Jump to content

Electrostaten vs. gewone speakers


AudioBill
 Share

Recommended Posts

Beste mensen,

 

Ik ben toch langzaam benieuwd geworden naar electrostatische speakers, wat is het verschil, voordeel en of nadeel van deze speakers ten opzichte van de gewone? Ik heb me nog nooit de moeite genomen er na te gaan luisteren, is wel iets wat ik binnenkort zeker ga doen, Bijvoorbeeld bij Vogelzang staan de nieuwe DCM5 elec. speakers. Heeft ze iemand al gehoord?

 

Verder wil ik nog weten wat ze met punk en metal doen, en hoe zit het thuis met de plaatsing, doen ze moeilijk?

 

En wat betaal je zoal voor een High end setje??!

 

Alvast bedankt voor de reacties

Groetjes AudioBill

 

P.s. sorry, zit geloof ik wel in verkeerde groep, moest bij luidsprekers staan :mad2: ?!

Link to comment
Share on other sites

Beste mensen,

 

Ik ben toch langzaam benieuwd geworden naar electrostatische speakers, wat is het verschil, voordeel en of nadeel van deze speakers ten opzichte van de gewone?

en hoe zit het thuis met de plaatsing, doen ze moeilijk?

En wat betaal je zoal voor een High end setje??!

Alvast bedankt voor de reacties

Groetjes AudioBill

P.s. sorry, zit geloof ik wel in verkeerde groep, moest bij luidsprekers staan :mad2: ?!

Qua plaatsing zijn er niet veel luidsprekers die moeilijker doen.....

Als je ze goed plaatst wil je waarschijnlijk niks anders meer, als je tenminste een echte fullrange kiest (geen geklungel met subs bij een dipool bedoel ik eigenlijk).

 

Als je nieuw wilt kopen moet je de portemonnee trekken.

Tweedehands valt het reuze, reuze mee.....

 

Toine.

Link to comment
Share on other sites

Hoi Audiobill,

 

Ik heb 2 paar electrostraten dus zal wel bevooroordeeld zijn.

 

Voor mij zijn de voordelen van esl's dat ze zeer precies geluid weergeven, door het lage gewicht is er nauwelijks vervorming. Dit vertaald zich in loepzuiver geluid, elk tingeltje zal je horen, tappen van schoenen van de muzikanten op de vloer, dat soort dingen.

Ik kan met deze luidsprekers "in de zaal kijken".

 

Ik zie dat je van punk houdt. Ik hoor van mensen dat voor electronische muziek het wel lekker is om wat vervorming te hebben. Een electrostaat zal over het algemeen niet je sokken van je voeten scheuren en je broekspijpen laten trillen. Echter zal punk worden weergegeven zoals het op de cd of plaat staat.

 

De Audiostatic dci-4 heb ik eens gehoord en dit was mijn aanleiding om mij volledig op electrostaten te storten, zo mooi vond ik dit. Het leek alsof ik zo kon opstaan en tussen de muzikanten kon lopen, zo griezelig echt.

Een electrostaat mag wel een goede stevige (stabiele) versterker hebben maar in die eisen zijn ook wat verschillen. Dat is dus uitproberen geblazen.

 

Ik heb mijn quad esl-63 electrostaten voor 1250 euro gekocht en die komen uit 1988, maar als je op de site van Twinstatic kijkt dan zie je ook voordeliger exemplaren.

Link to comment
Share on other sites

Hallo Audiobill,

 

Electrostaten, of, zoals je wilt, magnetostaten geven inderdaad een zeer bijzonder geluid. Ikzelf heb een paar Magnepan MG12s. Aangestuurd door een Electrocompaniet EC 4.6 pre en AW100DMB power amp geeft dat een heel fraaie, gecontroleerde en nooit opdringerige sound stage. Dat dipools niet geschikt zouden zijn voor "scheurwerk" is in geval van Magnepans in ieder geval niet waar.

Als je een stuk orgelmuziek, geplukte contrabas van Ray Brown of synth.bass van Clannad via deze kleintjes zou horen zou je gelijk begrijpen wat ik bedoel!

 

Martin Logan past al jaren geintegreerde subs toe. Goed voor een hogere SPL, maar het blijft moeilijk te integreren. Magnepans bieden wat "bass" betreft een lagere druk, maar een betere coherentie.

 

Doordat electrostaten en magnetostaten zo'n geringe vervorming produceren & omdat de membraanbeweging zo gering is (kan en HOEFT niet groot te zijn!) zul je niet die "slamm" krijgen die conusspeakers wel kunnen geven.

