Wat heb je nou aan 20 Hz...???

[spido]

Beste s0000884,

 

Als "het faseverschil tussen twee units constant is", betekent dit toch dat elke specifieke grondtoon en zijn harmonischen gelijktijdig door het nulpunt gaan, enz., enz.? En dat dus de fasestructuur van elke muziektoon onaangetast blijft?

 

Schwammkrug & R

[spido]

Neem even als voorbeeld een enkel lage toon zonder harmonische dus geheel in het werkgebied van de woofer. 1)

Op het moment je die toon start - laten we zeggen onmiddellijk na de doorgang van de nullijn - dan is er gedurende de eerste milliseconde toch sprake van een breedbandige signaal... 2)

waarbij de harmonische dan toch eerst door de middentoon en/of tweeter worden weergegeven 3)

om vervolges over te gaan in het weergeven van de sinustoon door de woofer. 4)

Als je de eerste periode van de sinus met een lage frequentie analyseert bevat dit signaal immers nog geen frequenties in het gebied waar de woofer werkzaam is? 5)

Zo geldt voor elk instrument dat er een moment is dat de toon moet ontstaan en dat is de reden dat een woofer nooit "snel" (breedbandig) hoeft te zijn. 6)

 

Beste Ruud,

 

Het heeft even geduurd voordat ik mezelf geestelijk in staat achtte op deze grondeloze waanzin verbaal te reageren... Ik klapte steeds weer ademloos gierend dubbel achter m'n toetsenbord, en de tranen ontnamen me het zicht op de monitor!

Maar ik zal nu puntsgewijs reageren:

 

1) Okay! Voorbeeld: 100 Hertz sinustoon. De conus zal hiervoor 100 keer per seconde heen en weer moeten wapperen.

2) Nee, niet breedbandig, want er wordt alleen (het begin van) een 100 Hz sinus afgegeven. Niks meer dan dat. Smalbandiger is niet mogelijk.

3. Nee, er is geen sprake van harmonischen. Sterker nog: er is zelfs nog geen sprake van een grondtoon, want een toon veronderstelt "trillingen per seconde". Op dit moment is er alleen nog sprake van een puls, met een bepaalde tijdsduur.

4. Er is pas sprake van een toon als er gedurende een aantal milliseconden een frequentie gaande wordt gehouden. De lucht moet namelijk in trilling worden gebracht. Een enkele puls (of een deel daarvan) is daartoe niet toereikend.

5. De woofer lijdt niet aan vergeetachtigheid of zo: hij reageert ook op de eerste aansturing die hij van de versterker ontvangt. Alleen zul je bij pulsmetingen aan losse luidsprekerunits zien, dat de woofer er langer over doet om de volledige uitslag te realiseren dan resp. de middentoner en de tweeter.

Je verhaal over het opsplitsen van pulsen over het meerwegsysteem is alleen al onzinnig omdat het wisselfilter er voor zorgt dat zulke pulsen (die een gelijkstroomkarakter hebben) niet bij de middentoner en de tweeter terecht kunnen komen, en uitsluitend naar de woofer worden gevoerd.

6. Er zijn muziekinstrumenten die muziektonen produceren waarvan de harmonische vooruitlopen op de grondtoon. Het wat astmatische karakter van het kerkorgel berust hierop. Maar een luidspreker is geen muziekinstrument. Gelukkig maar, want bij veel muziekinstrumenten verloopt de toonvorming heel anders dan bij het orgel. En die mogen niet gaan klinken als orgeltonen. Dat zullen zelfs orgelliefhebbers met mee eens zijn, naar ik hoop.

[Ruud13]

Neem even als voorbeeld een enkel lage toon zonder harmonische dus geheel in het werkgebied van de woofer. 1)

Op het moment je die toon start - laten we zeggen onmiddellijk na de doorgang van de nullijn - dan is er gedurende de eerste milliseconde toch sprake van een breedbandige signaal... 2)

waarbij de harmonische dan toch eerst door de middentoon en/of tweeter worden weergegeven 3)

om vervolgens over te gaan in het weergeven van de sinustoon door de woofer. 4)

Als je de eerste periode van de sinus met een lage frequentie analyseert bevat dit signaal immers nog geen frequenties in het gebied waar de woofer werkzaam is? 5)

Zo geldt voor elk instrument dat er een moment is dat de toon moet ontstaan en dat is de reden dat een woofer nooit "snel" (breedbandig) hoeft te zijn. 6)

 

Beste Ruud,

 

Het heeft even geduurd voordat ik mezelf geestelijk in staat achtte op deze grondeloze waanzin verbaal te reageren... Ik klapte steeds weer ademloos gierend dubbel achter m'n toetsenbord, en de tranen ontnamen me het zicht op de monitor!

