Jump to content

Op TV !!!


Ome Henk
 Share

Recommended Posts

Ik vind de fusion die hier wel gepost wordt (door Ome Henk, Audiopaul, Qwert en ook Sayonara laatst) niet makkelijk in het gehoor liggen. Dat vind ik niet de goede benaming. Maar ik snap denk ik wel wat er mee bedoeld wordt. Het klinkt vaak nogal gladjes en, tja, toch ook wel wat voorspelbaar. Maar dat laatste geldt voor heel veel muziek...

 

Virtuositeit zegt ook niet alles trouwens. Ik ben gisteren naar een optreden van Dream Theater geweest, maar ik moet zeggen dat ik het 2e deel, toen ze Dark Side Of The Moon in z'n geheel speelden, het mooist vond. Technisch veel minder moeilijk/indrukwekkend dan hun eigen nummers (die ik overigens ook heel gaaf vind), maar het deed me op de een of andere manier toch meer. Misschien ook omdat ze een aantal van hun nieuwe album (Octavarium) speelden en die vind ik niet zo geweldig...

Link to comment
Share on other sites

Stanley Clarke heeft ook een paar geweldige platen gemaakt, luister maar eens naar zijn 2e solo-cd, die met Lopsy Lu! Het dak eraf!

Dacht dat `t op z`n eerste lp stond. :rolleyes:

Stanley Clarke Discografie:

 

Children Of Forever (1973, Polydor)

Link to comment
Share on other sites

Ho ho ho , voor 1960 is er uitstekende Jazz gemaakt. Het kwastjes verhaal deel ik met je. Het "Bakken verhaal " moet ik echt om glimlachen. Bij mij staan er ook bakken vol met interessante Jazz van voor 1960. ;):D

Voor vele andere mensen zal de jazz van voor pakweg 1960 zeer interessant zijn,maar mij kan het niet bekoren, omdat ik het technisch vaak zo beroerd vind.

Ook zijn veel muziekanten mijn inziens zwaar overschat, vooral 30 jaar later neigen mensen ineens muziek die ten tijde van de 1e release zwaar flopte, de hemel in te prijzen als zg. cult.

Om een voorbeeld te noemen van de muziek die ik niet consumeer is de jazz die types als Jules Deelder en zo propageren. Het raakt me niet, en ik vind het altijd hetzelfde.

Art Pepper, ik ken er 25 lp's van denk ik, maar het is in mijn ogen allemaal van hetzelfde. Het is niet per definitie slecht in mijn ogen, maar het doet mij persoonlijk helemaal niets.

Ook "voel" ik steeds die oude sound, die mij maar niet kan bekoren.

In tegenstelling tot de Blue Note tijd na 1960, toen gebeurde er iets wat toen was, en nooit meer terugkwam. Ook labels als Milestone, Riverside,Roulette,Prestige enz. enz. hadden toen hoogtijdagen.

 

Nogmaals, ik zeg niet dat ik vind dat die oude jazz slecht is, maar niks voor mij.

Ik heb heel erg veel geluisterd, en ken aardig wat dingen, maar er is altijd afstand gebleven tussen mij en de jazz van voor

Link to comment
Share on other sites

Om een voorbeeld te noemen van de muziek die ik niet consumeer is de jazz die types als Jules Deelder en zo propageren. Het raakt me niet, en ik vind het altijd hetzelfde.

Art Pepper, ik ken er 25 lp's van denk ik, maar het is in mijn ogen allemaal van hetzelfde. Het is niet per definitie slecht in mijn ogen, maar het doet mij persoonlijk helemaal niets.

Ook "voel" ik steeds die oude sound, die mij maar niet kan bekoren.

 

Gelukkig zijn er ook mensen die er anders over denken. :D:D:D

 

Edison Stichting maakt winnaars Jazz/World 2005 bekend

 

06-10-2005 - EDISONS VOOR MARSALIS, HERMAN, DEELDER EN AMADOU & MARIAM

 

Hilversum, 6 oktober 2005. Vandaag heeft de Edison Stichting de winnaars bekend gemaakt van de Edison Jazz/World Awards 2005. De 44-jarige saxofonist Branford Marsalis is daarbij de grote winnaar met twee van de vijf Edisons. Marsalis wint de Edisons voor zijn album

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...