Jump to content

De toegevoegde waarde van de dvd


dick jansen
 Share

Recommended Posts

Waarde vrienden,

 

Gisteren in een nostalgische bui de dvd gekocht van het concert van Simon & Garfunkel, Central park 1981. Ga in het weekend met lief kijken (en luisteren).

 

Toen ik de nieuwe aankoop opborg in de kast bedacht ik mij, dat afgezien van een groot verschil in aantal ( een geringe collectie muziekdvd's tegen plm. 1300 muziekcd's) er tevens een evident verschil is tussen het "gebruik" van beide muziekdragers.

Ik bedoel, Hell freezes over heb ik nu wel "gezien" terwijl het vijfde pianoconcert van Beethoven op cd nog regelmatig in de lade verdwijnt. En dit heeft niets van doen met mijn voorkeur voor klassiek t.o.v. popmuziek. Herzelfde geldt mutatis mutandis voor klassieke dvd's.

Beeld schijnt eerder te vervelen dan geluid; wie kijkt er drie maal achtereen naar dezelfde film (een enkele zonderling daargelaten)? Maar het beeld van de grijsgedraaide lp kent iedereen.

 

Wat mij betreft heeft de muziekdvd ondanks haar technisch vernuft zichzelf de das omgedaan.

 

Wat is de mening en/of ervaring van jullie?

 

Met opgewekte groet,

Link to comment
Share on other sites

Dag Dick,

 

Ik kan mij daar wel iets bij voorstellen, hoewel ik daar tot dusverre nog nooit bij stil had gestaan. Maar inderdaad, de ongeveer tien muziekdvd's die ik in mijn bezit heb zijn beslist niet vaker dan tien keer in de dvd-speler geschoven. De meeste zelfs niet meer dan drie, vier keer. Bij cd's ligt dat anders, hoewel ook zeker de helft niet meer dan een keer of tien is afgespeeld. Maar dat heeft meer te maken met het enorme aantal (honderden).

Of de muziekdvd zichzelf op deze manier de das omdoet, waag ik te betwijfelen. Naar verluidt overstijgt de verkoop van dvd's (dus ook films, die nog minder vaak in de lade van de dvd-speler zullen worden geschoven) op dit moment de verkoop van cd's. Ik zal muziekdvd's ook blijven kopen, ook al omdat de schijfjes die ik koop dikwijls betrekking hebben op concerten waar ik ben geweest. Die schaf ik dus uit nostalgische redenen aan.

 

Met vriendelijke groeten,

 

Manus

Link to comment
Share on other sites

Nu een jaar of 2 in het bezit van een DVD speler, moet ik zeggen dat deze voornamelijk stof staat te verzamelen, inmiddels een aantal films en muziek DVD's in de kast, die eigenlijk zelden gedraaid worden.

Overigens juist vanmorgen wel een mailtje naar Zweden gestuurd om een nieuwe DVD te verwerven, de film Surplus - Terrorized into being consumers - deze op het IDFA en op TV gemist.

Gezien het onderwerp zal deze ook niet zo heel erg snel weer opduiken in enige filmzaal.

Eigenlijk te druk om uitgebreid achter de buis te gaan zitten, dit moet haast wel als je een DVD opzet, terwijl je met allerlei andere zaken bezig kunt zijn als je muziek draait.

Dat DVD's slechts een enkele keer worden gedraaid blijkt ook wel uit het grote aantal schijfjes dat 2ehands te vinden is en de stoflagen welke anderen inmiddels al vertonen.

Toch denk ik dat DVD niet zo heel erg snel tenonder zal gaan, zie binnen familie en kennissenkring wel heel erg veel jongeren die buiten hun beeldbuis weinig schijnen te leven.

Ook zal door marketing politiek het aantal DVD's in de muzieksfeer de komende tijd behoorlijk toenemen, met name waar het de commerci

Link to comment
Share on other sites

Om eerlijk te zijn, ik heb 2 stand alone players, 1 dvd-rom en sinds kort een fikker. Ik ben nu wat aan het experimenteren om zelf dvd's te maken.

MuziekDVD's, daar heb ik er precies 3 van, waarvan ik er 2 al een jaar in de kast heb staan en nog nooit bekeken heb en zelfs niet geluisterd. Vreemde gewoonte van mij :D.

Welke ik heb?

Fleetwood Mac - The Dance (bekeken en beluisterd, is echt subliem)

Roger Waters - In The Flesh (nog nooit bekeken dus :blink: )

Marillion - Verzamelde videoclips (idem <_< ).

 

Ik ben niet zo'n muziekdvd-kijker. Misschien dat dat nog komt ;)

Link to comment
Share on other sites

DVD is een massaprodukt in mijn ogen. Puur gericht op de gulzige maatschappij.

Heb er zelf ook een gekocht, echter het aanbod aan fatsoenlijke DVD's is werkelijk om te huilen.

Al twee jaar staat dat stomme ding in mijn huis, maar meer dan 10 muziek DVD's heb ik niet kunnen vinden, en die 10 worden nauwelijks gedraaid. Inderdaad, net als video vroeger: je bewaart vele opnames maar draait ze nooit meer.

Cd's daarentegen draai ik veel vaker.

En al die shops verkopen zoals het ook al met video's was, het veel verkopende actie-film-genre, de Amerikaanse pulp-films (ik vindt bijna alle Amerikaanse films troep van de bovenste plank, altijd het bekende happy end, altijd vreselijk voorspelbaar, kinderlijk dom enzovoorts)

Er zijn duizenden prachtige realistische films gemaakt, vrijwel nooit Amerikaans,maar deze films kun je dus wel vergeten op DVD, want de grauwe massa wil de zooi die er per meter staat bij de Free Record Shop.