 

Maar ik zal nu puntsgewijs reageren:

 

1) Okay! Voorbeeld: 100 Hertz sinustoon. De conus zal hiervoor 100 keer per seconde heen en weer moeten wapperen.

2) Nee, niet breedbandig, want er wordt alleen (het begin van) een 100 Hz sinus afgegeven. Niks meer dan dat. Smalbandiger is niet mogelijk.

Hier wordt pijnlijk duidelijk dat je absoluut niet weet waarover je praat want als je een 100 hertz sinus start moet je ergens in de sinus beginnen. Waar je ook in de periode van de sinus begint, je zult dan te allen tijde vanuit geen signaal (0 volt) moeten starten. Het spreekt voor zich dat in het begin van het signaal er sprake is van een zeer breed spectrum en aldus manifesteert zich een gigantische rij boventonen. Hoe de samenstelling van de harmonische is hangt af van de plek waar je in de sinus begint. Ook als je precies in de doorgang van de sinus start heb je nog een flink breed spectrum. Je hebt alleen een minimum aan harmonische als je langzaam het volume van het 100 hertz sinussignaal laat toenemen.

 

3. Nee, er is geen sprake van harmonischen. Sterker nog: er is zelfs nog geen sprake van een grondtoon, want een toon veronderstelt "trillingen per seconde". Op dit moment is er alleen nog sprake van een puls, met een bepaalde tijdsduur.

Precies en om die

[robx]

het is ouderwets gezellig hier

[muziekfreak]

Hup spiiido hup, laat hear niet in zijn hemmmpie staan hup spido hup...

 

 

Spido heeft concurrentie...

 

ik ben alweer stil

[thingman]

want als je een 100 hertz sinus start moet je ergens in de sinus beginnen. Waar je ook in de periode van de sinus begint, je zult dan te allen tijde vanuit geen signaal (0 volt) moeten starten. Het spreekt voor zich dat in het begin van het signaal er sprake is van een zeer breed spectrum en aldus manifesteert zich een gigantische rij boventonen. Hoe de samenstelling van de harmonische is hangt af van de plek waar je in de sinus begint. Ook als je precies in de doorgang van de sinus start heb je nog een flink breed spectrum. Je hebt alleen een minimum aan harmonische als je langzaam het volume van het 100 hertz sinussignaal laat toenemen.

 

Bijzonder interessante uiteenzetting!

Heeft dit verschijnsel eigenlijk een offici

[s0000884]

Hoe kom je er bij? Ik heb het niet gehad over het opsplitsen van pulsen. Een sinussignaal van 100 hertz komt dan ook vanzelfsprekend niet substantieel terecht in het tweeter circuit. Maar wel komt - zoals gezegd - het starten van een 100 hertz toon zowel in middentoon als tweeter terecht.

Spido heeft kennis nodig over Fourieranalyse en de excitatie / responsie van lineaire filters, dat vermoeden kreeg ik al bij het antwoord op mijn posts. Met name de standaardgevallen van bijv. het spectrum van een RF puls is bij hem niet bekend. Zelfs bij een fase van nul (dus de sinus begint bij uitweiking nul) is er al een superbrede band in het begin. Het impliceert namelijk convolutie met een sinc functie in het frequentiedomein ==> dat verbreedt die smalle band al tot een oneindige band. Slechts al een RC laagdoorlaatfilter reageert op een spontane sinus met een sinus * een e-macht. De hoogdoorlaat gaat naar de tweeter en die krijgt dus een oneindig frequentiebrede puls voor z'n kiezen als T tot nul nadert. Daaraan moet je eerst zelf rekenen en prutsen om tot het benodigde inzicht te komen.

