Platenspelers

[Pjotr]

Je moet je element aan je arm aanpassen. De ene zegt: het gewicht van het element moet bij het gewicht van de arm passen. Een andere zegt: je moet een dikkere pook bij een mc- element. Of: een MC kan niet bij een unipivot. De ene expert zegt: niet onder 8 Hz. , de ander : niet boven 10 Hz. Maar echt doorgronden van de basisproblematie, dat doen er maar weinig.

 

Wat ik uit de literatuur die hout snijdt heb begrepen is dat er twee resonanties zijn. De resonantie gevormd door de veerkracht (compliantie) van de ophanging van de naald icm met de totale dynamische massa van arm+element en de resonantie van de massa van de naald zelf met de vering van de ophanging van de naald. Aan de tweede kun je weinig doen, dat is aan de fabrikant van het element om die goed te temmen (ca. 18 KHz bij MM en hoger bij MC). De eerste resonantie moet ergens tussen de 7 a 10 Hz uitkomen. Dan ligt ie ver genoeg beneden de frequenties die op de plaat staan en hoog genoeg om niet al te zeer door stampen op de vloer en "plaat rumble" te worden aangeslagen.

 

Een zware arm met een hoog compliant element (zoals de meeste MM) wordt dus niks. Bij een lichte arm (zoals de Thorens) worden altijd vezwaringsplaatjes meegeleverd die je eventueel tussen element en shell kunt schroeven om de element-arm resonantie goed te krijgen.

 

In het algemeen:

 

Element met lage compliantie -> zwaardere arm

Element met hoge compliantie -> lichte arm

 

[Kermit]

Het ligt volgens mij toch iets genuanceerder. De compliantie is een factor van belang. Maar er is een groot verschil tussen de statische compliantie (die meestal wordt gespecificeerd) en de dynamische compliantie (die vrijwel niet wordt gespecificeerd omdat die een veel lagere waarde heeft en dus minder goed 'oogt'. Er blijken soms grote verschillen te zijn tussen de statische en dynamische eigenschappen. Veel statisch hoog compliante elementen blijken dynamisch vaak stuggere jongens. En veel statisch stugge MC's blijken dynamisch z

[spido]

Verzwaringsplaatjes in koppen monteren lijkt me in principe verkeerd!

Door de kop te verzwaren - het deel van de arm dat het meest beweegt - wordt bij hobbels en slingering de cantilever en de ophanging ervan onnodig extra belast.

In plaats van de kop te verzwaren, kan men beter zonodig het contragewicht lichter maken.

(Als het centrisch geboord is: door de bovenzijde ervan af te vlakken.)

[Jitze]

Verzwaringsplaatjes in koppen monteren lijkt me in principe verkeerd!

Helemaal mee eens, dit soort ingrepen moet je echt zien als noodsprongen, arm en element moeten bijelkander passen.......................

 

[Pjotr]

Door de kop te verzwaren - het deel van de arm dat het meest beweegt - wordt bij hobbels en slingering de cantilever en de ophanging ervan onnodig extra belast.

In plaats van de kop te verzwaren, kan men beter zonodig het contragewicht lichter maken.

(Als het centrisch geboord is: door de bovenzijde ervan af te vlakken.)

Je moet ook niet van die excentrische en hobbelige platen draaien Spido. De massa van arm en element is de wat je zou kunnen noemen het virtuele fundament waaraan de naalophanging bevestigd is. Dit: "In plaats van de kop te verzwaren, kan men beter zonodig het contragewicht lichter maken." slaat gewoon nergens op. Een arm moet zowiezo in balans zijn. Extra verzwaren van de shell is ook een noodgreep, arm en element moeten van zich zelf al goed gematched zijn. Overigens Kermit, liggen bij de lage frequenties van de arm-element resonantie de statische en dynamische compliantie erg dicht bij elkaar.

 

Je kunt gewoon niet zeggen wat beter is, licht of zwaar. Het hangt van de combinatie af. Een zware vrachtwagen rijdt beladen ook beter dan leeg en een Smartje kun je beter niet met 20 ton speksteen volgooien

 

[Headshell]

Seed 7,

 

Het hele gebeuren bestaat uit 3 delen: een uitgave geschreven door Poul (inderdaad:o) Ladegaard, een 3- delig verhaal over een Magnepan- arm en een lange Topic over armresonanties. Ik voerde dit 3-tal als een pakketje info aan, om mensen theorethisch te ondersteunen. Als ik dan aan ze vraag om het door te lezen, zodat ze mijn argumenten beter begrijpen, worden ze nonchalant of kwaad.

