toendertijd. Later nooit meer gezien.

Wie o wie heeft 'm?? :cool2:

Link to comment
Share on other sites

1newmike.thumb.jpgmijn favoriet Mike Portnoy

Heb je 'm gisteren ook nog gezien (in Ahoy)? Oh wat was ie (en de rest ook trouwens) goed. Ik wil nu echt nooit meer horen dat metaldrummers alleen maar strak kunnen drummen. Het was weergaloos, wederom.

Voor de pauze speelde Dream Theater alleen wat nummers, gewoon goed en strak (al klonk de bas nergens naar, maar dat lag niet aan John Myung maar aan de akoestiek waarschijnlijk). Na de pauze begonnen ze met een nummer van Pink Floyd (althans een deel daarvan). Het nummer One Of These Days om precies te zijn. Met mooie oude beelden van PF op de achtergrond (live in Londen). Daarna begon het drumspektakel van Portnoy. Nou, sorry hoor, maar als dat niet virtuoos was, dan weet ik het niet meer. Gebruikte z'n hele (lel van een) drumstel. Inclusief alle percussie die hij verder weinig gebruikt. Was mooi te zien op de drie beeldschermen achter/boven de band.

Daarna weer wat nummers en toen begon het spektakel weer. Jordan Rudess (toetsenist) 'daagde' gitarist John Petrucci uit. Of die even na kon doen, wat hij 'm voorspeelde. Echt waanzinnig. Daarna werd Mike Portnoy uitgedaagd. 'Naspelen' op z'n drumstel wat Jordan Rudess speelde op z'n keyboard. Erg knap. En strak.

John Myung mocht later ook nog wat laten horen, maar dat kwam door de akoestiek wat minder uit de verf. Het zag er wel erg indrukwekkend uit iig :)

De toegiften (2x 1 nummer) waren ook top. Eerst een nieuw nummer, In The Name Of God, en daarna een oude topper: Metropolis. Midden in het nummer stopten ze, keken ze mekaar eens aan en gingen daarna precies op het goede punt en precies gelijk verder. Niet normaal, zo strak.

De vorige keer waren ze ook goed hoor, maar dit keer stonden we redelijk vooraan en konden we het dus beter zien. Wel vermoeiend hoor, 3 uur staan kijken. En dan reken ik het wachten vooraf (nog eens 3 kwartier) nog niet mee. Maar het was het zeker waard. Meer dan dat zelfs!

 

Ps. ik was heel erg blij dat ik oordoppen bij me had, want het geluid stond echt mega hard. Mede daardoor kwam de bas ook niet echt goed uit denk ik, al was het na de pauze wel beter dan daarvoor vond ik...

Natuurlijk was ik er bij :D

 

Ik vond het een toppie concert........SUPER!!!!

 

Wij hadden deze keer zitplaatsen linksbovenin vd zaal en ik moet zeggen dat het geluid daar heel goed overkwam,Ahoy zal altijd een rottige akoustiek blijven behouden maar dat er een redelijk fatsoenlijk geluid te behalen valt is door mij wel ondervonden.

Maiden vorig jaar in december was pas echt een ramp wat het geluid betrefd :(

 

Maar even terug komen op de beste drummer B)

 

Mike Portnoy was heerlijk aan het trommelen....Super!!

Link to comment
Share on other sites

1newmike.thumb.jpgmijn favoriet Mike Portnoy

Heb je 'm gisteren ook nog gezien (in Ahoy)? Oh wat was ie (en de rest ook trouwens) goed. Ik wil nu echt nooit meer horen dat metaldrummers alleen maar strak kunnen drummen. Het was weergaloos, wederom.

Voor de pauze speelde Dream Theater alleen wat nummers, gewoon goed en strak (al klonk de bas nergens naar, maar dat lag niet aan John Myung maar aan de akoestiek waarschijnlijk). Na de pauze begonnen ze met een nummer van Pink Floyd (althans een deel daarvan). Het nummer One Of These Days om precies te zijn. Met mooie oude beelden van PF op de achtergrond (live in Londen). Daarna begon het drumspektakel van Portnoy. Nou, sorry hoor, maar als dat niet virtuoos was, dan weet ik het niet meer. Gebruikte z'n hele (lel van een) drumstel. Inclusief alle percussie die hij verder weinig gebruikt. Was mooi te zien op de drie beeldschermen achter/boven de band.

