dick jansen Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Waar ik een beetje tegen in verweer kom is dat een set die op zich analytisch is ook per definitie tot analyseren dwingt en af zou leiden van de muziek. Zo'n set kan doods of steriel klinken, zeker, maar dat hoeft niet. Dat is ook geen kwestie van tussen de oren, die set klinkt gewoon niet.... De meeste mensen laten muziek over zich heen spoelen en gebruiken het slechts a.h.w. als leunstoel. Dag Pjotr, We lullen een beetje langs elkaar heen geloof ik. Of een set niet klinkt zit wel degelijk tussen de oren. Stel, jij komt bij mij luisteren (dit is overigens geen impliciete uitnodiging), naar mijn setje waar ik al zeven jaar met genoegen naar luister. Grote kans dat je in lachen uitbarst, of huilen natuurlijk. En dit is dan het beste bewijs dat het tussen je oren zit. Overigens ervaar ik muziek eerder als een warm bad. Dat spoelt wat makkelijker dan een leunstoel Met opgewekte groet, Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pjotr Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Grote kans dat je in lachen uitbarst, of huilen natuurlijk. En dit is dan het beste bewijs dat het tussen je oren zit. Hoezo, je vrouw/vriendin heeft de speakers van roze fluoriserende wol zelf gebreid ofzo Link to comment Share on other sites More sharing options...
Matthias Posted 8 maart 2004 Author Report Share Posted 8 maart 2004 De vraag dus eigenlijk dwingt analytisch weergeven muziek (iets wat eigenlijk elke goede set zou moeten doen) je ook tot analystisch luisteren? Naar mijn idee zou dit niet mogen, ik vindt namelijk dat muziek compleet weergegeven moet worden, alle instrumenten moeten te horen zijn (wel in de verhoudingen dat ze opgenomen zijn) en plaatsting moet ook kloppen dit moet te combineren zijn met emotie. In dit kader wil ik nog even verwijzen naar een uitspraak van Colin Hammerton in Stereophile: "ik wil niet horen waar de muzikanten op het podium zijn, ik wil horen waarom ze op het podium zijn". Helemaal mee eens, alleen ik wil en horen waarom ze er staan en waar ze zijn (gelukkig wil ik niet al te veel). Link to comment Share on other sites More sharing options...
dick jansen Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Grote kans dat je in lachen uitbarst, of huilen natuurlijk. En dit is dan het beste bewijs dat het tussen je oren zit. Hoezo, je vrouw/vriendin heeft de speakers van roze fluoriserende wol zelf gebreid ofzo Haha, Pjotr, Hij is leuk Een van de geneugten van het gescheiden zijn is dat je apart woont en dus zelf bepaalt wat je in je hut zet. In mijn geval zijn dat twee volstrekt fantasieloze kisten van Elac En of ze analytisch klinken? Nooit op gelet eerlijk gezegd Met opgewekte groet, Link to comment Share on other sites More sharing options...
Frank de Bruijn Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Een van de geneugten van het gescheiden zijn is dat je apart woont en dus zelf bepaald wat je in je hut zet. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jitze Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 De vraag dus eigenlijk dwingt analytisch weergeven muziek (iets wat eigenlijk elke goede set zou moeten doen) je ook tot analystisch luisteren? Naar mijn idee zou dit niet mogen, ik vindt namelijk dat muziek compleet weergegeven moet worden, alle instrumenten moeten te horen zijn (wel in de verhoudingen dat ze opgenomen zijn) en plaatsting moet ook kloppen dit moet te combineren zijn met emotie. Compleet en analytisch zijn voor mij twee verschillende zaken, bij een weergave die analytisch is krijg je alles voorgeschoteld, echter de samenhang ontbreekt, zo heb ik eens geluisterd naar de verschillen tussen een gewone CD en een geremasterde versie met meer bitten, in het laatste geval kon je waarnemen dat er meer rust, meer ruimte tussen de noten, was, maar op de een of andere manier ontstond het gevoel de muziek te zijn verloren. Je luisterde naar een computer.................. Link to comment Share on other sites More sharing options...