 

Kijk en dat is nou altijd minder waard dan even lezen en op grond van redelijke argumenten de inhoud afwijzen. Maakt mij niet uit, scheelt me niks...! Maar lees het dan even, dan weet je in ieder geval waar het over gaat, lijkt me zo...

 

*****Dus op de site http://www.nakedresource.com vind je het Vinyl Engine forum. De library heet Members' Download Area. In het Various- deel daarvan vind je de uitgave: "Audible Effects Of Mechanical Resonances In Turntables"

 

*******Bij de afdeling Tonearms of bij Various , ik weet dat niet precies, vind je 3 uitgaven over de Magnepan Unipivot Arm.

 

**********In het forum met de naam Turntable Talk vind dan nog je op blz. 5 een topic die ikzelf daar opende met de titel: Tonearm Resonace Frequency: How Important Is It? Can It Improve Sound Quality.

 

Vooral in die topic vind je een interessante uitleg over de armresonantie. En een nogal heftige discussie tussen voor- en tegenstanders. Kijk, je hoeft het niet met mijn argumenten eens te zijn, maar je moet jezelf niet aangevallen voelen. Gewoon lezen en op grond van redelijke argumenten afkeuren.

 

Je krijg inderdaad een aardig idee van wat er eigenijk in een TT gebeurt als je dit allemaal bestudeert. Die Ladegaard was inderdaad niet dom.

 

Verzwaringsplaatjes waren bij die OM - modellen bedoeld om ze bruikbaar te maken voor armen, die alleen elementen van 6 g of zoiets kunnen balanceren.

 

Het gekke is, dat ik van Grado- Labs een email ontving waarin ze zeiden, dat hun elementen waren ontworpen voor totale effectieve massa's van 12 tot 17g met 14 g als optimum. Bij zo'n lichte JPW- arm werd een gebruiker inderdaad geadviseerd door Grado om massa aan de headshell toe te voegen.

 

Bij SME leverden ze vroeger ook verzwaringplaatjes, maar in een Review op hun site lees je, dat ze daar uidrukkelijk van zijn afgestapt.

 

Het gaat inderdaad om de dyn. compliantie. Maar als de effectieve massa van de arm meespeelt, doet de elementmassa net zo zwaar mee, toch? Volgens mij wel.

 

Spido zegt: "In plaats van de kop te verzwaren, kan men beter zonodig het contragewicht lichter maken."

Mijnsinziens neemt hierdoor uiteindelijk de totale effectieve massa toe. Ik vraag me af, of Spido daar wel voor is. Dat onderwerp vind je ook op Vinyl Asylum van een week geleden terug.

Je ziet, dat je heel gauw menigsverschil krijgt over deze belangrijke zaken. Dus wat gebrek aan kennis misschien. Bij de ene kant of bij de andere......Tuuuluk. Mijn kant? Kan zijn ...

 

Pjotr zegt:"en de resonantie van de massa van de naald zelf met de vering van de ophanging van de naald"

Dat moet volgens mij zijn: met de compliantie van het vinyl onder de naald. Dat heb ik erover gelezen, tenminste. We bedoelen hier hetzelfde, dat geval in de buurt van 20 kHz, waar je ook nog ergens een electronische resonantie in de frequentiekarakteristiek moet kunen vinden, ik dacht samenhangend met de inductie van de spoel.

 

De 7 tot 10Hz van Pjotr die vind ik nou net te laag. Pjotr's standpunt gaat recht tegen het Ladegaard- geschrift in.

Maar even goeie vrienden, want van mij hoor je dus niet, dat hij er geen verstand van heeft. Daar wringt hem dus de schoen, begrijp je?