Daarna weer wat nummers en toen begon het spektakel weer. Jordan Rudess (toetsenist) 'daagde' gitarist John Petrucci uit. Of die even na kon doen, wat hij 'm voorspeelde. Echt waanzinnig. Daarna werd Mike Portnoy uitgedaagd. 'Naspelen' op z'n drumstel wat Jordan Rudess speelde op z'n keyboard. Erg knap. En strak.

John Myung mocht later ook nog wat laten horen, maar dat kwam door de akoestiek wat minder uit de verf. Het zag er wel erg indrukwekkend uit iig :)

De toegiften (2x 1 nummer) waren ook top. Eerst een nieuw nummer, In The Name Of God, en daarna een oude topper: Metropolis. Midden in het nummer stopten ze, keken ze mekaar eens aan en gingen daarna precies op het goede punt en precies gelijk verder. Niet normaal, zo strak.

De vorige keer waren ze ook goed hoor, maar dit keer stonden we redelijk vooraan en konden we het dus beter zien. Wel vermoeiend hoor, 3 uur staan kijken. En dan reken ik het wachten vooraf (nog eens 3 kwartier) nog niet mee. Maar het was het zeker waard. Meer dan dat zelfs!

 

Ps. ik was heel erg blij dat ik oordoppen bij me had, want het geluid stond echt mega hard. Mede daardoor kwam de bas ook niet echt goed uit denk ik, al was het na de pauze wel beter dan daarvoor vond ik...

Natuurlijk was ik er bij :D

 

Ik vond het een toppie concert........SUPER!!!!

 

Wij hadden deze keer zitplaatsen linksbovenin vd zaal en ik moet zeggen dat het geluid daar heel goed overkwam,Ahoy zal altijd een rottige akoustiek blijven behouden maar dat er een redelijk fatsoenlijk geluid te behalen valt is door mij wel ondervonden.

Maiden vorig jaar in december was pas echt een ramp wat het geluid betrefd :(

 

Maar even terug komen op de beste drummer B)

 

Mike Portnoy was heerlijk aan het trommelen....Super!!

Ze waren idd top...

 

Maar ff over Ahoy: de vorige keer zat ik ook achterin (beetje links van het midden). Ik vond het toen ook beter klinken, dus waarschijnlijk ligt het aan de plaats waar je luistert. Of misschien had het te maken met het feit dat ik oordoppen in had. Daar wordt het geluid meestal ook niet beter van. Wel dragelijker :)

Link to comment
Share on other sites

Nog zo'n sublieme drummer B)

 

p00923j9q57.jpg

 

Jack DeJohnette

Inderdaad ome henk!!! Wat een topper. En een jazzdrummer :D

Ik heb hem nog niet zo uitgebreid beluisterd maar misschien hoort ie wel thuis in mijn top3, hij heeft een beetje de stijl van Tony William. Erg stoer

 

Game

Link to comment
Share on other sites

1newmike.thumb.jpgmijn favoriet Mike Portnoy

Heb je 'm gisteren ook nog gezien (in Ahoy)? Oh wat was ie (en de rest ook trouwens) goed. Ik wil nu echt nooit meer horen dat metaldrummers alleen maar strak kunnen drummen. Het was weergaloos, wederom.

Voor de pauze speelde Dream Theater alleen wat nummers, gewoon goed en strak (al klonk de bas nergens naar, maar dat lag niet aan John Myung maar aan de akoestiek waarschijnlijk). Na de pauze begonnen ze met een nummer van Pink Floyd (althans een deel daarvan). Het nummer One Of These Days om precies te zijn. Met mooie oude beelden van PF op de achtergrond (live in Londen). Daarna begon het drumspektakel van Portnoy. Nou, sorry hoor, maar als dat niet virtuoos was, dan weet ik het niet meer. Gebruikte z'n hele (lel van een) drumstel. Inclusief alle percussie die hij verder weinig gebruikt. Was mooi te zien op de drie beeldschermen achter/boven de band.

