Slechte

[Kurtje]

Hey

 

Voor mij staat een slechte opname niet gelijke met emotie, maar met luistervermoeidheid. Als k een hele cd beluister, die slecht opgenomen is, heb ik nadien hoofdpijn. Ik heb dan ook minder zin om cd na cd te luisteren. Als cd's goed zijn opgenomen heb ik daar geen last van.

 

Kurtje

Hallo Kurtje,

 

Heb je voorbeelden?

Der zijn toch genoeg slechte opnames te vinden. Een goed en spijtig voorbeeld vind ik U2. Fantastische muziek, ma na een paar nummer zet ik meestal een andere cd op. Bij slechte opnames zit zeer goede muziek, alleen kan k er niet altijd echt van genieten.

 

Kurtje

[PD]

Tja, slechte luidsprekers geven goede opnames ook slecht weer.

Goede luidsprekers geven goede opnames goed weer maar slechte opnames ook.

Juist, ja. Maar vertel mij dan wanneer een opname 'slecht' is..

Nou, een opname met veel compressie, een opname waarbij de speakers ook met dichte ogen zijn aan te wijzen, etc. etc.

Je bedoeld dus een geluidsbeeld waar het geluid uit het midden (mono informatie) ontbreekt. Oke! Komt dit vaak voor bij een bepaalde soort muziek of bij verschillende muziekstylen?

Nou, ik heb nog al wat cd's die in weergave hemelsbreed verschillen, zowel in pop als klassiek. Bij de een kun je zonder luistermoe te worden genieten van een weergave, waarbij de speakers met de ogen dicht volledig afwezig zijn en er en prachtig mooie stage is. Bij andere echter, zijn ze zo met dichte ogen aan te wijzen.

Dit heeft wellicht te maken met een close-mic opname (1 mic), extreme pan met vrijwel geen of weinig ruimtelijkheid er aan toegevoegd. Bij sommige luisteraars wekt dit de illusie dat het instrument 'in de kamer' staat (het instrument heeft veel presence en een lekkere snelle aanzet). Een stereo opname (2 mic's) met een afstand van 1 of meer meter vanaf het instrument geeft een mooier stereo beeld (meer ruimte) en de opname zal ook meer diepte bevatten.

 

Thnx!

[PD]

Hey

 

Voor mij staat een slechte opname niet gelijke met emotie, maar met luistervermoeidheid. Als k een hele cd beluister, die slecht opgenomen is, heb ik nadien hoofdpijn. Ik heb dan ook minder zin om cd na cd te luisteren. Als cd's goed zijn opgenomen heb ik daar geen last van.

 

Kurtje

Hallo Kurtje,

 

Heb je voorbeelden?

Der zijn toch genoeg slechte opnames te vinden. Een goed en spijtig voorbeeld vind ik U2. Fantastische muziek, ma na een paar nummer zet ik meestal een andere cd op. Bij slechte opnames zit zeer goede muziek, alleen kan k er niet altijd echt van genieten.

 

Kurtje

H

[PD]

Ze worden beoordeeld om muziek zelf (minder belangrijk, want dit is persoonlijk) en op hun klank.

Sinds ik ben teruggegaan naar een recht-toe-recht-aan-set (die trouwens nog steeds behoorlijk op niveau presteerd), viel me alleen wel op dat die ''slecht'' opgenomen muziek eigenlijk helemaal zo slecht niet klinkt.

Misschien wordt het tijd dat we ''realistische weergave'' weer eens op nieuw gaan definieren...

Leuk dat je het zegt, Arden. Ik herken het wel. Ik hoor fouten in opnames maar het is zelden dat ik een opname uitgebracht op CD

[Kurtje]

Ik erger mij niet in fouten in een opname hoor of zelfs niet in een beetje ruis. Maar wel in opnames die flat en enorm schel klinken. Daar krijg ik echt hoofdpijn van. Dat is dus niet zo bij de meeste cd's h

[BLUE TUBE]

Wat verstaan jullie exact onder 'emotionaliteit' en 'emotie-overdracht'?

Ik heb het met een LP van Skryabin. Deze is in verhouding een slechte opname. Het is gedirigeerd door de grootmeester Svetlanov. Ik heb van Skryabin's Promethues een aantal opnames op CD. Maar de emotie die Svetlanov in zijn dirigeer werk zet is voor mij pure emotie. Over het vertolken van Prometheus is door Svetlanov goed over nagedacht. En als Conservatorium klant kan ik volledig eens zijn met Svetlanov's gedachte en vertolking.

Dus ondanks de slechte of slechtere opname in klank, heb ik voor mezelf een perfecte vertolking gevonden waar ik volledig achter staat. Voor mij is dat emotie-overdracht.

Natuurlijk wil je streven naar beide, een perfecte opname en een goede vertolking. Helaas is dit niet altijd haalbaar.

Gewoon lekker genieten van je muziek. Er wordt tegenwoordig helaas teveel geluisterd naar de installatie inplaats naar de muziek.

 

 

Greatings.

 

Hank

[bees]

voorbeeldje van een heeeeeel slechte "productie"

The velvet underground ft. Nico..... en dan wel de geforceerde stereo uitvoering...............

 

[Arden]

Als ik dit alles zo eens teruglees heb ik het idee dat ik me er minder aan stoor als vele anderen, maar dat deze ''slechte'' opnames bestaan, daar zijn we dan wel uit. Wat ik me nu dus afvraag, is waar dit dan fout is gegaan. Het is toch een vrij lange procedure van opname tot einproduct, en er kan dus op diverse momenten worden ingegrepen...

 

Als ik nu als voorbeeld even ''Seconds Out'' van Genesis mag nemen, een weergaloos album echt niets mis mee, maar dan de klank. Ik heb hem op dubbel-cd, werkelijk niet om aan te horen, op dubbel-lp (Nederlands persing geloof ik), een wereld van verschil, en op Japans vinyl, gewoon kippenvel... De opname is toch echt (naar ik mag aannemen) dezelfde, en ik wijt het ook niet aan het verschil tussen mijn platenspeler en cd-speler. Zou er misschien meer energie in het traject van de lp zijn gestoken, of om het anders te stellen, moet er gewoon een dead-line worden gehaald, en wordt het eind-traject gewoon afgeraffeld ?

Ditzelfde is mij ook al meerdere malen opgevallen bij her-uitgaven van oude blues-platen, die weer op cd worden uitgebracht. Misschien snel en goedkoop willen scoren ? Voor de duidelijkheid, dit is niet om een lp/cd discussie uit te lokken, maar het is iets wat mij toch wel vaak opvalt...

 

Ditzelfde verschil valt trouwens zo goed als niet op als je de muziek draait op een gewone huis-tuin-en -keuken-set van een paar honderd euro. Misschien worden deze sets toch in het achterhoofd gehouden bij de eindmix, want dat is toch ik schat zo'n 80 % van de markt...