Stampen en plaatrumble, ja dat zijn dus de vijanden, accoord. Maar het punt is nou juist, dat Ladegaard waarneemt, dat de plaatrubbish pas boven 10Hz echt goed weg is, waardoor je geen mechanisch ingangsignaal hebt die het resonantie-systeem aanslaat. Bovendien functioneert de filtering door het seismisch filter effectiever, naarmate je verder van de stoorfrequentoie afzit, bij voorkeur een vol octaaf verder, dus een factor 2. Dezelfde theorie gebruiken ze bij het trillingsvrij afsteunen van zware machines.

 

Veel subchassis' hebben hun resonantie bij 5 Hz zitten. Een gezonde arm/ elementresonantie zie je dus graag op 10Hz of meer.

 

Een andere factor van misverstand ligt in de angst die mensen hebben voor hoge resonatiesfrequenties. Die is mi. ongegrond. Ze zijn bang voor een basversterking in het laagst hoorbare gebied. Ladegaard zegt mi., dat je daar tot resonanties van zo'n 18 Hz niet bang voor hoeft te zijn. Ik denk dat sommige RIAA- filters al flink wat laagaf- werking hebben opgenomen onder zo'n 30 Hz.

 

De verzwaringsplaatjes die Pjotr voor Thorens noemt, zijn bedoeld voor setting van VTA. Ze zijn erg licht. Ik ben nooit zo voor verzwaring geweest. Begrijp me goed: een zware arm is niet per definitie slecht. Maar als je massa toevoegt alleen om te verzwaren, dan ben je mi. fout bezig.

 

Een subsonic filter, o.k. Maar die dingen beginnen vaak te hoog. Lekker steil vanaf zo'n 25 Hz: prima. Kwam dacht ik ook in die lange Topic bij Vinyl Engine ter sprake.

 

De pieken in een tuner haal je er niet mee weg dnk ik. Ik denk dat die afstem-rotzooi bijna van alles bevat, waar je je niet tegen kunt wapenen.

 

Die DD- Seiki had je beter kunnen houden, inderdaad. Ik heb zelf geen voorkeur voor DD of snaar. Ik denk dat een stevig ondersteunde mooie zware plint misschien wel eens mooiere pitch-vastheid kan hebben dan een loopwerk met een subchassis zonder motor erop. Want bij de laatste beinvloedt de beweging van het chassis de pitchvastheid. Er staat ook een interessante topic met User 510 op Vinyl Engine over ondersteuning en subchassis.

 

Jitze schrijft:"Op DIYaudio.com lopen een paar topics over deze arm." Hier bedoel je de Ladegaard air arm misschien. Die bewonder ik enigszins, maar staat mi. wat buiten de discussie. Er is een week geleden een interessante topic over geweest op Vinyl Asylum.

 

De arm die in de door mij bedoelde topic wordt aan gegrepen om het complexe arm/element-gedrag te beschrijven, is die unipivot van Magnepan met dat halfbolvormig contragewicht. Moeilijk dus, om hier van alles uit elkaar te houden.

 

Kom gerust met argumenten. Zeg desnoods dat argumenten waanzin zijn, maar ga elkaar niet uitmaken voor ondeskundig. En gooi het aub niet op smoezen als:

 

- die theorie landt toch nooit in de praktijk

- ik luister niet naar cijfers, maar naar muziek

- er zijn veel meer factoren die ook meespelen, dus je kan niet alle situaties over een kam scheren.

 

Sommigen denken dat ze met dikke laarzen door de materie kunnen stappen, zonder er ook maar een moment over na te denken. Die onderschatten de complexiteit dus dramatisch. En de argumenten van Poul zijn mi. te universeel toepasbaar om zomaar even terzijde te leggen.

 

En wat ik me in dit verband dus afvraag, heeh: hoeveel Kermits zijn er nou eigenlijk?

Jan.

[Pjotr]

Hoi Headshell,

 

Je geeft het aardig weer. Het ligt allemaal niet zo zwart wit. Met een gegeven compliantie en massa kom je gewoon op een bepaalde resonantiefrequentie uit. Tja en waar die zou moeten liggen is een lange (en reeds lang een eindeloze) discussie. Maar wat ik wel heb gemerkt is dat als ie te hoog komt dat de basweergave gewoon minder strak wordt: De basweergave wordt zowel minder als rommeliger. Komt ie te laag dan heb je wel meer bas maar ook een over de plaat zwabberend element.