Daarna weer wat nummers en toen begon het spektakel weer. Jordan Rudess (toetsenist) 'daagde' gitarist John Petrucci uit. Of die even na kon doen, wat hij 'm voorspeelde. Echt waanzinnig. Daarna werd Mike Portnoy uitgedaagd. 'Naspelen' op z'n drumstel wat Jordan Rudess speelde op z'n keyboard. Erg knap. En strak.

John Myung mocht later ook nog wat laten horen, maar dat kwam door de akoestiek wat minder uit de verf. Het zag er wel erg indrukwekkend uit iig :)

De toegiften (2x 1 nummer) waren ook top. Eerst een nieuw nummer, In The Name Of God, en daarna een oude topper: Metropolis. Midden in het nummer stopten ze, keken ze mekaar eens aan en gingen daarna precies op het goede punt en precies gelijk verder. Niet normaal, zo strak.

De vorige keer waren ze ook goed hoor, maar dit keer stonden we redelijk vooraan en konden we het dus beter zien. Wel vermoeiend hoor, 3 uur staan kijken. En dan reken ik het wachten vooraf (nog eens 3 kwartier) nog niet mee. Maar het was het zeker waard. Meer dan dat zelfs!

 

Ps. ik was heel erg blij dat ik oordoppen bij me had, want het geluid stond echt mega hard. Mede daardoor kwam de bas ook niet echt goed uit denk ik, al was het na de pauze wel beter dan daarvoor vond ik...

Natuurlijk was ik er bij :D

 

Ik vond het een toppie concert........SUPER!!!!

 

Wij hadden deze keer zitplaatsen linksbovenin vd zaal en ik moet zeggen dat het geluid daar heel goed overkwam,Ahoy zal altijd een rottige akoustiek blijven behouden maar dat er een redelijk fatsoenlijk geluid te behalen valt is door mij wel ondervonden.

Maiden vorig jaar in december was pas echt een ramp wat het geluid betrefd :(

 

Maar even terug komen op de beste drummer B)

 

Mike Portnoy was heerlijk aan het trommelen....Super!!

Ze waren idd top...

 

Maar ff over Ahoy: de vorige keer zat ik ook achterin (beetje links van het midden). Ik vond het toen ook beter klinken, dus waarschijnlijk ligt het aan de plaats waar je luistert. Of misschien had het te maken met het feit dat ik oordoppen in had. Daar wordt het geluid meestal ook niet beter van. Wel dragelijker :)

Het ligt absoluut aan de plaats waar je staat {of zit :D },en ik gebruik nooit oordoppen.

Belangrijkste is dat het volume niet te hoog is,de vorige keer bij Maiden was het veelste hard{oorverdovend}.

Ik weet wel waar ik de volgende keer ga zitten :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

1newmike.thumb.jpgmijn favoriet Mike Portnoy

Heb je 'm gisteren ook nog gezien (in Ahoy)? Oh wat was ie (en de rest ook trouwens) goed. Ik wil nu echt nooit meer horen dat metaldrummers alleen maar strak kunnen drummen. Het was weergaloos, wederom.

Voor de pauze speelde Dream Theater alleen wat nummers, gewoon goed en strak (al klonk de bas nergens naar, maar dat lag niet aan John Myung maar aan de akoestiek waarschijnlijk). Na de pauze begonnen ze met een nummer van Pink Floyd (althans een deel daarvan). Het nummer One Of These Days om precies te zijn. Met mooie oude beelden van PF op de achtergrond (live in Londen). Daarna begon het drumspektakel van Portnoy. Nou, sorry hoor, maar als dat niet virtuoos was, dan weet ik het niet meer. Gebruikte z'n hele (lel van een) drumstel. Inclusief alle percussie die hij verder weinig gebruikt. Was mooi te zien op de drie beeldschermen achter/boven de band.