 

want als je een 100 hertz sinus start moet je ergens in de sinus beginnen. Waar je ook in de periode van de sinus begint, je zult dan te allen tijde vanuit geen signaal (0 volt) moeten starten. Het spreekt voor zich dat in het begin van het signaal er sprake is van een zeer breed spectrum en aldus manifesteert zich een gigantische rij boventonen. Hoe de samenstelling van de harmonische is hangt af van de plek waar je in de sinus begint. Ook als je precies in de doorgang van de sinus start heb je nog een flink breed spectrum. Je hebt alleen een minimum aan harmonische als je langzaam het volume van het 100 hertz sinussignaal laat toenemen.

 

Bijzonder interessante uiteenzetting!

Heeft dit verschijnsel eigenlijk een offici

[Ruud13]

want als je een 100 hertz sinus start moet je ergens in de sinus beginnen. Waar je ook in de periode van de sinus begint, je zult dan te allen tijde vanuit geen signaal (0 volt) moeten starten. Het spreekt voor zich dat in het begin van het signaal er sprake is van een zeer breed spectrum en aldus manifesteert zich een gigantische rij boventonen. Hoe de samenstelling van de harmonische is hangt af van de plek waar je in de sinus begint. Ook als je precies in de doorgang van de sinus start heb je nog een flink breed spectrum. Je hebt alleen een minimum aan harmonische als je langzaam het volume van het 100 hertz sinussignaal laat toenemen.

 

Bijzonder interessante uiteenzetting!

Heeft dit verschijnsel eigenlijk een offici

[thingman]

Mogelijk is er een naam voor maar dat weet ik niet.

Je kunt overigens een en ander zelf heel makkelijk vaststellen. Sluit een versterker aan op het filter van een tweetersectie en sluit op de ingang een toonburst generator aan. Kies voor de toonvan de burst 100 hertz sinus en kies voor een zo lang mogelijke burst. Het spreekt voor zich dat je van de 100 hertz niets door de tweeter zult horen maar je hoort wel geluid uit de tweeter komen als de burst start (en stopt). Je kunt overigens ook een gewone toongenerator gebruiken die je op 100 hertz zet met een schakelaartje tussen de uitgang van de toongenerator en de ingang van de versterker. Ook dan hoor je als je in- (en uit-)schakelt dat er een aardige prak harmonische uit de tweeter komt. Je zult in het geval van het schakelaartje merken dat het inschakelen steeds weer anders kan klinken. Dit verschijnsel heeft te maken met de plek in de sinus waar je signaal op de tweeter zet. Wat ook prima werkt is het maken van lange sinusburst op een cd'r. Dan kun je desgewenst met een audiobewerkingsprogje de start van de sinus overal kiezen in de periode waar je maar wilt. Leuk is de top van de sinus want dan begin je met een bijna loodrechte puls en dan staat het in het tweetergebied stijf van de harmonische.

 

Ik geloof je zonder meer, dus ik ga het experiment niet naspelen, maar het brengt me wel op een volgend, meer praktisch gericht punt: speelt het verschijnsel ook een rol als ik een sinus van 500Hz gebruik? Of een van 2000Hz (in geval een tweeter pas vanaf 6kHz wordt ingezet of zo)? Doet de tweeter dan ook dingen die niet in het oorspronkelijke signaal zitten?

Misschien heb ik het gemist, maar hoeveel minder sterk is dat bijproduct tov het oorspronkelijke signaal? Is het min 40dB of meer bijvoorbeeld?

De tweede vraag is: kun je dit verschijnsel minimaliseren of opheffen? Ik kan mij zo voorstellen dat een hoop ongerechtigheid in de muziek terecht komt op deze manier, want we hebben het dan niet meer over losse sinustonen maar over complexe muzieksignalen.

[thingman]

De offici

[dekkersj]

Ik geloof je niet. Bij mijn weten is het wiskundig zo dat je een sinus vermenigvuldigt met een stapfunctie ergens op een bepaalde fase van sinus. In het frequentiedomein betekent dat een convolutie.

 

Welnu, hoe de gegeneraliseerde Fouriertransformatie van een sinus er uit ziet, is iets wat je kunt opzoeken in de vele boekjes (er bestaat dus geen gewone Fouriergetransformeerde van een sinus omdat hij niet absoluut integreerbaar is). Dit wordt iets van Pi*(DiracDelta(omega+/-omega0)). Van een stapfunctie is die 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega). Dit laatste betekent dat er op iedere frequentie signalen ontstaan, maar dat heeft niets met die sinus te maken. Verder is het zo dat een convolutie oppervlakte bepaald onder twee onder elkaar schuivende functies: de 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega) is de eerste en de twee dirac-pulsen van de sinus is de tweede. De convolutie heeft alleen een oppervlakte onder de functie van de sinus en derhalve zullen geen harmonischen ontstaan.