 

Maar wat je zegt, als je toch al een rumblefilter bij 30 Hz in gebruik hebt kun je de resonantie beter wat hoger kiezen. Echt laag zit er dan toch niet in.

 

Wat het beste is is, zoals meestal, een compromis. Waar dat ligt is toch wat je zelf het beste vindt klinken.

 

[Headshell]

Ik ben er aan de hand van het gelinkte geschrift toe gekomen, de hoogst mogelijke resonatiefrequentie beter te vinden. Dan heb je de beste geluidskwaliteit. Inderdaad een extreem standpunt. Ik zie het theoretisch dus wel erg zwart-wit, juist wel dus. Dat bemerk je als je de links gaat doorworstelen. .

 

De verdienste is van juist de aanpak van Ladegaard, is, dat hij als eerste en enige is begonnen met al metende nalopen van verandering in universeel vastlegbare parameters, zodat hij met zijn theorie universeel gelijk kreeg. Als je het bestudeert, overvalt je een gevoel van waardering, iets van: nou zeg, daar kan je niet omheen. Dus ik heb weleens suf zitten piekeren over hoe je thuis een geloofwaardige experimentele setup zou kunnen uitdenken, waarbij je de resonantiefrequentie kan wijzigen, zonder dat de overige wijzigingen een ongeloofwaardige conclusie in de hand werken. Omdat bijkomende parameterwijzigingen de boel vervalsen. Want als je res.frequ. verandert zijn er ook veranderingen gekomen in andere zaken die je resultaten kunnen gaan vervalsen.

 

 

De basweergave minder strak als je hoger komt... Waardoor zou dat komen? Theoretisch zou alles mi. dus beter moeten worden als je steeds maar hoger gaat met die res. frequ. Goed, als je meent te hebben bemerkt, dat bij jou de laagweergave minder strak wordt...

 

Het moeilijke is, moet ik zeggen, dat je meteen een andere set hebt gekregen, toen je een andere resonantiefrequentie hebt gekregen. Welke parameters waren bij de wisseling gelijk gebleven, en welke anders? Ik denk dat je dan ineens een minder strak md- of mc-element hebt getroffen wat het laag betreft, of een arm, die in het lagetonegebied een draak van een interne trillingsdemping heeft. Ik geloof er dus niet in, dat de hogere res. frequ. nu per s

[spido]

(...) Spido zegt: "In plaats van de kop te verzwaren, kan men beter zonodig het contragewicht lichter maken."

Mijns inziens neemt hierdoor uiteindelijk de totale effectieve massa toe. (...)

 

Hoebedoellu?

[Headshell]

Spido,

je antwoord was:

"Verzwaringsplaatjes in koppen monteren lijkt me in principe verkeerd!

Door de kop te verzwaren - het deel van de arm dat het meest beweegt - wordt bij hobbels en slingering de cantilever en de ophanging ervan onnodig extra belast.

In plaats van de kop te verzwaren, kan men beter zonodig het contragewicht lichter maken."

 

Dit hoeft geen onzin te zijn, hoor. Het nadeel van verzwaren van de kop zou je zo kunnen omschrijven. In de praktijk komt dat er wel enigszins op neer, vind ik.

 

Het lichter maken van het contragewicht als alternatief voor verzwaring van de kop kan slaan op:

 

-het effect van een hogere VTF, dat in beide gevallen het gevolg is. Een balanceerfacet dus.

-het vergroten van de effectieve massa door het contragewicht lichter te maken.

 

Ik besef nu eigenlijk pas, dat dit laatste bewust door jou bedoeld is, en dat je wel degelijk beseft, dat een lichter contragewicht een hogere effectieve massa betekent. Want het plan was inderdaad de effectieve massa te vergroten. In dat geval heb ik je verhaal niet goed geinterpreteerd. Mijn excuses hiervoor.

 

 

Iets anders wat me opviel:

Pjotr schrijft: "element met lage compliantie -> zwaardere arm"

 

Dit is in zekere zin terecht . Als je de resonantie frequentie constant wil houden, moet je bij een lagere compliantie een zwaardere arm nemen. Juist.