Daarna weer wat nummers en toen begon het spektakel weer. Jordan Rudess (toetsenist) 'daagde' gitarist John Petrucci uit. Of die even na kon doen, wat hij 'm voorspeelde. Echt waanzinnig. Daarna werd Mike Portnoy uitgedaagd. 'Naspelen' op z'n drumstel wat Jordan Rudess speelde op z'n keyboard. Erg knap. En strak.

John Myung mocht later ook nog wat laten horen, maar dat kwam door de akoestiek wat minder uit de verf. Het zag er wel erg indrukwekkend uit iig :)

De toegiften (2x 1 nummer) waren ook top. Eerst een nieuw nummer, In The Name Of God, en daarna een oude topper: Metropolis. Midden in het nummer stopten ze, keken ze mekaar eens aan en gingen daarna precies op het goede punt en precies gelijk verder. Niet normaal, zo strak.

De vorige keer waren ze ook goed hoor, maar dit keer stonden we redelijk vooraan en konden we het dus beter zien. Wel vermoeiend hoor, 3 uur staan kijken. En dan reken ik het wachten vooraf (nog eens 3 kwartier) nog niet mee. Maar het was het zeker waard. Meer dan dat zelfs!

 

Ps. ik was heel erg blij dat ik oordoppen bij me had, want het geluid stond echt mega hard. Mede daardoor kwam de bas ook niet echt goed uit denk ik, al was het na de pauze wel beter dan daarvoor vond ik...

Natuurlijk was ik er bij :D

 

Ik vond het een toppie concert........SUPER!!!!

 

Wij hadden deze keer zitplaatsen linksbovenin vd zaal en ik moet zeggen dat het geluid daar heel goed overkwam,Ahoy zal altijd een rottige akoustiek blijven behouden maar dat er een redelijk fatsoenlijk geluid te behalen valt is door mij wel ondervonden.

Maiden vorig jaar in december was pas echt een ramp wat het geluid betrefd :(

 

Maar even terug komen op de beste drummer B)

 

Mike Portnoy was heerlijk aan het trommelen....Super!!

Ze waren idd top...

 

Maar ff over Ahoy: de vorige keer zat ik ook achterin (beetje links van het midden). Ik vond het toen ook beter klinken, dus waarschijnlijk ligt het aan de plaats waar je luistert. Of misschien had het te maken met het feit dat ik oordoppen in had. Daar wordt het geluid meestal ook niet beter van. Wel dragelijker :)

Het ligt absoluut aan de plaats waar je staat {of zit :D },en ik gebruik nooit oordoppen.

Belangrijkste is dat het volume niet te hoog is,de vorige keer bij Maiden was het veelste hard{oorverdovend}.

Ik weet wel waar ik de volgende keer ga zitten :rolleyes:

Ik gebruik alleen oordoppen als ik het te hard vind en dat vond ik zondag wel :(

Link to comment
Share on other sites

1newmike.thumb.jpgmijn favoriet Mike Portnoy

Heb je 'm gisteren ook nog gezien (in Ahoy)? Oh wat was ie (en de rest ook trouwens) goed. Ik wil nu echt nooit meer horen dat metaldrummers alleen maar strak kunnen drummen. Het was weergaloos, wederom.

Voor de pauze speelde Dream Theater alleen wat nummers, gewoon goed en strak (al klonk de bas nergens naar, maar dat lag niet aan John Myung maar aan de akoestiek waarschijnlijk). Na de pauze begonnen ze met een nummer van Pink Floyd (althans een deel daarvan). Het nummer One Of These Days om precies te zijn. Met mooie oude beelden van PF op de achtergrond (live in Londen). Daarna begon het drumspektakel van Portnoy. Nou, sorry hoor, maar als dat niet virtuoos was, dan weet ik het niet meer. Gebruikte z'n hele (lel van een) drumstel. Inclusief alle percussie die hij verder weinig gebruikt. Was mooi te zien op de drie beeldschermen achter/boven de band.