 

Wat jij bedoelt zijn mi inschakelverschijnselen.

 

Groet,

Jacco

[Ruud13]

Ik geloof je niet. Bij mijn weten is het wiskundig zo dat je een sinus vermenigvuldigt met een stapfunctie ergens op een bepaalde fase van sinus. In het frequentiedomein betekent dat een convolutie.

 

Welnu, hoe de gegeneraliseerde Fouriertransformatie van een sinus er uit ziet, is iets wat je kunt opzoeken in de vele boekjes (er bestaat dus geen gewone Fouriergetransformeerde van een sinus omdat hij niet absoluut integreerbaar is). Dit wordt iets van Pi*(DiracDelta(omega+/-omega0)). Van een stapfunctie is die 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega). Dit laatste betekent dat er op iedere frequentie signalen ontstaan, maar dat heeft niets met die sinus te maken. Verder is het zo dat een convolutie oppervlakte bepaald onder twee onder elkaar schuivende functies: de 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega) is de eerste en de twee dirac-pulsen van de sinus is de tweede. De convolutie heeft alleen een oppervlakte onder de functie van de sinus en derhalve zullen geen harmonischen ontstaan.

 

Wat jij bedoelt zijn mi inschakelverschijnselen.

 

Groet,

Jacco

 

Jacco moet ik uit het bovenstaande opmaken dat er de eerste milliseconden geen harmonische ontstaan als je vanuit geen signaal (0 volt) een zuivere sinus (100 hertz) start vanuit de nuldoorgang? Als ik een middentoon- en een tweeter-sectie aansluit op een versterker en het bovenstaande signaal toevoer hoor en meet ik namelijk wel degelijk tijdens het starten harmonische uit beide units. Alleen als ik de 100 hertz met een keurige fade in aan de versterker toevoer blijft het stil uit de genoemde units.

[dekkersj]

Ik geloof je niet. Bij mijn weten is het wiskundig zo dat je een sinus vermenigvuldigt met een stapfunctie ergens op een bepaalde fase van sinus. In het frequentiedomein betekent dat een convolutie.

 

Welnu, hoe de gegeneraliseerde Fouriertransformatie van een sinus er uit ziet, is iets wat je kunt opzoeken in de vele boekjes (er bestaat dus geen gewone Fouriergetransformeerde van een sinus omdat hij niet absoluut integreerbaar is). Dit wordt iets van Pi*(DiracDelta(omega+/-omega0)). Van een stapfunctie is die 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega). Dit laatste betekent dat er op iedere frequentie signalen ontstaan, maar dat heeft niets met die sinus te maken. Verder is het zo dat een convolutie oppervlakte bepaald onder twee onder elkaar schuivende functies: de 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega) is de eerste en de twee dirac-pulsen van de sinus is de tweede. De convolutie heeft alleen een oppervlakte onder de functie van de sinus en derhalve zullen geen harmonischen ontstaan.

 

Wat jij bedoelt zijn mi inschakelverschijnselen.

 

Groet,

Jacco

 

Jacco moet ik uit het bovenstaande opmaken dat er de eerste milliseconden geen harmonische ontstaan als je vanuit geen signaal (0 volt) een zuivere sinus (100 hertz) start vanuit de nuldoorgang? Als ik een middentoon- en een tweeter-sectie aansluit op een versterker en het bovenstaande signaal toevoer hoor en meet ik namelijk wel degelijk tijdens het starten harmonische uit beide units. Alleen als ik de 100 hertz met een keurige fade in aan de versterker toevoer blijft het stil uit de genoemde units.

Ruud,

 

Ja, je kunt wel harmonischen meten, maar dat zijn inschakelverschijnselen in combinatie met niet-lineaire effecten van die componenten. Of het niet-lineaire gedrag tgv de inschakelverschijnselen zogezegd. Het zit dus niet in het bronsignaal.