 

Maar je kunt dit mi. niet strikt zien als een goed advies of een goed streven. Want mocht je compliantie door een ander element lager worden, dan wordt de resonantiefrequentie hoger. Dat is mi. niet beangstigend. Goed zelfs.

Je zou vervolgens door het aankopen van en lichtere arm de resonatiefrequentie nog weer een stuk omhoog kunnen zwiepen in de vaart der volkeren, waar ik wederom blijkbaar niet vies van ben.

 

Je zou zowat dus ook kunnen zeggen:

"element met lage compliantie -> dezelfde of lichtere arm" Qua streven naar betere weergave zou dat m.i. geen slecht advies zijn.

 

Jan.

[Pjotr]

Ben benieuwd wat onze Haudio vanuit zijn ervaring hierop te zeggen heeft.

 

Maar iemand die een stuk van zijn contragewicht gaat zitten vijlen om zijn arm te verbeteren... Ja sorry hoor, met een beetje arm doe je dat gewoon niet.

 

Overigens maakt het niet uit. We hebben het over dynamische massa. Waar het uiteindelijk om gaat is het massatraagheidsmoment. Hoe je dat voor elkaar krijgt maakt niet uit. Bij een gegeven resonantiefrequentie en compliantie hoort gewoon maar 1 massatraagheidsmoment (of zo je wilt dynamische massa).

 

De compliantie van het element ligt vast, dat is door de fabrikant bepaald en als consument kun je daar verder nix aan veranderen. Je kunt hooguit met de kamertemperatuur wat gaan experimenteren

 

Wat betreft die basweergave Headshell, die arm-element resonantie werkt als hoogdoorlaatfilter voor de output van het element. Nix mis mee maar de Q-factor van dat hoogdoorlaatfilter is meestal behoorlijk hoog en dat kan de basweergave verstieren als die resonantiefrequentie te dicht bij de frequenties die op de plaat staan komt.

 

[Jitze]

In al die tijd hebben maar 280 mensen het Ladegaard- geschrift ZELF gedownload, terwijl er zo'n 1500 bezoekjes zijn geweest aan die topic. Zie je dat verschil? Het lijkt wel of er iets vies aanzit van honden of zo.... Ken je dat gevoel ook? Ja je meot je registreren. Toch verdienen ze niks aan je. In directe zin niet tenminste. Het is gewoon gratis. Kijk, dat is dan misschien de kern van mijn betoog. En dan praten ze er van buitenaf ook nog zo makkelijk over. Heb je het echt gelezen? Een werelduitgave! Jammer dat niemand dat in het engels geschreven deense verhaal echt van binnen bekijkt dus.

Dit soort verschillen zijn mi niet erg vreemd, niet een ieder verdiept zich in de theoretische achtergronden van hetgeen waarmee men bezig is, zo zijn er ook veel meer lezers dan deelnemers aan de discussie, ook deze hoogstwaarschijnlijk.

Ondanks dit gegeven kun je niet stellen dat de lezers van een lagere orde zijn, je kunt er geen waardeoordeel aan hangen, zelf redelijk prakties ingesteld, heb ik een groot aantal verhandelingen op mijn schijf staan die me interessant lijken, mogelijk in de toekomst zeer nuttig, maar op dit moment is er niet de drang me erin te gaan verdiepen.

Heb ze " gescand " globaal doorgelopen en vastgelegd voor het moment dat ik vanuit de praktijk, op een probleem stuitend bijvoorbeeld, wel de behoefte heb er eens voor te gaan zitten.

Op deze wijze heb ik een aardig archief opgebouwd waaruit ik naar behoefte kan putten, ik weet niet alles, maar weet wel waar ik de antwoorden op een aantal vragen kan vinden.

Zo zou ook deze discussie een aanzet tot het eens nader bekijken kunnen zijn.

Maar zelfs als ik daar niet toe over ga zou het best eens kunnen zijn dat een aantal van de aangehaalde zaken blijven kleven, invloed uitoefenen op later gedrag of denken, ik denk dat je dit ook een heel stuk breder en minder zwart-wit moet zien en er zeker geen waardeoordeel over moet vellen, laat staan uitspreken.

Wil je iemand tot reflectie brengen, is het zinvoller een strooppot met kwast te benutten, dan over te gaan tot geseling.

