Jump to content

Het kan verkeren......,


WanFie
 Share

Recommended Posts

Zowel bij de eerste als de tweede sessie was er direct na afloop zeer grote eenstemmigheid over wat het beste en het slechtste had geklonken; over de middenmoot werd nog wel wat gezegd, maar niet of nauwelijks gediscussieerd.

Ik bedoel meer dat er direct over een mismatch met de pr

Link to comment
Share on other sites

Zowel bij de eerste als de tweede sessie was er direct na afloop zeer grote eenstemmigheid over wat het beste en het slechtste had geklonken; over de middenmoot werd nog wel wat gezegd, maar niet of nauwelijks gediscussieerd.

Typisch is wel dat wat toen "middenmoot" was nu ook weer "middenmoot" was.

 

Hebben we ons laten foppen door aanpassingsafwijkingen waardoor het mooier leek dan wat het werkelijk was (op den lange duur) ???

 

:confused:

Link to comment
Share on other sites

Typisch is wel dat wat toen "middenmoot" was nu ook weer "middenmoot" was.

 

 

Ja dat kan nu eenmaal niet anders als eerst en laatst omdraaien op een populatie van vier

Wat ik bedoel is, dat door misaanpassing jouw X200 in de eerste sessie, en de AN in de tweede sessie slechter klonken, maar in de andere sessie door dezelfde misaanpassing een iets frissere klank dan de rest kreeg.

 

Hierdoor lijkt dat deze versterkers beter presteren.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

En hoe groot zijn de verschillen uiteindelijk? Wordt er weer wat uitvergroot en is het relatief, of was het dag en nacht?

De verschillen waren werkelijk heel groot, daaruit kun je alleen maar opmaken dat er wat mis was.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Bij mij blijft het ook knagen dat de AN het zo moeilijk had, immers, met de testtoon werd het juiste niveau ingesteld.

Dat hij op de ESL63 wat matter zou klinken was te verwachten, maar er waren meer dingen aan de hand.

Wat is het rendement van de ESL's en weet iemand toevallig hoe dit wordt gemeten, zodat je dit met de R90's kunt vergelijken?

Kan het zijn dat de soort belasting sterk verschilt van een conusspeaker, waardoor de AN relatief veel energie kwijt raakte?

 

En nog iets anders, de AN werd warmer dan normaal, zou er misschien een (onhoorbaar) HF element uit de 99cd-p of uit 'de lucht' kunnen komen, waardoor de AN naast de gewone muziek ook zijn best moest doen om een bepaald nutteloos stoorsignaal te versterken?

 

En als dit zo zou zijn, waarom hadden de transistorversterkers daar geen last van?

Ik denk hieraan vanwege de interlinks van Picoso, die mogelijk een extern (stoor) signaal oppikten, die een versterker met hoge ingangsimpedantie makkelijker meeneemt dan een met een lagere ingangsimpedantie ....

Het is maar een techneutengedachte, maar het zou de extreme warmteontwikkeling wel verklaren :)

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

En hoe groot zijn de verschillen uiteindelijk? Wordt er weer wat uitvergroot en is het relatief, of was het dag en nacht?

De verschillen waren werkelijk heel groot, daaruit kun je alleen maar opmaken dat er wat mis was.

 

:)

Dat hoeft misschien nog geeneens. Misschien laten de esl's de verschillen beter horen? Ja, ik roep ook maar wat hoor, ik wil gewoon alle opties meenemen..

Link to comment
Share on other sites

Ik heb gelezen dat er een beveiliging in de 63's zit, die de speaker af kan sluiten voor de amp. Weet iemand daar wat meer van? Kan die beveiliging tijdens de sessie in werking treden? Dit vindt een buis wat minder misschien?

Link to comment
Share on other sites

misschien is het nuttig om in gedachten te houden dat de meest onzekere factor in deze testen toch het menselijk gehoor is en de subjectieve beleving van de test. Ik vermoed dat zulke exotische stoorinvloeden nauwelijks een rol spelen.

De enige reden voor sensatie was de relatieve eenstemmigheid.

De verklaring hiervoor is dat men allemaal dezelfde ervaring ondergaat. Men twist ook niet over de groenheid van het gras.

Bluegrass...???

 

:confused:

Link to comment
Share on other sites

De enige reden voor sensatie was de relatieve eenstemmigheid.

De verklaring hiervoor is dat men allemaal dezelfde ervaring ondergaat. Men twist ook niet over de groenheid van het gras.

Okee, dan zal het zo zijn. Mijn indruk was gewoon een andere, verkeerd ge

Link to comment
Share on other sites

Mooi verhaal Picoso; lekker leesvoer :D

2 was overigens Joe Cocker (titel weet ik ook niet)

Ray Cooder was het door mij uitgezochte muziekstuk (Van de CD Jazz, track 2/instrumentaal) maar dit werd door de commissie afgestemd.

 

Kun je nog iets zeggen over de door jou meegebrachte interlinks? Die zagen er goed uit (prijs?).

 

Ik meende dat muziekstuk 1 (Vivaldi) van de Academy of Ancient Music was op authentieke instrumenten ( Hogwood c.s.). Wie dat heeft ingebracht weet ik ook niet. Kermit of Erik denk ik.