 

Inderdaad moeten dipools ver van de achterwand staan om vol tot hun recht te komen. Bij mij staan ze 2 meter van de muur (lengte kamer: 5,6 meter)!

Als je iedere keer de moeite wilt nemen de speakers terug te schuiven als je "serieus" geluisterd hebt, hoeft dat geen bezwaar te zijn.

 

Een ander voordeel van Magnepans is, dat ze zeer simpel van constructie zijn en daarmee zeer duurzaam. Je hebt dus geen last van vervuilende membranen (Quad ook niet!), geknetter tijdens vochtige jaargetijden of overbelasting.

Een (theoretisch) nadeel t.o.v. electrostaten is de iets hogere membraanmassa, omdat de geleidende (spoel)draden op dit membraan verlijmd zijn. In de praktijk maakt deze eigenschap, dat (naar mijn ervaring) het geluid minder snel vervelend wordt i.g.v. slechtere opnamen.

 

Dat de versterker voldoende reserve moet hebben is voor Maggies niet zo ontzettend belangrijk. Veel mag zeker, maar moet niet. Dit, als gevolg van de zeer stabiele impedantie en geringe faseverschuivingen.

 

Ik hoop je hiermee wat meer inzicht in de fascinerende Dipool-wereld gegeven te hebben.

 

Met vriendelijke groet,

 

Erjee.

Link to comment
Share on other sites

in mijn perceptie zijn electrostaten ABSOLUUT niet geschikt voor popmuziek.

andersom. ;)

popmuziek is ABSOLUUT niet geschikt voor een esl. :rolleyes:

 

ok niet echt voor een conus trouwens...

maar die baggeren net zo als de popmuziek dus das niet zo erg.

 

 

ps: een esl is qua weergave superieur aan een conusluidspreker,

maar wil je echt laag (tot 32 hz of zo) ontkom je niet aan een conus,

een esl is heel slecht in het weergeven van lage tonen.

het is meer een eigenresonantie die je hoort met daarboven de bekende dip in het lage middengebied door de akoestische kortsluiting.

Link to comment
Share on other sites

in mijn perceptie zijn electrostaten ABSOLUUT niet geschikt voor popmuziek.

Ik denk dat het ook met gewenning te maken heeft. Je hoort popmuziek altijd op conussen bij concerten ed. en dat neem je mee in je beeld van hoe geluid "hoort" te klinken... tja ieder z'n meug.

 

Persoonlijk vind ik de weergave van lage tonen door bijvoorbeeld mijn esl-63 lang niet slecht.

Die esl-63's heb ik op plankjes met wieltjes staan en dat maakt het verplaatsen erg makkelijk als ik wil luisteren en of in combinatie met de tv wil gebruiken.

 

Ga vooral luisteren naar maggies en esl-en... misschien vind je het niks misschien hemels, da's moeilijk te zeggen.

Link to comment
Share on other sites

popmuziek is ABSOLUUT niet geschikt voor een esl. 

 

ook niet echt voor een conus trouwens...

maar die baggeren net zo als de popmuziek dus das niet zo erg.

Ik zou niet alles over 1 kam scheren Erik, daar worden je uitspraken niet geloofwaardiger van :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

IK vind mijn mening geloofwaardig, omdat ik weet hoe een gitaar klinkt, of een drumstel, etc.

een electrostaat bakt daar niets van, om maar niet eens over martin logan te beginnen.

subliem daar in tegen is een esl in jazz, en klassiek, dat is door een conus, in mijn optiek nog steeds niet gehoord.

als ik puur alleen jazz en klassiek zou prefereren, wist ik het wel.

Link to comment
Share on other sites

Zijn dit soort uitspraken geloofwaardig dan? Het is hooguit de mening van Erik en dan nog, Erik kent volgens mij bijna geen popmuziek, dus weet ie ook niet hoe het opgenomen is. Er is ook heel mooi opgenomen popmuziek...

Daar heb je gelijk in, Henrie. B)

In vind orgelmuziek ook bij voorbaat al afschuwelijk (klinken), maar doe dergelijke uitspraken ook niet.

Popmuziek is inderdaad een heeel breed begrip.

 

Als ik kijk wat er tegenwoordig in de TOP-40 staat :o:confused:

Daar word je niet vrolijk van.

 

Maar er is ook goede/goed opgenomen muziek, die in de categorie 'pop' past.

 

Maar goed, back on-topic.

 

Het mooie van veel electrostaten vind ik het ongelofelijk transparante geluid + het formaat van 't geluidsbeeld. (alsof je er inderdaad zo in weg kan lopen)

Uiteraard door 't vaak grote formaat van de membranen.