 

 

[Headshell]

Pjotr

 

je schrijft:

[Pjotr]

........ Nou is dat laatste volgens het verhaal van Ladegaard dus helemaal niet zo. Want in figuur 7 van dat Laadegaard- verslag zie je dat tussen 10 en 20Hz het mechanische ingangssignaal vanaf het vinyl armetierig laag is. Er valt dus niks te halen, om via dearm- resonatie op te zwiepen in de vaart der volkeren.

En dat is maar goed ook anders zou die arm dus wel degelijk een beetje in resonantie komen met als resultaat dat de naald de groef uit vliegt.

 

De resonatie wordt alleen aangeslagen door de mechanische energie bij zijn eigen frequentie. niet door degene die eronder zit en ook niet door degene die erboven zit.

Dat is gedeeltelijk juist maar ook rond de resonantie frequentie wordt de boel aangeslagen. Bij een hoge Q is dat idd een smal gebied en bij een lagere Q juist een breder gebied.

 

Overigens probeer ik Ladegaard helemaal niet tegen te spreken hoor. En wat ik zeg is ook niet in strijd met wat ie schrijft. Hij is duidelijk een fan van een hoge resonantiefrequentie. Nou ieder zijn meug.

 

[Headshell]

Pjotr,

Je schrijft:

"En dat is maar goed ook anders zou die arm dus wel degelijk een beetje in resonantie komen met als resultaat dat de naald de groef uit vliegt."

Dit dramatische voorbeeld van jou is niet het enige nadeel. En zal ook zeker niet in elk geval optreden. Zeker niet.

 

Je beseft dus m.i. niet ten volle, waar je het nu over hebt. Want als je a.s. zondagmiddag, als het toch weer regent, het verslag van de Poul een beetje zou gaan doornemen , zou je inzien, dat de foute lage resonantiefrequenties een hele reeks interessante, maar voor de reproductie toch nadelig bijeffecten hebben, waar jij zo 123 niet aan denkt. Die worden als in een stripverhaal allemaal fraai geillustreerd in de grafieken van dat verslag.

 

Datgene waar je je nu dus tegen afkeert, had je nog erg verbazen als je er werkelijk in was gaan bladeren, Pjotr. Er zat dus veel meer achter de deur die je dichtsmijt, door niet in te gaan lezen.

 

Ik heb duidelijk geen aandelen, ook niet in vandenhul, zoals ik al zei. Maar ik kan me er wel degelijk over verbazen dat mensen dieper inzicht links laten liggen...En dat wilde ik nou precies met deze topic uitdrukken. Is dan toch nog geluk. Bedankt.

Jan.

[Pjotr]

Pjotr,

Je schrijft:

"En dat is maar goed ook anders zou die arm dus wel degelijk een beetje in resonantie komen met als resultaat dat de naald de groef uit vliegt."

Dit dramatische voorbeeld van jou is niet het enige nadeel. En zal ook zeker niet in elk geval optreden. Zeker niet.

 

Je beseft dus m.i. niet ten volle, waar je het nu over hebt. Want als je a.s. zondagmiddag, als het toch weer regent, het verslag van de Poul een beetje zou gaan doornemen , zou je inzien, dat de foute lage resonantiefrequenties een hele reeks interessante, maar voor de reproductie toch nadelig bijeffecten hebben, waar jij zo 123 niet aan denkt. Die worden als in een stripverhaal allemaal fraai geillustreerd in de grafieken van dat verslag.

 

Datgene waar je je nu dus tegen afkeert, had je nog erg verbazen als je er werkelijk in was gaan bladeren, Pjotr. Er zat dus veel meer achter de deur die je dichtsmijt, door niet in te gaan lezen.

 

Ik heb duidelijk geen aandelen, ook niet in vandenhul, zoals ik al zei. Maar ik kan me er wel degelijk over verbazen dat mensen dieper inzicht links laten liggen...En dat wilde ik nou precies met deze topic uitdrukken. Is dan toch nog geluk. Bedankt.

Jan.

Allemachtig, wat ben jij aan de azijn verslaafd zeg. Woon jij toevallig soms in de Betuwe

[Jitze]

Datgene waar je je nu dus tegen afkeert, had je nog erg verbazen als je er werkelijk in was gaan bladeren, Pjotr. Er zat dus veel meer achter de deur die je dichtsmijt, door niet in te gaan lezen.