 

Groet,

Jacco

[s0000884]

Ik geloof je niet. Bij mijn weten is het wiskundig zo dat je een sinus vermenigvuldigt met een stapfunctie ergens op een bepaalde fase van sinus. In het frequentiedomein betekent dat een convolutie.

 

Welnu, hoe de gegeneraliseerde Fouriertransformatie van een sinus er uit ziet, is iets wat je kunt opzoeken in de vele boekjes (er bestaat dus geen gewone Fouriergetransformeerde van een sinus omdat hij niet absoluut integreerbaar is). Dit wordt iets van Pi*(DiracDelta(omega+/-omega0)). Van een stapfunctie is die 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega). Dit laatste betekent dat er op iedere frequentie signalen ontstaan, maar dat heeft niets met die sinus te maken. Verder is het zo dat een convolutie oppervlakte bepaald onder twee onder elkaar schuivende functies: de 1/(j*omega)+Pi*DiracDelta(omega) is de eerste en de twee dirac-pulsen van de sinus is de tweede. De convolutie heeft alleen een oppervlakte onder de functie van de sinus en derhalve zullen geen harmonischen ontstaan.

 

Wat jij bedoelt zijn mi inschakelverschijnselen.

 

Groet,

Jacco

 

Jacco moet ik uit het bovenstaande opmaken dat er de eerste milliseconden geen harmonische ontstaan als je vanuit geen signaal (0 volt) een zuivere sinus (100 hertz) start vanuit de nuldoorgang? Als ik een middentoon- en een tweeter-sectie aansluit op een versterker en het bovenstaande signaal toevoer hoor en meet ik namelijk wel degelijk tijdens het starten harmonische uit beide units. Alleen als ik de 100 hertz met een keurige fade in aan de versterker toevoer blijft het stil uit de genoemde units.

Ruud,

 

Ja, je kunt wel harmonischen meten, maar dat zijn inschakelverschijnselen in combinatie met niet-lineaire effecten van die componenten. Of het niet-lineaire gedrag tgv de inschakelverschijnselen zogezegd. Het zit dus niet in het bronsignaal.

 

Groet,

Jacco

Ook Jacco moet even wat Fourieranalyse ophalen zie ik. Ik zei het al eerder. Zelfs in het perfecte ideale lineare geval is het zo dat als je, perfect op een nuldoorgang, een sinus start met een bepaalde constante amplitude, je altijd breedbandige transi

[Ruud13]

Ik geloof je zonder meer, dus ik ga het experiment niet naspelen, maar het brengt me wel op een volgend, meer praktisch gericht punt: speelt het verschijnsel ook een rol als ik een sinus van 500Hz gebruik? Of een van 2000Hz (in geval een tweeter pas vanaf 6kHz wordt ingezet of zo)? Doet de tweeter dan ook dingen die niet in het oorspronkelijke signaal zitten?

 

Misschien heb ik het gemist, maar hoeveel minder sterk is dat bijproduct tov het oorspronkelijke signaal? Is het min 40dB of meer bijvoorbeeld?

De tweede vraag is: kun je dit verschijnsel minimaliseren of opheffen? Ik kan mij zo voorstellen dat een hoop ongerechtigheid in de muziek terecht komt op deze manier, want we hebben het dan niet meer over losse sinustonen maar over complexe muzieksignalen.

 

Ja het verschijnsel treedt ook op bij de frequenties die jij noemt. Als je een sinus toon van 2000 hertz op volle sterkte start zul je de eerste milliseconde nog geen grondtoon hebben in de middentoon maar wel (kortstondig) boventonen uit de tweetersectie kunnen horen. De tweeter doet dan overigens dingen die w

[s0000884]

Ik geloof je zonder meer, dus ik ga het experiment niet naspelen, maar het brengt me wel op een volgend, meer praktisch gericht punt: speelt het verschijnsel ook een rol als ik een sinus van 500Hz gebruik? Of een van 2000Hz (in geval een tweeter pas vanaf 6kHz wordt ingezet of zo)? Doet de tweeter dan ook dingen die niet in het oorspronkelijke signaal zitten?

Nee, wat hier beschreven wordt, zijn allemaal zaken die wel in het oorspronkelijke signaal zitten. Maar daarvoor heb je wiskundevakken nodig, het gaat namelijk tegen intuitief gevoel in.

