Jump to content

Labels voor klassiek en jazz


cpulles
 Share

Recommended Posts

Ik ben op zoek naar goede hifi labels (met mooie opnamen dus) voor klassieke en jazz muziek. Heeft iemand een goede suggestie? Ik heb een CD van Sheffield Lab die erg mooi is maar de muziek zelf vind ik niet zo goed (Pat Coil). Het gaat dus om mooie opnamen met mooie muziek.

 

Wat betreft klassieke muziek hou ik van piano concerten/etudes/etc.., viool en andere strijkinstrumenten, maar geen zang. Bach, Mozart, Chopin, Beethoven, Schumann.

 

Wat betreft jazz hou ik van Stan Getz, Harry Connick Jr, Miles Davis, Ray Charles

 

Ik hou me aanbevolen. Alvast bedankt voor je reactie.

Link to comment
Share on other sites

Ik ben op zoek naar goede hifi labels (met mooie opnamen dus) voor klassieke en jazz muziek. Heeft iemand een goede suggestie? Ik heb een CD van Sheffield Lab die erg mooi is maar de muziek zelf vind ik niet zo goed (Pat Coil). Het gaat dus om mooie opnamen met mooie muziek.

 

Wat betreft klassieke muziek hou ik van piano concerten/etudes/etc.., viool en andere strijkinstrumenten, maar geen zang. Bach, Mozart, Chopin, Beethoven, Schumann.

 

Wat betreft jazz hou ik van Stan Getz, Harry Connick Jr, Miles Davis, Ray Charles

 

Ik hou me aanbevolen. Alvast bedankt voor je reactie.

Mooie opnamen zijn niet gebonden aan bepaalde labels, en geen enkel label kan garant staan voor mooie opnamen. Desondanks zijn er wel labels met klassiek waar ik vaak erg mooie opnamen vind. Bijv. Ondine.

 

Wel een vraagje. Wat bedoel je met de zin "Bach, Mozart, Chopin, Beethoven, Schumann."? Dat je van deze componisten niet houdt?

Link to comment
Share on other sites

Ik ben op zoek naar goede hifi labels (met mooie opnamen dus) voor klassieke en jazz muziek. Heeft iemand een goede suggestie?

Niet al mijn kruit in 1 keer verschieten...

 

Jazz: Proprius

Link to comment
Share on other sites

Als je van Jazz houdt, moet je ook maar eens kijken naar de mooie cd's en cdboxen van de labels Saga en Gitanes. Ze brengen mooi geremasterde minder bekende opnames uit van oa Django Reinhardt, Louis Armstrong, Miles Davis,...

 

Gitanes werkt momenteel rond het thema 'Jazz in Paris', waarbij al een tweetal reeksen van +- 70 cd's verschenen zijn en quasi allemaal de moeite waard vind ik. Koop je de cd's per 3 met een uitgebreid boekje en in een mooie doos kost het ongeveer 50

Link to comment
Share on other sites

Joboton heeft inderdaad wel een punt. De opname van bijvoorbeeld de Symphonic Dances op Reference Recordings die ik heb wordt de hemel ingeprezen, maar zelf pak ik toch elke keer weer de oudere opname van Ashkenazy op Decca voor dit werk. Een fraaie opname is uiterlijk vertoon, maar bevredigt vaak niet op de lange(re) termijn.

Neem nou eens de hele oude opname van de Notenkraker (Tchaikovsky) door Mravinsky op Philips, live uit Leningrad. Dat is pas passie, dat grijpt je bij je strot. Welke "audiophiele" uitvoering kan daar tegenop?

Link to comment
Share on other sites

Joboton heeft inderdaad wel een punt. De opname van bijvoorbeeld de Symphonic Dances op Reference Recordings die ik heb wordt de hemel ingeprezen, maar zelf pak ik toch elke keer weer de oudere opname van Ashkenazy op Decca voor dit werk. Een fraaie opname is uiterlijk vertoon, maar bevredigt vaak niet op de lange(re) termijn.

Neem nou eens de hele oude opname van de Notenkraker (Tchaikovsky) door Mravinsky op Philips, live uit Leningrad. Dat is pas passie, dat grijpt je bij je strot. Welke "audiophiele" uitvoering kan daar tegenop?

Voor die symfonische dansen wil ik graag je aandacht vestigen op de opname van Previn met the London Symphony Orchestra op EMI, opnames van half '70-er jaren. Schitterend, met een ruigheid die die muziek iets extra's geeft.

