Jump to content

Muzikale perceptie....


Jitze
 Share

Recommended Posts

Regelmatig vinden we in verschillende topics gedachtenflarden en vragen over hoe een installatie zou moeten klinken.

Beantwoorden van deze vragen blijkt vreselijk moeilijk, een ieder heeft te kampen met de eigen ervaring - gewenning - en de eigen gedachten over het verschijnsel muziekreproductie.

Uit de grote verscheidenheid aan zaken welke van belang worden geacht is dit af te lezen, ook blijkt de muziekvoorkeur van invloed te zijn, een pop liefhebber kan de accenten totaal anders leggen dan luisteraars naar Jazz en klassiek................

Een aantal zeer lezenswaardige artikelen is te vinden op de site van Lynn Olson terwijl ook het navolgende stukje aangeeft hoe uiteenlopend de diverse benaderingen kunnen uitpakken.

 

The Science of Beauty

 

"An audio system, like a painting or a novel, represents a series of decisions by the 'author' to effect the final 'work'. The quality of the novel, painting, or audio system is the sum quality of all of these decisions. Each of these decisions has moral, ethical, and technical implications as regards the final product. The quality of all of humanity's creations resides in this moral, ethical, and technical decision-making. I daresay we can evaluate the character of an entire culture on the apparent quality of its decision-making. What we regard as a person's 'taste' is really their character.

 

All of the members of a family, from one to many, and the ways they 'support' themselves in society, all combine to make a little mini-culture. Whatever importance the making or reproduction of music in the home assumes is a reflection of the nature or quality of this mini-culture. In other words, it is the result of ethical family decision-making. ...

 

I am not trying to suggest that one culture is superior to another, but that a distinctly materialist drift in recent American thinking has pointed product design and consumer taste in a direction where durability, originality, and beauty are more of a liability than an asset. ...

 

What is important to remember here is to remember that the record playing system is a media of its own like film, paint, or clay. With any artistic media, communication is achieved through the creative use of dynamic contrasts (drama) and profound architecture (form and structure). In this country, the creators have chosen to build audio that emphasizes the mental picture of the performance. Image, depth, transparency, and grain are of high importance to American audiophiles. Alternatively, the Euro/Asians have chosen qualities that emphasize the emotional content. These music lovers design for maximum dynamic contrasts, presence, vividness, and effortlessness.

 

This visceral approach to audio design, as opposed to the cerebral, allows for a direct experience of quality. Aspects of life such as God or beauty or love are experienced directly.No thoughts or measurements are required to prove these experiences... we all know them from direct experience. ...

 

Rather than design systems that fool the ear (is it live or... ?), let us design systems that move the heart. Let us experience the beauty and profoundness of great compositions directly. Any system will play a great recording well, but few audiophile systems will play the great recorded performances well. A truly wonderful hi-fi will force you to become involved in a great performance, even if it is poorly recorded. With these types of criteria, even very modest systems are capable of great beauty and excitement."

 

 

 

Herbert E. Reichert

"The Science of Beauty:

Audio Culture in the Nineties"

Positive Feedback 5.1

Spring 1996

Link to comment
Share on other sites

(...) In this country, the creators have chosen to build audio that emphasizes the mental picture of the performance.  Image, depth, transparency, and grain are of high importance to American audiophiles.  Alternatively, the Euro/Asians have chosen qualities that emphasize the emotional content.  These music lovers design for maximum dynamic contrasts, presence, vividness, and effortlessness. (...)

Beste Jitze,

 

Smaak of wansmaak... that's the question.

High fidelity werd vroeger wel omschreven als "werkelijkheidsweergave".

Maar gaat het dan om jouw werkelijkheid? Of om de mijne?

Die van Andr

Link to comment
Share on other sites

...

Aspects of life such as God or beauty or love are experienced directly.No thoughts or measurements are required to prove these experiences... we all know them from direct experience. ...

.....

With these types of criteria, even very modest systems are capable of great beauty and excitement."

Nou, dacht ik, die man heeft er kijk op. Tot ik bij de eerste "gequote" alinea belandde. Het was dat ik op een stoel zat, anders was de broek me afgezakt.