Hoi Kraus,

 

De link vind je hier

Link to comment
Share on other sites

Achteraf was jammer dat Hans de Array pre niet bij zich had, dan hadden we dat in ieder geval nog even kunnen uitproberen.

In de doos die ik bij me had zat de JK acoustics Ultimate Pre-Amp. Jammer dat ik niet de avond kon blijven, anders had ik 'm toch wel even willen horen spelen.

 

Als ik de volgende keer weer eens naar Kermit ga zal ik 'm weer meenemen. Het was de eerste keer dat ik de ESL 63 zo open heb horen spelen. Met de JK pre moet dit verder te verbeteren zijn.

Link to comment
Share on other sites

Rob,

Het blijkt gewoon dat de gebruikte aanpak niet geschikt is geweest om eindversterkers te beoordelen.

Ja, er zijn echt grote verschillen tussen eindversterkers maar het zijn ook kennelijk apparaten die je niet zomaar straffeloos in elke set er tussen kan schuiven, zelfs niet zulke superbakken als de Audionotes.

Dat mag een relativering zijn bij alle luistersessies waarin verschillende apparatuur zoals we hier gedaan hebben met elkaar wordt vergeleken. Sommige combinaties pakken niet goed uit - zo blijkt. Je kunt geen absolute uitspraken doen over

Link to comment
Share on other sites

Er moet echt een Hear-test cd worden samengesteld.

SUGGESTIES?!?!?!! :lol:

 

HVT heeft jaren geleden een setje CD's geselecteerd die ze als een soort testreeks promootten. Ze hebben dat maar kort vol gehouden en toen is dat setje verder niet meer genoemd. Eigenlijk jammer. Ik herinner me dat er een opname van de Notenkraker van Tsjaikovsky in zat met het orkest van het Kirov-theater onder Gergiev (Philips462 114-2, een bijzondere buizenopname van Jaap de Jong) en een mooie CD van Janis Ian - Breaking Silence (Columbia 472372 2). En er zijn natuurlijk talloze andere mogelijkheden van goed uitgevoerde 'test-CD's'. Ik denk ook aan de reeks van Fritz de With, die velen van ons ook in huis hebben.

Link to comment
Share on other sites

20 kHz zou kunnen.

 

Echter, vroeger zou ik zo'n toon als een soort druk in m'n oren ervaren. Nu ben ik blij als ik 12 kHz nog hoor.

 

:(

Het is bij die systemen niet de bedoeling dat je de 20kHz hoort, sterker nog, de breedband-speakers kunnen het niet eens weergeven :)

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Heel apart trouwens als ik de verslagen doorlees is dat er toch wel opmerkelijke luisterervaringsverschillen zijn. Steks ervaringen met de JK Active I zijn negatief en radicaal anders dan de mijne. Ik denk medebepalend is geweest waar je in de kamer zat. Zeker voor het laag (verder naar achteren - dan ook meer laag en minder gecontroleerd) en hoog (meer naar achteren, meer reflectie oppervlakte). Daardoor meer versmering van geluid.

 

Kraus en ondergetekende zaten in de frontlinie. Toch vond Kraus ook scherpte in de opname van Joe Cocker. Voor mij klonk dat alleen hard en onaangenaam in de meer luide passages van zangerpassages.

Link to comment
Share on other sites

Kraus en ondergetekende zaten in de frontlinie. Toch vond Kraus ook scherpte in de opname van Joe Cocker. Voor mij klonk dat alleen hard en onaangenaam in de meer luide passages van zangerpassages.

Die CD van Cocker klonk gewoon rauw en vervormt, alleen was het op de ene versterker beter dan met de andere te verteren.

 

Dit omdat er tussen de versterkers een groot verschil was in openheid.

 

Ik schreef:

 

Versterker 1 muziekstuk 2:

midden rauw

 

verst 2

ronder dan bij versterker 1

slechte opname

 

verst 3

veel opener

midden nog rauw (CD?)

2e stem veel natuurlijker

achtergrondkoortje beter hoorbaar

 

verst 4

veel laag

minder openheid

rauw

 

verst 5

open

diepte OK

minder laag dan met verst 4

 

Ik kan me voorstellen dat jullie dit (nog) beter gehoord hebben.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Ik zat op een stoel naast de bank en had teveel 1 speaker in 'zicht'.

Daardoor kon ik vrij slecht iets over de beeldopbouw zeggen, daarom heb ik me tot de klank en de dynamiek beperkt.

Later heb ik nog op verschillende plekken geluisterd en met name het laag varieerde nogal, het hoog valt geleidelijk weg als je wat verder zit.

Dingen als 'aan de speaker kleven' kon ik vanaf de zijkant niet goed beoordelen.

Als een van de weinigen vond ik de laatste versterker (de Array) vrij mat overkomen en was de betrokkenheid zoek.

 

De JK vond ik uiteindelijk het mooiste, omdat deze de meeste punch had en richting steriel ging, maar niet te ver.

Zo klinkt het bij mij ook ongeveer.

Overigens was de JK ook op een bepaalde manier de helderste, het verhaal van een 'doffere' ESL 63 in vergelijking met de R90 vind ik niet opgaan.

 

Andr

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...