De tweede vraag is: kun je dit verschijnsel minimaliseren of opheffen? Ik kan mij zo voorstellen dat een hoop ongerechtigheid in de muziek terecht komt op deze manier, want we hebben het dan niet meer over losse sinustonen maar over complexe muzieksignalen.

Ten eerste: we hebben in luidsprekers helemaal geen complexe signalen (als we de spanning tegen de tijd als het signaal beschouwen); het zijn gewoon re

[thingman]

De aanspraak van muziekinstrumenten inclusief alle hogere harmonische die daarbij ontstaan is immers iets dat onlosmakelijk bij het karakter van de diverse instrumenten hoort.

 

Ach zo.

In feite hebben we het dus over een verschijnsel dat weliswaar meettechnisch kan worden opgewekt, maar dat in de praktijk van normale muziekweergave geen rol speelt, uitgezonderd bij knullig gemaakte samplemuziekjes.

 

Wat is dan in dit geval het praktische nut van het meten met meetsignalen die geen enkele correlatie met muziek hebben en die uit de aard der zaak ook geen nuttige informatie over de muzikale prestaties van zo'n systeem kunnen bieden?

[s0000884]

In feite hebben we het dus over een verschijnsel dat weliswaar meettechnisch kan worden opgewekt, maar dat in de praktijk van normale muziekweergave geen rol speelt, uitgezonderd bij knullig gemaakte samplemuziekjes. Wat is dan in dit geval het praktische nut van het meten met meetsignalen die geen enkele correlatie met muziek hebben en die uit de aard der zaak ook geen nuttige informatie over de muzikale prestaties van zo'n systeem kunnen bieden?

Hetgeen hier besproken is speelt een zeer grote rol. Die 'impulsweergave' die audiofielen zo belangrijk vinden, wordt bepaald door de mid en hoogspeaker, en NIET (alleen) door de woofer. Dat is in principe al een conclusie dat je uit voorgaande analyse kunt doen. En om die impulsweergave te evalueren, moet je dus NIET alleen uit de woofer maar ook uit mid en hoog meten. Een leek (zoals een audiofiel) zou slechts de impulsresponsie van een woofer willen weten, als hij geinteresseerd is in goede bas-impulsen. Een goed voorbeeld van pseudo-techniek (zie breem.nl).

[thingman]

Hetgeen hier besproken is speelt een zeer grote rol. Die 'impulsweergave' die audiofielen zo belangrijk vinden, wordt bepaald door de mid en hoogspeaker, en NIET (alleen) door de woofer. Dat is in principe al een conclusie dat je uit voorgaande analyse kunt doen.

Niet iedere conclusie die ik maak spreek ik ook uit, maar wat je nu lijkt te doen is ouwe koek oprakelen en doen alsof het

a. nieuw

b. exclusief voorbehouden aan eerstejaars

is.

Als audiofiel hoefje niet te weten over dit verschijnsel om je hobby te kunnen uitoefenen. Ontwerpers van luidsprekers zouden met dit soort parameters rekening moeten houden en doen dit natuurlijk al decennia. Audiofielen beoordelen slechts het muzikale eindresultaat. Als automobilist hoef ik niet veel van autotechniek te weten om enorm van autorijden te kunnen genieten.....

 

Overigens bespeur ik enorme tegenstrijdigheden in dit onderdeel van het gesprek. Het ene kamp lijkt te beweren dat het electronisch verklaarbare artefacten zijn van een test- of meetsignaal dat verder op geen enkele manier in verband staat met muziek omdat muziekinstrumenten dat op een zo ineigen manier zelf doen, dat daardoor instrumentherkenning voor een deel mogelijk is; het andere kamp, waarin jij je lijkt te bevinden, beweert dat het verschijnsel zijn oorsprong heeft in de luidspreker zelf en dus een tekortkoming is van een trillend vetvrij papiertje.

Los van wie er gelijk heeft -- daar kom je steeds minder uit naarmate de ego's groter worden -- gaat het er mij om:

a. heeft het verschijnsel enige relevantie met het weergeven van muziek tbv audiofiele doeleinden?

b. waar ligt de oorsprong van het verschijnsel en ben ik er als audiofiel zelf verantwoordelijk voor?

 

Als a = nee, dan is plotseling ook b. niet meer relevant en dit gesprek heeft het antwoord op a. nog altijd niet opgeleverd.