Typisch Amerikaans om er op snurkende, ronkende, hijgerige toon een religieuze draai aan te geven.

 

God, schoonheid en liefde zijn direct waarneembare fenomenen volgens de scribent. Wat een gemis toch, dat ik slechts voor tweederde van mijn muziek kan genieten. Altijd al het gevoel gehad dat ik iets miste :(

Maar ja, dat is de audiofiele straf als je godloochenend door de wereld trekt.

 

Komen we ten slotte aan de laatste alinea waarvan met name het stuk na de komma hout snijdt.

 

Toch weer wat opgestoken vandaag.

 

Met opgewekte groet,

Link to comment
Share on other sites

Je ziet het al aan de luidsprekerkeuze van sommigen. Wat de een prachtig vindt klinken, verfoeit de ander. Iemand op dit forum heeft een setje Totem luidsprekers. Die mijnheer van Joenit is erg vriendelijk, hoor. Maar zo goed als Rega spullen vaak zijn, zo slecht vind ik Totem. Een hoekig geluid.

Telkens denk ik, als ik het hoor: nou, nu gaat-ie weer lekker. Dan komt er ineens weer zo'n geluidsmatig "hard- amerikaanse" uithaal. Ja ik weet het , het kwam geloof ik uit Canada. Maar muzikaal- gezien bedoel ik het dus heh? De enige Totem die m.i. goed was , was de Totem One.

 

Net als Proac. Dat is wel beter, maar dan mis je in de definitie weer iets, waarvoor even weer dat harde in de plaats komt.

Mijn favorieten: Tannoy D700(niet lachen), Avalon Avatar, Von Schweickert (ja, sorry, hoor), Revel (die kleine dan met dan visnetje ervoor)

 

B&W: niks. Doods. Kef: nog slechter. En dat glimmend- zwarte Verity- ding ging wel, maar ik miste de flair, namelijk de guts van een D700.

 

Ik heb me weleens afgevraagd, waarom er bij een audio- weekend in het Barbizon- GoldenTulip- Hotel in Rotterdam ineens 30 jongelieden als een schoolklasje intens aan het luisteren waren naar het stereo- effect van een setje Links(Belgisch). Wat was dat afgrijselijk! Van bijvoorbeeld een gestreken cello geen greintje timbre de zaal in. Niks, nada..

 

Ja, ok, ik kick een beetje op de belevenis. Ik vraag me altijd af als ik een set hoor: beleef ik nou echt iets? Gebeurt er nou iets? En dan komen de gedachten over wat ik hoor vanzelf in me op. En toch heb ik vaak graag iets subtiels, iets wat volgens mij de opname bedoelt: een sfeertje om je kale kop gooien, zo van hier heb je het, wat zeg je ervan. En dan weer, als het erbij zit, een scherp kantje graag aan een middeleeuwse viool, of desnoods aan een normale... Maar dan iets subtiel waarneembaars telkens graag, niet verscholen dus.

 

De laatste Grote Xanadu tijdens het Doelenfestival, maart jl., die had eindelijk iets waar ik bij Xanadu al lang op wachtte: het verdwijnen van de subtiele muzikale slikpartijen tussen passages in, waar anderen gewoon doorgaan met definieeren. Ik moet het toch nog eens een keer aan die aardige mijnheer uit het noorden uitleggen. Moeilijk....

 

Maar anderen zien het allemaal gegarandeerd anders. Ik zie ook altijd in het geluid, waarom het ontwerp dat mijn ogen zien, muzikaal niet kan(daslogisch dus lijkt me....) Bijvoorbeeld die brede dingen uit India met die hoorns erbovenop, die altijd bij Multifoon staan. Klinkt een hele tijd goed. Maar als het ingewikkeld wordt houden ze op met nauwkeurig schetsen. Ja, allicht zeg ik dan, dat ontwerp kan dus ook niet.

 

En bijvoorbeeld die Xavian met die VPI- spinner van mrt jl in de doelen. De keer daarvoor in een klein kamertje in Veldhoven: Prachtig, toppie, erg plezierige dingen. Maar nu, ondanks Jules: rubbish. Schril, karakterloos. Het programmamateriaal was dan ook telkens mis. Gebeurde dus niks. En: ik luisterde naar luidsprekers. Dat kan dus niet, want dat zit niet goed. Het moet namelijk muziek zijn.