Link to comment
Share on other sites

Kijk, dat zijn leuke tips! Ik ga proberen aan die uitvoering te komen.

Ken je zelf de door mij genoemde uitvoering van Ashkenazy en vind je de Previn echt beter of is die gewoon op een andere manier aantrekkelijk?

Link to comment
Share on other sites

Joboton heeft inderdaad wel een punt. De opname van bijvoorbeeld de Symphonic Dances op Reference Recordings die ik heb wordt de hemel ingeprezen, maar zelf pak ik toch elke keer weer de oudere opname van Ashkenazy op Decca voor dit werk. Een fraaie opname is uiterlijk vertoon, maar bevredigt vaak niet op de lange(re) termijn.

Neem nou eens de hele oude opname van de Notenkraker (Tchaikovsky) door Mravinsky op Philips, live uit Leningrad. Dat is pas passie, dat grijpt je bij je strot. Welke "audiophiele" uitvoering kan daar tegenop?

Welke opname op Refrence Recordings is dat (dirigent en orkest)? Als je die Symfonische Dansen in een echt pakkende uitvoering wilt horen, kom je toch een keer bij Kondrashin terecht, echter in een bepaald niet audiofiele remastering van Melodiya.

Jansons maakte ook een voortreffelijke opname, die notabene bij Kruidvat lag.

 

Een Notenkraker die je bij de strot grijpt, is een tikje overkill. Gergiev doet dat ook aardig trouwens.

 

Overigens staat een fraaie opname een bevrediging op langere termijn geenszins in de weg. Het is pas uiterlijk vertoon als het enige goede van een bepaalde uitvoering is: fraaie opname.

Link to comment
Share on other sites

Er zitten veel goede tips bij. Bij het zoeken naar de CD's kom je allerlei soorten CD's tegen zoals Gold CDs, XRCDs, SACDs, Aluminum CD's.

 

Dit is wellicht een vraag voor een tech forum maar weet iemand of ik al deze CD's kan draaien op een gewone CD speler, of moeten er allerlei chips in? Ter info; dit is een Quad 77 uit 1999.

Link to comment
Share on other sites

Joboton heeft inderdaad wel een punt. De opname van bijvoorbeeld de Symphonic Dances op Reference Recordings die ik heb wordt de hemel ingeprezen, maar zelf pak ik toch elke keer weer de oudere opname van Ashkenazy op Decca voor dit werk. Een fraaie opname is uiterlijk vertoon, maar bevredigt vaak niet op de lange(re) termijn.

Neem nou eens de hele oude opname van de Notenkraker (Tchaikovsky) door Mravinsky op Philips, live uit Leningrad. Dat is pas passie, dat grijpt je bij je strot. Welke "audiophiele" uitvoering kan daar tegenop?

Welke opname op Refrence Recordings is dat (dirigent en orkest)? Als je die Symfonische Dansen in een echt pakkende uitvoering wilt horen, kom je toch een keer bij Kondrashin terecht, echter in een bepaald niet audiofiele remastering van Melodiya.

Jansons maakte ook een voortreffelijke opname, die notabene bij Kruidvat lag.

 

Een Notenkraker die je bij de strot grijpt, is een tikje overkill. Gergiev doet dat ook aardig trouwens.

 

Overigens staat een fraaie opname een bevrediging op langere termijn geenszins in de weg. Het is pas uiterlijk vertoon als het enige goede van een bepaalde uitvoering is: fraaie opname.

Jan,

 

Ik had het over het Minnesota Orchestra olv Eiji Oue.

Welke Kondrashin (label, jaar) heb jij het over (mochten erverschillende opnames zijn)?

 

Gergiev heeft inderdaad een mooie Notenkraker (ik heb hem zelf ook), maar Mravrinsky emotioneert veel meer. "Bij je strop grijpen" is dan een uitdrukking van mij, waarmee ik hetzelfde bedoel.

 

Wat vind je overigens van de recente Corelli-set bij het Kruidvat? Ik heb hem gisteren toch maar gekocht en de uitvoeringen en zeer recente opnames vind ik uitstekend.

 

 

Groet,

 

Theo

Link to comment
Share on other sites

Joboton heeft inderdaad wel een punt. De opname van bijvoorbeeld de Symphonic Dances op Reference Recordings die ik heb wordt de hemel ingeprezen, maar zelf pak ik toch elke keer weer de oudere opname van Ashkenazy op Decca voor dit werk. Een fraaie opname is uiterlijk vertoon, maar bevredigt vaak niet op de lange(re) termijn.