dick jansen Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Een van de geneugten van het gescheiden zijn is dat je apart woont en dus zelf bepaald wat je in je hut zet. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Matthias Posted 8 maart 2004 Author Report Share Posted 8 maart 2004 Compleet en analytisch zijn voor mij twee verschillende zaken, bij een weergave die analytisch is krijg je alles voorgeschoteld, echter de samenhang ontbreekt Kijk hier gaat het mis, we hebben geloof ik verschillende interpretaties van termen, zo vindt ik dat bij een analystisch weergave alles wordt weergeven zonder dat de samenhang verloren gaat. Misschien idee om dit soort termen op te nemen in het hoofdstukje techniek? of andere hoofdstukje met misschien ook wat andere meer of mindere subjectieve termen erbij zoals droog, snel, wollig, strak enz.... Maar misschien zoek ik het probleem op de verkeerde plek want het zit tenslote tussen mijn oren dus weet iemand op welke manier muziek de hersenen moet prikkelen om een emotie los te maken? Link to comment Share on other sites More sharing options...
DVD Fiel Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Maar misschien zoek ik het probleem op de verkeerde plek want het zit tenslote tussen mijn oren dus weet iemand op welke manier muziek de hersenen moet prikkelen om een emotie los te maken? Daarom is Janenalleman helemaal gek op muziek dvd's Beelden versterken meestal de beleving... Dat is tot op zekere hoogte waar - maar het kan alleen iets toevoegen aan een goede opname / mix. De DVD van Kayak is gewoon om te janken zo in-en-in slecht qua geluid - de plaatjes van mevrouw Oudshoorn helpen dan ook niet meer. Maar om op het probleem van Matthias terug te komen: Niets aan je set doen - tenzij een onderdeel het begeeft. Gebruik je tijd om je muzikale horizon te verbreden - nieuwe dingen ontdekken geeft onnoemelijk veel plezier. Wissel eens wat muziek uit met vrienden en collega's - ik ben op deze manier allerhande bands en artiesten gaan ontdekken die ik anders nooit had leren kennen. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Manus Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Af en toe een versterker opblazen doet ook wonderen . Wat klinkt ie dan mooooi als hij weer terug is. Precies, daar weet ik wel het een en ander van! Al viel de schade mee: vier kapotte zekeringen, Met vriendelijke groeten, Manus Link to comment Share on other sites More sharing options...
Frank de Bruijn Posted 8 maart 2004 Report Share Posted 8 maart 2004 Ow, da's wel erg goed nieuws! Ik had eigenlijk verwacht dat je de halve torrenhuishouding eruit geblazen had. Link to comment Share on other sites More sharing options...
spido Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Beste Matthias, Heb je al eens geluisterd naar een installatie met luidsprekers die niet beneden 1 kHz wisselen, zoals Quad ESL, Acustat, Magnepan, Klipschorn, Tanny Dual Concentric, Perfect Performer? Misschien behoor jij wel tot de selecte groep Gouden Oortjes, die last hebben van de fasedraaiingen die wisselfilters veroorzaken... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pjotr Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Nee nee, Spido er zit waarschijnlijk een draai/knoop in zijn oren. Je wat meer richten op de muziek is een uitstekende remedie om de onvolkomenheden van je set minder belangrijk te laten zijn. Tenzij die set echt zooi maakt van alles wat je er op draait maar dat lijkt mij hier niet aan de hand. Wat wel zo is is dat bij een goede set de blaadjes die omgeslagen worden en ademtochtjes beter te horen zijn. Die hoor je als je in de concertzaal zit een stuk minder. Dat ligt niet aan je set maar aan de microfoontechniek tijdens de opname. Sommigen kicken daarop, zelf vind ik het hinderlijk. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ree Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Ik ook wel eens andere high-end sets horen spelen en daar mis ik eigenlijk ook de echte betrokkenheid (bijv dynaudio/audioanaloge). Het speelt wel allemaal muziek af met een grote soundstage maar ik wordt er niet echt door geraakt, is dit een algemeen probleem met highend? (kan ik beter overstappen op een midi setje) of is er nog hoop aan de horizon. Ik heb voor tig jaren ook last gehad van een te rustig geluid. Maar in de loop van de jaren heb ik wat kabels (connectors) vervangen, boxen beter ontkoppeld en de componenten in een beter meubel geplaatst om uiteindelijk een zeer meesplepend geluid te krijgen. Trouwens in het duitse blad "Stereo" is een klein stukje geschreven over de toepassingen van merken meubels. Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Maar om op het probleem van Matthias terug te komen: Niets aan je set doen - tenzij een onderdeel het begeeft. Gebruik je tijd om je muzikale horizon te verbreden - nieuwe dingen ontdekken geeft onnoemelijk veel plezier. Wissel eens wat muziek uit met vrienden en collega's - ik ben op deze manier allerhande bands en artiesten gaan ontdekken die ik anders nooit had leren kennen. Als iedereen er zo over denkt blijft de geluidskwaliteit nog jaren zonder de gewenste eigenschappen. Ik probeer door vanalles uit te proberen te ontdekken waar de verschillen in geluidskwaliteit vandaan komen. Hier heb ik (en anderen) dan weer plezier van tijdens het luisteren. Je kunt geluid volgens mij op twee manier acceptabel maken: - 1. door het perfecte geluid proberen te realiseren. Hier valt echter nog een lange weg te gaan. - 2. door fouten te verdoezelen. Hoe meer je er dan verdoezeld hoe slechter het klinkt, maar kan daarmee toch acceptabeler klinken. Ik ga voorlopig nog voor 1. Maar ik houd dan ook niet van de gemakkelijke weg. Ik denk dat de stelling "midisetje" vooral onder 2 valt. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jitze Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Zojuist werd op tnt een reactie op een vraag om informatie over SME draaitafels gepost, ook hier wordt onderscheid gemaakt tussen analytische precisie en om maar even een andere term te gebruiken " magic ". Deze magic, kunnen we beschouwen als de bron van de emotie, ook in dit geval blijft de omschrijving vaag............ Magic en emotie zijn niet te meten, ook erg moeilijk te omschrijven, absoluut wel merkbaar en hierdoor erg moeilijk te vatten. Componenten benoemen op hun - technische - kwaliteiten gaat best goed, een aantal zaken zijn meetbaar en anders duidelijk in de weergave te herkennen en dus te benoemen. Waarom sommige apparaten gemakkelijker aan de emotie raken blijft vaag, ik zou het ook niet kunnen omschrijven, de beleving is echter onmiskenbaar. Om aan de magic te geraken moet er beslist sprake zijn van een gedetailleerde - zowel tonaal als dynamisch - weergave, maar er speelt nog een factor mee, mogelijk zelfs een complex van factoren. Heel veel apparaten die voortreffelijk meten, geweldig lovende recensies krijgen, vind ik gewoon slecht presteren, domweg omdat ik iets mis. The tonal balance sounded correct, the detailing across the sound spectrum was good for the 10 & more extended for the 30. Amazingly, and despite the greater extension of the 30, the overall musicality of the 10 seemed more pleasant -- go figure. The tonal accuracy on both TT's seemed textbook. The sound overall felt a bit on the dry side, but admittedly, no major negatives there either... So, to make a long story short... (now watch me get shot by all the others:)) ...I found these TTs didn't produce any magic. While I can't put my finger on it with a reviewer's requisite analytical precision , I can paraphrase it by saying there was no soul to the sound -- it just wasn't sexy. And we listened to classical, we tried blues, we tried Madonna even. Mijn belevingen met de SME spelers sluiten hierop aan, prachtige machines, helemaal niks mee en toch................. Ook al luisteren we met ons brein, een belangrijk deel van de beleving wordt beslist gevormd door het presteren van de apparatuur, het zit niet allemaal tussen de oren.................. Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Erik krijgt altijd hoofdpijn als hij teveel met z'n hersenen moet corrigeren.. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jitze Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Wat Eric hier nu moet, weet ik niet, wel ben ik benieuwd naar hetgeen Lavardin en Array hebben uitgespookt om de beleving te vergroten, zijn de ontwerpers instaat het fenomeen beter te omschrijven ? Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Wat Eric hier nu moet, weet ik niet, wel ben ik benieuwd naar hetgeen Lavardin en Array hebben uitgespookt om de beleving te vergroten, zijn de ontwerpers instaat het fenomeen beter te omschrijven ? Nou.... Erik heeft altijd nogal moeite met het "vertalen" van een geluid waar iets niet klopt. Omdat jij schrijft dat je met je brein luistert, schoot me dit weer door het hoofd. En voor wat de Array en Lavardin "truuk" betreft. Ik zou het echt niet weten. Het heeft in elk geval te maken met de manier waarop elektronische componenten worden gebruikt. De componenten zo schakelen dat ze minimaal vervormen en "overbelast" worden. Het "memory effect" kan kennelijk nogal wat ellende veroorzaken in een versterker. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pjotr Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Het "memory effect" kan kennelijk nogal wat ellende veroorzaken in een versterker. Wat is dat Hans, het "Memory effect" van een versterker? Je maakt mij nieuwsgierig. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Geerdie Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Ja, van batterijen ken ik het wel. Maar van versterkers?? Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Het "memory effect" kan kennelijk nogal wat ellende veroorzaken in een versterker. Wat is dat Hans, het "Memory effect" van een versterker? Je maakt mij nieuwsgierig. Zoals ik al schreef, ik weet het niet. Op de Array - en lavardin site doen ze er ook technisch niet al te uitbundig over. tzal wel geheim zijn..... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pjotr Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Het "memory effect" kan kennelijk nogal wat ellende veroorzaken in een versterker. Wat is dat Hans, het "Memory effect" van een versterker? Je maakt mij nieuwsgierig. Zoals ik al schreef, ik weet het niet. Op de Array - en lavardin site doen ze er ook technisch niet al te uitbundig over. tzal wel geheim zijn..... Hmm, als je niet weet wat het is kun je er maar beter niet zo stellig over doen. Jammer, ik dacht iets nieuws te weten te kunnen komen Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jitze Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Ze hoeven wat mij betreft de truuk niet uit te leggen, wel hetgeen ze bereikt hebben met deze truuk en hetgeen ten grondslag ligt aan de truuk. Gewoon waarom is hij toegepast en wat is het effect.............. Neem toch aan dat dit dusdanig te omschrijven valt, dat de techniek verhult blijft. Zou een tipje van de magische sluier gelicht kunnen worden. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Paul Jenner Posted 9 maart 2004 Report Share Posted 9 maart 2004 Ik ervaar zelf ook weleens dat muziek op een mindere set soms gewoon lekkerder klinkt. Zeker op mijn klokradio (ik heb een goeie klokradio overigens). Maar overigens nimmer op een midi setje met van die plastieke boksjes die de hele tijd "toenk-toenk" doen. Ook Pink Floyd "The Wall" weleens geluisterd op nautilus 801's met adequate versterking. Klonk voor geen meter. Blijkt dat die opname dus gewoon dusdanig slecht is dat er eenvoudigweg niets te beleven valt om enthousiast van te worden. Zo plat, mager, bloedeloos en van alle leven ontdaan dat ik er werkelijk NIETS bij voelde. Terwijl ik dat toch ontzetend goede muziek vind. Thuis los ik dat op door gewoon zo SPIJKERHARD te draaien dat er vanzelf vervorming optreedt. Mede vanwege het dan inmiddels wel erg forse volume komt de emotionele beleving vanzelf hoor ... Wat je mist is de vervorming en dynamiekcompressie waarmee een eenvoudige set zo'n slechte opname toch nog een beetje kloten meegeeft. Je krijgt erdoor ook de indruk dat het veel luider speelt dan in werkelijkheid het geval is. Schuif eens een gloedvolle opname in de set die jij nu beticht van gebrek aan emotie en je zult eens wat anders mee maken ! Het probleem zit m.i. dus in de opnames. Van veel muziek bestaat helaas geen betere opname. Jaren 70 Amerikaanse pop of jaren 80 Europese pop. Helaas pindakaas ! Paul. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now