Jump to content

De meest rare Yamaha luidspreker


Jos Ferwerda
 Share

Recommended Posts

Goedenavond,

 

Vandaag waren wij in musselkanaal om een brommer te kopen, een oldtimer van vespa uit 1972, maar dit terzijde. Op de terugweg reden we een winkel langs met de naam stunt nogiets... Eenmaal daarbinnen schrok ik me rot, snoep tot 3 meter hoog, stereo's op stapels van 2 meter hoog, bergen speakers waar ik nog iets van gekocht heb. Een set van 2 woofers, middentoners en tweeters van RFT, Geheel nieuw in doos. Er lagen ook een aantal peerless en scanspeak drivers (middentoners en tweeters).

 

Maar waar mijn oog op viel waren een paar Yamaha luidprekers. Een grote kast met open achterkant en een woofer :blink: eeeuh, niet rond, niet ovaal maar meer half rond met ovale trekjes :P Een gigantisch ding wat de kast helemaal vult en slechts een klein piezo tweeter in de hoek. Mooie kast met witte pianolak erop (geen idee of dit orgineel is) Typenummer van de luidsprekers zijn NS-250E en de woofer heeft als typenummer JA-3501E.

 

Deze voor een prikkie gekocht omdat, helaas de tweeters defect zijn. 20 euro, toch leuk om mee te nemen.

 

Ze klinken niet slecht, mooi laag en dat met een open achterkant...... Helaas wat weinig hoog :D

 

Wie weet iets over deze luidpreker (kwaliteit, idee achter de speaker, waarvoor hij gebruikt werd) Ik kan er niks op over vinden op internet....of ik zoek verkeert natuurlijk :P

 

 

Greetz,

 

Jos

 

[even aangepast]

 

De woofer is van een soort van hard schuim en is zo goed al plat, maf ding hoor :D

(jammer dat ik geen digitale camera heb)

Link to comment
Share on other sites

Hoi Jos,

 

De meest rare speakers die ik gezien heb waren idd van Yamaha ergens eind jaren '70. Die bestonden eigenlijk uit een enorm stuk piepschuim met een frame van piepschuim. Werden eigenlijk verkocht als schilderijspeakers. Bedoel je die?

 

Klonk niet verkeerd maar zeker geen high-end. Staan er nog een stel van bij mijn schoonmoeder in de kelder (als ze al niet opgeruimd zijn).

 

;)

 

Ah, zie dat je je post hebt aangepast, denk dat het idd dezelfde zijn. Weet dat er verschillende maten van gemaakt werden. Een succes is het nooit geworden.

Link to comment
Share on other sites

Helaas ontspoort deze discussie: zowel de (behoorlijk goede) NS-1000 luidspreker (vrij conventioneel driewegsysteem met metaldome middentoner) als de (vreselijk slechte) "Natural Sound" piepschuimplakspeakers worden nu behandeld.

Verzoeke de NS-1000 niet meer te noemen in dit topic: het gaat hier duidelijk om Yamaha's mislukte antwoord op de Isophase...

Link to comment
Share on other sites

Prima. Ik respecteer je mening. Moet natuurlijk ruimte voor zijn. Maar ik meen ze toch een keer ergens in een winkel in Rdam te hebben gehoord. En ik vond ze meesterlijk.

 

Maar ik geef direct toe dat er flinke perceptieve verschillen zijn tussen personen. En daar bedoel ik niet mee, dat ik zelf scherper zou luisteren of zoiets. Of dat ik een beter gehoor heb. Misschien waardeer ik ook wel dingen in luidsprekers, waar de meeste anderen een beetje van over de nek gaan. Zou best kunnen.

 

Bovendien is de kans erg groot dat jij en anderen een veel diepgaandere kennis hebt op het vlak van luidsprekertheorie dan ik. Zeker. Het is niet mijn specialiteit, hoewel ik mi. toch wel aardige speakersets heb gebouwd. Ik vond het in die periode een prachtige hobby. Ik heb zo mijn eigen manier van speakers bouwen opgezet. Waarschijnlijk vol met ketterijen, hoor. Maar de resultaten bevallen me prima. Volkomen tevreden....

 

Maar diepgaande theoretich onderscheid tussen drivers en complete ontwerpen daar hoef ik me niet aan te wagen. Ik moet je visie dus als maatgevend aanvaaarden. Hoewel dit model in binnen- en buitenland toch prima reviews heeft meegemaakt. Alleen electronisch gezien was het zeker een ontzettend lastig ding om aan te sturen. Volgens de bladen dan weer. Ik zal nooit meer bladen lezen....

Jan.

Link to comment
Share on other sites

NS 1000 M: Meesterlijke speaker. Een van de beste japanse speakers ooit.

 

Maar electronisch gezien ook een van de moeilijkste belastingen ooit voor een versterker.

Jan.

Beste Jan / Headshell,

 

Iets zegt mij dat jij het driewegsysteem NS-1000 met metaldomes voor midden en hoog verwart met de Natural Sound styropormembraanluidsprekers...