 

Dus even een paar gedachten van eentje, die er natuurlijk ook geen bal verstand van heeft, belachelijk weinig zelfs.

Want gaat nooit naar life muziek. Ja, mijnheer van de Piega- luidsprekers in de entree- hal. Ik ga er inderdaad nooit heen, naar zo'n echt concert, dat klopt inderdaad gewoon ook niet..... Maar die Piega's waren toch echt bitter slecht. Geen greintje leven in...Vonden die anderen ook, die net zo eigenwijs zijn als ik..

 

Maar zelfs ikj wil ook een keer gewoon luisteren naar muziek. En denk dan, dat wat ik hoor, echt een objectieve maatstaf moet zijn.

Mispoes, je DENKT alleen maar dat je goeie oren hebt , jonge!

 

Is het dus altijd slecht bij mij? Nou, Spendor S8 was goed, die Kharma's met houten voorkant gaan wel, maar zijn een beetje sloom. Jaques Mahul Lab was beter dan ik ooit gehoord had, echt plezierig . Moest wel een beetje hard om wat opener te klinken. (Groothandelsgebouw, helemaal achteraan).

Wat een vent he?!(ikke dus) Echt geen kijk op.......!

 

Jan

Link to comment
Share on other sites

Je ziet het al aan de luidsprekerkeuze van sommigen. Wat de een prachtig vindt klinken, verfoeit de ander. Iemand op dit forum heeft een setje Totem luidsprekers. Die mijnheer van Joenit is erg vriendelijk, hoor. Maar zo goed als Rega spullen vaak zijn, zo slecht vind ik Totem. Een hoekig geluid.

Telkens denk ik, als ik het hoor: nou, nu gaat-ie weer lekker. Dan komt er ineens weer zo'n geluidsmatig "hard- amerikaanse" uithaal. Ja ik weet het , het kwam geloof ik uit Canada. Maar muzikaal- gezien bedoel ik het dus heh? De enige Totem die m.i. goed was , was de Totem One.

 

Net als Proac. Dat is wel beter, maar dan mis je in de definitie weer iets, waarvoor even weer dat harde in de plaats komt.

Mijn favorieten: Tannoy D700(niet lachen), Avalon Avatar, Von Schweickert (ja, sorry, hoor), Revel (die kleine dan met dan visnetje ervoor)

 

B&W: niks. Doods. Kef: nog slechter. En dat glimmend- zwarte Verity- ding ging wel, maar ik miste de flair, namelijk de guts van een D700.

 

Ik heb me weleens afgevraagd, waarom er bij een audio- weekend in het Barbizon- GoldenTulip- Hotel in Rotterdam ineens 30 jongelieden als een schoolklasje intens aan het luisteren waren naar het stereo- effect van een setje Links(Belgisch). Wat was dat afgrijselijk! Van bijvoorbeeld een gestreken cello geen greintje timbre de zaal in. Niks, nada..

 

Ja, ok, ik kick een beetje op de belevenis. Ik vraag me altijd af als ik een set hoor: beleef ik nou echt iets? Gebeurt er nou iets? En dan komen de gedachten over wat ik hoor vanzelf in me op. En toch heb ik vaak graag iets subtiels, iets wat volgens mij de opname bedoelt: een sfeertje om je kale kop gooien, zo van hier heb je het, wat zeg je ervan. En dan weer, als het erbij zit, een scherp kantje graag aan een middeleeuwse viool, of desnoods aan een normale... Maar dan iets subtiel waarneembaars telkens graag, niet verscholen dus.

 

De laatste Grote Xanadu tijdens het Doelenfestival, maart jl., die had eindelijk iets waar ik bij Xanadu al lang op wachtte: het verdwijnen van de subtiele muzikale slikpartijen tussen passages in, waar anderen gewoon doorgaan met definieeren. Ik moet het toch nog eens een keer aan die aardige mijnheer uit het noorden uitleggen. Moeilijk....