Neem nou eens de hele oude opname van de Notenkraker (Tchaikovsky) door Mravinsky op Philips, live uit Leningrad. Dat is pas passie, dat grijpt je bij je strot. Welke "audiophiele" uitvoering kan daar tegenop?

Welke opname op Refrence Recordings is dat (dirigent en orkest)? Als je die Symfonische Dansen in een echt pakkende uitvoering wilt horen, kom je toch een keer bij Kondrashin terecht, echter in een bepaald niet audiofiele remastering van Melodiya.

Jansons maakte ook een voortreffelijke opname, die notabene bij Kruidvat lag.

 

Een Notenkraker die je bij de strot grijpt, is een tikje overkill. Gergiev doet dat ook aardig trouwens.

 

Overigens staat een fraaie opname een bevrediging op langere termijn geenszins in de weg. Het is pas uiterlijk vertoon als het enige goede van een bepaalde uitvoering is: fraaie opname.

Jan,

 

Ik had het over het Minnesota Orchestra olv Eiji Oue.

Welke Kondrashin (label, jaar) heb jij het over (mochten erverschillende opnames zijn)?

 

Gergiev heeft inderdaad een mooie Notenkraker (ik heb hem zelf ook), maar Mravrinsky emotioneert veel meer. "Bij je strop grijpen" is dan een uitdrukking van mij, waarmee ik hetzelfde bedoel.

 

Wat vind je overigens van de recente Corelli-set bij het Kruidvat? Ik heb hem gisteren toch maar gekocht en de uitvoeringen en zeer recente opnames vind ik uitstekend.

 

 

Groet,

 

Theo

Van de notekraker heb ik er wel een paar. Gergiev vind ik te 'overpowered', te gespierd. Brengt niet de sfeer die ik graag hoor. Janszons (EMI) boeit me totaal niet, in tegenstelling tot zijn opnames van de symfonieen van Tchaikovsky. Bychkov met de berliner Philharmoniker vind ik ook geen goede: de magie ontbreekt volledig. Hier leest iemand voor, in plaats van een verhaal te vertellen. Dan is er nog Slatkin (RCA) maar daar hoeven we het helemaal niet over te hebben.

 

Een 'beste' is er natuurlijk nooit, maar ik heb een paar hele goede:

Ashkenasy (Decca) vertelt in een prachtige opname wel een verhaal, maar net niet het mijne. De Arbische dans (Koffie) is bij hem wel uitzonderlijk fraai. Ozawa (DG) heeft een mooie gemaakt, maar misschien net iets te zakelijk. Previn heeft voor EMI zowel in 1972 (LSO) als in 1986 (LPhO) schitterende opnames gemaakt. Hij vertelt echt sprookjes. Beide opnames horen tot mijn favorieten, met een zwak voor de oudere. Dat komt vooral door het gebruik van een kinderkoor in de wals van de sneeuwvlokjes. In de nieuwere opname is gebruikt gemaakt van een vrouwenkoor en dat vind ik altijd zo klef klinken in die muziek. Maar de nieuwe is verder van gelijk niveau en profiteert van een erg mooie opname.

Rozdestvensky heeft voor Melodya ook een prachtige uitvoering op de plaat gezet en gebruik gemaakt van een kinderkoor in de wals van de sneeuwvlokjes. Die heb ik nooit mooier gehoord. Helaas heb ik daar niet de complete versie van en wat ik van de hoogtepunten heb gehooord is dat een gemis.

De opname van Mrawinsky ken ik helemaal niet.

 

Nog niet zo lang geleden heb ik een DVD gezien met een uitvoering uit Covent Garden. De beelden van het ballet voegen wel iets toe.

 

PS Ik meen mij te herinneren dat er ook van Kondrashin een live-opname (radio?) moet bestaan van de SD van Rachmaninov. Hij dirigeert daarbij het Concertgebouworkest.

Link to comment
Share on other sites

Ik had het over het Minnesota Orchestra olv Eiji Oue.

Welke Kondrashin (label, jaar) heb jij het over (mochten erverschillende opnames zijn)?

 

Gergiev heeft inderdaad een mooie Notenkraker (ik heb hem zelf ook), maar Mravrinsky emotioneert veel meer. "Bij je strop grijpen" is dan een uitdrukking van mij, waarmee ik hetzelfde bedoel.