 

En om die impulsweergave te evalueren, moet je dus NIET alleen uit de woofer maar ook uit mid en hoog meten. Een leek (zoals een audiofiel) zou slechts de impulsresponsie van een woofer willen weten, als hij geinteresseerd is in goede bas-impulsen. Een goed voorbeeld van pseudo-techniek (zie breem.nl).

Vergelijkingen maken. zoals hier met "leken", kun je doen om iets duidelijk te maken of uit te leggen aan iemand, maar ook om te laten zien hoeveel en waar je superieur bent tov je gesprekspartner. Jij hebt deze laatste vorm tot kunst verheven, want nagenoeg elke zin bevat een vreemd geurende ondertoon van minachting voor die ander, zo subtiel verpakt dat je je er bijna niet aan kunt storen.

De meeste leken zien dat niet, gelukkig!

 

Toine.

[s0000884]

Vergelijkingen maken. zoals hier met "leken", kun je doen om iets duidelijk te maken of uit te leggen aan iemand, maar ook om te laten zien hoeveel en waar je superieur bent tov je gesprekspartner. Jij hebt deze laatste vorm tot kunst verheven, want nagenoeg elke zin bevat een vreemd geurende ondertoon van minachting voor die ander, zo subtiel verpakt dat je je er bijna niet aan kunt storen.

De meeste leken zien dat niet, gelukkig! Toine.

Leuk gezegd, maar zo is het niet bedoeld. Tussen mijn regels moet je niets lezen dat er niet staat. Ik ben met je eens dat, achteraf gelezen, ik niet zo'n hele handige woordkeuze hier heb toegepast.

 

Het is echter iets dat je vaak ziet. Bijv. plotjes van de impulsresponsie van subwoofers, om daarmee een kwaliteitskenmerk aan te geven. Terwijl juist het samenwerken met de hoofdluidsprekers zorgt voor een goede impulsresponsie. En dat laatste volgt dus uit zo'n analyse. Een leek hoeft uiteraard dit soort zaken niet te weten. Het is ook totaal onbelangrijk voor de luisteraar. Maar voor diegenen die willen weten hoe signalen zich gedragen in een 2 of 3 weg luidspreker is het interessant.

[Ruud13]

Ja, je kunt wel harmonischen meten, maar dat zijn inschakelverschijnselen in combinatie met niet-lineaire effecten van die componenten. Of het niet-lineaire gedrag tgv de inschakelverschijnselen zogezegd. Het zit dus niet in het bronsignaal.

 

Groet,

Jacco

 

Jacco er wordt helemaal niets ingeschakeld: het signaal dat ik heb is een 100 hertz toon die van geen signaal op de nuldoorgang van de sinus begint (als bij het begin van een toneburst). Als je bedoelt dat de sinus ergens wordt

[spido]

Beste Ruud13,

 

Nou jongen, ik sta echt van je te kijken, hoor!

Ik vind het maar reuze knap van je dat jij breedbandig signaal - dus met een heleboel verschillende frequenties erin - kunt ontdekken in

[Sebastiaan de vries]

Beste Spido,

 

 

Toch hebben ze helaas wel gelijk. Ik zal speciaal voor dit onderwerp mijn leerstof over frouieer weer eens ophalen, want het was al te interessant. Op het conservatorium werden hele goede voorbeelden gegeven met kerklokken. Ik zeg eerlijk ik ben heel veel van deze materie domweg vergeten, maar zoals gezegd ik ga het er weer eens bijpakken. Signaal theorie en klanksynthese was super interresanten. Even als FM synthese.

 

 

Groeten,

Bas

[thingman]

Ik vind het maar reuze knap van je dat jij breedbandig signaal - dus met een heleboel verschillende frequenties erin - kunt ontdekken in

[spido]

Beste Bas,

 

Ja, ja, ze hebben de klok horen luiden!

Maar... een deel van een sinus is wel een pulsje maar geen frequentie; geen frequentie = geen geluid; een luidspreker is geen muziekinstrument; het wisselfilter zorgt ervoor dat er geen lage frequenties / losse pulsjes bij middentoners en tweeters terechtkomen; eventueel binnen microseconden gesignaleerde bijproducten tijdens het starten van een pulsentreintje kunnen door de mens niet als klank worden geinterpreteerd - want ze zijn al voorbij voordat je ze hebt kunnen horen...