 

Maar anderen zien het allemaal gegarandeerd anders. Ik zie ook altijd in het geluid, waarom het ontwerp dat mijn ogen zien, muzikaal niet kan(daslogisch dus lijkt me....) Bijvoorbeeld die brede dingen uit India met die hoorns erbovenop, die altijd bij Multifoon staan. Klinkt een hele tijd goed. Maar als het ingewikkeld wordt houden ze op met nauwkeurig schetsen. Ja, allicht zeg ik dan, dat ontwerp kan dus ook niet.

 

En bijvoorbeeld die Xavian met die VPI- spinner van mrt jl in de doelen. De keer daarvoor in een klein kamertje in Veldhoven: Prachtig, toppie, erg plezierige dingen. Maar nu, ondanks Jules: rubbish. Schril, karakterloos. Het programmamateriaal was dan ook telkens mis. Gebeurde dus niks. En: ik luisterde naar luidsprekers. Dat kan dus niet, want dat zit niet goed. Het moet namelijk muziek zijn.

 

Dus even een paar gedachten van eentje, die er natuurlijk ook geen bal verstand van heeft, belachelijk weinig zelfs.

Want gaat nooit naar life muziek. Ja, mijnheer van de Piega- luidsprekers in de entree- hal. Ik ga er inderdaad nooit heen, naar zo'n echt concert, dat klopt inderdaad gewoon ook niet..... Maar die Piega's waren toch echt bitter slecht. Geen greintje leven in...Vonden die anderen ook, die net zo eigenwijs zijn als ik..

 

Maar zelfs ikj wil ook een keer gewoon luisteren naar muziek. En denk dan, dat wat ik hoor, echt een objectieve maatstaf moet zijn.

Mispoes, je DENKT alleen maar dat je goeie oren hebt , jonge!

 

Is het dus altijd slecht bij mij? Nou, Spendor S8 was goed, die Kharma's met houten voorkant gaan wel, maar zijn een beetje sloom. Jaques Mahul Lab was beter dan ik ooit gehoord had, echt plezierig . Moest wel een beetje hard om wat opener te klinken. (Groothandelsgebouw, helemaal achteraan).

Wat een vent he?!(ikke dus) Echt geen kijk op.......!

 

Jan

Zelden zo'n hoop overeenkomst met mijn ervaringen gelezen........

 

:huh:

Link to comment
Share on other sites

...

Aspects of life such as God or beauty or love are experienced directly.No thoughts or measurements are required to prove these experiences... we all know them from direct experience. ...

.....

With these types of criteria, even very modest systems are capable of great beauty and excitement."

(...) God, schoonheid en liefde zijn direct waarneembare fenomenen volgens de scribent. Wat een gemis toch, dat ik slechts voor tweederde van mijn muziek kan genieten. Altijd al het gevoel gehad dat ik iets miste :(

Maar ja, dat is de audiofiele straf als je godloochenend door de wereld trekt.(...)

Hallo Dick,

 

'n Beetje nauwkeuriger lezen, Dick! Reichert schreef: "God OR beauty OR love".

Het idee van de ide

Link to comment
Share on other sites

Hallo Headshell,

 

Je hebt veel commentaar en terecht ook hoor,maar serieus luisteren doe ik niet op zo'n beurs.

Ik vergelijk het liever met horen.

Xanadu stond b.v. in een veel te grote hal,een hoop anderen weer in een veel te kleine.

De nodige akoestische kenmerken van de kamers ook niet vergeten,etc,etc.

 

IKKE

 

En ik heb ook het idee dat sommigen onder hen het gewoon achteloos neerpleuren.

 

:ph34r::)

Link to comment
Share on other sites

Voor hifi is de geest van de luisteraar minstens zo belangrijk als de kwaliteiten van de apparatuur.

Dit topic staat vermoedelijk als enige tegenover duizenden anders topics, die over apparaatjes en snoertjes gaan.

Of: schijnbaar over apparaatjes en snoertjes gaan.

Want veelal gaan ze over twijfels, angsten, frustraties... die men probeert te overwinnen door luidkeels de lof te zingen van de eigen spulletjes.