 

Wat vind je overigens van de recente Corelli-set bij het Kruidvat? Ik heb hem gisteren toch maar gekocht en de uitvoeringen en zeer recente opnames vind ik uitstekend.

 

 

Groet,

 

Theo

Bedankt voor de informatie, Theo. Deze uitvoering van de Symfonische dansen heb ik nooit gehoord. Maar de kans bestaat dat ik hem ook geweldig vindt, alleen al omdat ik de muziek zelf al geweldig vind. Dan vind ik al gauw elke mooie opname mooi ;)

 

Van Mravinsky heb ik ergens een soort suite uit de Notenkraker liggen (of staan dan). Over het algemeen vind ik Mravinsky wel overrompelend en messcherp (er bestaan echter ook wel meer "traditionele" uitvoeringen van hem van werk van Tchaikovsky waarin hij niet voortdurend alles op de spits drijft), maar juist de Notenkraker past dat wat minder. Deze muziek moet het toch ook voor een groot deel hebben van charme, en daarvoor hoef je bij Mravinsky niet aan te komen.

 

Ook Gergiev schiet hier te kort. Beiden hebben iets militants, dat wel indruk maakt, maar ook vermoeiend is en nergens ruimte geeft voor enige ontspanning. Een Notenkraker die voortdurend op topspanning loopt, loopt uit de rails. Het gaat wel om een sprookje! Een kerstvertelling voor kinderen.

Link to comment
Share on other sites

Van de notekraker heb ik er wel een paar. Gergiev vind ik te 'overpowered', te gespierd. Brengt niet de sfeer die ik graag hoor. Janszons (EMI) boeit me totaal niet, in tegenstelling tot zijn opnames van de symfonieien van Tchakovsky. Bychov met de berliner Philharmoniker vind ik ook geen goede: de magie ontbreekt volledig. Hier leest iemand voor, in plaats van een verhaal te vertellen. Dan is er nog Slatkin (RCA) maar daar hoeven we het helemaal niet over te hebben.

 

Een 'beste' is er natuurlijk nooit, maar ik heb een paar hele goede:

Ashkenasy (Decca) vertelt in een prachtige opname wel een vrhaal, maar net niet het mijne. De Arbische dans (Koffie) is bij hem wel uitzonderlijk fraai. Ozawa (DG) heeft een mooie gemaakt, maar misschien net iets te zakelijk. Previn heeft voor EMIzowel in 1972 (LSO) als in 1986 (LPhO) schitterende opnames gemaakt. Hij vertelt echt sprookjes. Beide opnames horen tot mijn favorieten, met een zwak voor de oudere. Maar de nieuwe is van gelijk niveau en profiteert van een erg mooie opname.

Rozdestvensky heeft voor Melodya ook een prachtige uitvoering op de plaat gezet en gebruik gemaakt van een kinderkoor in de wals van de sneeuwvlokjes. Die heb ik nooit mooier gehoord. Helaas heb ik daar niet de complete versie van en wat ik van de hoogtepunten heb gehooord is dat een gemis. De opname van Mrawinsky ken ik helemaal niet.

 

Nog niet zo lang geleden heb ik een DVD gezien met een uitvoering uit Covent Garden. De beelden van het ballet voegen wel iets toe.

 

PS Ik meen mij te herinneren dat er ook van Kondrashin een live-opname (radio?) moet bestaan van de SD van Rachmaninov. Hij dirigeert daarbij het Concertgebouworkest.

Ik kan je mening wel delen. Slatkin, Ozawa en Previns 2e opname ken ik niet, en ik ben er ook niet echt nieuwsgierig naar.

 

Maar je noemt een belangrijke "speler in dit veld" niet: Dorati. Zijn eerste opname op Mercury ken ik ook al niet. Maar zijn opname met het Concertgebouw Orkest (op Philips twee maal als dubbel-cd uitgebracht - die uitgave in de Duo serie is te preferen vanwege de koppeling: een selectie uit Doornroosje met Fistoulari) is het voor mij helemaal, ondanks een wat lomp uitgevoerde Bloemenwals.

 

Daarnaast is er nog een prachtige opname van Mackerras op Telarc.

Was Dutoit al genoemd? Ook erg mooi. Ashkenazy en Rozhdestvensky: geweldig. Merkwaardig genoeg is die Rozhdestvensky-opname van 1961 en in alle opzichten stukken beter dan die van Svetlanov uit 1988. Beide op Melodiya!

 

Volgens mij is in al deze opnamen sprake van een kinderkoor.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...