Daarna weer wat nummers en toen begon het spektakel weer. Jordan Rudess (toetsenist) 'daagde' gitarist John Petrucci uit. Of die even na kon doen, wat hij 'm voorspeelde. Echt waanzinnig. Daarna werd Mike Portnoy uitgedaagd. 'Naspelen' op z'n drumstel wat Jordan Rudess speelde op z'n keyboard. Erg knap. En strak.

John Myung mocht later ook nog wat laten horen, maar dat kwam door de akoestiek wat minder uit de verf. Het zag er wel erg indrukwekkend uit iig :)

De toegiften (2x 1 nummer) waren ook top. Eerst een nieuw nummer, In The Name Of God, en daarna een oude topper: Metropolis. Midden in het nummer stopten ze, keken ze mekaar eens aan en gingen daarna precies op het goede punt en precies gelijk verder. Niet normaal, zo strak.

De vorige keer waren ze ook goed hoor, maar dit keer stonden we redelijk vooraan en konden we het dus beter zien. Wel vermoeiend hoor, 3 uur staan kijken. En dan reken ik het wachten vooraf (nog eens 3 kwartier) nog niet mee. Maar het was het zeker waard. Meer dan dat zelfs!

 

Ps. ik was heel erg blij dat ik oordoppen bij me had, want het geluid stond echt mega hard. Mede daardoor kwam de bas ook niet echt goed uit denk ik, al was het na de pauze wel beter dan daarvoor vond ik...

Natuurlijk was ik er bij :D

 

Ik vond het een toppie concert........SUPER!!!!

 

Wij hadden deze keer zitplaatsen linksbovenin vd zaal en ik moet zeggen dat het geluid daar heel goed overkwam,Ahoy zal altijd een rottige akoustiek blijven behouden maar dat er een redelijk fatsoenlijk geluid te behalen valt is door mij wel ondervonden.

Maiden vorig jaar in december was pas echt een ramp wat het geluid betrefd :(

 

Maar even terug komen op de beste drummer B)

 

Mike Portnoy was heerlijk aan het trommelen....Super!!

Ze waren idd top...

 

Maar ff over Ahoy: de vorige keer zat ik ook achterin (beetje links van het midden). Ik vond het toen ook beter klinken, dus waarschijnlijk ligt het aan de plaats waar je luistert. Of misschien had het te maken met het feit dat ik oordoppen in had. Daar wordt het geluid meestal ook niet beter van. Wel dragelijker :)

Het ligt absoluut aan de plaats waar je staat {of zit :D },en ik gebruik nooit oordoppen.

Belangrijkste is dat het volume niet te hoog is,de vorige keer bij Maiden was het veelste hard{oorverdovend}.

Ik weet wel waar ik de volgende keer ga zitten :rolleyes:

Ik gebruik alleen oordoppen als ik het te hard vind en dat vond ik zondag wel :(

De eerste nummers waren wel wat te hard maar later is het echt wel strakker gaan klinken :)

 

Voor ome Henk :D

 

Ik zal het voortaan laten :lol:

 

greetz turbo

Link to comment
Share on other sites

1newmike.thumb.jpgmijn favoriet Mike Portnoy

Heb je 'm gisteren ook nog gezien (in Ahoy)? Oh wat was ie (en de rest ook trouwens) goed. Ik wil nu echt nooit meer horen dat metaldrummers alleen maar strak kunnen drummen. Het was weergaloos, wederom.

Voor de pauze speelde Dream Theater alleen wat nummers, gewoon goed en strak (al klonk de bas nergens naar, maar dat lag niet aan John Myung maar aan de akoestiek waarschijnlijk). Na de pauze begonnen ze met een nummer van Pink Floyd (althans een deel daarvan). Het nummer One Of These Days om precies te zijn. Met mooie oude beelden van PF op de achtergrond (live in Londen). Daarna begon het drumspektakel van Portnoy. Nou, sorry hoor, maar als dat niet virtuoos was, dan weet ik het niet meer. Gebruikte z'n hele (lel van een) drumstel. Inclusief alle percussie die hij verder weinig gebruikt. Was mooi te zien op de drie beeldschermen achter/boven de band.