Link to comment
Share on other sites

Ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt. Mijn ouders hebben de NS-15s nog steeds, in perfecte staat. Zijn van begin jaren 70. Deze voldoen exact aan de beschrijving die jij geeft. Mocht je verdere interesse hebben, ik kan wel een folder voor je scannen. Halverwege de jaren 80 zijn de 'woofers' nog vervangen door de Yamaha importeur (toen Domp in Hoofddorp). Er zijn misschien nog wel tweeters te krijgen...

 

Groeten,

 

Arnout

Link to comment
Share on other sites

Nee, toen ik zei: N1000 M bedoelde ik dus: N1000 M. Precies die van de foto. Zoals ik het me herinner waren er twee versies: een NS 1000 en een NS 1000M. Het basisontwerp van beide was identiek, maar van de nieuwere NS 1000 M was de kast zichtbaar zwaarder. Nee, mij krijg je niet aan het twijfelen. Of ik moet me gigantisch vergissen.

 

Maar op de foto heb je de NS 1000- versie. En zoals ik het me herinner waren er geen Styropor- drivers gemonteerd. De basconus is wel van een speciaal soort papierweefsel. Meesterlijke luidsprekers voor z'n tijd. Maar ook moeilijke belastingen.

 

In het wijlen blad audio en techniek bleek, dat bij bepaalde ingewikkelde sprongbelastingen bepaalde versterkers erin slaagden om bij deze speaker kortstondig een tegengesteld uitgangssignaal aan het ingangssignaal te genereren. Dit alles zal wel weer een ketterij zijn, maar die heb ik dan niet van mezelf. Ik ben onschuldig, denk ik. Tenminste op dit vlak. En zoniet, dan toch. Want het is voor mij maar een hobby, natuurlijk. Ik hoop dat van harte zo te houden...

Jan.

Link to comment
Share on other sites

Nee, toen ik zei: N1000 M bedoelde ik dus: N1000 M. Precies die van de foto. Zoals ik het me herinner waren er twee versies: een NS 1000 en een NS 1000M. Het basisontwerp van beide was identiek, maar van de nieuwere NS 1000 M was de kast zichtbaar zwaarder. Nee, mij krijg je niet aan het twijfelen. Of ik moet me gigantisch vergissen.

 

Maar op de foto heb je de NS 1000- versie. En zoals ik het me herinner waren er geen Styropor- drivers gemonteerd. De basconus is wel van een speciaal soort papierweefsel. Meesterlijke luidsprekers voor z'n tijd. Maar ook moeilijke belastingen.

 

 

Jan.

Volgens mij zit je aardig goed! Als ik de foto bekijk zie ik inderdaad de NS1000. In vergelijking met de NS-1000M zitten er op het oog nog steeds dezelfde beryllium midrange en tweeter-domes in. Ook de woofer in de vernieuwde NS-1000M is gelijk aan de oude NS-1000, namelijk van een speciale pulp. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het toenmalige topmodel, de NS-2000, en de kleinere modellen zoals de NS-500 waar 30 cm. carbon-fibre conussen werden toegepast.

De NS-1000M was een redelijke forse knaap, die ruim 30 kilo woog. Ik kan me herinner dat ik ze ergens in de jaren '80 een keer bij iemand thuis heb gehoord, dat is me als een positieve herinnering bijgebleven!

Ik heb zelf uit dezelfde generatie als de NS-1000M nog een Yamaha K1020 cassettedeck staan. Dat was toendertijds het topmodel en een betaalbaarder alternatief voor de veel duurdere Nakamichi's uit die tijd. Ik heb het deck nog steeds en het werkt en klinkt perfect! ;)

Yamaha deed het in die tijd zo slecht nog niet, ik was alleen niet zo weg van de versterkers die ze toen bouwden. :(

Link to comment
Share on other sites

Guest muziekfreak
Nee, toen ik zei: N1000 M bedoelde ik dus: N1000 M. Precies die van de foto. Zoals ik het me herinner waren er twee versies: een NS 1000 en een NS 1000M. Het basisontwerp van beide was identiek, maar van de nieuwere NS 1000 M was de kast zichtbaar zwaarder. Nee, mij krijg je niet aan het twijfelen. Of ik moet me gigantisch vergissen.

 

Maar op de foto heb je de NS 1000- versie. En zoals ik het me herinner waren er geen Styropor- drivers gemonteerd. De basconus is wel van een speciaal soort papierweefsel. Meesterlijke luidsprekers voor z'n tijd. Maar ook moeilijke belastingen.

 

 

Jan.

Volgens mij zit je aardig goed! Als ik de foto bekijk zie ik inderdaad de NS1000. In vergelijking met de NS-1000M zitten er op het oog nog steeds dezelfde beryllium midrange en tweeter-domes in. Ook de woofer in de vernieuwde NS-1000M is gelijk aan de oude NS-1000, namelijk van een speciale pulp. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het toenmalige topmodel, de NS-2000, en de kleinere modellen zoals de NS-500 waar 30 cm. carbon-fibre conussen werden toegepast.