 

Ik heb duidelijk geen aandelen, ook niet in vandenhul, zoals ik al zei. Maar ik kan me er wel degelijk over verbazen dat mensen dieper inzicht links laten liggen...En dat wilde ik nou precies met deze topic uitdrukken. Is dan toch nog geluk. Bedankt.

Jan.

Nogmaals, ik vrees dat dit soort kastijding van discussiepartners, het door jouw gewenste effect niet dichterbij zal brengen.

Zoals eerder ook al is geschied kan het uiteindelijk doodlopen, of ontaarden in een conflict.

Het rigide vasthouden aan een stuk, niet inhoudelijk ingaan op hetgeen een ander te berde brent, maar roepen dat hij er niets van begrijpt en dan de armen ten hemel heffen, wee-klagen over al het onbenul dat je meemaakt, lijkt me geen goede tactiek.

 

[carl]

Hai Duck,

 

De Black Kube heeft volgens mij wel een subsonic filter. Volgens mij was dat een van mijn aankoopbeslissingen. Kijk het na.

 

Groet,

 

Carl

[Jitze]

Hai Duck,

 

De Black Kube heeft volgens mij wel een subsonic filter. Volgens mij was dat een van mijn aankoopbeslissingen. Kijk het na.

 

Groet,

 

Carl

Hetgeen mogelijk een van de oorzaken is dat deze op het vlak van detail en dynamiek enigszins achterblijft, ben ook eens wat aan het experimernteren geweest met laagfiltering, heeft toch meer consequenties dan je lief is.

Dit soort ingrepen moet je beslist zien als een noodgreep, alleen in uiterste noodzaak toepassen, imho.

Een goede combinatie, goed ingeregeld, heeft dit beslist niet nodig.

[Headshell]

Een goede combinatie, goed ingeregeld, heeft dit beslist niet nodig. Accoord, Jitze.

 

Jan

[Jitze]

G

[Jitze]

Hallo Jan,

 

kom nu gewoon eens op een stoeltje naast me zitten, verlaat je troon, daal af en leg je papiertjes eventjes aan de kant.

Langs geheel andere wegen kun je ook tot deze conclusies komen namelijk, overigens heb ik dat stuk van Poul Ladegaard nog steeds niet uitputtend gelezen enwel omdat hij een fenomeen beschrijft of liever onderschrijft, dat je vanuit de praktijk, werkend met platenspelers ook kunt meemaken.

Heel simpel wordt de resonantiefreq. van een arm/element combi te laag, gaat het geheel heftiger tekeer, waarschijnlijk omdat het loopwerk hier ook een bijdrage aan gaat leveren.

Dit verschijnsel zal dus bij elke oneffenheid in een plaat kunnen optreden, heel erg simpel lijkt mij te brgrijpen dat dit hoorbare gevolgen moet hebben, naast de door Ladegaard gemeten side-effect in het hoorbare gebied, kun je ook bedenken dat de naald behoorlijk heen en weer zal zwiepen in de groef hetwelk een correcte aftasting niet zal bevorderen, ook zal de naald in het verticale vlak vreemde sprongen maken, evenmin erg bevorderlijk voor een plezante weergave van een stukje muziek.

Een artikel als dit levert mij dus een theoretische achtergrond bij een fenomeen dat ik in de praktijk heb ervaren, hetwelk met een setje dat in staat is tot het weergeven van ook heel subtiele dynamische en harmonische verschijnselen, uitstekend waar te nemen is.

Als simpele ziel is deze weg voor mij veel inzichtelijker, dus gemakkelijker te begrijpen, maar goed voor theoreticus schijn ik niet in de wieg gelegd, derhalve aansporingen als de jouwe hebben dan ook hooguit een averechts effect.

 

[Jitze]

maar goed voor theoreticus schijn ik niet in de wieg gelegd

 

Alhoewel, dit geloof ik ook al niet, in elk geval zulke triviale zaken als theoretische achtergronden van waargenomen verschijnselen in de materi

[WanFie]

Ome henk... daar is een ander topic voor...!!

 

[Pjotr]

Bedtijd Henk