Daarna weer wat nummers en toen begon het spektakel weer. Jordan Rudess (toetsenist) 'daagde' gitarist John Petrucci uit. Of die even na kon doen, wat hij 'm voorspeelde. Echt waanzinnig. Daarna werd Mike Portnoy uitgedaagd. 'Naspelen' op z'n drumstel wat Jordan Rudess speelde op z'n keyboard. Erg knap. En strak.

John Myung mocht later ook nog wat laten horen, maar dat kwam door de akoestiek wat minder uit de verf. Het zag er wel erg indrukwekkend uit iig :)

De toegiften (2x 1 nummer) waren ook top. Eerst een nieuw nummer, In The Name Of God, en daarna een oude topper: Metropolis. Midden in het nummer stopten ze, keken ze mekaar eens aan en gingen daarna precies op het goede punt en precies gelijk verder. Niet normaal, zo strak.

De vorige keer waren ze ook goed hoor, maar dit keer stonden we redelijk vooraan en konden we het dus beter zien. Wel vermoeiend hoor, 3 uur staan kijken. En dan reken ik het wachten vooraf (nog eens 3 kwartier) nog niet mee. Maar het was het zeker waard. Meer dan dat zelfs!

 

Ps. ik was heel erg blij dat ik oordoppen bij me had, want het geluid stond echt mega hard. Mede daardoor kwam de bas ook niet echt goed uit denk ik, al was het na de pauze wel beter dan daarvoor vond ik...

Natuurlijk was ik er bij :D

 

Ik vond het een toppie concert........SUPER!!!!

 

Wij hadden deze keer zitplaatsen linksbovenin vd zaal en ik moet zeggen dat het geluid daar heel goed overkwam,Ahoy zal altijd een rottige akoustiek blijven behouden maar dat er een redelijk fatsoenlijk geluid te behalen valt is door mij wel ondervonden.

Maiden vorig jaar in december was pas echt een ramp wat het geluid betrefd :(

 

Maar even terug komen op de beste drummer B)

 

Mike Portnoy was heerlijk aan het trommelen....Super!!

Ze waren idd top...

 

Maar ff over Ahoy: de vorige keer zat ik ook achterin (beetje links van het midden). Ik vond het toen ook beter klinken, dus waarschijnlijk ligt het aan de plaats waar je luistert. Of misschien had het te maken met het feit dat ik oordoppen in had. Daar wordt het geluid meestal ook niet beter van. Wel dragelijker :)

Het ligt absoluut aan de plaats waar je staat {of zit :D },en ik gebruik nooit oordoppen.

Belangrijkste is dat het volume niet te hoog is,de vorige keer bij Maiden was het veelste hard{oorverdovend}.

Ik weet wel waar ik de volgende keer ga zitten :rolleyes:

Ik gebruik alleen oordoppen als ik het te hard vind en dat vond ik zondag wel :(

De eerste nummers waren wel wat te hard maar later is het echt wel strakker gaan klinken :)

 

Voor ome Henk :D

 

Ik zal het voortaan laten :lol:

 

greetz turbo

Ik zal het voortaan ook maar laten :)

 

Voor de pauze was het idd minder strak dan daarna. Heb ik me dat dus niet verbeeld :) Maar ik vond vooraan de geluidsdruk gewoon te hoog. De vorige keer zat ik achteraan en had ik nergens last van. Ik had toen ook oordoppen mee, maar ik heb ze niet in gehad. Zondag was ik blij dat ik ze mee had en heb er dankbaar gebruik van gemaakt :) Een piep in m'n oren heb ik sowieso al een beetje. Niet irritant of zo, maar als het heel stil is, hoor ik wel een piepje. Die hoeft van mij niet zo nodig erger te worden... :)

Link to comment
Share on other sites

hoi hier nog 1 MIKE SHRIEVE drummer van santana.

op de plaat en later de cd die gewoon santana werd genoemd laat deze drummer

echt even horen wat hij in zijn mars heeft,

maar bij het evenement stockwood in ik dacht 1969 laat deze drummer echt de hel losbreken met het nummer SOUL SACRIFICE.

groet henk

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...