 

Er zijn veel mentale, sociale en psychische aspecten die we zouden kunnen opsommen.

En omdat ik dit een heel leuk topic begin te vinden, zal ik een aanzetje geven.

Maar eerst wil ik er op wijzen dat er m.i. ook fysiologische aspecten spelen.

Het lijf, dus.

Wie op een bepaald moment bol staat van de mannelijke activiteitshormonen, zou die rustig kunnen genieten van Berlioz' "Les Nuits d'Et

Link to comment
Share on other sites

.......Gisteren heb ik nog de integrale Tosca van Puccini gedraaid.

En toen, bij die aardschokkende apotheose met grote trom in de finale, die door de PP Kings in combinatie met de Denon monoblocks met volle macht en majesteit mijn grote leefruimte wordt ingesmeten, moest ik denken aan al die zielige mensen met electrostaten, maggies en kleine monitorretjes.

"Bij hen st

Link to comment
Share on other sites

lol @ erik .. hahah ^_^

 

mwha.. ik vind vanniet.. als je een goed systeem hebt, zal alles moeten klinken zoals de artiest/band het bedoeld heeft... dat is je streven.. vaak kan je het tegenvallen.. maar goed.. maakt dat uit?? de muziek is wel leuk

 

ik heb zat muziek die niet super is opgenomen....maar ik luister er dagelijks naar.. omdat ik het leuk vind..dat et extra mooi klinkt.. ruimtelijk, losjes, smooth..etc etc.. dat is super dan...

 

er is net als lezen..een verschil of je het voor de inhoud doet, omdat het moet, omdat je het leuk vind, of omdat toevallig dat boek je volledig intresseerd en je ook de plaatjes aandachtig bekijkt..

 

niet ieder boek zal je geweldig vinden...dus zou je ook wat minder bestuderen..

 

dat is mijn ervaring met het luisteren van muziek...

 

het is echt wel leuk om af en toe naar je set te luisteren hoor :) of gewoon met gesloten ogen lekker in de muziek te verdwijnen

Link to comment
Share on other sites

Om samen met zijn gasten nog meer van zijn kerstdiner te kunnen genieten, huurde Charles Dickens een arme bedelaar in. Die moest dan tijdens het diner zo nu en dan verkleumd voor de ramen verschijnen, en hongerige blikken naar binnen werpen.

Gisteren heb ik nog de integrale Tosca van Puccini gedraaid.

En toen, bij die aardschokkende apotheose met grote trom in de finale, die door de PP Kings in combinatie met de Denon monoblocks met volle macht en majesteit mijn grote leefruimte wordt ingesmeten, moest ik denken aan al die zielige mensen met electrostaten, maggies en kleine monitorretjes.

"Bij hen st

Link to comment
Share on other sites

Hallo Ron,

 

Nee, jouw verschijning voor mijn raam zou noch mijn eetlust, noch mijn muziekgenot verhogen.

Blijf gerust in 's lands afvoerputje: je bent daar prima op je plaats.

Maar de gedachte aan jouw frutselige vliesjes all

Link to comment
Share on other sites

Spido, zijn je PP's alleen bij deze gedachten genietbaar? Als het helpt, wil ik best af en toe eens voor het raam verschijnen hoor. Arme drommel... :(

 

Daar gaan we weer... Je probeert het randje van de sinbin weer op te zoeken Spido? Best enerverend, zo'n leven

Best zielig zulk een reactie, heb je inhoudelijk niets te melden, laat dan dit soort gezever ook achterwege...................................

 

:angry: Jitze :angry:

Link to comment
Share on other sites

Er is nog een belangrijk aspect, dat ik bij nader inzien niet onvermeld mag laten.

Wanneer je een schilderij, een beeldhouwwerk, een plastiek of een foto bekijkt, kun je er rustig over nadenken: het ding "loopt niet weg". Draai je gerust om, kijk ergens anders naar, draai je weer om, en je kunt verdergaan met je oordeel te vormen.

Bij muziek (en film, theater) is dat heel anders.

Je oordeel komt altijd nadat de actie heeft plaatsgevonden.