 

Nadeel vind ik de plaatsing, aansturing, en wederom 't formaat.

( + de vervanging van 't folie om de zoveel jaar,...toch ?)

 

Groeten,

Alco

Link to comment
Share on other sites

even voor de duidelijkheid...................

mijn eigen set is ook verre van neutraal, dus de opnames zijn ook niet zodanig weergegeven als in het echt.

als ik met de band in een zaal moest spelen, werd mijn gitaarversterker, een marshall,weergegeven door een microfoon, naar de p.a.

op het podium klonk de versterker, zoals behoren`.... eenmaal met de microfoon ervoor, ging ik luisteren in de zaal, om tot de conclusie te komen, dat er nog maar zo,n 60 procent van het ECHTE GELUID TE ERVAREN WAS.

HET CONCEPT neutraal, is nooit met een opname te ervaren, omdat er altijd weer iets tussen komt, je kunt er wel in de buurt bij komen.

terug komend op de electrostaat,kom je met klassiek,en jazz, heel dicht in de buurt.

maar met pop, rock, etc, was het voor mij een ware deceptie.

pfffffffffffffffffffffffffffft, wat een verhaal. :D:);)

Link to comment
Share on other sites

IK vind mijn mening geloofwaardig, omdat ik weet hoe een gitaar klinkt, of een drumstel, etc.

een electrostaat bakt daar niets van, om maar niet eens over martin logan te beginnen.

subliem daar in tegen is een esl in jazz, en klassiek, dat is door een conus, in mijn optiek nog steeds niet gehoord.

als ik puur alleen jazz en klassiek zou prefereren, wist ik het wel.

Dat moet dan wel jazz zijn zonder drumstel en gitaar lijkt mij..... :lol:

Link to comment
Share on other sites

Het mooie van veel electrostaten vind ik het ongelofelijk transparante geluid + het formaat van 't geluidsbeeld. (alsof je er inderdaad zo in weg kan lopen)

Uiteraard door 't vaak grote formaat van de membranen.

 

Nadeel vind ik de plaatsing, aansturing, en wederom 't formaat.

( + de vervanging van 't folie om de zoveel jaar,...toch ?)

Groeten,

Alco

Ja, er gebeurt tenminste echt wat in je kamer. Het blijft allemaal niet zo abstract.

Zoiets?

 

Vervanging van de folie is het equivalent van het vervangen van de conusophanging en de centreerrand na 15 of 20 jaar te hebben gewerkt. Ik ken trouwens conusophangingen die al na 5 jaar begonnen te verkruimelen.....

 

Volgens mij kan het membraan van een elektrostaat langer mee dan dat van een magnetostaat.

 

Toine.

Link to comment
Share on other sites

even voor de duidelijkheid...................

mijn eigen set is ook verre van neutraal, dus de opnames zijn ook niet zodanig weergegeven als in het echt.

als ik met de band in een zaal moest spelen, werd mijn gitaarversterker, een marshall,weergegeven door een microfoon, naar de p.a.

op het podium klonk de versterker, zoals behoren`.... eenmaal met de microfoon ervoor, ging ik luisteren in de zaal, om tot de conclusie te komen, dat er nog maar zo,n 60 procent van het ECHTE GELUID TE ERVAREN WAS.

HET CONCEPT neutraal, is nooit met een opname te ervaren, omdat er altijd weer iets tussen komt, je kunt er wel in de buurt bij komen.

terug komend op de electrostaat,kom je met klassiek,en jazz, heel dicht in de buurt.

maar met pop, rock, etc, was het voor mij een ware deceptie.

pfffffffffffffffffffffffffffft, wat een verhaal. :D  :)  ;)

Aan zo'n verhaal van jouw hand kun je zien dat je het echt meent, Joopus.

 

Ik denk dat het weer eens tijd wordt voor een konussen vs. panelen sessie ;)

Link to comment
Share on other sites

[quote

Ik denk dat het weer eens tijd wordt voor een konussen vs. panelen sessie  ;)

Een paneel vs. conus-wedstrijd? Hoeft toch niet :confused: ?

Gewoon even bij Audiobill checken of hij hier inmiddels antwoorden op zijn vragen gekregen heeft.

 

Dus, Audiobill, welke vragen t.a.v. electrostaten of paneelluidsprekers zijn nog niet beantwoord?

 

En, om een beter beeld te krijgen voor de forumgangers;

vanwaar deze vraag ueberhaupt?

Gewoon nieuwsgierigheid? Onvrede over je huidige speakers?

 

What's up B) ?

 

Groet,

 

Erjee.