De NS-1000M was een redelijke forse knaap, die ruim 30 kilo woog. Ik kan me herinner dat ik ze ergens in de jaren '80 een keer bij iemand thuis heb gehoord, dat is me als een positieve herinnering bijgebleven!

Ik heb zelf uit dezelfde generatie als de NS-1000M nog een Yamaha K1020 cassettedeck staan. Dat was toendertijds het topmodel en een betaalbaarder alternatief voor de veel duurdere Nakamichi's uit die tijd. Ik heb het deck nog steeds en het werkt en klinkt perfect! ;)

Yamaha deed het in die tijd zo slecht nog niet, ik was alleen niet zo weg van de versterkers die ze toen bouwden. :(

Captain...the beryllium domes are damaged!

 

And the Styropor- drivers ?? spock?

 

Well the react normally on any input captian!

 

Damn federation...i told them not to buy yamaha....but INFINITY`S!!

 

:lol::lol:;)

 

Neef ff zonder de startrek shit. Ik vind ze er wel strak uitzien die yamaha`s...doet me denken aan een flink feestje ofzo als ik die vintage speakers zie van yamaha.

Link to comment
Share on other sites

beste Audiopaul,

Bedankt voor je interessante reactie. Yamaha heeft soms echt wel goeie spulen gemaakt. Inderdaad. Vandeweek kwam het inderdaad ineens weer naar boven borrelen vanuit mijn ouwe denkraam: beryllium. Klopt. Als de arm van je harddisk een keer op zo'n plek staat komt er weer van alles boven.

 

Cassetttedecks van dit merk kregen vaak vrij goeie commentaren in de bladen.

 

Mijn zoon heeft een CD- speler van dit merk, een 296 of zoiets. Die vind ik best goed voor zijn geld. Tamelijk fijnzinnig geluid. Zit in een set met een Harman Kardon 1200- versterker en vrij zware zelfbouw Dynaudio Nuance speakers. Mooie evenwichtige installatie.

 

Toch een van de betere fabrikaten op het homecinema- vlak, dat Yamaha.

 

beste Muziekfreak,

jij ook bedankt.

Het zijn echt speakers voor hun tijd, klopt. Maar met hun eigen charme. Tegenwoordig worden ze anders ontworpen, natuurlijk. De grote basdrivers en zuivere drieweg- modellen daar zijn ze inderdaad van afgestapt, mi.

 

Maar ik denk dat je er nu ook nog veel lol mee zou kunnen hebben. Ik weet niet meer of het gesloten kasten waren. Volgens mij heb ik een oud Hifi Choice- boekje liggen waar ze in werden getest. Waarom heb ik dat er nog niet bij gepakt? Soms snap ik mezelf niet...Niet fanatiek genoeg, denk ik.

 

Maar gesloten kasten kunnen echt een prachtige laagweergave hebben, als ze natuurlijk goed zijn gebouwd en gedempt. Ik heb daar wel mijn eigen visie op, maar er zijn bezoekers op zo'n site die er echt wel veel meer sjoeche van hebben dan ik. Maar die Dynaudios, gebouwd volgens mijn recept, die verrassen me toch steeds weer.

 

Goeie spullen, dat Dynaudio, volgens mij dan weer, natuurlijk. Dat is wel echt van deze tijd: relatief kleine bass-drivers en tot een vrij hoog budget doorgaan met 2-weg, en wat dan drieweg lijkt is mi. tegenwoordig het meer erbij zetten van een subwoofer. Maar ik zet er voor de veiligheid toch even m.i. bij...

Jan.

Link to comment
Share on other sites

En: inderdaad een gesloten kast (zie je ook niet vaak meer), dus mi. waarschijnlijk een bijzonder plezierige laagweergave. En inderdaad zwaar: zo'n 34 kg.

 

Nadeeltje volgens Hifi Choice: lichtelijk vermoeiende scherpe randjes in het hogere middengebied. Wel flink duur: 700 gulden per stuk: ik had de nederlandse prijs er overal bijgeschreven.

Jan

Link to comment
Share on other sites

Kijk nou es:

 

http://www.hi-fiworld.co.uk/hfw/oldeworlde...ahans1000m.html

 

en:

 

[91]: Yamaha NS1000 loudspeaker

Stereophile review: Winter 1975 (Vol.3 No.11). Back in the days when paper cones were de rigueur (though a handful of British engineers were playing with plastic cones) and designers were starting down the path to trade off reduced coloration against the need for more and more driving volts from the amp, Yamaha introduced the NS1000. It was sensitive, it used a high-tech midrange dome using vapor-deposited beryllium on an aluminum substrate, and it (ahem) kicked major booty! The Yamaha's major use of technology made many contemporary European and American speaker-makers look more like box-stuffers. I haven't heard an NS1000 in 20 years, and often wonder how it would measure up in today's more refined market.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...