Je velt een samenvattend oordeel over de karakteristieke samenhang van een groot aantal klanken. Een doorgaande stroom van klanken, eigenlijk - hard en zacht, hoog en laag. En dat oordeel vel je altijd enige tijd nadat je ze hebt gehoord.

Daarbij spelen subjectieve aspecten een belangrijke rol: je pre-occupatie, je fysieke conditie, je persoonlijke affiniteit met artiesten, orkesten, de tijd waarin het kunstwerk werd gemaakt, de problematiek of het motief dat in de muziek wordt verklankt, enz.

Zelfs tijdens het luisteren komt je oordeel dus altijd achteraf, en via een persoonlijke filter.

 

Een microfoon luistert naar klanken.

Wij luisteren naar muziek.

En dat is een heel ander verhaal.

Link to comment
Share on other sites

Ik las laatst een interessant artikel (Intermediair geloof ik) over de functie en perceptie van muziek.

 

Wat me is bijgebleven: onderzoek wijst uit :D dat je je hele leven een voorliefde blijft houden voor de muziek waar je veel naar luisterde tijdens je "vormende jaren", de jaren vlak na de pubertijd. Ik heb dat bij enkele mensen gecheckt en verdraaid, het lijkt te kloppen. Wellicht dat veel mensen ook een voorkeur blijven behouden voor het geluid van de apparatuur waar ze in die jaren veel naar luisteren. Je schijnt er zelfs op te kunnen sturen. Bij mij zitten de kinderen dus verplicht elke dag twee uur te luisteren naar goede muziek. Dat is dus de muziek waar ik naar luisterde toen ik 17 was (ja laatbloeier): Bunnymen, U2, Banshees, Roxy Music, Bowie (ja Spido, allemaal pompende sex) en (veelzijdige opvoeding is belangrijk.) Tchaikovsky, Rachmaninov, Penderecki, Gorecki, Bartok. Mijn kinderen zullen nooit van Barok gaan houden.

 

Jelte

Link to comment
Share on other sites

Ik las laatst een interessant artikel (Intermediair geloof ik) over de functie en perceptie van muziek.

 

Wat me is bijgebleven: onderzoek wijst uit :D dat je je hele leven een voorliefde blijft houden voor de muziek waar je veel naar luisterde tijdens je "vormende jaren", de jaren vlak na de pubertijd. Ik heb dat bij enkele mensen gecheckt en verdraaid, het lijkt te kloppen. Wellicht dat veel mensen ook een voorkeur blijven behouden voor het geluid van de apparatuur waar ze in die jaren veel naar luisteren. Je schijnt er zelfs op te kunnen sturen. Bij mij zitten de kinderen dus verplicht elke dag twee uur te luisteren naar goede muziek. Dat is dus de muziek waar ik naar luisterde toen ik 17 was (ja laatbloeier): Bunnymen, U2, Banshees, Roxy Music, Bowie (ja Spido, allemaal pompende sex) en (veelzijdige opvoeding is belangrijk.) Tchaikovsky, Rachmaninov, Penderecki, Gorecki, Bartok. Mijn kinderen zullen nooit van Barok gaan houden.

 

Jelte

Beste Jelte,

 

Mag ik vragen hoe oud je kinderen zijn? Kennelijk toch nog niet in hun "vormende jaren" , na hun puberteit. Ik moet de eerste post-puber nog ontmoeten die verplicht iedere dag twee uur naar de muzikale voorkeur van vader of moeder zit te luisteren, zonder dat dit leidt tot moord en doodslag.

 

Verder ben ik het met Skiffer eens: wat is er mis met barok? De ontdekkingsreis door de wereld van de muziek lijkt mij te beginnen in de Middeleeuwen, via de Renaissance naar de Barok, enzovoort. Een niet onbelangrijke periode met namen als H

Link to comment
Share on other sites

Wat is er nu weer mis met barok....

mijn vrouw zegt altijd middeleeuws geneuzel.. :D

Beste CGM,

 

Als mijn vriendin zulk een opmerking maakte, zou ik haar voor de verjaardag subiet een geschiedenisboek cadeau doen om even na te lezen hoe het ook weer zit met de opeenvolging van de tijdperken :D:angry:

 

Met groet,

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...