Link to comment
Share on other sites

even voor de duidelijkheid...................

mijn eigen set is ook verre van neutraal, dus de opnames zijn ook niet zodanig weergegeven als in het echt.

als ik met de band in een zaal moest spelen, werd mijn gitaarversterker, een marshall,weergegeven door een microfoon, naar de p.a.

op het podium klonk de versterker, zoals behoren`.... eenmaal met de microfoon ervoor, ging ik luisteren in de zaal, om tot de conclusie te komen, dat er nog maar zo,n 60 procent van het ECHTE GELUID TE ERVAREN WAS.

HET CONCEPT neutraal, is nooit met een opname te ervaren, omdat er altijd weer iets tussen komt, je kunt er wel in de buurt bij komen.

terug komend op de electrostaat,kom je met klassiek,en jazz, heel dicht in de buurt.

maar met pop, rock, etc, was het voor mij een ware deceptie.

pfffffffffffffffffffffffffffft, wat een verhaal. :D

Link to comment
Share on other sites

even voor de duidelijkheid...................

mijn eigen set is ook verre van neutraal, dus de opnames zijn ook niet zodanig weergegeven als in het echt.

als ik met de band in een zaal moest spelen, werd mijn gitaarversterker, een marshall,weergegeven door een microfoon, naar de p.a.

op het podium klonk de versterker, zoals behoren`.... eenmaal met de microfoon ervoor, ging ik luisteren in de zaal, om tot de conclusie te komen, dat er nog maar zo,n 60 procent van het ECHTE GELUID TE ERVAREN WAS.

HET CONCEPT neutraal, is nooit met een opname te ervaren, omdat er altijd weer iets tussen komt, je kunt er wel in de buurt bij komen.

terug komend op de electrostaat,kom je met klassiek,en jazz, heel dicht in de buurt.

maar met pop, rock, etc, was het voor mij een ware deceptie.

pfffffffffffffffffffffffffffft, wat een verhaal. :D

Link to comment
Share on other sites

Ik heb een paar weken geleden ook eens naar een set ESL's geluisterd, de 989 van Quad. Dat was voor mij de eerste keer dat ik ESL's gehoord heb en in bepaalde opzichten was het een openbaring. Nooit heb ik akoestische gitaren zo exact, zo los en zo 'luchtig' horen weergeven. Stemmen zijn ook zoiets. Ik heb zo het een en ander gehoord met meerwegsystemen, maar dit is toch op dat vlak een klasse op zich. De laagweergave weet ik niet hoe ik daar over moet denken. Je hoort echt alles en ik heb in het laag dingen gehoord, die ik nooit eerder gehoord had. opeens vielen bepaalde samenklanken op, terwijl ik altijd gedacht had naar

Link to comment
Share on other sites

Ik heb een paar weken geleden ook eens naar een set ESL's geluisterd, de 989 van Quad. Dat was voor mij de eerste keer dat ik ESL's gehoord heb en in bepaalde opzichten was het een openbaring. Nooit heb ik akoestische gitaren zo exact, zo los en zo 'luchtig' horen weergeven. Stemmen zijn ook zoiets. Ik heb zo het een en ander gehoord met meerwegsystemen, maar dit is toch op dat vlak een klasse op zich. De laagweergave weet ik niet hoe ik daar over moet denken. Je hoort echt alles en ik heb in het laag dingen gehoord, die ik nooit eerder gehoord had. opeens vielen bepaalde samenklanken op, terwijl ik altijd gedacht had naar een instrument te luisteren. Enorm gedifferentieerd. Maar ik mis de body. Niet dat ik het niet voelde, maar er zat gewoon veel minder massa achter. Tegelijkertijd drong zich de gedachte op dat 'body' ook gepaard gaat met neveneffecten, die ik toch veel minder waardeer. De oude Verve-opname van Oscar Peterson You do something for me, met een gestreken bas, gaf een verbijsterend realistische basweergave te horen. Deze opname is een tijd heel populair geweest als demo-materiaal en die heb ik op veel verschillende luidsprekers beluisterd, maar nooit zo ervaren. 

 

Het gekke was eigenlijk dat ik de verschillen pas echt opmerkte toen ik weer thuis was. Toen bleek ondubbelzinnig wat die ESL's meer lieten horen en ook wat ik er mee kwijt raakte.

 

Ik zal dergelijke luidsprekers niet gauw aanschaffen (ruimte) maar het beluisteren was zeer de moeite waard. Ik kan het iedereen aanraden.

:D:D:D

:lol::lol::lol:

B)B)B)

 

ps; welke speakers heb je nu Joboton??

Edited by erik klijnsmit
Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...