Nu twee voor 13.99 enzovoorts.

Er zit nauwelijks :mad2: iets bij van enig nivo.

Dus de DVD kan wat mij betreft naar de schroothoop. :mad2::D

Link to comment
Share on other sites

Goed gekozen thema. Inderdaad veel spul op de markt dat je koopt in een opwelling en zelden of nooit ziet.

Wat betreft films op DVD huur ik regelmatig, staat het nadat ik het gezien heb niet in de kast stof te vergaren. Wel koop ik film die voor mij een bepaalde gevoelswaarde hebben om deze te bezitten. Deze films zie ik ook geregeld en omdat de TV toch ook zelden iets goeds brengt en je na het kijken van een film vaak niet zin hebt in nog zo'n sessie is dan vaak een goede gelegenheid om tijdens het napraten met een lekkere borrel een goede muziek DVD op te zetten.

Alleen zou je jezelf moeten beperken tot de aanschaf van zowel films als muziek op DVD die je echt wilt hebben.

Het verschil met LP's en CD's is ook nog dat je deze laatste rustig, zoals gesteld, veelvuldig steeds weer opnieuw draait en je kunt naast het luisteren ook nog rustig in een tijdschrift kijken of een boek lezen.

't vergt misschien wat eigen overredingskracht, maar probeer je te beperken tot de aanschaf van spul dat je echt wilt hebben en probeer je ook te onttrekken aan de verlokkingen van grote bakken met aanbiedingen bij zaken als FRS etc. Je zult zien je wordt er wat betreft luister en kijk beleving zowel rustiger als gelukkiger van en 't spaart ook nog bakken met geld.

Link to comment
Share on other sites

Om eerlijk te zijn, ik heb 2 stand alone players, 1 dvd-rom en sinds kort een fikker. Ik ben nu wat aan het experimenteren om zelf dvd's te maken.

MuziekDVD's, daar heb ik er precies 3 van, waarvan ik er 2 al een jaar in de kast heb staan en nog nooit bekeken heb en zelfs niet geluisterd. Vreemde gewoonte van mij :D.

Welke ik heb?

Fleetwood Mac - The Dance (bekeken en beluisterd, is echt subliem)

Roger Waters - In The Flesh (nog nooit bekeken dus :blink: )

Marillion - Verzamelde videoclips (idem <_< ).

 

Ik ben niet zo'n muziekdvd-kijker. Misschien dat dat nog komt ;)

Nou Sodejuu, dan zou ik 'In the Flash' maar eens als de sodemieter gaan bekijken en beluisteren. Is m.i. ook subliem.

 

Met vriendelijke groeten,

 

Manus

Link to comment
Share on other sites

Ik heb zelf geloof ik ook maar 1 film op DVD ("Heat", met o.a. Al Pacino)

verder enkele muziek DVD's, te weten:

 

Brian Setzer orchestra - Live in Japan

Nanci Griffith - Live

Mary Black - Live (kwam gratis bij live CD)

Roy Orbison - Black & white night

 

Dat was 't geloof ik al zo'n beete.

 

Ik kijk ze zelden.

(wellicht als ik zo'n megagroot plasmascherm had, dat dat iets zou veranderen)

 

Ik vind 't jammer dat veel "platen"zaken steeds meer DVD's verkopen. Bah!

 

 

Groeten,

Alco

Link to comment
Share on other sites

Ja, wel een leuk actueel onderwerp.

Heb een "cheap ass" DVD speler en sinds kort een brander die ik nog met geen vinger heb aangeraakt. Heb de nieuwe pc en dan met name mijn @home acount nog steeds niet aan de praat :angry::(:mad2: waardoor ik de software nog niet heb geregistreerd. Heb er eigenlijk te weinig tijd voor maar eigenlijk is het een schande . Heb dat ding wel nondeju al een paar maanden staan. Maar ik dwaal af.........

 

Ik heb

Link to comment
Share on other sites

Ik kijk zelf liever een filmdvd dan een muziekdvd, al is het alleen maar dat een filmdvd leuker naar te kijken is.

 

Een muziekdvd is ook niet verkeerd.

Ik heb zelf eentje van de Dire Straits (The Very Best Of), waarvan ik ook een cd van heb.

De andere is van Mary Black, waar een mooie documentaire bij zit. Kwaliteit is zo ver ik het kan beoordelen wel erg goed. Zowel het concert als de documentaire.

 

Maar ik draai toch veel vaker een CD, dan een DVD. :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

ik koop eigenlijk meestal muziek dvd's en zelden een film. en in tegenstelling tot wat anderen hier zeggen draai ik mijn muziek dvd's regelmatig. meestal ff tv aan om in t menu dts te kunnen selecteren en dan de tv weer uit. Sinds ik een sacd speler heb draai ik wel telkens vaker sacd's, maar vind een goede dts mix nog steeds niet te versmaden.

Link to comment
Share on other sites

heb ook al wt dvd's concerten o.a

eric clapton

corrs

pretenders

led zeppelin

the who

black sabbath

k's choise

steve ray vaughen

stones

roger waters

ancient rites

en

pink floyd

 

welke ik erg vaak draai is pulse van pink floyd

giga mooi weliswaar niet officiele release but so what

mooi licht en sound effects

 

enne je hoeft niet persee naar de tee vee te kijke om een dvd te draaien

Link to comment
Share on other sites

Mijn enige muziekdvd is de dubbel-dvd Koyaanisqatsi-Powaqqatsi van Phillip Glass. De beelden voegen hierbij wel degelijk iets toe aan de muziek en omgekeerd.

 

B00007DWRI.03.LZZZZZZZ.jpg

Beide werken zijn dan ook geschreven als filmmuziek. Dan is het niet raar dat beeld en muziek elkaar aanvullen ;)

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...